Από την καρδιά της Αργεντινής (Roque Pérez) όπου έκανε τα πρώτα της βήματα στην ζωή, έως την Γαλλία όπου έκανε τα πρώτα της δισκογραφικά βήματα και χρησιμοποιεί ως βάση και σημείο συνάντησης με τους ταλαντούχους μουσικούς της μπάντας της, η Bárbara Luna έχει διανύσει πολλά χιλιόμετρα μουσικής αναζήτησης.
Το 1997 έφτασε στην Γαλλία και ένα χρόνο μετά κυκλοφόρησε τον πρώτο της δίσκο A la vida, a la muerte. Έως τον Μάιο του 2009, που μας παρουσίασε το Ruta Tres, ηχογραφεί συνολικά πέντε άλμπουμ, μέσα σε αυτά και ένα live στο Half Note Jazz Club της Αθήνας. Εκδηλώνοντας τα φιλελληνικά της συναισθήματα, μας εξέφρασε την επιθυμία να μάθει την γλώσσα μας και να συνεργαστεί με Έλληνες καλλιτέχνες.
Η ζεστή φωνή και η όμορφη σκηνική παρουσία της μας ταξιδεύουν σε ρυθμούς της Λατινικής Αμερικής, αλλά η Bárbara Luna θεωρείται αναμφισβήτητη εκπρόσωπος της world music, καθώς δέχεται έντονες μουσικές επιρροές κατά τις περιοδείες της ανά τον κόσμο. Παράλληλα προσφέρει αξιόλογο κοινωνικό έργο, λαμπρύνοντας με τον συμπαθή χαρακτήρα της κάθε γειτονιά του κόσμου όπου εμφανίζεται.
Ιspania.gr– Καλώς ήρθες στην Ελλάδα, Bárbara.
Bárbara Luna- Ευχαριστώ πολύ.
Ι.– Πώς βλέπεις το ελληνικό κοινό;
B.L.- Πραγματικά είναι ένα κοινό αρκετά θερμό, όχι όμως τόσο όσο το κοινό της Λατινικής Αμερικής. Ο κόσμος στην Λατινική Αμερική είναι πολύ πιο εκφραστικός. Σε κάθε περίπτωση πιο θερμό από τον κοινό της Γαλλίας. Στην Γαλλία ο κόσμος είναι λίγο πιο ντροπαλός για παράδειγμα. Καθώς ζω μέρος του χρόνου στο Παρίσι, γνωρίζω αρκετά καλά το κοινό της Γαλλίας. Κάποιες βραδιές το κοινό ήταν πολύ ήσυχο, αλλά κάποιες άλλες που γινόταν πανικός, συνεπώς ποικίλει αρκετά.
Ι.– Πιθανόν το πρόβλημα να είναι ότι ο κόσμος δεν μιλάει ισπανικά, δεν καταλαβαίνει τους στίχους των τραγουδιών και απλά ακολουθεί τον ρυθμό.
B.L.- Ίσως να είναι μια από τις αιτίες, αλλά πιστεύω ότι εξαρτάται και από την ενέργεια της βραδιάς. Για παράδειγμα την πρώτη βραδιά ο κόσμος ζητούσε το τραγούδι India Morena, που είναι ένα τραγούδι αρκετά γνωστό εδώ, από την αρχή φώναζε, τραγουδούσε μαζί μου, υπήρχε κόσμος που τραγουδούσε κάποια πράγματα. Πιστεύω ότι εξαρτάται από την βραδιά.
Ι.– Ναι, είναι πιθανόν. Δεν ζεις όλο τον χρόνο στο Παρίσι, σωστά;
B.L.- Ταξιδεύω πολύ λόγω των περιοδειών μου. Φέτος ήμουν στην Γουατεμάλα, στην Αργεντινή. Επέστρεψα στο Παρίσι τον Μάρτη και ξαναέφυγα στα τέλη του Μάη σχεδόν για έναν μήνα στην Αυστραλία.
