Λεπτομέρειες

furacroyos

22 Μαϊος 2009

El cantautor Tonino Carotone (Antonio de la Cuesta en el DNI) sostiene que "hay que descubrir el caos para construir". Por eso la composición de los temas de su último álbum, Ciao mortali! (Volcán), como la del resto, fue un puro despropósito. El escenario es siempre un bar -"necesito para escribir música, ruido, la mirada de la gente, el humo..."- y las herramientas: un boli Bic y flyers, postales, una factura... ("cualquier papel menos servilletas, que se arrugan"). Prosigue el delirio: "Meto en bolsas de basura los papelillos y luego hago mi propia selección de canciones mezclando trozos de distintas fechas". "Hay un mestizaje de lo nuevo y lo viejo. Mi mente es caótica", asegura, con un copón en la mano, como si quedase alguna duda.

Tonino (Burgos, 1970) juró que antes que vivir en Madrid, "el centro del provincianismo", repartiría envíos urgentes en Pamplona, la ciudad en la que se crió. Sin embargo, el corazón le ha llevado a instalarse en la capital. "En Lavapiés, que es como un pueblo", precisa el cantante, capaz de vender 70.000 copias en Italia de su primer disco, Mondo difficile (2000) con su conocido himno macarra 'Me cago en el amor'. Lo Máximo, el bar de su chica, es hoy su segunda casa. Y se entiende porque la apariencia del local de los años cincuenta, entre cañí y popero, es acorde a la estética y la personalidad de este "canalla, hortera y majadero", según su propia descripción. Aunque en plena promoción de Ciao mortali! -visitará también Italia, Grecia y Suramérica- no tiene mucho tiempo de frecuentarlo. "He ganado en experiencia, no quiero decir madurez. Son canciones puras, no contaminadas. El tango ('De vuelta a Buenos Aires') es sólo con guitarra y voz, como eran antes; la rumba catalana ('La parienta') con cajón...", explica. Hay también espacio para el funky ('Al viento'), una colaboración con su amigo Manu Chao ('Pornofútbol'), un recuerdo a Atapuerca y, por supuesto, para la música italiana, con referencias a Carosone o Celentano.

Con su imagen canalla -de riguroso negro y sombrero de ala ancha-, Tonino es confundido en las fronteras con un gitano del Este. Se cuida hasta el extremo de enumerar las ventajas estéticas de moverse en barco: "Son sólo 18 horas el Génova-Barcelona. Me da tiempo de inspirarme, fumar en cubierta, acudir al cabaré para la tercera edad -que me encanta- y, encima, llegas hecho un caballero. Nada sudado, como en el avión, sino bañado y afeitado. Un dandi".

Πηγή: El Pais

Λεπτομέρειες

Vicky Rouska

23 Απριλίου 2009

V/A: BSO Almodóvar

Νέα συλλογή με τραγούδια από τις ταινίες του Ισπανού σκηνοθέτη

 

(ΕΜΙ)

 

CD 1:

1. Tajabone - Ismaël Lo

2. Cucurrucucú Paloma - Caetano Veloso

3. Luz De Luna - Chavela Vargas

4. Tonada De Luna Llena - Caetano Veloso

5. Ne Me Quitte Pas - Maysa Mataraso

6. Lo Dudo - Los Panchos

7. Espérame En El Cielo - Mina

8. La Bien Pagá - Miguel De Molina

9. Quizás, Quizás, Quizás - Sara Montiel

10. Soy Lo Prohibido - Olga Guillot

11. Puro Teatro - La Lupe

12. Soy Infeliz - Lola Beltrán

13. Por Toda A Minha Vida - Elis Regina/António Carlos Jobim

14. La Cumparista - Xavier Cugat

15. Las Espigadoras (La Rosa Del Azafrán) - F. Delta

CD 2:

