Διαβάστε τη συνέντευξη που παραχώρησε η Μπέμπε στην εφημερίδα El País στις 29/05/2009, λίγο πριν από την κυκλοφορία του δεύτερου προσωπικού της δίσκου.

"Μου υπερεκτιμήθηκαν τα πάντα"

ΛΟΥΚΑΣ ΑΡΑΟΥΤ 29/05/2009 

To Malo, o ύμνος ενάντια στην ανδρική βία κατά των γυναικών, τη μετέτρεψε σε παγκόσμιο φεμινιστικό ίνδαλμα. Αλλά η Μπέμπε ποτέ δεν ένιωσε άνετα με την επιτυχία. Στα 31 της χρόνια και μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα διακοπών από τον εαυτό της, η τραγουδίστρια και ηθοποιός γυρίζει συμφιλιωμένη με τον κόσμο. 

Σαστισμένη από την επιτυχία του Pafuera Telarañas και μετά από δυο ταινίες εξαφανίστηκε. Πέντε χρόνια μετά το ντεμπούτο της, η τραγουδίστρια από την Εξτρεμαδούρα επιστρέφει με καινούριο δίσκο, Y Punto, διατεθειμένη να αντέξει ό,τι κι αν της καταλογίσουν. 

EP3. Στα καινούρια σου κομμάτια φαίνεται πως έχεις εμμονή με την ιδέα να σου αρπάξουν το φόρεμα. Μη μου πεις ότι πρόκειται για μεταφορά. 

Μπέμπε. Όχι, δεν είναι. Σε αυτό το δίσκο υπάρχει πολύ σεξ, χαβαλές, διασκέδαση… Πέρασα πολύ καιρό πίσω από μια στολή και ήρθε και για μένα η ώρα να αποδεσμευτώ λιγάκι. Να μας αρπάξουν το φόρεμα μας ξετρελαίνει, και εμένα και όλες. 

EP3. Επίσης είναι γεμάτος από απογοήτευση. 

Μπέμπε. Δεν υπάρχει μελαγχολία, είναι λύπη. 

EP3.  «Δε σε θέλω πια ούτε στα όνειρά μου / ούτε να με αγγίζεις σαν να έχανες το μυαλό σου.» Γνωρίζει αυτό το φτωχό άτομο πως μιλάς για το ίδιο; 

Μπέμπε. Όποιος έχει τη μύγα, μυγιάζεται. Εν πάση περιπτώσει, τα κομμάτια μιλούν για αισθήσεις, καταστάσεις. 

EP3. Πού ήσουν όλον αυτό τον καιρό; 

Μπέμπε. Ήμουν ένα χρόνο με το φορτηγάκι, από δω κι από κει, έζησα, μακριά, κάτω από τα πεύκα. Στους αντίποδες, μόνη, ήρεμη. Βρέθηκα σαράντα μέρες έξω από την Ισπανία για να μη συναντήσω μάτια που θα με επέπλητταν. Χρειαζόμουν αυτή την αίσθηση: να βρεθώ σε μέρη όπου κανείς απολύτως δεν ήξερε ποια είμαι. Ελευθερία. 

EP3. Και έμαθες κάτι; 

Μπέμπε. Να αναπτύσσω και πάλι τα ένστικτά μου, γιατί μου είχαν ατροφήσει· ένιωθα σαν ένα σκυλάκι που το έχουν περικυκλώσει. Να ελίσσομαι. Να γελώ πολύ με εμένα. 

EP3. Είχες φτάσει στο σημείο να πάρεις τον εαυτό σου στα σοβαρά; 

Μπέμπε. Όχι, είναι ότι δεν υπέφερα εμένα την ίδια. Τα πάντα γύριζαν γύρω μου: μουσική, συναυλίες, συνεντεύξεις… Είχα κουραστεί από μένα. Και δε μου φαινόταν δίκαιο, γιατί να πρέπει εγώ να κουραστώ από μένα; Έφυγα για να κάνω μια μεγάλη άσκηση αυτοελέγχου. Να μετασχηματίσω ό,τι μου συνέβη όλον αυτό τον καιρό. Ένα μάστερ στην ψυχολογία και στην κοινωνιολογία. Ήμουν πολύ ζαλισμένη, φίλε. Τέλος πάντων, πάει τέλειωσε. 

EP3. Έφτασες στο σημείο να σκεφτείς να τα στείλεις όλα στον αγύριστο; 

Μπέμπε. Ναι. 

