O Jairo Zavala είναι αυτή τη στιγμή ένας από τους Ισπανούς καλλιτέχνες που περισσότερες συναυλίες δίνει εκτός της χώρας του. Από Περουβιανό πατέρα και μητέρα μεγαλωμένη στην Ισημερινή Γουινέα, βγαίνει από τη μαδριλένικη γειτονιά της Μαλασάνια αποφασισμένος να φτιάξει τη δική του ιστορία στον κόσμο της τέχνης. Σπουδάζει Καλές Τέχνες και, για την ακρίβεια, η χρωματιστή ζωγραφιά που εμφανίζεται στο εξώφυλλο του πρώτου προσωπικού δίσκου του αποτελεί την πτυχιακή του εργασία. Όμως ένας άλλος δρόμος, πιο μακρύς, άνοιγε από άλλη μεριά.

Ο Jairo υπήρξε ιδρυτής του ροκ συγκροτήματος La Vacazul, όπου ξεκίνησε παίζοντας κιθάρα και αργότερα έγινε η φωνή της μπάντας. Μετά από λίγα χρόνια και συγχρόνως, συνεργάστηκε στο συγκρότημα μαύρης μουσικής 3000 Hombres, επίσης ως τραγουδιστής και κιθαρίστας. Το 2008 κυκλοφόρησε τον πρώτο του προσωπικό δίσκο ως Depedro. Όπως λέει ο ίδιος, έψαχνε ένα όνομα οικείο, που να ακούγεται γνώριμο στ’ αυτιά όλου του κόσμου. Ροκ, λάτιν, ρέγκε, συνοριακοί ρυθμοί, αφρικάνικες επιρροές, ρούμπα, κουβανέζικο σον, μπλουζ, σάλσα και πολλές άλλες ετικέτες κοσμούν τη δουλειά του, κάνοντας τη λέξη μίξη να φαντάζει φτωχή μπροστά της. Σε αυτό το πρώτο άλμπουμ συμμετέχουν οι Calexico και η Amparo Sánchez.

Ανάμεσα στο ντεμπούτο του και το δεύτερο άλμπουμ που βγήκε στις αρχές του περασμένου Οκτώβρη μεσολάβησαν δυο χρόνια συναυλιών ανά τον κόσμο με τους Calexico, γνωριμίας με κόσμο, θέασης διαφορετικών χωρών και τοπίων, ταξιδιών στο χώρο και νοητών ταξιδιών. Όλον αυτόν τον καιρό συνέθετε τα κομμάτια του νέου δίσκου Nubes de papel (Χάρτινα σύννεφα), σαν να ήταν κομμάτια ενός παζλ. Αυτό το παζλ απεικονίζει ένα τοπίο όπου ο χρόνος ρέει με τρόπο φυσικό, όπου κυριαρχεί η ουσία και η εσωτερική συνοχή, και κάθε λέξη, ήχος ή απόχρωση έχει λόγο ύπαρξης. Bρίσκουμε τους Joey Burns, John Convertino και Jacob Valenzuela στην αμερικάνικη πλευρά του δίσκου, και στην ισπανική, τoυς Vetusta Morla, που συμμετέχουν σε δυο κομμάτια του άλμπουμ. Πρέπει να προσθέσουμε ότι το Nubes de Papel εκδόθηκε επίσης από τη δισκογραφική του National Geographic με σκοπό να φτάσει εκτός Ισπανίας.

Λίγο πριν αντικρίσει το κοινό του στην πόλη του Βίγο, συναντάμε τον Jairo για μια σύντομη συνέντευξη. Μας υποδέχεται προφέροντας τις λίγες ελληνικές λέξεις που έμαθε κατά την παραμονή του στη χώρα μας πριν δύο χρόνια και μας βεβαιώνει ότι σύντομα θα επιστρέψει. Ομολογεί ότι τον εμπνέουν οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν την ενέργειά τους για να δημιουργήσουν όμορφα πράγματα, ότι έχει πολλά όνειρα για το μέλλον, χωρίς να παύει να εκτιμά όσα ζει κάθε στιγμή. Για όνειρα μιλά το Nubes de papel, όνειρα που χρειάζονται αγάπη για να πετάξουν μακριά από το ανήσυχο πνεύμα που τα φυλάει...

Ispania.gr─ Μέχρι σήμερα έχεις συμμετάσχει σε πρότζεκτ πολύ διαφορετικών στιλ (La Vacazul, 3000 hombres, Depedro), έχεις βγάλει δυο προσωπικούς δίσκους και έχεις συνεργαστεί πολύ με άλλους μουσικούς και συγκροτήματα. Όταν συνέθετες το πρώτο σου κομμάτι στην κιθάρα φανταζόσουν έτσι την μουσική πορεία σου;

Jairo Zavala─ Όχι, η αλήθεια είναι πως δεν υπήρξε μια κατεύθυνση σκεφτόμενος ένα μόνο δρόμο. Το μόνο που έκανα ήταν να διασκεδάσω παίζοντας μουσική με πολύ κόσμο. Δε θα ήμουν αυτό που είμαι χωρίς όλα αυτά τα πρότζεκτ που ανέφερες. Ήταν, σε τελική ανάλυση, ένας δρόμος αναζήτησης.

I.─ Υπάρχει ακόμα κάποιο ανεκπλήρωτο όνειρο;

J.Z.─ Πολλά, φυσικά. Πάντα έχω πολλά όνειρα. Το Nubes de papel μιλάει γι’ αυτό.