1. Un Año De Amor - Luz Casal

2. Piensa En Mi - Luz Casal

3. En El Último Trago - Chavela Vargas

4. Encadenados - Lucho Gatica

5. Sufre Como Yo - Albert Pla

6. A Good Thing - Saint Etienne

7. Gran Ganga - Almodóvar & Mcnamara

8. Where Is My Man - Eartha Kitt

 9. Resistiré - Dúo Dinámico

10. Volver - Estrella Morente

11. El Rosario De Mi Madre - Duquende Con Manzanita

12. Se Nos Rompió El Amor - Bernanda y Fernanda De Utrera

13. Voy - Bambino

14. Cuando Nadie Te Quiera - Bambino

   O ισπανός σκηνοθέτης Pedro Almodóvar κλείνει 30 χρόνια παρουσίας στον χώρο του  κινηματογράφου και διαλέγει τα πιο αγαπημένα τραγούδια των ταινιών του για να τα μοιραστεί μαζί μας σε ένα διπλό, χορταστικό cd. Για δεύτερη φορά λοιπόν μετά το ‘‘Las Canciones de Almodóvar’’ (ή ‘‘The Songs of Almodóvar’’, τίτλος με τον οποίο κυκλοφόρησε η συλλογή εκτός ισπανόφωνων χωρών) έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε ήχο 100% Almodóvar.

      Στο εξώφυλλο, τα πολύχρωμα μοτίβα προδιαθέτουν ευχάριστα τους ακροατές, ειδικότερα τους μυημένους στο αλμοδοβαρικό σύμπαν… Ανοίγοντας το booklet διαβάζουμε στο σημείωμα του σκηνοθέτη: «Τα τραγούδια στις ταινίες μου είναι βασικό μέρος του σεναρίου, ένα είδος μουσικής φωνής οφ που εξηγεί, αποκαλύπτει μυστικά και εμπλουτίζει τη δράση εκεί που εμφανίζεται. […] Τα τραγούδια στον κινηματογράφο μου έχουν δραματική και αφηγηματική λειτουργία, και είναι εξίσου περιγραφικά με τα χρώματα, τα φώτα, τη διακόσμηση ή τους διαλόγους. […] είναι στην πλειονότητά τους βερσιόν όπου ο κάθε ερμηνευτής αναδημιουργεί το πρωτότυπο σε σημείο που το μετατρέπει σε κάτι μοναδικό, ανέκδοτο, αποκαλυπτικό. Μια επανεφεύρεση.»

   Για τους τραγουδιστές που εμφανίζονται στο δίσκο αναφέρει: «Λίγες φορές έχουμε τη δυνατότητα να ακούσουμε μαζί τις φωνές των Caetano Veloso, Ismaël Lo, Chavela Vargas, Mina, Olga Guillot, Maysa Matarazzo, Elis Regina, Bambino, Luz Casal, La Lupe, Eartha Kitt, Albert Pla, Estrella Morente, Miguel de Molina ή Fernanda de Utrera, κάθε έναν από αυτούς στο απόγειο της καριέρας του και σε τόσο εμπνευσμένα κομμάτια.»

   Αν θέλουμε να κάνουμε μια σύγκριση με την προηγούμενη συλλογή  τραγουδιών από τις ταινίες του Almodóvar, θα δούμε ότι η πρώτη περιλαμβάνει κομμάτια από 11 ταινίες, δηλαδή μέχρι το ‘‘La Flor De Mi Secreto’’ (‘‘Μυστικό Μου Λουλούδι’’), ενώ η δεύτερη από 16, εντάσσοντας κομμάτια από τις πέντε νέες ταινίες ‘‘Carne Trémula’’ (‘‘Καυτή Σάρκα’’), ‘‘Todo Sobre Mi Madre’’ (‘‘Όλα Για Τη Μητέρα Μου’’), ‘‘Hable Con Ella’’ (‘‘Μίλα Της’’), ‘‘La Mala Educación’’ (‘‘Κακή Eκπαίδευση’’) και ‘‘Volver’’ (‘‘Γύρνα Πίσω’’). Η διαφορά μεταξύ των δυο έγκειται στο ότι ο δεύτερος-διπλός δίσκος συγκεντρώνει τα αγαπημένα τραγούδια του σκηνοθέτη και αυτό τον καθιστά αμέσως πιο ενδιαφέρων. Ο Almodóvar προσπάθησε από τη μία να διαλέξει τουλάχιστον ένα κομμάτι από την κάθε ταινία –με εξαίρεση το πρώτο του φιλμ μεγάλου μήκους ‘‘Pepi, Luci, Bom Y Otras Chicas Del Montón’’ (‘‘Η Πέπι, Η Λούσι, Η Μπομ Και Tα Άλλα Κορίτσια’’)– και από την άλλη να δώσει τη δέουσα προσοχή στα νέα κομμάτια ή να βγάλει για πρώτη φορά στην επιφάνεια κάποια παλιά, εισάγοντας για παράδειγμα τέσσερα από το σχεδόν άγνωστο φιλμ μικρού μήκους ‘‘Tráiler Para Amantes De Lo Prohibido’’ (‘‘Τρέιλερ Για Εραστές Του Απαγορευμένου’’) που γύρισε το 1985.