EP3. Τι σε σταμάτησε; 

Μπέμπε. Εγώ η ίδια. Είπα στον εαυτό μου: ‘‘Αυτό εμένα δε θα με νικήσει’’. Ούτε αυτό ούτε τίποτα. 

EP3. Σε μετέτρεψαν σε σημαία διαφόρων σκοπών. Του αγώνα κατά της βίας που υφίστανται οι γυναίκες, του φεμινισμού… 

Μπέμπε. Εσύ το είπες: με μετέτρεψαν. Αυτοί είναι αγώνες όλων. Ήταν γελοίο. 

EP3. Σε αυτόν το δίσκο δεν επανέρχεσαι στο ίδιο θέμα. Ήταν μια συνειδητή απόφαση; 

Μπέμπε. Εντελώς. Δεν μπορούσα να κάνω το ίδιο ξανά, με κάνει να βαριέμαι, με πεθαίνει, δε μου έβγαινε. 

EP3. Τι σε κινεί τώρα; 

Μπέμπε. Οι σκέψεις που έχω κάνει σχετικά με όλο αυτό που έχω βιώσει. Τα τραγούδια μιλούν για τη σχέση αγάπης-μίσους με αυτήν τη δίνη. 

EP3. Τι ήταν το καλύτερο από εκείνη την εποχή; 

Μπέμπε. Ότι διασκέδασα αρκετά. Και η ομάδα, μας ένωσε πολύ. Επίσης έλαβα αρκετή αγάπη από τον κόσμο, φυσικά. Και επιτέλους έμαθα να την εισπράττω καλύτερα. 

EP3. Πού οφείλεται αυτή η αλλαγή; 

Μπέμπε. Στην ξεκούραση. Σε κάνει πιο δυνατό. 

EP3. Συνάντησες εκείνο το «κομμάτι γης» που αναφέρεις στα τραγούδια σου; 

Μπέμπε. Βρίσκομαι σε αναζήτησή του. Αλλά τώρα έχω ένα κομματάκι γης το οποίο λατρεύω. 

EP3. Τι υπάρχει στο καινούριο σου σπίτι στο βουνό που δεν το βρίσκεις στη Μαδρίτη; 

Μπέμπε. Σιωπή. Χώρος. Φύση. Μοναξιά. Προσωπική ζωή. Οι μέρες μου φαίνονται πιο μεγάλες. Μου δίνει δύναμη.

EP3. Θα γίνεις ένα μοναχικό αστέρι; 

Μπέμπε. Όχι, τα αστέρια είναι στο στερέωμα. Απλησίαστη, ναι. Αλλά δε φοβάμαι, έτσι ήμουν από πριν. 

EP3. Δεν έλεγες ότι είχες αλλάξει; 

Μπέμπε. Περίμενε, δώσε μου λίγους μήνες [γέλια]. 

EP3. Στα πέντε χρόνια σε έπεισε κάποιος να κάνεις πλεϊμπάκ; 

Μπέμπε. Όχι. Και κανείς δεν το προσπαθεί. Θα ήταν γελοίο. Έτσι ο κόσμος συμμετέχει πιο πολύ, και αυτό το εκτιμούν. Οι τεχνικοί τουλάχιστον. Είναι πιο διεγερτικό να διατρέχεις κίνδυνο. 

EP3. 500.000 αντίτυπα, χειροκροτήματα, επευφημίες στα βραβεία Γκράμι… Πώς τα πηγαίνεις με το εγώ σου; 

Μπέμπε.Δεν το παίρνω και τόσο στα σοβαρά. Κοίταξε, είναι πολύ ωραίο, σίγουρα, αλλά τόσο φοβερό είναι να σε χειροκροτάει ο κόσμος; 

EP3. Νιώθεις πίεση γιατί η δισκογραφική σου μπορεί να περιμένει να της σώσεις το οικονομικό έτος; 

Μπέμπε. Υπάρχει λίγη, αλλά δεν μπορώ να σώσω με το οικονομικό έτος κανενός. Αυτό δεν είναι μαθηματικά. Προφανώς, δεν πρόκειται να συμβεί ό,τι συνέβη με το Malo. Βλέποντάς το από τη σκοπιά της συντριπτικής ψυχρής λογικής. 

EP3. Θα επιστρέψεις στα βραβεία, στο ισπανικό σταρ-σίστεμ; Τελείωσε η απόρριψη; 

Μπέμπε. Ναι, φυσικά. Ήδη είμαι μέσα στο παιχνίδι. Μαθαίνω με τον καιρό. Τώρα εισπράττω τα πράγματα καλύτερα. 