Ι.– Σε πολλές χώρες!
B.L.- Ναι, είμαι συχνά σε περιοδείες στην Ευρώπη και στην Λατινική Αμερική.
Ι.– Ταξιδεύεις μόνο στα πλαίσια κάποια περιοδείας;
B.L.- Σε γενικές γραμμές, ναι. Η Γαλλία είναι η βάση μου, καθώς εκεί ζει το μεγαλύτερο μέρος της μπάντας. Ο οργανοπαίχτης των κρουστών ζει στο Λονδίνο, οπότε συναντιόμαστε όλοι στο Παρίσι, είναι το σημείο συνάντησης μας. Δύο ή τρεις φορές τον χρόνο πηγαίνω στην Αργεντινή. Πέρυσι έπαιξα στην Βενεζουέλα, επίσης στην Γουατεμάλα, καθώς είμαι ανάδοχος μιας ΜΚΟ, συνιδρύτρια της οποίας είναι επίσης η Rigoberta Menchú Tum, στην οποία έχει απονεμηθεί το Νόμπελ Ειρήνης. Εκεί έδωσα συναυλίες σε κάποια σχολεία, όπως και στην πόλη της Γουατεμάλα για το κοινό. Στο τέλος του έτους σχεδόν βρέθηκα στην Βενεζουέλα, στο Festival de los sueños (Φεστιβάλ των Ονείρων).
Ι.– Ενδιαφέρον!
B.L.- Πολύ όμορφο, ναι, γιατί προσκαλούν κόσμο από την Κούβα, την Αργεντινή, την Κολομβία, γενικότερα από την Λατινική Αμερική. Είναι ένα φεστιβάλ ποίησης και τραγουδιού, και πραγματοποιείται σε τέσσερις-πέντε διαφορετικές πόλεις, με σκοπό να φτάσει η μουσική και η ποίηση στα πιο απομακρυσμένα μέρη της χώρας. Ήμασταν για παράδειγμα στο νησί San Carlos, που είναι ένα πολύ φτωχό νησί. Όλα τα σκηνικά έπρεπε να μεταφερθούν με πλοίο, αλλά ο κόσμος ήταν συνεπαρμένος. Ήταν κάτι το καταπληκτικό για μένα η συμμετοχή σε αυτή την συνάντηση, καθώς είναι μια συνάντηση που έχει εκπαιδευτικό σκοπό, που έχει σκοπό να συμπεριλάβει όλο τον πληθυσμό, αφού δεν μπορούν όλοι να μετακινηθούν έως το Καράκας για να δουν μεγάλα ρεσιτάλ.
Ι.– Από το 1998, χρονιά που έγραψες το πρώτο σου δίσκο A la vida, a la muerte, έως τώρα με το νέο σου δίσκο Ruta Tres, τι είναι αυτό που θεωρείς ως την πιο σημαντική αλλαγή στην ζωή σου, που έχει επηρεάσει την καλλιτεχνική σου δημιουργία;
B.L.- Υπάρχει κάτι που για εμένα ήταν το πιο σημαντικό, το ουσιώδες, και είναι το ταξίδι. Το γεγονός ότι έφυγα από την πατρίδα μου, το ότι είδα από απόσταση την κουλτούρα μου και ήρθα σε επαφή με άλλες κουλτούρες, είχε μεγάλη επιρροή στην καλλιτεχνική μου δημιουργία, στην ποίησή μου, καθώς επίσης και στο κομμάτι της μείξης που άρχισα να εξερευνώ τον πρώτο καιρό, το 1998 με το A la vida, a la muerte. Βρισκόμενη ήδη στην Αργεντινή, σκεφτόμουν ότι είναι πολλά αυτά που απαρτίζουν την Λατινική Αμερική και την Κεντρική Αμερική. Οι ρίζες μας έχουν πολλά κοινά στοιχεία, και εγώ ένιωθα ότι υπάρχουν αρκετές διαιρέσεις, όπως το τάνγκο, η σάλσα, το φολκλόρ...