   Η ακρόαση του νέου δίσκου προκαλεί συναισθήματα παρόμοια με εκείνα του πρώτου. Τα περισσότερα τραγούδια θαρρείς ψηλαφούν την ψυχή μας αναζητώντας όλα αυτά που μας παθιάζουν, τα όνειρα που ναυάγησαν κι όλα εκείνα που έφυγαν αφήνοντας μέσα μας ένα παράπονο. Από την άλλη, θα συναντήσουμε και κάποια κομμάτια που ελαφραίνουν το κλίμα, σε ρυθμούς pop, disco και punk. Ο ίδιος ο Almodóvar σε ντουέτο με τον Fabio McNamara μας μεταφέρει στα χρόνια της movida madrileña με το θρυλικό ‘‘Gran Ganga’’.

   Σε γενικές γραμμές οι προσθαφαιρέσεις των κομματιών που αποφάσισε ο Almodóvar με βρίσκουν σύμφωνη. Θεωρώ όμως μειονέκτημα την παράλειψη του ‘‘Somos’’ της Chavela Vargas από την ταινία ‘‘Carne Trémula’’ (’’Καυτή Σάρκα’’). Ασφαλώς, τρία κομμάτια δικά της στον δίσκο θα ήταν πολλά, όμως θα ήταν προτιμότερο στη θέση του να είχε αποκλείσει ένα από τα άλλα δυο που ακούσαμε και στο προηγούμενο cd. Η Chavela Vargas καταφέρνει μια ανεπανάληπτη, ανατριχιαστική ερμηνεία και επιπλέον επενδύει μουσικά μια από τις πιο σημαντικές στιγμές της εν λόγω ταινίας.

   Στην Ισπανία ο δίσκος κυκλοφόρησε στις 4 Δεκέμβρη του περασμένου έτους και περιλαμβάνει 29 τραγούδια από το σύνολο της φιλμογραφίας του πολυβραβευμένου σκηνοθέτη. Στις 11 Δεκέμβρη έγινε η παρουσίαση του δίσκου στη Μαδρίτη. Προφανώς ο Almodóvar επέλεξε τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο για να τον βγάλει στην κυκλοφορία, θέλοντας να κλείσει έτσι έναν κύκλο στις ταινίες του, αφού η επόμενη ’’Los Abrazos Rotos’’ (‘‘Σπασμένες Αγκαλιές’’) με πρωταγωνιστές τους Blanca Portillo, Lluís Homar και Penélope Cruz έχει δηλώσει πως θα είναι κάτι εντελώς διαφορετικό απ’ όσα έχει κάνει μέχρι σήμερα. (Να σημειώσουμε ότι το 2005 είχε κυκλοφορήσει ακόμη μια ενδιαφέρουσα συλλογή από τα πρώτα κινηματογραφικά του έργα, και συγκεκριμένα από τις συνεργασίες του με τον Bernardo Bonezzi, ενώ έκτοτε μόνιμος συνεργάτης στα ορχηστρικά θέματα των ταινιών του είναι ο ταλαντούχος Alberto Iglesias.)