EP3. Σε κάποιο από αυτά τα γκαλά με ποιον έχεις καλύτερη επικοινωνία: με τον Άλεξ Ουμπάγο, την Αμάγια Μοντέρο, τον Μιγκέλ Μποσέ ή την Παουλίνα Ρούμπιο; 

Μπέμπε. Εάν ο κόσμος είναι ευχάριστος, δεν έχω προκαταλήψεις. Ούτε κινήσεις ανταγωνιστικότητας έχω ούτε ταλαιπωρώ το μυαλό μου. Πέρασα μια νύχτα πάρα πολύ ευχάριστη  μιλώντας με τον Μιγκέλ Μποσέ. Μου θυμίζει τον μικρό μου αδερφό. Μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να κάνω ένα ντουέτο μαζί του. Με νοιάζει το συναίσθημα, όχι το ότι μουσικά δεν έχουμε πολλά κοινά. Στην πραγματικότητα, το προτιμώ. 

EP3.  Έχεις κακούς φανς; 

Μπέμπε. Μπα. Κρατάω μόνο τα καλά, τους υπόλοιπους τους ξεγελώ και την κοπανάω. Αλλά όντως υπάρχουν άνθρωποι που είναι δυσάρεστοι μερικές φορές. Ξέρεις ποιο είναι αυτό που με εκπλήσσει; Που με αναγνωρίζουν ενώ έχει περάσει πάρα πολύς καιρός από τότε που ακούστηκε ο δίσκος μου, ακόμα και όταν οδηγώ, στου διαόλου τη μάνα, φορώντας γυαλιά… Παθαίνω πλάκα, φίλε. Και κάποιες φορές λέω: «Γαμώτο, πάλι τα ίδια», αλλά εγώ συμβαίνει να γελάω με τα πάντα. Ένα τσουπ κάνω και το έχω ξεχάσει. Αν όλα αυτά είχαν γίνει σιγά-σιγά… αλλά συνέβησαν από την πρώτη μέρα! 

EP3. Δεν το ευχαριστήθηκες ούτε για ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου; Ούτε καν στην αρχή; 

Μπέμπε. Όχι. Είμαι πολύ επιφυλακτική με τα δικά μου πράγματα. 

EP3. Διάβασες πως ο Μέντεμ «αποδέχτηκε τη συντριπτική, παράξενη, θλιβερή αποτυχία» που έζησε με το Caótica Ana [Χαοτική Άννα], ταινία στην οποία συμμετείχες; 

Μπέμπε. Κι εγώ του είπα: «Αποτυχία; Ποιανού πράγματος;» 

EP3. O κόσμος υπήρξε υπερβολικά σκληρός; 

Μπέμπε. Αρκετά. Κάποιες φορές οι δουλειές μπορεί να μη σου αρέσουν, είναι απόλυτα θεμιτό, αλλά το καλώς καμωμένο, το σωστά δουλεμένο, δεν είναι δίκαιο, δεν είναι δυνατόν να το στέλνεις στα τσακίδια έτσι απλά. Αλλά εντάξει, εκείνος τραβάει μπροστά, μη νομίζεις. Έχει αποδεχτεί την εισπρακτική αποτυχία, υποθέτω, αλλά ήδη ασχολείται με άλλη ταινία. 

EP3. Ποιος άλλος σκηνοθέτης θα σου έκανε κλικ να σου πει για συνεργασία; 

Μπέμπε. Δεν ξέρω, πολλοί. Αυτά τα πράγματα δεν τα λέω. 

EP3. Είσαι πολύ ευαίσθητη στην κολακεία; 

Μπέμπε. Στις καλά ειπωμένες κολακείες…, δε σου κάνω πλάκα, σε όλο τον κόσμο αρέσει να του πιπιλάνε μια καραμελίτσα. Αλλά με κάνουν να νιώθω ντροπή. Αλλά αυτό το φυλάω για μένα, δε μου αρέσει να το συζητάω. 

EP3. Πώς τα πας με την κριτική που σου γίνεται; 

Μπέμπε. Τις κριτικές που δεν είναι εποικοδομητικές τις περνάω στο ντούκου. Αλλά ναι, μου αρέσει να μου το λένε όταν κάνω κάτι καλά. 

EP3. Χρειάστηκε κάποια φορά αυτοί που σε συναναστρέφονται να σου ρίξουν φάπα για να σε κατεβάσουν στην γη; 

Μπέμπε. Στη γη χρειάστηκε να κατεβάσω εγώ περισσότερα από ένα άτομα. Σε άλλα πράγματα ναι, αλλά στο να κατέβω στη γη, όχι. 

