Οι άγνωστοι ήχοι τής Ισπανικής Γλώσσας στην Ελληνική Γλώσσα και αντίστροφα

Συμφωνώ μαζί σου, Γανυμήδη, στο ότι θα ήταν πολύ ενδιαφέρον για τους Έλληνες να μελετήσουμε και τουρκικά και αλβανικά. Ήδη, εδώ και μερικά χρόνια, τα τουρκικά δεν είναι τόσο ασυνήθιστο να τα μαθαίνει κανείς. Όταν λες ότι η τουρκική είναι μια συγκολλητική γλώσσα, τι εννοείς;

Όταν λέμε συγκολλητική γλώσσα, εννοούμε ότι δεν είναι κλιτική. Δηλαδή δεν κλίνεται καμιά λέξη (ούτε τα ρήματα, ούτε τα ουσιαστικά κ.ο.κ.). Οι διάφορες γραμματικές σχέσεις και έννοιες δηλώνονται με την προσθήκη επιθημάτων στην βασική λέξι, έτσι όπως ακριβώς γίνεται και στα κινέζικα.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα όλοι οι γραμματικοί της κανόνες να είναι άνευ εξαιρέσεων και επίσης οι μορφολογία και η κατασκευή των φράσεών τους να είναι σαν μαθηματικοί τύποι, σαν εξισώσεις δηλαδή.

Πολλοί γλωσσολόγοι υποστηρίζουν ότι ο διαφορετικός τρόπος σκέψης τού τουρκόφωνου ομιλητή από τον ευρωπαίο ερμηνεύεται από την διαφορετική σύνταξη της γλώσσας του. Γι’ αυτό θεωρείται ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην εκμάθηση της τουρκικής είναι ότι ο Ευρωπαίος σπουδαστής θα πρέπει να αποκτάει συνεχώς τον τουρκικό τρόπο σκέψης.

Να σου δώσω ένα παράδειγμα:
Οι ακολουθία στην Τουρκική γλώσσα είναι υποκείμενο-αντικείμενο-ρήμα.

Αν οι Έλληνες λένε: έδωσα ένα μήλο σε ένα παιδί,
οι Τούρκοι θα πουν: εγώ σ’ ένα παιδί το μήλο δίνω προηγουμένως.

Η τουρκική σύνταξη μπερδεύει πολύ τον εγκέφαλο του ξένου σπουδαστή (ειδικά αν η μητρική του γλώσσα είναι κλιτική, όπως τα Ελληνικά, οι Ρομανικές, οι Γερμανικές και οι Σλάβικες γλώσσες). Έχει παρατηρηθεί ακόμα και η εμφάνιση δυσλεξίας σε ενήλικες που μαθαίνουν τουρκικά. Παρ’ όλα αυτά επιστημονικά δεν μπορούμε να το ερμηνεύουμε. Απλά περιοριζόμαστε στις στατιστικές.

Ευχαριστώ που μου έλυσες την απορία!

Αν εξαιρέσεις τους επαγγελματικούς λόγους δε μπορώ να σκεφτώ κάποιον άλλον λόγω για τον οποίο ένας Έλληνας θα μάθει την Τούρκικη ή την Αλβανική γλώσσα. Δε το σηκώνει το DNA μας. Παρόλα αυτά συμφωνώ ότι είναι δύο γλώσσες πολύ - πολύ ενδιαφέρουσες.
Πιστεύω ότι μαθαίνοντας μία οποιαδήποτε γλώσσα μαθαίνεις και την ιστορία της με ότι αυτή ακολουθεί. Από εκεί και πέρα είναι στην ιδιοσυγκρασία του καθενός και στα προσωπικά του πιστεύω.
Όσον αφορά τα πολιτιστικά στοιχεία που έχουν οι Μεσογειακές χώρες γενικότερα μεταξύ τους αυτό το θεωρώ πολύ φυσιολογικό ύστερα από τόσες χιλιάδες χρόνια ύπαρξης σ' αυτό τον πλανήτη.

Θα ήθελα όμως να μου λύσεις μία απορία, αν γνωρίζεις. Για πιο λόγω η βόρειες χώρες έχουν τόσο μεγάλες λέξεις στο λεξιλόγιό τους; Έχω ακούσει ότι λόγω του ψύχους που επικρατεί σ' αυτές τις χώρες έχουν συντμήσει τις προτάσεις τους σε μία λέξη για να μη σπαταλούν άσκοπη ενέργεια. Πιστεύεις ότι ένας σημαντικός παράγοντας για να μη μάθεις μία τέτοια γλώσσα είναι η ύπαρξη λέξεων με πολλά γράμματα τα οποία μπορεί να σε μπερδέψουν; Επίσης το ίδιο ισχύει και για τις λέξεις οι οποίες έχουν πολλά σύμφωνα.

Φίλε SANAXS,
πολλές φορές βλέποντας τη γραφή μιας γλώσσας μας δημιουργείται η εντύπωση ότι έχει πολύπλοκη φωνητική. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Το τι προφέρουμε δεν έχει καθολική σχέση με το τι γράφουμε.
Για παράδειγμα, ας δούμε κάτι ενδιαφέρον σε μια γλώσσα «βόρεια», τη Γερμανική. Μην φανταστείς ότι όταν οι Γερμανοί γράφουν το σύμπλεγμα SCH προφέρουν τρεις ήχους συμφώνων. Προφέρουν μονάχα έναν [ʃ].

