Canciones Griegas

spy82 έγραψε:

Πάμε δυνατά γιατί είναι Δευτέρα και πρέπει να ξεσηκωθούμε λίγο...

......


Κι επειδή ακριβώς είναι Δευτέρα και σήμερα είναι οι εμφανήσεις του Κωστή στον Σταυρό του Νότου, ψήνεται κανείς;;;

Για Μαραβέγια;
Το ρωτάς!
Εγώ ξεροψήνομαι... και αν όλα πάνε καλά θα έχω μαζί μου τον συν-viajero Papakostidi.

Άντε να τελειώσει ευχάριστα η μέρα... γιατί έχω πείξει σήμερα στη δουλειά... (Δεν την παλεύω)

Έγινε!!! Ευκαιρία να δούμε και τον μακρινό μας συνviajero! Όποιος άλλος πιστός...

Δυστυχώς στο site δεν λέει τι ώρα ξεκινάει, αλλά φαντάζομαι ότι αν πούμε κατά τις 10 στο μετρό Συγγρού-Φιξ είναι καλά! Το ποτό στο μπάρ είναι 15 ευρώ!!

Άντε ξεκουνηθείτε και οι υπόλοιποι!! Και εάν δεν σας κάνει ο Μαραβέγιας, θα δείτε senor Papakostidis!!!

Θα ερθω και θα σας βρω μεσα στο μαγαζι.

Όσοι φίλοι / φίλες θέλουν να βρεθούμε σήμερα για να ακούσουμε και να δούμε Μαραβέγια ας απαντήσουν στο νέο θέμα που άνοιξα για να μην μπερδευτούμε με τις απαντήσεις.

---- > ΕΔΩ <

---

Στο παρόν θέμα ας συνεχίσουμε τις προτάσεις μας για Ελληνικά Τραγούδια.

Κι οι περισπούδαστοι πισωπατήσαν.
Στης ντροπής τα έδρανα καθίσαν,
να μιλήσουν, τάχα, να κρυφτούν.
Κι όμως να κι ανδρειωμένοι
τα φτερά ανοίξαν στις κερκόπορτες
μπροστά σταθήκαν και βροντοφώναξαν ξανά:
"Μολών Λαβέ".
Δεν είναι μύθος μη γελιέστε,
στις μέρες μας χαθήκατε μα δεν ξεχνιέστε
σε τούτους τους άμοιρους καιρούς.

Τραγούδι:
Εκείνο το πρωί
λες και δεν ήθελε να ξημερώσει
κι η μέρα φοβότανε
λες και δεν ήθελε ο ήλιος ν' ανατείλει
να μη δει το κακό που ερχότανε.
Τα πουλιά λουφάξαν στις φωλιές τους
αισθανθήκαν το μεγάλο κακό
τις χιλιάδες ανάσες
και μεμιάς των σοφών τα χαρτιά
τα τυλίξανε πύρινες γλώσσες.

Αστραπές και βροντές
χαρακώνουν στυγνά το κορμί σου.
Λυσσασμένα σκυλιά
να ξεσκίσουν ξανά
θέλουν τώρα σαν σάρκα τη γη σου.
Αστραπές και βροντές
χαρακώνουν στυγνά το κορμί σου.
Λυσσασμένα σκυλιά
να ξεσκίσουν ξανά
θέλουν τώρα σαν σάρκα τη γη σου.
Πατρίδα μου αγαπημένη
ποια κατάρα σε βαραίνει πόση ερημιά.
Τα παιδιά σου διαλεγμένα
σ' ένα θάνατο ταγμένα μές' τη μοναξιά.
Πατρίδα μου ...

Αφήγηση:
Που είστε παλικάρια;

Τραγούδι:
Εκείνο το πρωί
λες και δεν ήθελε η αυγή να φέρει
για το χάραμα χρώματα
λες και δεν ήθελε ο ήλιος να προσφέρει
να μη δούμε το αίμα στα σώματα
ουρλιαχτά που φωνάξαν "ΑΕΡΑ"
θα θυμόμαστε εκείνη τη μέρα
τη χαμένη πατρίδα.
Στης Ελλάδας τον κόρφο ως πότε
θα φωλιάζουν ηγέτες προδότες.

Αστραπές και βροντές
χαρακώνουν στυγνά το κορμί σου.
Λυσσασμένα σκυλιά
να ξεσκίσουν ξανά
θέλουν τώρα σαν σάρκα τη γη σου.

Αχ Ελλάδα λυπημένη έρημη και δοξασμένη
πόσο σ' αγαπώ
Οι ήρωες που μας ζητάνε να μη δώσουμε
να φάνε κι άλλο μερτικό.
Πατρίδα μου ...

Αφήγηση:
Παλέψαμε, δώσαμε μάχες, τις κερδίσαμε.
Στης κορφής της γνώσης, ναι σταθήκαμε.
Κι ήτανε τότε που πάνω μας πέσαν βάρβαροι
κι όλοι οι μικροί φτωχοί κι ανόητοι για να μας νιώσουν.
Μα γεννήσαμε το Γέρο του Μοριά και τον Καραΐσκάκη.
Ποιους αναστήσαμε ξανά? Πού είστε παλικάρια;
Γιατί και πως μπορείτε να είστε ξεχασμένοι;
Αυτό είναι το παράπονο που οργή στα χείλη φέρνει.
Στης Ελλάδας τον κόρφο ως πότε θα φωλιάζουν ηγέτες προδότες;

Τραγούδι:
Πατρίδα μου πόσο σ' αγαπώ,
Πατρίδα μου πόσο σ' αγαπώ.
Πατρίδα μου πόσο σ' αγαπώ,
Πατρίδα μου πόσο σ' αγαπώ!!

Με εντελώς διάθεση 'Δεύτερου Προγράμματος' βάζω ένα κομμάτι της Πρωτοψάλτη που μ'αρεσει ιδιαίτερα.
Στιχοι: Λ. Νικολακοπουλου
Μουσική: Γ. Σπανος



ΥΓ: Τελικά απόσυνδεσα ενα πραγματακι και τωρα τα βίντεο μου παιζουν