   Μεταξύ άλλων, σχολίασε πως τα soundtracks καταφέρνουν να δημιουργήσουν τεράστια ένταση τόσο στη σκηνή μιας ταινίας όσο και στην καθημερινή μας ζωή, όταν τ’ ακούμε κάνοντας ακόμα και τις πιο τετριμμένες εργασίες μέσα στο σπίτι μας. Κάποιοι λοιπόν που απολαμβάνουμε την ακρόαση των soundtrack, ίσως ψάχνουμε κάποτε το δραματικό στοιχείο μέσα μας, ίσως εμάς τους ίδιους ως πρωταγωνιστές της ζωής μας…

Soundtracks:

1990: ‘‘¡Átame!’’ [‘‘Δέσε με!’’]

1992: ‘‘Tacones lejanos’’ [‘‘Ψηλά τακούνια’’]

1993: ‘‘Kika’’ [‘‘Κίκα’’]

1995: ‘‘La flor de mi secreto’’ [‘‘Μυστικό μου λουλούδι’’]

1997: ‘‘Carne trémula’’ [‘‘Καυτή σάρκα’’]

1999: ‘‘Todo sobre mi madre’’ [‘‘Όλα για τη μητέρα μου’’] (Βραβείο Goya)

2002: ‘‘Hable con ella’’ [‘‘Μίλα της’’] (Βραβείο Goya)

2004: ‘‘La mala educación’’ [‘‘Κακή εκπαίδευση’’]

2006: ‘‘Volver’’ [‘‘Γύρνα πίσω’’] (Βραβείο Goya)

2009: ‘‘Los abrazos rotos’’ [‘‘Σπασμένες Αγκαλιές’’]

 

Συλλογές:

1998: ‘‘Las canciones de Almodóvar’’

2003: ‘‘Viva la tristeza!’’

2005: ‘‘Almodóvar early films’’

2007: ‘‘BSO Almodóvar’’

 

Επίσημη ιστοσελίδα: www.clubcultura.com/clubcine/clubcineastas/almodovar/

 

Συντάκτρια: Βίκυ Ρούσκα

Πηγή: www.soundmag.gr

Λεπτομέρειες

Vicky Rouska

23 Απριλίου 2009

V/A: Neruda en el corazón

Συλλογή αφιερωμένη στον Pablo Neruda για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του

 (BMG)

 

CD:

Neruda En El Corazón

1. El Monte Y El Río - Jorge Drexler

2. Tonada De Manuel Rodríguez - Ana Belén

3. Antes De Amarte, Amor - Pedro Guerra

4. Walking Around - Miguel Bosé

5. Me Gustas Cuando Callas (Poema 15) - Adriana Varela

6. Amo El Amor De Los Marineros - Joaquín Sabina

7. Mia Brutta (Mi Fea) - Lucio Dalla

8. Oda A La Guitarra - Vicente Amigo / (voz) Montse Cortés

9. No Te Quiero Sino Porque Te Quiero - Antonio Vega

10. Puedo Escribir Los Versos… (Poema XX) - Joan Manuel Serrat

11. A Callarse - Julieta Venegas

12. Plenos Poderes - Víctor Manuel

13. Para Mi Corazón Basta Tu Pecho - Pablo Milanés

14. Casa - Sole Giménez

15. Me Peina El Viento Los Cabellos - Miguel Poveda

16. Oda A La Tristeza - Miguel Ríos

17. Para Que Tú Me Oigas - Carmen París

18. ¿Quiénes Se Amaron Como Nosotros? (Sonetos XCV Y XCVI) - Enrique Morente

 

DVD:

El Poeta Que Amaba Tantas Cosas

1. Isla Negra, Neruda Y El Mar

2. Neruda en el corazón

Λίγο πριν συμπληρωθούν 100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου νομπελίστα ποιητή Pablo Neruda, στην πατρίδα του, τη Χιλή, πλάθεται η ιδέα ενός μουσικού αφιερώματος που θα απέτιε φόρο τιμής σε εκείνον και το έργο του, φέρνοντας, παράλληλα, το ευρύ κοινό πιο κοντά στους στίχους του. Αποδέκτης του αιτήματος γίνεται ο Ισπανός τραγουδοποιός Víctor Manuel, ο οποίος και καλεί σε συνεργασία κορυφαίους ισπανόφωνους καλλιτέχνες για την υλοποίηση του. Καθένας τους επιλέγει ένα ποίημα του Neruda για να το ερμηνεύσει και να το ντύσει μουσικά.