EP3. Σε ποια ναι; 

Μπέμπε. Στην οργή που είχα. Τη σύγχυση. Εγώ χρειάστηκε να κατεβάσω περισσότερα από ένα άτομα, γιατί ήταν εκείνοι που δεν είχαν τα πόδια στη γη. Μερικές φορές ήταν σαν να έλεγα: «Δεν υποτίθεται ότι είμαι εγώ αυτή που θα έπρεπε να καβαλήσει το καλάμι και όχι εσείς;» Εξάλλου, τι ακριβώς είναι αυτό που πρέπει να μου ανέβει; Ας πάρουμε ως βάση ότι εγώ δεν είμαι σταρ. Απλά έχω μια δουλεία στην αγορά. Είναι σαν να πετυχαίνεις διάνα την πρώτη φορά που παίρνεις ένα τόξο και ένα βέλος: η τύχη του πρωτάρη. 

EP3. Σε μεγέθυναν, τότε; 

Μπέμπε. Εντελώς, τι λέμε. Μου υ-περ-εκτι-μή-θη-καν τα πάντα. Αυτή είναι η λέξη, ας μιλήσουμε χωρίς περιστροφές. 

EP3. Ποιο είναι το καλύτερο ψέμα που έχεις ακούσει σχετικά με εσένα; 

Μπέμπε. Ότι ζούσα σε ένα σπίτι, ούτε που ξέρω με πόσες κοπέλες, και ότι ήμασταν όλες λεσβίες [γέλια]. 

EP3.  Κάτι από αυτά σε ‘‘έριξε’’; 

Μπέμπε. Μα υπάρχουν πράγματα που σε φέρνουν στα όριά σου και αναρωτιέσαι τι στο καλό κάθονται και εφευρίσκουν. Γιατί έχω μητέρα, πατέρα, αδέρφια… 

EP3.  Θα έκανες μήνυση; 

Μπέμπε. Μπα, η ζωή βάζει τον καθένα στη θέση του. Και τα φέρνει έτσι ώστε να τα πληρώσουμε όλα. 

EP3. Σε απασχολεί καθόλου το μέλλον της μουσικής βιομηχανίας; 

Μπέμπε. Όχι. Βλέπω πως υπάρχει η ανάγκη να εξελιχθούμε προς άλλα μονοπάτια, προς την κατεύθυνση της αυτοδιαχείρισης, είναι κουλ. 

EP3.  Πώς σου φαίνεται η πρόταση των δισκογραφικών να τους παραχωρούν οι καλλιτέχνες το 5% των κερδών από τις περιοδείες τους; 

Μπέμπε. Σε εμένα το είχαν προσφέρει και τους είπα τσου. Οι δισκογραφικές πρέπει να πουλήσουν δίσκους. Το υπόλοιπο ανήκει στους μουσικούς, το περιβάλλον τους, στον μάνατζερ… 

EP3. Αλλά αν η δισκογραφική επενδύει στην προώθηση ενός καλλιτέχνη, δεν τον βοηθά ταυτόχρονα να πωλήσει εισιτήρια για τις συναυλίες του; 

Μπέμπε. Αυτοί αποκομίζουν οφέλη από την πώληση των δίσκων, έτσι δεν είναι; Πάντα έτσι ήταν. Επειδή τώρα αυτό αλλάζει και δεν πουλάνε δίσκους θα αρπάξουν ό,τι μπορούν από τη δουλειά τη δική μου και των άλλων; Εκείνοι τι παριστάνουν; 

EP3. Και τι θα μπορούσαν να κάνουν εκείνοι; 

Μπέμπε. Εγώ δεν το ξέρω. Εκείνοι είναι που πρέπει να το λύσουν. Εάν το συμβόλαιο που έχει ένας καλλιτέχνης είναι καλό και τον συμφέρει, τέλεια. Αλλά πιστεύω ότι είναι απαραίτητο ο καθένας να είναι στον χώρο του, αλλιώς η πίεση είναι ακόμα πιο δυνατή. 

EP3. Εσένα θα σε ενοχλήσει να κατεβάσουν παράνομα τον δίσκο σου; 

Μπέμπε. Τι μπορώ να κάνω εγώ; Φυσικά και όχι, φίλε. Θα πάω να ελέγξω τι κάνει ο καθένας; Ας κάνει ό,τι θέλει. Εάν βρισκόμουν σε άλλη κατάσταση σίγουρα θα χρειαζόταν να το κάνω κι εγώ. Κοίτα, η μουσική είναι ένα μέσο έκφρασης, και όποιος έχει συνείδηση θα ήταν καλό να προσπαθήσει να εξισορροπήσει τα πράγματα: κάποιες φορές να αγοράζει δισκάκια και άλλες να τα κατεβάζει... 

