Οι Pink Martini στην Ελλάδα

Καταρχήν θα δικαιώσω τον Παναγιώτη και να πιστοποιήσω ότι όντως ο άνθρωπος είναι κανονικός εργαζόμενος και όχι μεγαλοεπιχειρηματίας. Οι απόψεις όλων μας μπορεί να εξαρτώνται εν μέρει και από το εισόδημα αλλά δεν είναι ασφαλές να βγάζουμε συμπεράσματα για αυτό με βάση μία συγκεκριμένη γνώμη.

Τώρα στο θέμα μας. Για εμένα, για ένα συγκρότημα όπως τα προαναφερθέντα σε έναν καλοκαιρινό χώρο όπως το θέατρο βράχων η τιμή των 18 άντε 20 ευρώ είναι μία χαρά, ειδικά όταν τα συγκεκριμένα είναι αποδεδειγμένα αγαπητά στο κοινό της χώρας μας και δεν ρισκάρουν και πολλά πράγματα ερχόμενα.

Δεν είμαι υπέρ της λογικής ότι η Ελλάδα αδικείται ή ότι στην Ελλάδα βάζουν πιο υψηλές τιμές για τις συναυλίες σε σχέση με άλλες βαλκανικές χώρες. Θεωρώ όμως ότι υπάρχει τεράστια αδικία στο πόσο πληρώνεται ο καθένας από εμάς με τις εκάστοτε σπουδές και γνώσεις και στο πόσο πληρώνεται μία μπάντα, ένας ποδοσφαιριστής, ένας ηθοποιός. Προφανώς αυτά δεν ισχύουν για όλους έτσι. Αλλα ακόμα προφανέστατα ισχύουν για κάποιους.

Και κάτι τελευταίο: σήμερα έκλεισα εισητήρια για τον Nicola Piovani. Ο συγκεκριμένος συνθέτης έχει πάρει όσκαρ για την μουσική του La vita e bella (επειδή είναι γνωστή η μουσική επισυνάπτω και το κομμάτι),και η μουσική του θυμίζει κινηματογραφικούς και θεατρικούς ήχους α λα Χατζηδάκη και επιπλέον παίζει σε έναν κλειστό χώρο με πάρα πολύ καλή ακουστική στο Μέγαρο Μουσικής. Το εισητήριο μου είχε 30 ευρώ. Υπό ένα τέτοιο πρίσμα, δεν θεωρείς τραβηγμένο οι Pink Martini να κοστίζουν 40 ευρώ;

Απόψεις ανταλλάζουμε και αποφεύγουμε τα γρήγορα και άτοπα συμπεράσματα και χαρακτηρισμούς!

Έτσι και αλλιώς είμαστε μια παρέα που τα λεμε μεταξύ μας δεν είναι αναγκαίο πάντα να τα βρίσκουμε άλλωστε θα ήταν και άνοστο και βαρετό!

Άποψη μου είναι ότι να ανάβουν λιγο τα αίματα με αντιπαραθέσεις καλό είναι γιατί καταλαβαίνεις ότι είσαι ζωναντός όχι μόνο σωματικά-υλικά αλλά και πνευματικά!

Άμα συμφωνούμε σε όλα πάντα κινδυνεύουμε να οδηγηθούμε σε λαθασμένες και αποχαυνοτικές καταστάσεις!

Για αυτό με τον ROJI δεν μας έχει μείνει τρίχα ξύλο πολύ ξύλο (λεκτικό) σου λέω αλλά όχι βαρβαρότητες!!

Καλα για την spy82 ξέρω ότι μου πάει κόντρα γιατί έχει διαπιστώσει ότι χορεύω καλύτερα απο αυτήν, οπότε την επόμενη φορά θα προσέχω γιατί μπορεί να με ξενυχιάσει κατα λάθος!!!

Papakostidis, αν πάει 20 ευρώ την συναυλία και εσύ επιμένεις να πληρώσεις 40, θέλεις να μου βάλεις και το δικό μου εισητήριο;; Δεν το λέω για εμένα, για το δόλιο το ταλέντο μου το λέω που θέλει να ξεδιπλώσει όλες τις χορευτικές μου κινήσεις να σε αποστομώσει!!! Που να δεις τι θα κάνω στην παράσταση... Το εισητήριο θα είναι για όλους 10 ευρώ, εκτός από εσένα (εσύ θα έρθεις τσάμπα για να σε καλοπιάσω!!!)

Δε με κατάλαβες,. Υπέρ των αντιπαραθέσεων, κατά των γραπτών αντιπαραθέσεων. Ή μάλλον όχι κατά, απλά όχι και τόσο υπέρ!! Χα χα..

Πάντως θέτω ένα ερώτημα:

Πως γίνεται να παραγματοποιούνται τόσες πολλές συναυλίες τα τελευταία τρία χρόνια (σε καιρό κρίσης) στη Ελλαδα με ελάχιστο εισιτήριο 40-50€ με συγκροτήματα απο εξωτερικό, σε σχέση με το παρελθόν που δεν πατούσε ούτε μύγα!

Και μάλιστα πάνε και πολύ καλά εισπρακτικά!!!

Τι έγινε ξαφνικά αγαπήσανε τις ομορφιές της χώρας μας (sic) ή βελτιώθηκαν οι συναυλιακές εγκαταστάσεις (ακόμα sic), ή βρήκαν την αγελάδα και την αρμέγουνε ?

Για μένα ισχύει το τρίτο... βρήκανε τους στερημένους και το εκμεταλλεύονται. Επίσης θεωρώ ότι έχει να κάνει και με την διεύρυνση της χρήσης του internet από την άποψη ότι σε σχέση με το παρελθόν το ίδιο το κοινό είναι πολύ καλύτερα ενημερωμένο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.. και βέβαια αισθάνομαι ότι οι περισσότεροι Έλληνες, τουλάχιστον στην ηλικία 15-50 έχουμε αρχίσει να έχουμε πολύ πιο διευρημένο εύρος ακουσμάτων... όταν είχα πρωτομπει στο πανεπιστήμιο το τι σκυλάδικο ακουγότανε δεν μπορώ να στο περιγράψω!! Στο δε λύκειο ροκ και ξερό ψωμί, άντε και σε επίπεδο μέταλ.. Αλλά είδη μουσικής ήτανε για τους πολύ ψαγμένους, εκτός ίσως από το έντεχνο που είχε και αυτό κάποιους υποστηρικτές.. Τουλάχιστον στο δικό μου περιβάλλον, δεν ξέρω πως ήτανε σε άλλες περιοχές της Ελλάδας ή σε άλλα περιβάλλοντα.. Και για να είμαστε δίκαιοι, η αίσθηση που έχω είναι ότι το ελληνικό ροκ ειδικά ξεκίνησε πιο πολύ από Θεσσαλονίκη.. στην Αθήνα μετά από Σιδηρόπουλο και Άσιμο υπήρξε μία γενική κάμψη...