Η νύχτα των ηλιοτροπίων

Η νύχτα των ηλιοτροπίων του Χόρχε Σάντσεθ-Καμπεθούδο (3 υποψηφιότητες στα Βραβεία Γκόγια και επίσημη συμμετοχή στο φεστιβάλ της Βενετίας)

Υπόθεση: Βρισκόμαστε σε ένα μικρό χωριό της Ισπανίας. Το πτώμα μια νεαρής κοπελας ανακαλύπτεται σε ένα λιβάδι με ηλιοτρόπια. Σχεδόν ταυτόχρονα, ένα γεωλόγος με τη φίλη του και ένα συνάδελφό του επισκέπτονται το χωριό για να αξιολογήσουν ένα σπήλαιο που βρέθηκε πρόσφατα. Αυτά τα δύο γεγονότα, μαζί με την καταλυτική επίσκεψη ενός πωλητή ηλεκτρικών συσκευών στην περιοχή, σηματοδοτούν την αρχή μια σειράς δραματικών γεγονότων, που κρατούν αμείωτο ενδιαφέρον του θεατή για 123 λεπτά (όσα διαρκεί η ταινία).

Η ταινία απαιτεί διανοητική εγρήγορση κατά την παρακολούθηση και δημιουργεί προβληματισμό για αρκετή ώρα μετά το τέλος της, καθώς θέτει κάποια φιλοσοφικού χαρακτήρα ερωτήματα για το ρόλο της τύχης και της μοίρας στη ζωή του ανθρώπου, την αποξένωση και τη μοναξιά στις σύγχρονες κοινωνίες, το ευμετάβλητο της ανθρώπινης τύχης αλλά και της ηθικής ποιότητας των ανθρώπων.

Στις αρετές του σεναρίου: ο καταλυτικός ρόλος της τύχης-σύμπτωσης, που προσδίδει και τραγικότητα σε αρκετές στιγμές της ταινίας, η σφιχτοδεμένη πλοκή, οι ρεαλιστικοί χαρακτήρες, η απουσία διαχωρισμού καλού-κακού (δεν υπάρχει απόλυτα καλός ή απόλυτα κακός, οι θύτες μετατρέπονται σε θύματα και αντίστροφα), η αιτιακή σύνδεση όλων των γεγονότων.

Η ηθοποιία είναι εξαιρετική, το ίδιο και η σκηνοθεσία και το μοντάζ. Μια αναπάντεχα καλή ταινία, που αξιοποιεί με μεγάλη αξιοπρέπεια το σενάριο πάνω στο οποίο στηρίζεται.