EP3. Πριν από το ντεμπούτο σου σου άρεσε να κάνεις εμφανίσεις μόνο μια φορά το μήνα. Από τι ζούσες; 

Μπέμπε. Δούλευα στο Cañas y Tapas [γνωστή αλυσίδα μεζεδοπωλείων] . Δε χρειαζόμουν και πολλά για να ζήσω. 

EP3. Θα μπεις κάποια στιγμή στην αστική τάξη; 

Μπέμπε. Η μεγαλύτερη πολυτέλεια είναι ο χρόνος. Και καθώς κάνεις λεφτά με τη δουλειά σου, αποκτάς καλύτερη ποιότητα ζωής, αλλά αυτή που εσύ θεωρείς κατάλληλη. 

EP3. Καμία σχέση με πανκ πνεύμα δηλαδή; 

Μπέμπε. Τι πανκ πνεύμα και μαλακίες… Εσύ μπορείς να πας κόντρα στο σύστημα, αλλά τι, θα ζεις στο δρόμο ενώ μπορείς να ζεις σε ένα σπίτι; Κόντρα στο σύστημα πας με άλλους τρόπους. Δημιουργώντας το δικό σου μικρό χώρο αγνοείς το σύστημα. Αυτό σημαίνει να γίνεις αστός; Όπως θέλεις: όλοι οι άνθρωποι που έχουν τη δυνατότητα διαθέτουν σπίτι, έτσι; Απ’ ό,τι φαίνεται,  την περασμένη χρονιά πουλήθηκαν στην Ισπανία περισσότερα αυτοκίνητα από ό,τι δίσκοι. Είναι να παθαίνεις πλάκα. Ποιος είναι ο αστός εδώ; Τρομερό, ε; 

EP3. Υπήρξες φαν κάποιου πράγματος μέχρι τα όρια του παραλόγου; 

Μπέμπε. Μπα. Έβλεπα τις συναυλίες και την κοπανούσα. Πού να περιμένω στην πόρτα να βγουν… Δεν είμαι καθόλου μυθομανής. Θα ήθελα μόνο πάρα πολύ να είχα γνωρίσει τη Λόλα Φλόρες. Ξέρω ότι θα μου άρεσε και ότι και εγώ θα άρεσα σε αυτήν. 

EP3. Τα είδωλα καλύτερα να μην τα αγγίζουμε; 

Μπέμπε. Εάν δε σε ενδιέφερε τόσο να ξέρεις μέχρι πού βάζει το δάχτυλο στην μύτη ο τάδε τραγουδιστής, σάμπως θα σου έπεφταν έξω τα σχέδια; 

EP3. Είναι δυνατόν να είσαι η μοναδική εξωστρεφής τραγουδίστρια αυτής της χώρας που δεν έχει μπλούζα του Νταβίντ Ντελφίν [σχεδιαστής]; 

Μπέμπε. Λοιπόν, αυτός μου το έχει πει περισσότερες από μία φορές, αλλά είμαι χαζούλα και το ξεχνάω. Όμως εμένα με ευχαριστεί πολύ να μου το ζητάνε. Αυτός, ο Ντούγιος, η Αμάγια Αρθουάγα... 

EP3. Και τι λένε οι φανς που είναι πιο χίπηδες και αντιπαθούν τις μάρκες; 

Μπέμπε. Με αφήνει εντελώς αδιάφορη. Ο καθένας ας σκεφτεί ό,τι θέλει. 

EP3.Ποιος ήταν ο μεγαλύτερος σταυρός του να είσαι εσύ; 

Μπέμπε.  Το να είμαι γνωστή. 

EP3.  Κάποια μέρα θα συμφιλιωθείς με τη διάσημη πλευρά σου; 

Μπέμπε. Ήδη την έχω αποδεχτεί. Και όταν σταματάς  να  δουλεύεις, τα πάντα σταθεροποιούνται, ο κόσμος προσπερνά. Ούτε που το θέτω ως στόχο, δε θα προσπαθήσω να είμαι στην κορυφή του κύματος. Θα ήταν εξαντλητικό. 

Το Y punto, έκδοση της EMI, κυκλοφορεί στις 30 Ιουνίου. Κατέβασε δωρεάν το La Bicha στο www.labebebellota.com 

Πρωτότυπη συνέντευξη: www.elpais.com

Μετάφραση: Σίσσυ Τσατσαρώνη
Επιμέλεια: Βίκυ Ρούσκα