Ισπανικό όνειρο

Παιδιά, δε φτάνει να ξέρουμε πώς συντάσσεται σωστά μια πρόταση ή ποια ελληνική λέξη θα έπρεπε να μπει στη θέση της αγγλικής που χρησιμοποιούμε. Ούτε φυσικά φτάνει απλά το να συνεννοούμαστε με τους γύρω μας. Η γλώσσα είναι ζωντανός οργανισμός και όταν μια λέξη δε χρησιμοποιείται, τείνει να πέσει σε αχρησία. Μπορεί να φαίνεται ασήμαντο το τι θα πει κανείς στον προφορικό του λόγο, αλλά αν όλοι μαζί κάνουμε κατά κόρον συγκεκριμένα λάθη, αυτά θα καταλήξουν να καθιερωθούν ως σωστά στο συλλογικό ασυνείδητο. Και είναι κρίμα -και αναίτιο- κάτι τέτοιο να συμβαίνει σε μια τόσο πλούσια γλώσσα όπως η ελληνική.

μπορει να ειναι κριμα, αλλα νομιζω πως αυτες οι αλλαγες στις γλωσσες ειτε προς τ καλο ειτε προς τ κακο συνεβαιναν απο παντα κ ετσι θα συνεχισουν... αλλοστε κ συ λες πως ειναι ζωντανος οργανισμος. αλλα στο οτι οι ελληνες το χουν παρακανει τωρα τελευταια με την επιδειξιομανια τους.. ω, τελειως!

admin έγραψε:

Με τα αγγλικά έχει παραγίνει, ειδικά στον τομέα μου (πληροφορική).
Είχα τύχει σε μια παρουσίαση κάποιου τεχνικού θέματος και μπορεί και οι μισές λέξεις και όροι να ήταν στα αγγλικά. Ήταν απογοήτευση...δεν είναι θέμα μόνο ξενομανίας νομίζω, έχει να κάνει και με την ευκολία μας.. να μην ψάξουμε λίγο παραπάνω αν υπάρχει ο αντίστοιχος όρος στα ελληνικά...
Βέβαια, εδώ φταίει και η πολιτεία και οι ακαδημαϊκοί μας που δεν μεταφράζουν νέες λέξεις άμεσα.

Από το 1992 υπάρχει η ΕΛΕΤΟ (Ελληνική Εταιρεία Ορολογίας), η οποία έχει αναλάβει τη διαχείριση και συστηματοποίηση της ορολογίας της ελληνικής γλώσσας. Δεν ξέρω με τι ταχύτητα εργάζεται το σωματείο, αλλά είμαι σίγουρη ότι ένα σωρό αγγλικοί όροι ήδη υπάρχουν στα ελληνικά και αμελούμε να ψάξουμε και να χρησιμοποιήσουμε τον όρο στη γλώσσα μας.

Συμφωνω με την melina!
Η καθε γλωσσα οντως ειναι ζωντανος οργανισμος και παντα ειχε επιρροες απο αλλες γλωσες, αναλογα με τις κοινωνικες (και αλλες) συνθηκες, οπως επισης δανεια και αντιδανεια. Δεν ειναι ασημαντο το πως μιλαμε απλα ειναι φυσιολογικο να επηρρεαζεται η χρηση της γλωσσας αφου η ζωη μας εχει αλλαξει, π.χ. με το ιντερνετ.
Θελω να πω οτι ειναι το ιδιο σημαντικο να σεβεσαι την γλωσσα αλλα και να την εμπλουτιζεις, φυσικα αν ειναι οντως πλουτος αυτο που προσθετεις...
Στην Ισπανια απο οτι ξερω μεταφραζουν σχεδον τα παντα στην ιδια τους τη γλωσσα, κατι απο την μια μπορει να ειναι καλο απο την αλλη μοιαζει λιγο κλειστοφοβικο να μην θελεις να επικοινωνησεις με αλλους λαους, με τα δανεικα και τις επιρροες της μιας γλωσσας στην αλλη. Οπως και πολυς κοσμος που δεν μιλαει αγγλικα (δεν γνωριζει ή δεν θελει να μιλησει) και δεν μπορει να συννενοηθει ή δεν μπορει ας πουμε να βρει πληροφοριες στο ιντερνετ αν αυτο που ψαχνουν δεν υπαρχει στα ισπανικα. (καπως ετσι δεν ειναι γενικα, ενα μεσο που εχει απεριοριστες δυνατοτητες αλλα ο καθενας να αρκειται να το χρησιμοποιησει μονο με εναν συγκεκριμενο τροπο)
Αυτα απο μενα και συγνωμη αν μακρηγορησα...
(μα τι ωραιες συζητησεις κανουμε εδω μεσα!!! )

Petardo, συγχαρητήρια και για τα ελληνικά σου και για την προσπάθειά σου να γράφεις σε αυτά, και μάλιστα εκφράζοντας τέτοιες σύνθετες/δύσκολες σκέψεις!! Αν οι Έλληνες πονούσαν και αγαπούσαν τη γλώσσα και το "πάλευαν" όπως κι εσύ, δε νομίζω ότι θα είχαμε λόγους να κάνουμε μια τέτοια συζήτηση τώρα...

Rojiblanco, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου... Ευφυής παρέμβαση!!!

Hispanista, νομίζω πως η Εταιρεία αυτή δεν παρακολουθεί τις εξελίξεις όσο γρήγορα θα έπρεπε...δεν είναι και εύκολο βέβαια, εδώ που τα λέμε... Πάντως, πιστεύω πως η ίδια η γλώσσα έχει τη δυναμική να αποτινάξει μόνη της αυτό που δε χρειάζεται, έτσι θέλω να το βλέπω τουλάχιστον. Δείτε για παράδειγμα τις λέξεις 'ιντερνετ' και 'διαδίκτυο': ως ουσιαστικά χρησιμοποιούνται και τα δύο, περισσότερο το πρώτο, στα παραγόμενα επίθετα όμως η ελληνική λέξη νικά κατά κράτος: λέμε ως επί το πλείστον διαδικτυακός και όχι ιντερνετικός... Ίσως αν στα σχολεία άρχιζε να διδάσκεται λίγο περισσότερο η Νέα Ελληνική Γλώσσα, να κάναμε ένα βήμα προόδου....

Πάντα οι γλώσσες επηρεάζονταν μεταξύ τους. Όσον αφορά το λεξιλόγιο αυτό γίνεται μέσα από τα λεγόμενα δάνεια (γλωσσικά ή μεταφραστικά), αλλά αυτό συμβαίνει από εποχές όπου υπήρχε μεγάλο ποσοστό αναλφάβητων, και ελάχιστοι ήταν γλωσσομαθείς ή πολύγλωσσοι. Συνήθως η εισχώρηση ξένων γλωσσών (με τον όρο αυτούσιο ή εξελληνισμένο) ερχόταν να καλύψει κάποιες ανάγκες. Δε θέλω να κινδυνολογήσω, απλώς ανησυχώ λίγο...