Ι.– Πολλά είδη...
B.L.- Ναι, είναι αλήθεια ότι υπάρχουν πολλά είδη, αλλά εγώ έλεγα στον εαυτό μου ότι είμαστε παιδιά αυτής της γενιάς που αφομοίωσε όλο το ρυθμό, τα ποικιλόμορφα μουσικά χρώματα, το χωνευτήρι όχι μόνο φυλών, αλλά και τραγουδιών και ποίησης που έχουμε στην Λατινική Αμερική. Ήδη ασχολούμουν με διάφορα πράγματα, καθώς τραγουδούσα πάντα από τάνγκο έως ποικίλα άλλα είδη, ένα μεγάλο ρεπερτόριο. Όταν ξεκίνησα να συνθέτω ήδη έγγραφα με γνώμονα αυτό το σκεπτικό, με αυτή την αναζήτηση. Συνεπώς πιστεύω ότι το ταξίδι με επηρέασε αρκετά. Επίσης είχα ένα ατύχημα, όπου παραλίγο να χάσω τη ζωή μου, και ήταν κάτι που με ξύπνησε, ένα πολύ δυνατό ξύπνημα. Πολλά πράγματα που ζούσαν μέσα μου, ξαφνικά φανερώθηκαν.
Ι.– Ναι, βλέπεις πράγματα που πριν δεν παρατηρούσες...
B.L.- Ναι, αλλά πιστεύω επίσης ότι στην πορεία του ταξιδιού "απελευθερωνόμουν" από αρκετά πράγματα, με τον ίδιο τρόπο που κάποιος σιγά σιγά ελαφραίνει την βαλίτσα, γιατί διαφορετικά, γίνεται πολύ βαριά. Οι βουδιστές λένε ότι για να φτάσεις σε ένα πολύ βαθύ επίπεδο στοχασμού πρέπει να "απογυμνωθείς" από καθετί το υλικό. Πιστεύω ότι είναι μια όμορφη εικόνα καθώς η ουσία είναι η κουλτούρα. Υπάρχουν πολλά στολίδια, πολλά δευτερεύοντα στοιχεία σε όλες τις κουλτούρες του κόσμου. Αυτό το ταξίδι είναι που κάνει κάποιον να ελαφρύνει την βαλίτσα, το φορτίο. Η βαλίτσα είναι όλο και και πιο μικρή αλλά είναι γεμάτη με το ουσιώδες, και αυτό πραγματικά σε κρατάει ζωντανό και κάνει τις ρίζες σου να ανθίσουν. Επομένως πιστεύω ότι αυτή η διαδικασία με βοήθησε να ενσωματώσω ορισμένους ήχους, ορισμένα πράγματα που αισθάνθηκα στην πορεία της διαδρομής μου σε όλες αυτές τις μουσικές και τις συνεργασίες που είχα με άλλους καλλιτέχνες από άλλες κουλτούρες.
Ι.– Υπάρχει κάποιο από τα τραγούδια σου που αισθάνεσαι περισσότερο προσωπικό, ίσως λίγο αυτοβιογραφικό;
B.L.- Το India Morena είναι ένα τραγούδι που όντως αισθάνομαι περισσότερο προσωπικό. Είναι μια από τις πρώτες μου συνθέσεις μετά από το A la vida, a la muerte. Οδηγούσα όταν μου ήρθε σαν αποκάλυψη, και βιαζόμουν να επιστρέψω στο σπίτι γιατί ''είδα'' το «Ιndia morena blanca, mestiza de sangre pura...». Αυτό το κομμάτι της μουσικής και των στίχων μού ήρθε ξαφνικά και εγώ το αισθάνθηκα σαν τον πιο όμορφο τρόπο να εκφράσω αυτό το συναίσθημα που έχω για αυτό που είμαστε εμείς οι Λατίνοι. Ένιωθα τόσο δυνατή και υπερήφανη που ήθελα να φωνάξω αυτήν την αληθινή ψυχή της Λατινικής Αμερικής, την ινδιάνα, τη μιγάδα, δεν ήθελα να την αρνηθώ, να την καλύψω ή να την κρύψω. Αυτό το βαθύ τραγούδι της γης αναμείχθηκε με την ιδιοσυγκρασία που έρχεται από την Ευρώπη και την Αφρική και δημιουργήθηκε όπως λέω πάντα: μια νέα φυλή.