Ο στόχος ήταν διπλός: η ζωντανή παρουσίαση των τραγουδιών στα πλαίσια των τιμητικών εκδηλώσεων για τον ποιητή, καθώς και η κυκλοφορία σε δίσκο. Οι καλλιτέχνες, δεκαεννιά στο σύνολο, διέθεταν μεγάλη ελευθερία όσον αφορά το κομμάτι τους (από άποψη ρυθμού, μουσικών ή συνθετών που θα συμμετείχαν σ’ αυτό, κλπ.), ενώ οι ηχογραφήσεις έγιναν σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης και της Αμερικής: Μαδρίτη, Κόρδοβα, Βαλένθια, Βαρκελώνη, Αβάνα, Μπουένος Άιρες, Μπολόνια και Μαϊάμι. Παραφράζοντας τον τίτλο του ποιήματος που ο Rafael Alberti αφιέρωσε στον Neruda, ‘‘A Pablo Neruda, En El Corazón’’, το άλμπουμ ονομάζεται ‘‘Neruda En El Corazón’’, δηλαδή ‘‘Ο Neruda Στην Καρδιά’’.

Ο δίσκος ξεκινά με το ‘‘El Monte Y El Río’’, σε σύνθεση και ερμηνεία του Ουρουγουανού τραγουδοποιού Jorge Drexler. Οι στίχοι του μοιάζουν εύθραυστοι, όμως είναι φορτισμένοι με βαθιά νοήματα. Ενδείκνυται για συλλογικό τραγούδι, όπως οι ύμνοι. Ακολουθεί η βελούδινη φωνή της Ana Belén στο ‘‘Tonada De Manuel Rodríguez’’, μια γοητευτική βερσιόν του κλασικού χιλιανού κομματιού ‘‘Manuel Rodríguez’’ που υπογράφει ο Vicente Bianchi, στενός φίλος του Neruda. Έπεται το ‘‘Antes De Amarte, Amor’’ του Pedro Guerra. Ο ήχος πλημμυρίζει φως με το απαλό παίξιμο της κιθάρας, στίχοι και μουσική αναπνεύουν με φυσικότητα σε ένα αρμονικό αγκάλιασμα.

Στο τέταρτο κομμάτι συναντάμε τον Miguel Bosé και το εξαιρετικά απαιτητικό ‘‘Walking Around’’, στο οποίο καταφέρνει να αποδώσει με εκπληκτικό τρόπο την ασφυκτική, σκληρή ατμόσφαιρα των στίχων, κρατώντας τις ισορροπίες από την άλλη με μια κομψή παραγωγή και ενορχήστρωση. Επόμενη σύνθεση το ‘‘Me Gustas Cuando Callas’’, όπου απολαμβάνουμε την Adriana Varela σε ένα άρτιο αργεντίνικο tango που ρέει με τρόπο γνώριμο, λόγω της κλασικής ενορχήστρωσης του Marcelo Macri. Ακολουθεί ο Joaquín Sabina που επιλέγει ένα απόσπασμα από το ‘‘Farewell Y Los Sollozos’’ (‘‘Το Farewell Και Οι Λυγμοί’’) και το μετατρέπει σε μια νόστιμη habanera με τίτλο ‘‘Amo El Amor De Los Marineros’’. Η Μεσόγειος και ο Ατλαντικός δίνουν τα χέρια σε ένα από τα πιο δημοφιλή ποιήματα του Neruda.