I.─ Ποια είναι η καλύτερη στιγμή της καριέρας σου μέχρι τώρα;

J.Z.─ Αυτή η συνέντευξη μαζί σου, η κάθε μέρα, carpe diem.

I.─ Εδώ και αρκετό καιρό συνεργάζεσαι με τους Calexico. Ποια πλευρά της μπάντας έχει μεγαλύτερη μαγεία για σένα; Της Καλιφόρνιας ή του Μεξικού;

J.Z.─ Πιστεύω πως και οι δυο εξίσου. Το πιο ενδιαφέρον είναι η ικανότητα που έχουν να αντλούν από ένα τραγούδι όλη τη συγκίνηση και να βρίσκουν τον πιο απλό τρόπο για να αγγίξουν την καρδιά σου.

I.─ Κάποια στιγμή σχολίασες ότι η ταινία El secreto de sus ojos (Το μυστικό στα μάτια της) σε ενέπνευσε να συνθέσεις το κομμάτι Eternamente (Αιώνια). Είναι η τέχνη μια πηγή έμπνευσης γενικότερα για εσένα;

J.Z.─ Εγώ είμαι σκλάβος της ομορφιάς. Μου αρέσει πολύ να βλέπω πώς ο κόσμος χρησιμοποιεί την ενέργειά του για να φτιάξει κάτι όμορφο, όπως μπορεί να είναι μια ταινία, όπως δυο ηλικιωμένοι που χορεύουν πολύ αργά αλλά με σθεναρές κινήσεις... Όντως υπάρχει μια σύνδεση της μουσικής μου με τον κινηματογράφο, γιατί μου αρέσει πολύ ο τρόπος που λειτουργεί η μουσική μέσα στο κινηματογραφικό πλαίσιο. Για την ακρίβεια, διάφορα τραγούδια του Depedro που αρχικά δεν είχαν στίχους, ήταν σαν φανταστικά σάουντρακ. Το σινεμά είναι παρόν δηλαδή.

I.─ Στους προσωπικούς σου δίσκους βρίσκουμε κομμάτια στα αγγλικά. Πιστεύεις ότι είναι εύκολο για έναν ισπανόφωνο τραγουδιστή να κάνει διεθνή καριέρα μόνο με τραγούδια στα ισπανικά;

J.Z.─ Δεν το γνωρίζω. Εγώ κάνω πολλές εμφανίσεις εκτός της χώρας μου, αλλά το γεγονός ότι τραγουδάω δυο τραγούδια στα αγγλικά σε κάθε δίσκο, είναι γιατί τα κάνω με τους Calexico και εκείνοι δε μιλούν ισπανικά. Πρέπει να υπάρχει αυτή η σύνδεση. Πιστεύω ότι αυτό που εκείνοι βλέπουν στο Depedro είναι μια διαφορετική πρόταση, και η γλώσσα δεν αποτελεί εμπόδιο, οπότε μπορώ να συνεχίσω να τραγουδώ στη μητρική μου.

I.─ Ο τελευταίος σου δίσκος, Nubes de Papel, κυκλοφόρησε πολύ πρόσφατα. Διαφοροποιείται από τον πρώτο όσον αφορά την εστίαση και τις προθέσεις;

J.Z.─ Έχει περισσότερα χρώματα, περισσότερες αποχρώσεις, λόγω αυτών των δύο χρόνων τρέλας που πέρασα σε ταξίδια και χίλια διαφορετικά μέρη. Έτσι μπόρεσα να παίξω με διαφορετικούς μουσικούς και να μάθω να εστιάζω σε διαφορετικά πράγματα. Προσπάθησα να αποδώσω όλο αυτό, όχι με έναν μπαρόκ τρόπο, αλλά φροντίζοντας να είναι πάντα παρούσα η απλότητα.

I.─ Ταξιδεύεις πολύ στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη για να δώσεις συναυλίες. Σκέφτεσαι να πας στην Ελλάδα για να παρουσιάσεις τον νέο δίσκο;

J.Z.─ Σίγουρα, του χρόνου θα πάω στην Ελλάδα. «Καλημέρα, καλησπέρα, παρακαλώ, ευχαριστώ…» [γέλια]

I.─ Είσαι ευπρόσδεκτος, Jairo! Σε περιμένουμε σε ελληνικό έδαφος!

J.Z.─ Ευχαριστώ πολύ!

I.─ Εμείς σε ευχαριστούμε, καλή τύχη!

Η συναυλία δεν άφησε κανέναν αδιάφορο. Η μπάντα έπαιξε με πολλή δύναμη και ζωντάνια αρκετά κομμάτια από τους δύο δίσκους, καθώς και ένα τραγούδι που συνέθεσαν από κοινού ο Joey Burns και ο Jairo Zavala, το οποίο εμφανίζεται στον τελευταίο δίσκο των Calexico (Carried to dust) με τον τίτλο Victor Jara´s hands.

Μπορείτε να απολαύσετε δύο βίντεο από τη συναυλία παρακάτω:

Περισσότερες φωτογραφίες από τη συναυλία μπορείτε να βρείτε εδώ.

Página web: http://www.depedro.net/
MySpace: http://www.myspace.com/myspacedepedro

Χαιρετισμός του Depedro στο ispania.gr

Ερωτήσεις: Στέλιος Πλαΐτης, Βίκυ Ρούσκα
Συνέντευξη - σύνταξη - μετάφραση στα ελληνικά - φωτογραφίες/βίντεο από τη συναυλία: Βίκυ Ρούσκα
Επιμέλεια της ισπανικής βερσιόν: Emmanuel Vinader