Άρθρα συνεργατών και από άλλες πηγές. Επιλέξτε από το μενού την κατηγορία που επιθυμείτε.

Πριν από μερικές μέρες βρέθηκε στην Ελλάδα ο Χουάν Βιγιόρο, μεξικανός συγγραφέας, δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός, σεναριογράφος, μουσικός παραγωγός, μεταφραστής, ακτιβιστής, και πολλά άλλα.

Προσκεκλημένος του Φεστιβάλ, ΛΕΑ (Λογοτεχνία εν Αθήναις), παρουσίασε στο αθηναϊκό κοινό δύο από τα βιβλία του που μόλις κυκλοφόρησαν στα ελληνικά: «Ο ύφαλος» από τις εκδόσεις Φιλύρα και «Οι ένοχοι» από τις εκδόσεις Κουκίδα, μίλησε για την πατρίδα του το Μεξικό και ήταν παρών στο εργαστήριο συλλογικής μετάφρασης δύο διηγημάτων του, που διοργάνωσε το Αbanico.

Το 1964 ήταν μόλις είκοσι χρονών. Είχε εισαχθεί στο πανεπιστήμιο της Μαδρίτης από τα δεκάξι του ως εξαιρετικός μαθητής. Ο Φράνκο ζούσε και βασίλευε. Την ίδια χρονιά γίνεται μέλος μιας ομάδας της ΕΤΑ (Euskadi Ta Askatasuna) που όμως δεν ήταν η ίδια η οργάνωση. Ήταν η εποχή που συναντιόταν με την αγαπημένη του στη γαλλική Αντάγια. Τα τριγύρω βουνά στα γαλλοισπανικά σύνορα επέτρεπαν στους νέους της εποχής να οργανώνουν πάρτι με πικάπ και σάντουιτς στα βουνά και να μπορούν να φλερτάρουν με κορίτσια. Ηταν όλοι τους από το Σαν Σεμπαστιάν. Η αστυνομία δεν τους πείραζε γιατί την περίοδο εκείνη η ΕΤΑ ακόμη δεν αποτελούσε κίνδυνο. Και καθώς δεν υπήρχε πανεπιστήμιο στη χώρα των Βάσκων οι Βάσκοι φοιτητές αναγνωρίζονταν μεταξύ τους στα πανεπιστήμια της Μαδρίτης, της Βαρκελώνης, της Θαραγόθα και της Σαλαμάνκα από τα χαρακτηριστικά επίθετά τους.

Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου

Στις περισσότερες μελέτες για το Ισλάμ κάθε αναφορά στην μουσουλμανική παρουσία στην Δύση συνδέεται με την ανεκτική συμπεριφορά των  ισλαμιστών απέναντι στους κατακτημένους πληθυσμούς. Ιδιαίτερα πάντα μνεία γίνεται για την ισπανική κατάκτηση και για τον «παράδεισο» που είχε ουσιαστικά εγκαθιδρυθεί στην περιοχή της Ανδαλουσίας. Την ιδανική αυτή εικόνα ήρθε να κλονίσει μια τελευταία μελέτη ενός ισπανο-αμερικανού καθηγητή του Πανεπιστημίου Northwestern, του Dario Fernandez Morera. Στο βιβλίο του The Myth of the Andalusian Paradise: Muslims, Christians, and Jews under Islamic Rule in Medieval Spain (ISI Books, 2016) αποδομεί τον θρύλο της μουσουλμανικής ανθρωπιστικής συμπεριφοράς και περιγράφει με γλαφυρότητα την πραγματικότητα της ισλαμικής κατάκτησης.

