Carmen París: InCubando

Με έμπνευση από την Κούβα

(Warner)

1. InCubando
2. Cositas In-Solitas
3. De Muy Buen Ver
4. El Caramelo
5. Distancia Espeluznante
6. Para Aragón
7. Agua Que Ha De Correr
8. Chufla, Dragón
9. 25 Años
10. La Dolores
11. Picadillo-Mix

Το νέο άλμπουμ της Carmen París, "InCubando", μοιάζει μ’ ένα μαγικό κουτί, που, σαν τ’ ανοίξεις, ξεπηδούν μία-μία από μόνες τους οι εκπλήξεις. Η τρίτη αυτή προσωπική δουλειά καθρεφτίζει ολόκληρη την περιπέτεια της Carmen στην Κούβα, όπου ένας φίλος τής πρόσφερε το σπίτι του για τέσσερις ολόκληρους μήνες, για να εμπνευστεί και να γράψει τα νέα της κομμάτια. Κι αφού γεννήθηκαν κάτω από τον ήλιο της Καραϊβικής, δεν θα μπορούσαν παρά να είναι φωτεινά, γεμάτα ζωντάνια και χιούμορ.

Τον Ιανουάριο του 2007 η Carmen προσγειώνεται για πρώτη φορά στη La Habana. Γρήγορα συγχρονίζεται στον ρυθμό ζωής των ντόπιων και αφήνεται να νιώσει και ν’ απολαύσει τη μουσική με τον δικό τους τρόπο. Φιλτράρει συμπτώσεις, ήχους κι αισθήσεις και με πολλή φαντασία φτιάχνει ένα εκρηκτικό μουσικό κοκτέιλ. Στα περισσότερα τραγούδια παραχωρεί τον πρωταγωνιστικό ρόλο στις κουβανέζικες μελωδίες, χωρίς να ξεχνά, όμως, την αραγονέζικη jota. Ουσιαστικά, στοχεύει στο γεφύρωμα των δυο πολιτισμών, ακόμα και μέσα από την επιλογή των συνεργατών της.

Ο δίσκος ξεκινά με το "InCubando", μία κουβανέζικη rumba, που δίνει τον τίτλο στο άλμπουμ. Η Carmen μάς διηγείται σε πρώτο πρόσωπο πώς ξεκινάει η διαδικασία "κύησης" του δίσκου στην Κούβα και μας προετοιμάζει για όσα θ’ ακολουθήσουν. Tο δεύτερο κομμάτι είναι ένα εύθυμο cha cha cha ("Cositas In-Solitas"), το οποίο επιχειρεί μία προσέγγιση της αρχής της συγχρονικότητας του Carl Jung, αφού οι συμπτώσεις που ακούμε είναι πέρα για πέρα αληθινές. Ακολουθεί το "De Muy Buen Ver". Πρόκειται για ένα τραγούδι που θέλει να κάνει κριτική και να αφυπνίσει τους ανθρώπους εκείνους –και κυρίως τις γυναίκες– που νομίζουν πως η εξωτερική εμφάνιση είναι το παν και ξοδεύουν όλη τους την ενέργεια για να γίνουν ακριβή αντίγραφα των μοντέλων της πασαρέλας, ενώ την ίδια στιγμή στις μουσουλμανικές χώρες οι γυναίκες αγωνίζονται για να αποτινάξουν τα δεσμά της ισλαμικής μαντίλας. Η Carmen δεν διστάζει να ραπάρει, να σατυρίσει και να ειρωνευτεί για να περάσει το μήνυμά της.

Στη συνέχεια ακούμε το "El Caramelo", η μελωδία του οποίου κολλάει στο μυαλό όπως η καραμέλα στον ουρανίσκο. Κεντρικός του άξονας είναι το φλαμένκο, περιστρέφεται, όμως, γύρω από λατινοαμερικανικό ρυθμό. Οι ηλεκτρικές κιθάρες ενισχύουν ακόμα περισσότερο την αίσθηση του «παντρέματος» των δύο στοιχείων. Πέμπτο κομμάτι το "Distancia Espeluznante", ένα πανέμορφο bolero, άρτιο τόσο από μουσικής όσο και από στιχουργικής πλευράς. Όπως κάθε bolero, είναι και αυτό μία ερωτική δήλωση και η φωνή της Carmen προκαλεί ρίγη συγκίνησης όταν λέει «Τι τρομακτική απόσταση / από την πόρτα σου στη δική μου / αν τη μετρήσεις / ολόκληρος ωκεανός χωρά». Η ερμηνεύτρια εξηγεί πως ο τίτλος προέκυψε από ένα βιβλίο κβαντικής φυσικής που έπεσε στα χέρια της, το "Who built the moon?" των Christopher Knight και Alan Butler. Ενώ ξεφύλλιζε αφηρημένα τις σελίδες, βρήκε την εξής επιστημονική αρχή: «όταν δυο κουάρκ με το ίδιο σπιν χωρίζονται, αν αλλάξει το σπιν του ενός, αμέσως αλλάζει και του άλλου, χωρίς να έχει σημασία η "τρομακτική απόσταση"».

