Τον 18ο αιώνα, η Μαγιόρκα βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της ιμπεριαλιστικής φιλοδοξίας των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων. Η Οικογένεια Νικολαΐδη (μετάφραση: Αυγή Σαράφη, Εκδόσεις Λαγουδέρα) είναι η ιστορία μιας οικογένειας ελλήνων ναυτικών και εμπόρων που με υπομονή, φιλοδοξία και πολιτική ευελιξία κατάφεραν να γίνουν αποδεκτοί στην ισχυρή τάξη των εμπόρων που κυριαρχούσε στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή της πόλης. Δύο γενιές της οικογένειας Νικολαΐδη αλώνιζαν την Μεσόγειο απ’ άκρη σ’ άκτη, είτε ως πειρατές είτε ως νόμιμοι έμποροι, για να μετατραπούν τελικά σε τραπεζίτες που μεταμόρφωσαν, δια της πολιτικής, την κοινωνία, σύμφωνα με τα συμφέροντά τους.

14.04.2011, 19.30

Ο δημιουργός της επιτυχημένης παράστασης Ροτβάϊλερ έρχεται στην Αθήνα!
Διάλεξη Γκιγιέρμο Έρας: Το σύγχρονο ισπανικό θέατρο.

Ο Γκιγιέρμο Έρας, μια από τις πιο ολοκληρωμένες και πολύπλευρες μορφές του θεάτρου στην Ισπανία του σήμερα, θα μιλήσει για το σύγχρονο ισπανικό θέατρο μέσα από τις εμπειρίες του ως ηθοποιού, σκηνοθέτη και θεατρικού συγγραφέα.

Στις μέρες μας είναι ευρέως παραδεκτή η σημασία της γενιάς του ’27, ενώ η περίοδος δραστηριοποίησής της χαρακτηρίζεται ως «αργυρή εποχή των ισπανικών γραμμάτων».

Ένα αθησαύριστο μέχρι πρόσφατα έργο της πρώιμης δημιουργικής περιόδου του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Αιγόκερως στη σειρά "Θέατρο", σε μετάφραση από τα ισπανικά του Λέανδρου Πολενάκη. Πρόκειται για τόμο που περιέχει πέντε θεατρικά του έργα, και συγκεκριμένα: «Ο έρωτας του Δον Περλιμπλίν και της Μπελίσα στον κήπο του», το πρωτομεταφραζόμενο στα ελληνικά «Λόλα, η θεατρίνα» και τα μονόπρακτα «Ο περίπατος του Μπάστερ Κίτον», «Το κορίτσι, ο ναύτης και ο σπουδαστής», «Χίμαιρα».Τα θεατρικά κείμενα του Λόρκα συνοδεύονται από ένα εκτεταμένο δοκίμιο του μεταφραστή πάνω στην ποίηση του Λόρκα και ένα άγνωστο ντοκουμέντο για τη δολοφονία του.

Ο Αντόνιο Καβρέρα (Μεδίνα Σιδόνια, 1958), είναι ένας από τους καλύτερους σύγχρονους ισπανούς ποιητές. Σήμερα ζει στην Βαλ’ ντ’ Ουισιό της Επαρχίας Καστεγιόν, όπου εργάζεται ως καθηγητής Φιλοσοφίας. Με το βιβλίο En la estación perpetua έκανε το άλμα προς την αναγνώριση, αφού κέρδισε το Διεθνές Βραβείο Ποίησης του Ιδρύματος Λόουι το 2000 και το Εθνικό Βραβείο Κριτικών το 2001.
Με το έργο Con el aire κέρδισε το Βραβείο Πόλη της Μελίγια το 2004 και το Βραβείο Κριτικών της Βαλένθια του 2005 και καθιερώθηκε ως ένας από τους σημαντικούς σύγχρονους ισπανούς ποιητές. Το 2010 εξέδωσε το τρίτο του βιβλίο Piedras al agua.
Έχει γράψει μια συλλογή χαϊκού με θέμα τα πουλιά και έχει μεταφράσει στα ισπανικά τo έργο Ποίηση και οντολογία του Τζάννι Βάττιμο και Los pájaros amigos του Τζουζέπ Μαρία ντε Σαγκάρρα. Έχει περιοδικού χαρακτήρα συνεργασίες με τις εφημερίδες El País και ABC και το περιοδικό Clarín.