Ι.– Αυτό είναι το πιο δημοφιλές τραγούδι σου στην Ελλάδα και θέλω να σου εξομολογηθώ ότι κάθε φορά που το ακούω μου θυμίζει την Mercedes Sosa.
B.L.- Ναι!
Ι.– Ναι, τόσο το ρεφρέν, η φωνή σου, η ερμηνεία σου, όλα μου θυμίζουν την Μercedes Sosa.
B.L.- Τι όμορφο! Πολύς κόσμος μου λέει ότι τους θυμίζω την Mercedes Sosa, εγώ δεν το αντιλαμβάνομαι.
Ι.– Ναι, την αγαπάμε πολύ στην Ελλάδα, όπως και σε όλη την Αργεντινή φαντάζομαι.
B.L.- Ναι, ήταν μια μεγάλη τραγουδίστρια.
Ι.– Η Ruta 3 είναι μια κεντρική λεωφόρος της Αργεντινής;
B.L.- Η Ruta 3 είναι μια οδός που ξεκινάει από την επαρχία του Μπουένος Άιρες έως την Παταγονία, όπου τελειώνει η ήπειρος. Η έκτασή της είναι πάνω από τρεισήμισι χιλιάδες χιλιόμετρα. Έδωσα το όνομα Ruta Tres για διάφορους λόγους. Καταρχάς επειδή είναι μια οδός πολύ μεγάλη, είναι μια οδός που όταν κάποιος την πάρει βλέπει μόνο τον ορίζοντα, τον δρόμο, και τον ουρανό, και μοιάζει να μην τελειώνει ποτέ, να είναι απέραντη. Υπάρχει ένας χώρος, μια απίστευτη αίσθηση ελευθερίας που έχω νιώσει σε αυτή την διαδρομή. Είναι μια πολύ έντονη συνάντηση με την ψυχή, γιατί εκείνες τις στιγμές που βλέπεις την απεραντοσύνη χωρίς να υπάρχει κάτι να σου αποσπάσει την προσοχή, βρίσκεσαι μόνος με τον εαυτό σου. Πρόσεξε ότι σε αυτό τον δίσκο μιλάω περισσότερο για την Bárbara, ή γενικά για ιστορίες, ξεφεύγω λίγο από αυτό που είναι η γη μου και ο λαός της και κάνω μια στροφή προς την γυναίκα Bárbara και τις ιστορίες... που μπορεί να είναι η δικιά σου ιστορία, ή η ιστορία της κοπέλας απέναντι, η δικιά μου, μια ιστορία αγάπης, μια ιστορία της γειτονιάς. Μου φάνηκε ότι το όνομα ταίριαζε καθώς αυτή η οδός είναι πολύ μεγάλη.
Ι.– Και καθώς έχεις προσθέσει τραγούδια στα αγγλικά και στα γαλλικά επίσης, μπορούμε να πούμε ότι δεν είναι απλά ένα ταξίδι από το Μπουένος Άιρες στην Αβάνα, αλλά σε όλο τον κόσμο.