Στο έβδομο κομμάτι ακούμε τον Lucio Dalla να τραγουδά το ‘‘Mia Brutta’’ (‘‘Mi fea’’) σε μια προσεγμένη βερσιόν στα ιταλικά. Ο δίσκος συνεχίζει με το ‘‘Oda A La Guitarra’’, ένα πολύ δυνατό φλαμένκο από τους Vicente Amigo και Montse Cortés. O Amigo ξεδιπλώνει όλο του το ταλέντο σ’ αυτή την ‘‘Ωδή Στην Κιθάρα’’, τόσο στην εκτέλεση της κιθάρας όσο στα φωνητικά μέρη όπου συμμετέχει. Αν συνυπολογίσουμε και τη Montse Cortés στη φωνή, πρέπει να μιλήσουμε για συνάντηση δυο μεγάλων ταλέντων που έχουν πάρα πολλά να δώσουν στην ισπανική μουσική. Τη σκυτάλη παίρνει ο Antonio Vega που βάζει μουσική και ερμηνεία στο ‘‘No Te Quiero Sino Porque Te Quiero’’, δημιουργώντας μια ενδιαφέρουσα βερσιόν με ποπ και ροκ χρωματισμούς.

Στη συνέχεια ακούμε τον Joan Manuel Serrat σε ένα από τα πιο γνωστά ποιήματα του χιλιανού ποιητή: ‘‘Puedo Escribir Los Versos Más Tristes Esta Noche’’. Συγκλονιστικός ο τραγουδιστής σε ένα tango του Ramón Ayala που του ταιριάζει γάντι. Στο δέκατο κομμάτι βρίσκουμε την Μεξικανή Julieta Venegas να επιμελείται τη μουσική του ‘‘A Callarse’’ και να το ερμηνεύει σε μια από τις πιο «ζωηρές» στιγμές του δίσκου. Στο επόμενο κομμάτι βρίσκουμε τον Víctor Manuel, τεχνουργό του όλου εγχειρήματος, ο οποίος διαλέγει το ‘‘Plenos Poderes’’ για να μελοποιήσει και να ντύσει με την υπέροχη, μεστή φωνή του. Πολύ σημαντικοί στίχοι, γεμάτοι αέναη κίνηση και άπλετο φως, όπου καθρεφτίζονται οι αρχές του ποιητή Neruda.

Από αυτή τη συνεργασία δε θα μπορούσε να λείπει ο Pablo Milanés, ο οποίος συνθέτει για το ‘‘Para Mi Corazón Basta Tu Pecho’’, μια μουσική που σφύζει από τις ειδυλλιακές εικόνες του ποιήματος. Με ένα ελαφρύ άρωμα τζαζ μας καλωσορίζει η Sole Giménez στο ‘‘Casa’’, ένα κομμάτι με πολύ ξεχωριστή αρμονία και τη φωνή της Sole να κλέβει την παράσταση. Η συνέχεια είναι πολύ διαφορετική, αφού περνάμε σε φλαμένκο ρυθμούς με το ‘‘Me Peina El Viento Los Cabellos’’ και τον Miguel Poveda να δίνει μια ανατριχιαστική ερμηνεία σε ένα κομμάτι υψηλών απαιτήσεων, σε μουσική Enric Palomar.

Στην τελευταία τριάδα τραγουδιών συμμετέχουν οι Miguel Ríos, Carmen París και Enrique Morente. Ο Miguel Ríos τραγουδά το ‘‘Oda a la tristeza’’, μια σύνθεση με καθαρή ενορχήστρωση που επιτυγχάνει το στόχο της. Η Carmen París μας χαρίζει ένα πολύ ξεχωριστό κομμάτι, σε δική της μουσική, που έχει τίτλο ‘‘Para que tú me oigas’’. Χρωματίζει εντυπωσιακά τη φωνή της σε ένα σχεδόν μυστηριακό τελετουργικό που έχει κάτι το πρωτόγονο και το φανερά πρωτότυπο. Το ποίημα ανήκει στο ‘‘Veinte Poemas De Amor Y Una Canción Desesperada’’ (‘‘Είκοσι Ερωτικά Ποιήματα Και Ένα Τραγούδι Απελπισμένο’’). Τέλος, ο Enrique Morente κλείνει το άλμπουμ με ένα φλαμένκο γεμάτο ταμπεραμέντο, ‘‘¿Quiénes Se Amaron Cómo Nosotros?’’. Από το ‘‘Cien Sonetos De Amor’’ (‘‘Εκατό Ερωτικά Σονέτα’’) διαλέγει να μελοποιήσει το ‘‘95’’ και το ‘‘96’’. Στην κιθάρα τον συνοδεύει ο Juan Manuel Cañizares.

