Το "φαινόμενο" Manel!

Περισσότερα
12 Χρόνια 9 Μήνες πριν #17921 από Rojiblanco
Απαντήθηκε από Rojiblanco στο θέμα Το "φαινόμενο" Manel!
Πρόσφατα παρουσιάστηκε το δεύτερο videoclip από τον νέο δίσκο των Manel.
Ευχαριστώ πολύ τον φίλο μου τον Fandango για την ενημέρωση.

Manel - Benvolgut
[/color][/b]

ESTIMADO
(traducción castellano)

Estimado, permíteme suponer
que, a pesar de que no hayamos disfrutado de presentación oficial,
más o menos, así como yo, estás informado
de mi existencia, de las cosas que hago.
Estimado, lo reconozco, qué le vamos a hacer, cobarde de mí,
no es que seas cada tarde mi tema preferido,
vuestras son las promesas que ya nadie cumplirá,
vuestras las noches que los teléfonos no paraban de sonar.
Pero sí te voy viendo en discos que al final no te llevaste
y algunos qué maravilla, y algunos que nunca tendrás suficientemente lejos,
estimado, y en una sonrisa que hace sola caminando
y en esa foto antigua olvidada en un cajón:
habéis parado la furgoneta aprovechando la vista privilegiada de una ciudad.
Tú señalas el ábside románico de una catedral y sois jóvenes y fuertes!
Y sentís la eternidad delante vuestro!
Y, estimado, ni sospecháis que gente como yo
estamos esperando.

Y qué simpáticos se os ve, y cuánto daño debió de hacer,
y lo imagino, o lo intento, y te aseguro que comprendo
que todavía hoy, sin remedio, todo tiemble un segundo
cuando un amigo, de buena fe, pronuncia vuestro nombre.
Pero quiero pensar que todo va bien y que no echas de menos esos tiempos,
que incluso al recordar no sabes por qué pero te alegras
y vas viendo sitios por el mundo que te están gustando tanto
y agradeces que entre los dos me hicierais crecer escondido.
Escondido en mentirijillas, en dudas molestas,
en cada intuición fugaz de una vida mejor,
escondido en “somos muy jóvenes para tener algo demasiado claro”,
escondido en “no sé qué es, pero niña, no puedo respirar”.
Ay, estimado, qué extraño si algún día te hicieron daño
mi amor, mi suerte, mis manos
o mi dedo resiguiéndole la columna vertebral!
Estimado, que ha venido para quedarse!
Ay estos dedos, no son sencillos, de gente como yo
que estaba esperando.

Estimado, lo dejo aquí, que sé que eres un hombre ocupado.
Supongo que es el momento de despedirme esperando
no haberte molestado mucho, no haber parecido un loco,
que la fuerza nos acompañe, adiós, hasta siempre, suerte!
Por si un día nos cruzamos ya me disculpo, que me conozco,
haré de hombre serio, esperaré detrás de pie
mientras tú bromeas un poco, “veo que ahora los buscas altos”,
mientras tú te reivindicas como mucho más elegante.
Diremos adiós y nos iremos y ella me dirá que te ha visto viejo
y, paso a paso, ya estarás tan lejos
como el cretino que antes de entrar a Historia le tocaba el culo
arrimándola contra los árboles al lado del instituto.
Ay, pobrecitos míos, cómo se hubiesen asustado,
si entre los matojos, salimos tú y yo diciendo
“eh, aquí los señores, estamos esperando.
Chavales, id haciendo sitio,
que estamos esperando”.

"Silencio y gritos son el final de mi canción"
(Víctor Jara - Chile - 1973)

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

Περισσότερα
12 Χρόνια 9 Μήνες πριν #17922 από Rojiblanco
Απαντήθηκε από Rojiblanco στο θέμα Το "φαινόμενο" Manel!
En vivo, το τραγούδι με το οποίο έχω "κολλήσει" απ' αυτόν τον δίσκο:
Manel - BOOMERANG



BOOMERANG
(traducción castellano)

Llegó el tío con barba larga, los abuelos hacían comida especial
y dijo “niños, estáis morenos”, y dijo “por lo menos, habéis crecido un palmo”.
Ignasi y yo le escuchábamos mil aventuras de países lejanos
y estaban bien, y distraían, pero era difícil sacarse de la cabeza
hacer volar por encima del barrio aquel regalo extraño.
Por fin abajo, nos situamos a una distancia prudencial
de las señoras que se bronceaban y de los coches aparcados,
estudiamos las corrientes del aire, nos secamos el sudor de las manos.
Pero el boomerang se atascaba entre las ramas y no volvía nunca.
Pero el boomerang reclamaba la pericia de un profesional.