Επόμενο κομμάτι το "Para Aragón", στο οποίο συμμετέχουν δύο σημαντικές γυναικείες φωνές της Κούβας: Η μία είναι της Haydée Milanés, μουσικού που ακολούθησε την καριέρα του πατέρα της, Pablo Milanés, και η άλλη της Ludmila Mercerón, που τα τελευταία 18 χρόνια μένει στην Αραγονία. Σε κανένα άλλο θέμα του άλμπουμ δεν αγκαλιάζονται τόσο εγκάρδια η jota με την κουβανέζικη μουσική. Οι στίχοι είναι από ένα ποίημα του José Martí, πατέρα του Κουβανικού Επαναστατικού Κόμματος (Partido Revolucionario Cubano), που σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Zaragoza και η κοπέλα του ήταν αραγονέζα. Η Carmen μπαίνει στον πειρασμό να ντύσει τους στίχους με μουσική, δίνοντας παράλληλα μία πιο σύγχρονη οπτική και τα καταφέρνει περίφημα. Το έβδομο κομμάτι, "Agua Que Ha De Correr", αποτελεί έναν ύμνο 12/8, που ακολουθεί το αφροκουβανικό ρυθμικό πατρόν του bembé, για να δημιουργήσει την αίσθηση του νερού που βρίσκεται σε κίνηση. Οι στίχοι διακρίνονται από μεγάλη ποιητική ένταση. Αναπαρίσταται ο έρωτας μεταξύ αρσενικού και θηλυκού σαν μια κοίτη (αρσενικό στοιχείο) απ’ όπου ρέει το νερό (θηλυκό στοιχείο).

Συνεχίζουμε την ακρόαση με τη salsa του "Chufla, Dragón". Εδώ η Carmen δηλώνει την αντίθεσή της στον τρόπο που χρησιμοποιείται η τεχνολογία σήμερα, όπως την κατευθύνουν οι διάφορες κυβερνήσεις. Παραδέχεται πως δεν αντέχει τον βομβαρδισμό πληροφοριών στον οποίο υποβαλλόμαστε καθημερινά και καταγγέλλει τη μαζική, τυποποιημένη παραγωγή τραγουδιστών, που δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν και, στην καλύτερη περίπτωση, είναι κακές απομιμήσεις συναδέλφων τους. Το επόμενο είναι ένα από τα πολύ δυνατά κομμάτια του δίσκου. Μιλάμε για το "25 Años", το πρώτο single και βιντεοκλίπ του δίσκου. Η σύνθεση ανήκει στον Raúl Paz, Κουβανό τραγουδοποιό, που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία στη Γαλλία. Τον Μάρτιο του 2007, παρουσιάζουν εκείνος και η Carmen σε ντουέτο το εν λόγω κομμάτι στο Grand Rex του Παρισιού. Η ερμηνεύτρια αποφασίζει να το εντάξει στο νέο της δίσκο και ζητά από το διάσημο Santiago Auserón (γέννημα θρέμμα της Zaragoza) να το τραγουδήσει μαζί της. Ο ερωτισμός ξεχειλίζει και σε καλεί να ερωτευτείς, όπως στα 25 σου χρόνια...

Νέος πειραματισμός για την Carmen στο ρεπερτόριο της zarzuela είναι η προσαρμογή της "Jota De La Dolores" του Tomás Bretón. Στην αρχή του κομματιού, η jota βαδίζει χέρι-χέρι με αποχρώσεις από ranchera, jazz και cabaret, για να καταλήξει σε μία ατμόσφαιρα που διατηρεί το επικό πνεύμα της αρχικής εκτέλεσης. Άκρως ενδιαφέρουσες και οι στιχουργικές καινοτομίες, όπως για παράδειγμα η αλλαγή του «η Ισπανία και οι περιοχές της» με το πολιτικά ορθό «η Ισπανία και τα έθνη της»! Άλλη μία ευχάριστη έκπληξη, λοιπόν, που θα ικανοποιήσει ακόμη και τους πιο απαιτητικούς οπαδούς της zarzuela! Για το τέλος, η Carmen μάς φύλαξε ένα ποτ-πουρί από jotas de picadillo, δηλαδή jotas, που κρύβουν πικάντικα υποννοούμενα. Η εισαγωγή, με νότες παρμένες από το γνωστό "La Cucaracha", μας κλείνει πονηρά το μάτι. Όπως και στο προηγούμενο κομμάτι, η φωνή της ερμηνεύτριας εναλλάσσεται με χορωδιακά μέρη σε ένα άψογο δέσιμο. Η Carmen επεμβαίνει και πάλι στιχουργικά και δεν διστάζει να πάει ενάντια στη σοβαροφάνεια.

Η περιοδεία της Carmen París έχει ήδη ξεκινήσει στην Ισπανία για την παρουσίαση της νέας της δουλειάς. Πρώτος σταθμός δεν ήταν άλλος από τη Zaragoza και το Teatro Del Mercado. Στις 20 Ιουνίου θα επιστρέψει και πάλι, για να τραγουδήσει στο Αμφιθέατρο της Διεθνούς Έκθεσης της πόλης της (Expo Zaragoza 2008) –όπως υποσχέθηκε– με νέες εκπλήξεις.

Σύμφωνα με την Carmen, η ευτυχία μπορεί να είναι μία σημαντική πηγή έμπνευσης. Δεν πιστεύει πως τα καλύτερα τραγούδια γράφονται μόνο υπό την επήρεια άσχημων συναισθημάτων, όπως ο πόνος ή η μοναξιά. Και, φυσικά, το έχει αποδείξει περίτρανα. Η δουλειά της χαρακτηρίζεται από ποιότητα, πρωτοτυπία και θετική ενέργεια, στοιχεία που θεωρώ ότι εκτιμούνται στις μέρες μας, όπου μοιάζουν να έχουν όλα ειπωθεί και δύσκολα μας προκαλεί οποιοδήποτε ερέθισμα ένα αβίαστο και ειλικρινές χαμόγελο.

Δισκογραφία:

Άλμπουμ
2002: "Pa' mi genio"
2005: "Jotera lo serás tú"
2008: "InCubando"

Επίσημη ιστοσελίδα: www.carmenparis.net
MySpace: profile.myspace.com/carmenparisonline
Επίσημο blog: carmenparis.aragonmusical.net

Συντάκτρια: Βίκυ Ρούσκα

Πηγή: www.soundmag.gr