Οργή και αγανάκτηση στην ισπανική νεολαία

Jana, συμφωνώ γενικά με την ανάλυση που κάνεις.
Πάντως εγώ είμαι υπέρ της δυναμικής και όχι στατικής γραμμών και θέσεων. Οι στατικές και ανελαστικές θέσεις από όλες τις πλευρές είδαμε που μας έχουν οδηγήσει.
Πιστεύω ότι θα προκύψουν κάποιες θέσεις και ιδέες από τις συζητήσεις και τις επιτροπές...
Μετά το τέλος του κομμουνισμού, φαίνεται ότι και ο καπιταλισμός φτάνει σιγά-σιγά στα όριά του. Πιστεύω ότι είναι θέμα χρόνου να αλλάξει σε κάτι πιο κοινωνικό χωρίς αποκλεισμούς και πιο δίκαιο. Δεν θα είναι εύκολο όμως, ούτε καν αναίμακτο, ούτε είναι σίγουρο πως ακριβώς θα γίνει, αλλά πιστεύω ότι δεν μπορεί να προχωρήσει πολύ έτσι όπως πάει...
Δεν μπορούν να πλουτίζουν έτσι ασύστολα και εύκολα, κάποιοι που αγοράζουν και πουλάνε κυριολεκτικά αέρα.
Αυτά σιγά-σιγά τα συνειδητοποιεί ο κόσμος..ο κόσμος πια μπορεί να ενημερώνεται πιο σφαιρικά από το ίντερνετ κυρίως και να ακούει και διαφορετικές απόψεις, εκτός από τις επικρατούσες.
Επίσης το ίντερνετ έχει βοηθήσει να διαδοθούν ταινίες όπως ο κύκλος ταινιών Zeitgeist (που κυκλοφορεί ελεύθερη-χωρίς δικαιώματα), το Corporation και άλλες, από τις οποίες μπορούμε να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα για το πως λειτουργεί το σημερινό παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, ανεξάρτητα αν συμφωνεί κάποιος σε όλα ή όχι.
Έτσι, στη σκέψη του κόσμου αρχίζουν να ωριμάζουν αυτές οι ιδέες και να βλέπει ότι κάτι διαφορετικό πρέπει να γίνει...χωρίς να είναι απόλυτα σίγουρος τι...
Αυτό που βλέπω εγώ πάντως εδώ, αλλά και από τα γεγονότα της Ισπανίας, είναι ότι ο "απλός" κόσμος είναι πολύ πιο ώριμος και βρίσκεται πια πιο "μπροστά" σε σχέση με την εκάστοτε εξουσία, γιατί είναι πολύ περισσότερο πληροφορημένος σε σχέση με πριν.