Μια από τις ήρεμες δυνάμεις της σύγχρονης ισπανικής αρχιτεκτονικής, που αναδεικνύει την αξία του τοπικού στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, η ανερχόμενη Κάρμε Πιζέμ θα δώσει διάλεξη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, την ερχόμενη Πέμπτη (7 μ.μ.).
Η Κάρμε Πιζέμ, που έχει αποσπάσει διεθνή βραβεία και διακρίσεις (Εθνικό Βραβείο Αρχιτεκτονικής της Καταλονίας, Mies Van der Rohe, FAD) και έχει πάρει μέρος σε πολλές εκθέσεις στο εξωτερικό, δεν εγκαταλείπει την πόλη Ολότ, όπου γεννήθηκε. «Απολαμβάνω την ποιότητα ζωής χωρίς να χάνω τη δυνατότητα να είμαι συνδεδεμένη και με άλλους τόπους και με άλλους ανθρώπους», μας λέει λίγο πριν έρθει στην Αθήνα.
Στο Ολότ δημιούργησε το γραφείο της μαζί με τους Ρ. Αράντα και Ρ. Βιλάλντα (γνωστοί ως RCR Arquitectes) κι εκεί εμπνέεται μια αρχιτεκτονική ενταγμένη στο φυσικό περιβάλλον. Το άγριο ηφαιστειογενές τοπίο της γενέτειράς της την οδηγεί σε λιτά, δυναμικά σχήματα, σε οργανικές φόρμες και σε υλικά της φύσης. «Πιο σημαντική και από την "πράσινη" είναι η αρχιτεκτονική που μας φέρνει ξανά κοντά στη φύση», τονίζει.
Η Κάρμε Πιζέμ εκφράζεται τόσο ποιητικά όσο σχεδιάζει. «Η φιλοσοφία μου είναι να δημιουργώ χώρους που κάνουν καλύτερη τη ζωή των ανθρώπων και ενδυναμώνουν θετικά συναισθήματα », συνεχίζει. «Η έμπνευση έρχεται από τις μούσες, από τη Νέμεση, τη βασίλισσα της μνήμης που βρίσκεται σε κάθε κτίσμα, τοπίο, αντικείμενο, ή ον. Εξαρτάται από τη ματιά, πώς αντιλαμβάνεσαι το αντικείμενο που κοιτάζεις και πώς η απάντηση που λαμβάνεις βρίσκεται σε συμφωνία με το μέσα σου».
Οι βασικοί πυλώνες της αρχιτεκτονικής της είναι η ιδέα, ο χώρος και το κενό, που συνοψίζονται σε τρία κτίρια: τον φάρο στην Πούντα Αλντέα ο οποίος εστιάζει στην περιστροφή, τον αθλητικό χώρο στην Τουσόλς-Μπαζίλ και το οινοποιείο Μπελ-Λοκ που μοιάζει με καταφύγιο μέσα στη φύση.
Η Πιζέμ με την ομάδα της επιμένουν σεμνά και ταπεινά, σε καιρούς που οι σύγχρονοι αρχιτέκτονες αναδεικνύονται σε σταρ. «Ζούμε σε μια εποχή όπου κτίρια -φετίχ συνδέονται με αρχιτέκτονες-φετίχ, αλλά πιστεύω ότι αυτό το φαινόμενο φτάνει στο τέλος του», πιστεύει η ίδια. «Ενας αρχιτέκτονας πρέπει να έχει στόχο την καλύτερη διαβίωση των ανθρώπων παρά την προσωπική του επιτυχία και λάμψη».
Ισως αυτοί οι μεγαλομανείς πάρουν το μάθημά τους από την οικονομική κρίση. Οπως πιστεύει η ισπανίδα αρχιτέκτονας: «Σε όλους τους χώρους πρέπει να βρούμε τα μονοπάτια που μας οδηγούν μακριά από το χρήμα και κοντά στην αυθεντικότητα και την αλήθεια των πραγμάτων».
Πηγή: Ελευθεροτυπία