Στη Β. Ισπανία, αμέτρητα αμπέλια σχηματίζουν μια τεράστια κόκκινη καρδιά κάτω από τον ήλιο
Του Κωνσταντίνου Χαντζόπουλου
Θαυμάζω το κόκκινο χρώμα, το βαθύ κόκκινο, αυτό που φλερτάρει με το χρώμα του ρουμπινιού, όπως όταν σηκώνουμε ψηλά ένα ποτήρι κόκκινο κρασί και αφήνουμε το φως να μας αποκαλύψει αυτό το μαγικό αρχέγονο χρώμα των φρούτων της γης. Υπάρχει ένα μέρος ξεχωριστό, στη βόρεια Ισπανία, ανάμεσα στα βουνά, που αποτίει φόρο τιμής σε αυτό το χρώμα: με χρυσοκόκκινες πεδιάδες και μεσαιωνικά μοναστήρια, με έναν καταγάλανο ουρανό να αγκαλιάζει αμέτρητα αμπέλια, που σχηματίζουν μια τεράστια κόκκινη καρδιά που πάλλεται κάτω από τον ήλιο, είναι η πατρίδα του κρασιού, η Λα Ριόχα.
Η Αυτόνομη Κοινότητα της Λα Ριόχα, μια περιοχή γνωστή ακόμη από τα ρωμαϊκά χρόνια για το ευνοϊκό κλίμα και το κατάλληλο και πλούσιο υπέδαφος για την καλλιέργεια ποικίλων ειδών σταφυλιού και όχι μόνο, παράγει κάποια από τα καλύτερα κρασιά παγκοσμίως. Ολη η οικονομία της περιοχής βασίζεται κατά κύριο λόγο στην οινοπαραγωγή, η οποία, πέρα από την ισχυρή κρατική επιχορήγηση και τα ευρωπαϊκά κονδύλια, στηρίζεται στο αυθεντικό πάθος και την περηφάνια των ανθρώπων για τη γη τους και τα προϊόντα της. Αμέτρητοι αμπελώνες, παραταγμένοι με άμεμπτη τάξη και οργάνωση σαν ρωμαϊκές λεγεώνες περιμένουν τους συλλέκτες, οι οποίοι προέρχονται από όλες τις γωνιές της Ισπανίας αλλά και του υπόλοιπου κόσμου για ένα επιπλέον μεροκάματο, αλλά και μια ξεχωριστή εμπειρία.
Περισσότεροι ακόμη όμως είναι οι επισκέπτες και οι «οινο-τουρίστες» μιας και η πολιτεία επενδύει πολύ έξυπνα μέρος των εσόδων της από την αγροτική παραγωγή και την οινοπαραγωγή στην ανάπτυξη του «οινο-τουρισμού». Μάρτυρες αυτής της επένδυσης είναι οι τεράστιες, υπερσύγχρονες και σχεδιασμένες από γνωστούς αρχιτέκτονες, εγκαταστάσεις οινοποιείων, οι οποίες στην πλειονότητά τους είναι επισκέψιμες, αποτελώντας σταθμούς ποικίλων «οινο-διαδρομών» ανά την περιοχή, με εξειδικευμένους ξεναγούς, με εμπεριστατωμένη και πολλές φορές διαδραστική πληροφόρηση για όλα τα στάδια της οινοπαραγωγής και βέβαια με την απαραίτητη οινογευσία στο τέλος.
Κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι το οινοποιείο «Ysios» (www.ysios.com) με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του Καλατράβα, το ιστορικό και εκκεντρικό οινοποιείο και ξενοδοχείο «Marques de Riscal» σχεδιασμένο από τον γνωστό αρχιτέκτονα Φρανκ Τζέρι (www.marquesderiscal.com), τα φουτουριστικά οινοποιεία «Darien» και «Antion» και, τέλος, το εντυπωσιακό οινοποιείο «Cune» του Γάλλου Μαζιέρες σε σχήμα γιγαντιαίου βαρελιού. Η περιήγησή σου όμως ανάμεσα στους ατελείωτους αμπελώνες και τα οινοποιεία θα είναι ημιτελής αν δεν επισκεφτείς ένα από τα σημαντικότερα μουσεία του κρασιού στον κόσμο, το «Μουσείο της Κουλτούρας του Οίνου - Dinastia Vivanco» (www.dinastiavivanco.com) στο χωριό του Μπριόνες, που σε έκταση 9.000 τ.μ., μέσα σε πέντε εκτενείς αίθουσες που περιλαμβάνουν κι ένα τεράστιο υπόγειο κελάρι, κι έναν εξωτερικό κήπο με όλες τις ποικιλίες σταφυλιών ανά τον κόσμο, τον «Κήπο του Βάκχου», εμπεριέχεται όλος ο συναρπαστικός πλούτος της αρχαίας τέχνης της οινοπαραγωγής.