Στις 12 Ιουλίου του 2004 συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από τη γέννηση του Neruda. Λίγο νωρίτερα, στις 5 Ιουλίου, έλαβε χώρα η τιμητική βραδιά, στο Palau Sant Jordi της Βαρκελώνης, η οποία σήμανε την εκκίνηση μιας σειράς εκδηλώσεων στη μνήμη του ποιητή, τόσο στη Χιλή όσο και σε άλλα μέρη του ισπανόφωνου κόσμου. Πάνω από 13.000 άνθρωποι βρέθηκαν στο συναυλιακό χώρο, ενώ σε απευθείας μετάδοση την παρακολούθησαν τόσο Ισπανοί όσο και στη Λατινοαμερικάνοι τηλεθεατές. Με εξαίρεση τους Pablo Milanés, Lucio Dallas και Adriana Varela, οι υπόλοιποι ερμηνευτές ανέβηκαν στη σκηνή για να ζωντανέψουν –καθένας με τον τρόπο του– τους στίχους του σπουδαίου ποιητή.

Το άλμπουμ κυκλοφόρησε στις 19 Ιουλίου του 2004 και εκτός του ότι πέτυχε τον πρωταρχικό του στόχο –να ντύσει με ταιριαστή μουσική τους στίχους του Neruda–, τα περισσότερα κομμάτια χαράσσουν τη δική τους πορεία στο χρόνο, λες και οι στίχοι πάντα περίμεναν τις συγκεκριμένες μελωδίες για να ενωθούν σε μία και μόνη ύπαρξη! Ο δίσκος συνοδεύεται από ένα DVD με τίτλο ‘‘El Poeta Que Amaba Tantas Cosas’’ (‘‘Ο Ποιητής Που Αγαπούσε Τόσα Πράγματα’’). Στα δυο ντοκυμαντέρ που περιέχει, έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τη ζωή και το έργο του Pablo Neruda μέσα από αυτά που λένε για εκείνον φίλοι του, όπως ο Rafael Alberti, και ξεναγούμαστε στο σπίτι του στο Isla Negra.

Ο Neruda είναι ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές του 20^ου αιώνα, ένας από εκείνους που αγαπήσαμε βαθύτερα και κάναμε κτήμα μας. Κάποιοι αντέγραψαν ποιήματά του και τα χάρισαν στο αγαπημένο τους πρόσωπο για να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, άλλοι έμαθαν ν’ αγαπούν τη ζωή, τον έρωτα... «Το καλύτερο μέρος όπου μπορεί να βρίσκεται ο Neruda είναι η καρδιά μας», βεβαιώνει ο Joan Manuel Serrat και έχει απόλυτο δίκιο.

Συντάκτρια: Βίκυ Ρούσκα

Πηγή: www.soundmag.gr

Λεπτομέρειες

Administrador

09 Απριλίου 2009

• συνεντεύξεις

O Στέλιος Πετράκης (μίνι βιογραφικό εδώ) μας παραχώρησε συνέντευξη που του ζητήσαμε με αφορμή τη συνεργασία του με τον Manolo García (El último de la fila) για το CD, Saldremos a la lluvia που κυκλοφόρησε πέρυσι.

ispania.gr: Για πες μας Στέλιο, πως έγινε η γνωριμία σου με τον Manolo García;
Στέλιος: Ο Μανόλο μένει στη Βαρκελώνη, επίσης στη Βαρκελώνη είναι και οι Ojos de Brujo και είναι φίλοι. Οι Ojos είναι ένα συγκρότημα που είναι πιο γνωστοί στο εξωτερικό, παρά στην Ισπανία. Αντίθετα ο Μανόλο είναι πολυ διάσημος στην Ισπανία, αλλά όχι και τόσο εκτός.

Περισσότερα...