B.L.- Σε όλο τον κόσμο, σωστά! Στην πραγματικότητα μου φαινόταν ενδιαφέρον να δώσω αυτό το όνομα, που παραπέμπει στην Αργεντινή, αλλά το ταξίδι που κάνω είναι ένα ταξίδι σε όλο τον κόσμο και φυσικά τραγουδάω και στα γαλλικά, στα ισπανικά...
Ι.– Τώρα και στα ελληνικά! Απόψε ήταν μεγάλη έκπληξη για μας που σε ακούσαμε να τραγουδάς ένα τραγούδι στα ελληνικά.
B.L.- Σου άρεσε;
Ι.– Ναι, πολύ, και αυτό που θα θέλαμε να μάθουμε είναι αν υπάρχει κάποιος Έλληνας καλλιτέχνης ή καλλιτέχνιδα που θα σου άρεσε να συνεργαστείς;
B.L.- Στην πραγματικότητα θα μου άρεσε να συνεργαστώ όχι μόνο με έναν, αλλά με αρκετούς, καθώς έχω ακούσει διάφορα πράγματα. Δεν έχω άλλο δίσκο εκτός από αυτόν τωv Πυξ Λαξ που έχω στα χέρια μου. Άκουσα αυτό το τραγούδι, μου άρεσε πάρα πολύ και ζήτησα να μου το μεταφράσουν. Μου φάνηκε ότι συνδέονταν με τον λαό, αλλά και με την δικιά μου ιστορία επίσης, και γι αυτό το επέλεξα. Στο μέλλον θα με ενδιέφερε πολύ να αποκτήσω περισσότερη δισκογραφία διαφόρων Ελλήνων τραγουδιστών για να δω με ποιον θα μπορούσα να συνεργαστώ, καθώς θα μου άρεσε πολύ. Είναι ένα μεγάλο όνειρο για εμένα, καθώς μου αρέσει πολύ η ελληνική γλώσσα, θέλω να αρχίσω τώρα να μελετώ την γλώσσα σας. Έκανα μεγάλη προσπάθεια όταν μελετούσα αυτό το τραγούδι. Δεν ξέρω αν η προφορά μου είναι σωστή, αλλά θα μου άρεσε να ακούσω και να προσπαθήσω να αποκτήσω την καλύτερη δυνατή προφορά.
Ι.– Θα ήταν μεγάλη η ευχαρίστηση για εμάς. Σχετικά με το μέλλον, ποια είναι τα καλλιτεχνικά σου σχέδια για τον χρόνο που έρχεται; Έχεις προγραμματίσει κάτι, όπως για παράδειγμα να συνεχίσεις την περιοδεία σου στον κόσμο ή να ξεκουραστείς λίγο;
B.L.- Στην πραγματικότητα για μένα η χρονιά που έρχεται θα αποτελέσει μέρος της περιοδείας που ξεκίνησα τον Ιούνιο, οπότε οι συναυλίες θα διαρκέσουν ακόμα έως τις 28 Ιανουαρίου στην Γαλλία. Μετά θα κάνω μια περιοδεία το καλοκαίρι, και ναι, θα αφιερώσω λίγο χρόνο για να ξεκουραστώ, να ηχογραφήσω, ή να ξεκουραστώ να γράψω γιατί ταξιδεύω πολύ.
Ι.– Ευελπιστούμε ότι, ίσως σε έναν χρόνο, θα έχουμε την ευκαιρία να σε δούμε ξανά στην Ελλάδα.
B.L.- Μακάρι!
Ι.– Θα είναι χαρά μας!
B.L.- Και δική μου επίσης. Σας ευχαριστώ πολύ.
Ι.– Εμείς σε ευχαριστούμε.
Επίσημη ιστοσελίδα: http://www.barbara-luna.com/
MySpace: http://www.myspace.com/lunabarbaramusic
Εισαγωγή-συνέντευξη-μετάφραση: Στέλιος Πλαΐτης
Φωτογραφίες: Παναγιώτης Παπακωστίδης
Επιμέλεια: Βίκυ Ρούσκα