Σε αυτό το τμήμα μπορείτε να βρείτε μια μεγάλη γκάμα από τουριστικές πληροφορίες και άρθρα για διάφορες πόλεις και περιοχές της Ισπανίας. Επίσης, μπορείτε να διαβάσετε έθιμα και παραδόσεις.

Για αναζήτηση ξενοδοχείων, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το Trivago, το οποίο μας βοηθάει να βρούμε ξενοδοχεία στην Ισπανία, αλλά και σε όλο τον κόσμο, ψάχνοντας τις πιο συμφέρουσες προσφορές για τις ημερομηνίες που σας ενδιαφέρουν στις πιο διάσημες μηχανές αναζήτησης ξενοδοχείων.

Επίσης, από εδώ μπορείτε να κάνετε αναζήτηση ξενοδοχείων στις πιο δημοφιλείς πόλεις της Ισπανίας μέσω της μηχανής αναζήτησης του δημοφιλούς booking.com. Απλά επιλέξτε την πόλη και τις ημερομηνίες αναχώρησης (check-in) και άφιξης (check-out) που επιθυμείτε!

Αναζήτηση και online κρατήσεις σε χιλιάδες ξενοδοχεία που συνεργάζονται με την booking.com

Booking.com

Για να ταξινομήσετε τα άρθρα ανάλογα με την ημερομηνία δημοσίευσης ή τις προβολές, απλά κάντε κλικ στην αντίστοιχη στήλη (με δεύτερο κλικ η ταξινόμηση γίνεται αύξουσα ή φθίνουσα).

Αρχικά ήταν γνωστή ως μία μικρή παραθαλάσσια πόλη της Ανδαλουσίας αλλά τα 10 χιλιόμετρα αμμουδιάς και οι δυνατοί άνεμοι καθιέρωσαν την Ταρίφα σε must προορισμό για όσους αγαπούν το σερφ. Έντεκα χιλιόμετρα μακριά από το στενότερο σημείο του Γιβραλτάρ, στο νότιο μέρος της Ιβηρικής Χερσονήσου, η μικρή ισπανική πόλη είναι εκείνο το μέρος του χάρτη όπου η Μεσόγειος συναντά τον Ατλαντικό ωκεανό. Με θέα την οροσειρά Ριφ της Αφρικανικής ηπείρου, η Ταρίφα υπήρξε στο παρελθόν ψαροχώρι που μετατράπηκε σε ένα ηλιόλουστο θέρετρο.

Ξεκινώντας από το 1944, στην μικρή πόλη της Βαλένθια Μπουνιόλ, η "La Tomatina" έχει εξελιχθεί σε ένα από τα πιο δημοφιλή και αυνήθιστα φεστιβάλ του κόσμου. Χιλιάδες επισκέπτες συνωστίζονται στους δρόμους με μοναδικό σκοπό να πετάξουν ο ένας στον άλλο τόνους από ντομάτες.

Άραγε, πώς ξεκίνησε αυτό το ετήσιο έθιμο του Τοματοπολέμου; Όλα ξεκίνησαν το 1944, κατά τη διάρκεια της παραδοσιακής παρέλασης των Gigantes y cabezudos (γίγαντες και τα μεγάλα κεφάλια), μελών μιας συμμορίας ανδρών που χρησιμοποίησαν αντί για όπλα, τα λαχανικά από ένα κοντινό περίπτερο.

Οι τσιγγάνοι ή αλλιώς οι "αιγυπτιακές φυλές" εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην Γρανάδα μετά την πτώση της το 1492 με τα στρατεύματα των Καθολικών Μοναρχών, καθώς δούλευαν σαν σιδεράδες μάστορες του στρατιωτικού εξοπλισμού και σαν φροντιστές των ζώων. Αρχικά εγκαταστάθηκαν στα περίχωρα της πόλης εκεί που κατοικούσαν οι moriscos, στις γειτονιές των Rabadasif και Xarea και έξω από τα τείχη του Albaicín, εκεί που σήμερα βρίσκεται η εκκλησία του San Ildefonso, χτισμένη πάνω σε παλιά mezquita.

Το El Teide είναι ένα ηφαίστειο στην Τενερίφη των Κανάριων Νήσων. Όχι ένα απλό ηφαίστειο όμως... Το ύψος του φτάνει τα 3.718 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, κι η κορυφή του αποτελεί την υψηλότερη στην Ισπανία και σε ολόκληρο τον Ατλαντικό Ωκεανό, ενώ πρόκειται για το τρίτο μεγαλύτερο ηφαίστειο της γης, μετά τα Mauna Loa και Mauna Kea στη Χαβάη.

Οι επισκέπτες της Granada συνήθως πηγαίνουν να θαυμάσουν τη θέα της Alhambra στο Mirador του San Nicolás, όπου επιπλέον κάτω από ένα σταυρό υπάρχει και το "φολκλορικό" στοιχείο της ιστορίας, δηλαδή κάποιοι τσιγγάνοι που παίζουν κιθάρα και τραγουδούν μερικές στροφές flamenco, ενώ δίπλα τους οι ζωηρές Αμερικάνες προσπαθούν να λικνιστούν σύμφωνα με το compás.

Η σχέση του Cádiz με το flamenco πηγαίνει αιώνες πίσω και είναι ιδιαίτερα στενή. Μαζί με το Jerez de la Frontera, είναι οι δύο πόλεις που έπαιξαν τον σημαντικότερο ρόλο στην δημιουργία και στην εξέλιξη αυτού του μουσικού είδους.

Έτσι κι εμείς, βρεθήκαμε σε αυτά τα μέρη έχοντας αρκετές προσδοκίες ότι θα μπορούσαμε να απολαύσουμε flamenco puro στον χώρο καταγωγής του, σε ειδικά μαγαζιά αλλά και σε εκδηλώσεις γενικότερα. Όμως, φέτος τον Ιούλιο τουλάχιστον, απογοητευτήκαμε. Τα μαγαζιά ήταν κλειστά ή δεν είχαν espectáculos de flamenco, όσο για τις εκδηλώσεις, ελάχιστα πράγματα είχαν οργανωθεί και αυτά μόνο κατά τη διάρκεια των Σαββατοκύριακων.

Η αίσθηση ενός τόπου που πρωτοεπισκέπτεσαι είναι γραμμένη με μελάνι που δεν σβήνει. Στην πορεία μπορεί να ξεχάσεις μνημεία που θαύμασες, δρόμους που περπάτησες, ανθρώπους που συναναστράφηκες. Η αίσθηση όμως είναι αυτή που συντροφεύει τις διηγήσεις σου στις παρέες και ο καταλύτης της επιστροφής στον ίδιο προορισμό.