ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ

Ας μην το μεγαλοποιήσουμε το θέμα, τα κορίτσια από ενδιαφέρον ζήτησαν κάποιες διευκρινίσεις... H πιο ανακριβής ή χαλαρή διατύπωση της ''διασκευής'' δε σημαίνει απαραιτήτως ότι γράφτηκε με κακή πρόθεση.

Καλημερίζω την παρέα!

Κώστα, θα ήθελες να μας λύσεις τις απορίες; Εγώ ειλικρινά θα ήθελα να ξέρω πώς έκανες τις μεταφραστικές σου επιλογές.

Κάνω κι εγώ μεταφράσεις και τυχαίνει αυτή τη στιγμή να μεταφράζω μια διασκευή του δον Κιχώτη για παιδιά (το δικό μου είναι όντως διασκευή, όχι απλώς σύντμηση όπως το δικό σου) και πολύ με παιδεύει. Έψαχνα πληροφορίες στο δίκτυο για το θέμα κι έτσι έπεσα πάνω στο άρθρο σου.

Καταλαβαίνω ότι μπορεί κάποιος να μην μεταφράσει κυριολεκτικά μια λέξη ή φράση (το κάνω κι εγώ συχνά, το κάνουμε όλοι μας) αναλόγως με το πλαίσιο, το ύφος και λοιπά. Συνήθως όμως υπάρχει κάποιο σκεπτικό πίσω από τις επιλογές μας.

Αυτός είναι και ο λόγος που κατέθεσα εδώ τις απορίες μου. Για να καταλάβω το σκεπτικό.

Εγώ ας πούμε, έχει τύχει να συναντήσω σε μια περιγραφή μια σειρά από ονόματα πουλιών και φυτών. Έκρινα ότι ο συγγραφέας τα είχε επιλέξει με κριτήριο τον ήχο των ονομάτων και το κλίμα που δημιουργούσαν. Οπότε αντί να τα μεταφράσω κυριολεκτικά ένα προς ένα, αφού βρήκα πρώτα ποια πουλιά και ποια φυτά ήταν, έγραψα στα ελληνικά έναν αντίστοιχο (αλλά όχι ίδιο) κατάλογο με ονόματα που ηχούσαν ρυθμικά και μελωδικά. Θα μπορούσε να πει κανείς "μα κυρά μου αυτό εδώ δεν είναι κουκουβάγια, εκείνο εκεί δεν είναι πελεκάνος" και θα του εξηγούσα το σκεπτικό της αλλαγής.

Σίγουρα δεν περιμένει κανείς να γραφτεί ολόκληρη η συνταγή του φαγητού, με υποσημείωση για τις τοπικές διαφορές. Περιμένει όμως κάτι που να έχει μια κάποια σχέση με το πρωτότυπο, και όταν βλέπει κάτι τελείως ξένο, αρχίζει να αναρωτιέται. Μια που το αρνί, ας πούμε, δεν είναι πιο ασυνήθιστο ή πιο κακόηχο από το κατσίκι, αναρωτιέται κανείς με ποιο σκεπτικό αλλάχτηκε.

Ειλικρινά θα με ενδιέφερε να δω πώς το βλέπεις.

1) δεν υπέβαλα το παρόν άρθρο προς κρίσιν, διοτι ήδη το βιβλιο κυκλοφορεί εδω και 3 χρόνια με επιτυχία, οποτε δεν χρηζει αναγνωρίσεως απο τα μέλη του Ισπανια.gr. To υπέβαλα απλώς για να συμβαλω εν μερει στο στησιμο του σάϊτ και για να προσφέρω κατι προς αναγνωσιν σε όσους τυχον δεν ξερουν καλα ισπανικα και θα ήθελαν κατι απο μεταφραση.
2) εκτος απο το πρωτοτυπο ασχοληθηκα και με μεταφρασεις στα γαλλικα, ιταλικα κα αγγλικα του πρωτοτυπου ακομα και παλαιοτάτων εκδόσεων.
3) το κριτηριο -ιδιως για κατι που θα διαβαστει απο νεαρες ηλικιες -ειναι κατα τον εκδοτη παντα, και οχι κατ' εμέ, να βαζουμε ήδη γνωστες λέξεις. π.χ. το μολυβενιο στρατιωτακι του Αντερσεν, που μεταφραζω τωρα απο τα ιταλικα, λεει οτι ειχε στην πλατη ενα moscchetto =ελλ. μουσκετο, αλλα θα βαλουμε τουφεκι, γιατι τα παιδια αγνοουν τι ειδος οπλου ειναι το μουσκετο, και απο την αλλη δεν αλλοιωνεται σε τιποτα το νοημα.
4) ετσι κι αλλιως ο εκδοτης μου επεβαλε -ετσιθελικα - τους τυπους Σάντσο αντι Σάνθο, Δουλτσινέα αντι Δουλθινεα κτλ.

Αυτα και εχω πολλη δουλεια να κανω για να χανω τον καιρο μου με χαζα....δουλεια δεν ειχε ο διάολος, πουλοβερ έπλεκε

Τατιάνα Ραπακούλια έγραψε:

Καταλαβαίνω ότι μπορεί κάποιος να μην μεταφράσει κυριολεκτικά μια λέξη ή φράση (το κάνω κι εγώ συχνά, το κάνουμε όλοι μας) αναλόγως με το πλαίσιο, το ύφος και λοιπά. Συνήθως όμως υπάρχει κάποιο σκεπτικό πίσω από τις επιλογές μας.

Αυτός είναι και ο λόγος που κατέθεσα εδώ τις απορίες μου. Για να καταλάβω το σκεπτικό.

Γεια σου Τατιάνα,

Συμφωνώ μαζί σου ότι μπορούμε να ανοίξουμε έναν εποικοδομητικό διάλογο σε σχέση με τη μετάφραση του φίλου μας Φαρίδη, ωστόσο αν δε θέλει ο ίδιος να αφιερώσει λίγο από το χρόνο του, μάλλον θα μείνουμε με απορίες.

Εύχομαι καλή συνέχεια στη μετάφρασή σου. Αυτό που λες ότι μετέφερες την περιγραφή με ρυθμικό και εύηχο τρόπο, μου αρέσει πολύ. Μάλιστα, θα μ' ενδιέφερε να το διαβάσω (αν το ποστάρεις εδώ) εφόσον έχεις καταλήξει στην τελική του μορφή και -γιατί όχι- να το σχολιάσουμε!

Πάντως, ο Δον Κιχώτης εξάπτει τα πάθη! χε χε

καλά ειστε με τα καλα σας; να δεχτω κριτικη; γιατι; να απολογηθω για μια εργασια που εκανα και για την οπια ειμαι περηφανος;
καλοπροαιρετη κριτικης
εδω πηγε η αλλη και ανοιξε του κοσμου τα λεξικα κι αντιπαρεβαλε για να αποδειξι οτι εκανα μεταφραστικα λαθη και οτι εκεινη ειναι σαφως ναωτερη εμου!
αν ηταν η ζηλεια ψωρα, θα γεμιζε ολη η χωρα λεει η παροιμια!
βρε αει και σιχτιρ που λενε και οι τουρκοι...