Απ’ την άλλη πλευρά μην φανταστείς ότι επειδή στην ελληνική γλώσσα υπάρχουν πολλά φωνήεντα στη γραφή, προφέρονται και ως φωνήεντα. Πολλές φορές τα ελληνικά είναι φωνητικά πιο σύνθετα από τα γερμανικά.
Για παράδειγμα, αν κάνουμε φωνητική μεταγραφή στην λέξη «ποιος» θα διαπιστώσουμε ότι το «οι» προφέρεται ως σύμφωνο, έτσι όπως ακριβώς προφέρουμε το χ στην λέξη χέρι. Για δες τη φωνητική μεταγραφή: ποιος [pçɔs].

Πολλοί δικαιολογούν την αποστροφή τους στην γερμανική γλώσσα με την αιτιολογία ότι έχει πολλά σύμφωνα στη σειρά. Ωστόσο απ' όλες τις γερμανικές γλώσσες αυτή που έχει τους περισσότερους ήχους συμφώνων στη σειρά χωρίς την παρουσία φωνηεντικού είναι η αγγλική!. Κι όμως την μαθαίνουν όλοι. Για δες λίγο τη φωνητική μεταγραφή τής λέξης students [ˈstj̥uː.dn̩tz̥] . Έχουμε στο τέλος 4 ήχους συμφώνων στη σειρά χωρίς να παρεμβάλλεται ούτε ένας φωνηεντικός. Θέλεις να το δούμε κι από άλλη οπτική γωνία; Στην λέξη αυτή υπάρχουν 7 ήχοι συμφώνων και 1 μονάχα φωνηεντικός!

Όσους περισσότερους ήχους συμφώνων σε αλληλουχία παρουσιάζει η φωνητική μιας γλώσσας τόσο πιο μεγάλη ενέργεια σπαταλούμε στην εκφορά τους. Μην φανταστείς λοιπόν ότι λόγω ψύχους η γλώσσα διαμορφώνεται «οικονομικά» για να μην σπαταλιέται άσκοπη ενέργεια.

Το μόνο που μπορούμε να παρατηρήσουμε είναι ότι όσο πιο βόρεια, τόσο περισσότεροι ήχοι αρθρώνονται πίσω-πίσω στο στόμα (έχουμε δηλαδή ήχους σταφυλικούς, φαρυγγικούς, επιγλωττιδικούς και γλωττιδικούς). Αυτό όμως δεν μας βοηθάει να ερμηνεύσουμε γιατί στην φινλανδική γλώσσα δεν εμφανίζονται τέτοιοι ήχοι.
Δηλαδή το ψύχος δεν αποτελεί ερμηνεία γιατί οι περισσότερες γλώσσες των βορείων αρθρώνουν ήχους οπίσθιους. Απλά μας δίνεται μια στατιστική εικόνα.

Στο Εδιμβούργο μιλάνε τα αγγλικά σχεδόν με όλους τους φαρυγγικούς, επιγλωττιδικούς και γλωττιδικούς ήχους που έχουν εμφανιστεί στις γλώσσες τού κόσμου. Ο λόγος; Είναι η περιοχή τού πλανήτη μας που υπέφερε τις περισσότερες δεκαετίες από φυματίωση. Επειδή μιλούσαν για 2 αιώνες με βήχα, η φωνητική εξέλιξη της γλώσσας καθιέρωσε αυτούς τους οπίσθιους ήχους!

Στην Ισπανία, λόγου χάρη, δεν υπάρχει κλιματολογική εξήγηση για την καθιέρωση του σταφυλικού ήχου [χ]. Απλά τον «έκλεψαν» ή τους «επιβλήθηκε» από τους Άραβες για ιστορικούς λόγους. Είναι αξιοσημείωτο ότι έχω μιλήσει με Ισπανούς που χρησιμοποιούσαν στον λόγο τους γλωττιδικό φραγμό!

Τώρα γιατί οι Άραβες χρησιμοποιούν πολλούς σταφυλικούς, φαρυγγικούς, επιγλωττιδικούς και γλωττιδικούς ήχους, πολλοί υποστηρίζουν ότι έχει να κάνει με την επιβαρυμένη ατμόσφαιρα σε σωματίδια σκόνης στις χώρες αυτές καθώς κι απ’ την έλλειψη νερού, δεδομένα που έδωσαν θα λέγαμε μια εγκεφαλική ροπή στην εξέλιξη της φωνητικής τής γλώσσας τους σε αυτούς τους τόπους (του στόματος) άρθρωσης.

Όσον αφορά γιατί στις γερμανικές γλώσσες υπάρχουν μακροσκελείς λέξεις δεν είναι ένα φαινόμενο φωνητικής, αλλά καθαρά μορφολογίας. Έτσι για να γελάσουμε λίγο ιδού η μεγαλύτερη γερμανική λέξη:

Donaudampfschiffahrtselektrizitätshauptbetriebswerksunterbeamtengesellschaft.

Μου έλεγε χαρακτηριστικά ένας φίλος μου. Οι Γερμανοί είναι τρελοί. Έχουν καταργήσει τις προτάσεις και τις έχουνε κάνει λέξεις!

Επισης, ήθελα να πω ότι η Γερμανική γλώσσα είναι μια παρεξηγημένη γλώσσα όσον αφορά τη φωνητική της.

Οι γλωσσοδέτες τής Ελληνικής, φωνικά, είναι πιο δύσκολοι και περισσότερο πολύπλοκοι από τους γλωσσοδέτες τής Γερμανικής!