Y bajaron los otros con Vanessa –ay, Vanessa, ¿cómo le irá?-,
comían pipas con arrogancia, se burlaban desde el banco,
hasta que aburrido del espectáculo se acercó Xavi, que era mayor,
“dejadme un tiro, retiraos, dejadme un tiro, hatajo de matados
que esto es muñeca, que esto lo que quiere es un buen juego de brazo!”.
Y, señores, tan bueno es insistir como saberse retirar
y, no sé Ignasi, pero, en mi caso, puedo reconocer que me dolió
ver en los ojos de Vanessa que la cosa se ponía interesante.
Pero el boomerang se atascó entre las ramas y no volvió nunca.
Pero el boomerang reclamaba la pericia de un profesional.

Pero pasó hace tiempo, creo que era el julio en que se fundió Indurain
y maldecimos al danés y a las rampas de Hautacam.
Los años, en fin, nos han vuelto como hombres y, aunque nadie ha procreado,
voy buscando alternativas, por si alguna vez se da el caso.
Y en este mundo entre mis puntos fuertes nunca estarán los detalles
pero me esforzaré y una cosa me abstendré de regalar,
que la infancia será divertida, mágica, libre, de acuerdo, aceptado,
pero no hay tanto tiempo que perder y, tarde o temprano, solo queda una verdad:
El boomerang se atascaba entre las ramas y no volvía nunca.
El boomerang reclamaba la pericia de un profesional.

"Silencio y gritos son el final de mi canción"
(Víctor Jara - Chile - 1973)

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

Περισσότερα
12 Χρόνια 9 Μήνες πριν #17923 από Rojiblanco
Απαντήθηκε από Rojiblanco στο θέμα Το "φαινόμενο" Manel!
... κι ένα "απρόβλεπτο" τραγούδι. Το "Common People" των Pulp καταλανιστί:
Manel - La Gent Normal


"Silencio y gritos son el final de mi canción"
(Víctor Jara - Chile - 1973)
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": salvarunpinguino

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

Περισσότερα
12 Χρόνια 9 Μήνες πριν #17930 από salvarunpinguino
Απαντήθηκε από salvarunpinguino στο θέμα Το "φαινόμενο" Manel!
Τραγουδάνε στα καταλανικά και δεν καταλαβαίνω τίποτα αλλά το συγκεκριμένο τραγούδι είναι ύμνος οπότε αυτό αρκεί για να μου αρέσει και αυτή η εκδοχή..

el mundo es tan grande y la vida tan pequeña, no piensas lo que dice la gente cuando vivas

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

Περισσότερα
12 Χρόνια 9 Μήνες πριν #17956 από Rojiblanco
Απαντήθηκε από Rojiblanco στο θέμα Το "φαινόμενο" Manel!

salvarunpinguino έγραψε: Τραγουδάνε στα καταλανικά και δεν καταλαβαίνω τίποτα αλλά το συγκεκριμένο τραγούδι είναι ύμνος οπότε αυτό αρκεί για να μου αρέσει και αυτή η εκδοχή..


Από αυτά που καταλαβαίνω.. οι στίχοι πρέπει να λένε την ίδια ιστορία.
Το παράξενο μ' αυτό το τραγούδι είναι ότι μου αρέσουν περισσότερο διασκευές που έχουν γίνει, από την εκτέλεση των Pulp

"Silencio y gritos son el final de mi canción"
(Víctor Jara - Chile - 1973)

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

Χρόνος δημιουργίας σελίδας: 0.164 δευτερόλεπτα