Εισαγωγή. Ασκήσεις μνήμης, γιατί ο εγκέφαλός μας έχει την τάση να εθελοτυφλεί μπροστά στο (βιωμένο) τραύμα, να απωθεί την επώδυνη εμπειρία, να προσποιείται πως δεν θυμάται, πως το φρικαλέο ποτέ δεν συνέβη στην πραγματικότητα. Έτσι εξηγείται ίσως το γιατί, μετά το τέλος της σκοτεινής περιόδου τής γενικευμένης κρατικής τρομοκρατίας, σε όλα τα μήκη και πλάτη τής Λατινικής Αμερικής (δεκαετίες 1970 και 1980), 'Σε πολλές κοινωνίες κυριάρχησε η σιωπή και το θέμα των βιαιοτήτων έγινε ταμπού'.[1] Λόγω του ίδιου αυτού ανακλαστικού, κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής, '... οι περισσότεροι Λατινοαμερικανοί σιώπησαν παραλυμένοι από το φόβο και επέλεξαν να μην βλέπουν και να μην ακούν, ...'.[2] Υπήρξαν ωστόσο πάμπολλοι άλλοι που δεν σιώπησαν, που όρθωσαν το ανάστημά τους, με αποτέλεσμα να απαχθούν, να βασανισθούν, να 'εξαφανισθούν', να ενταφιασθούν σε μαζικούς τάφους, σε άγνωστα μέχρι ακόμη και σήμερα σημεία. Μία τέτοια περίπτωση ανθρώπου υπήρξε κι αυτή τού Παραγουανού Agustín Goiburú (1930-1977), της πιο σημαντικής και θαρραλέας αντιπολιτευτικής φωνής που υψώθηκε στην Παραγουάη, κατά τα 35 συναπτά χρόνια (1954-1989) της αιμοσταγούς δικτατορίας τού στρατηγού Alfredo Stroessner (1912-2006).

Δραπετεύοντας από την Παγίδα της Ανθρωπότητας στον Άγγελο Εξολοθρευτή (1962) του Luis Buñuel[1]

του Ελευθέριου Μακεδόνα

Περίληψη της πλοκής

Μετά το πέρας ενός λουκούλλειου δείπνου στην πολυτελή κατοικία του Εντμούντο Νόμπιλε, οι συνδαιτυμόνες συγκεντρώνονται στην αίθουσα μουσικής, όπου η Μπλάνκα παίζει μία σονάτα του Παραντίσι στο πιάνο. Στη συνέχεια, ετοιμάζονται όλοι να αποχωρήσουν, όμως προς μεγάλη τους έκπληξη, κανείς τους δεν είναι σε θέση να βγει από το δωμάτιο, παρά το ότι οι πόρτες είναι εμφανώς ανοιχτές. Περνάει καιρός κι αυτοί συνεχίζουν να βρίσκονται παγιδευμένοι στο δωμάτιο. Σταδιακά, αρχίζουν να αντιμετωπίζουν ελλείψεις σε τροφή και νερό, ενώ οι εντάσεις κι η βία μεταξύ τους κάνουν την εμφάνισή τους.

Όταν ακούμε σήμερα για Καταλονία (ή Καταλανία), το μυαλό μας πηγαίνει κατευθείαν… στην Μπαρτσελόνα, με τους χιλιάδες οπαδούς και στην Ελλάδα.

Η Καταλονία είναι μία περιοχή στο βορειοανατολικό άκρο της Ισπανίας, με πρωτεύουσα τη Βαρκελώνη. Είναι ορεινή, στο μεγαλύτερο μέρος της, ενώ είναι γνωστό ότι σ' αυτή έχουν εκδηλωθεί και αποσχιστικές τάσεις από την Ισπανία.

ΟΝΕΙΡΟΠΑΓΙΔΑ της ΑΝΑ ΜΑΡΙΑ ΣΟΥΑ,

σε μετάφραση Άννας Βερροιοπούλου, εκδ. Απόπειρα

 

Τι είναι η ζωή; Μια φρενίτιδα.
Τι είναι η ζωή; Μια ψευδαίσθηση,
Μια σκιά, μια φαντασία,
και το πιο μεγάλο αγαθό μικρό είναι.
Γιατί όλη η ζωή είναι ένα όνειρο,
Και τα όνειρα, όνειρα είναι και αυτά.

Από το θεατρικό έργο του Καλδερόν δε λα Μπάρκα Η ζωή είναι όνειρο

 Παρακούσατε την εντολή μου , είπε ο Κύριος στον Αδάμ και την Εύα. Και δίχως να τους δώσει άλλη ευκαιρία τους ξύπνησε μονομιάς.

Από την Ονειροπαγίδα της Άνα Μαρία Σούα