Πρωτεύουσα της Λα Ριόχα το σαγηνευτικό Λογρόνιο, στις όχθες του Εβρου, ένας σταθμός της διάσημης Διαδρομής του Αγίου Ιακώβου της Κομποστέλα, ή αλλιώς «Καμίνο ντε Σαντιάγο», γεγονός το οποίο συνεισέφερε τα μάλα στην τουριστική και εμπορική ανάπτυξή του ήδη από τον Μεσαίωνα, και στο ιστορικό κέντρο αντηχούν ακόμη, μέσα από τα βάθη του χρόνου, τα βήματα των μυριάδων προσκυνητών, καθώς διέρχονταν από εδώ με προορισμό τον Καθεδρικό του «Σαντιάγο ντε Κομποστέλα».
Πλέον, οι κουρασμένοι προσκυνητές αντικαταστάθηκαν από πρόσχαρους τουρίστες και επισκέπτες, καθώς το ιστορικό κέντρο αποτελεί μια εντυπωσιακή ζώνη διασκέδασης, όπου με φόντο τα μεσαιωνικά κτίρια μπορείς να συνοδεύσεις μια «κόπα δε βίνο τίντο» ή «μπλάνκο» (ένα ποτήρι κόκκινο ή λευκό κρασί) εξαιρετικής ποιότητας με μοναδικής έμπνευσης «τάπας», σε ένα από τα δεκάδες μικρά μπαρ και ταβέρνες, και με καλές τιμές. Αξίζει να περιπλανηθείς σε αυτή την πλούσια και κοσμοπολίτικη πόλη, με τα μεγάλα πάρκα και τις πέτρινες γέφυρες να καθρεφτίζονται στο ποτάμι, και να εξερευνήσεις τον Καθεδρικό της με τους δίδυμους πύργους, καθώς και την αυθεντική «ριοχάνα» γαστρονομία της.
Εκτός του Λογρόνιο, υπάρχουν δεκάδες άλλα χωριά και μικρές πόλεις στην περιοχή που επιβάλλεται να επισκεφτείς. Ενα από αυτά, η μαγευτική Λαγουάρδια στα σύνορα με τη Χώρα των Βάσκων, χτισμένη σε ένα ύψωμα, σαν ένα μεσαιωνικό νησί, όπου γύρω σου απλώνεται σε όλο της το μεγαλείο η θάλασσα των απέραντων κάμπων, μια ιμπρεσιονιστική ζωγραφιά της Φύσης με πράσινο και ώχρα, διάτρητη από τις φευγαλέες σκιές από ταξιδιάρικα σύννεφα. Εκεί θα περιπλανηθείς μέσα στα πέτρινα σοκάκια και θα θαυμάσεις τα μεσαιωνικά τείχη, τον πύργο της Πλάθα Μαγιόρ, με τους «χορευτές του ρολογιού» του και φυσικά τη μοναδικού κάλλους εκκλησία «Σάντα Μαρία ντε λος Ρέγιες» με τα εκπληκτικά χρώματα, που διατηρούνται σχεδόν ανέπαφα. Επίσης, είναι το κατάλληλο μέρος για αγορές, παράγει κρασί πολύ υψηλής ποιότητας, βιολογικό και πιστοποιημένο, καθώς και μυριάδες άλλα τοπικά προϊόντα, όπως τα μοναδικά σπαράγγια σε κονσέρβα, διάφορα κρασοτύρια, κόκκινες πιπεριές, αλλαντικά, όπως το «τσορίθο», όσπρια και πολλά άλλα.
Τέλος, πρέπει να κάνεις μια υποχρεωτική στάση στο «Σαν Βιθέντε ντε λα Σονσιέρα», όπου εκτός από τη γραφική τοποθεσία, τη μαγευτική θέα και τα πανέμορφα σοκάκια θα βρεις ένα βραβευμένο εστιατόριο υψηλής γαστρονομίας, το «Κάσα Τόνι», που αναδεικνύει την ντόπια κουζίνα «ριοχάνα» σε στενή σχέση με την «οινο-κουλτούρα» με εμπνευσμένες γευστικές δημιουργίες -μη λησμονήσεις να δοκιμάσεις τα «ορέχας δε θέρδο» (αυτιά γουρουνιού!) με ένα καλό κόκκινο «Ριόχα»- για έναν θεσπέσιο αποχαιρετισμό.
Πηγή: kathimerini.gr