ΚΕΙΜΕΝΟ: ΝΤΙΝΟΣ ΚΙΟΥΣΗΣ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Βρεθήκαμε για πέντε ημέρες σε αυτό το μέρος της Ισπανίας 17 δημοσιογράφοι απ' όλο τον κόσμο, καλεσμένοι από τις κατά τόπους ισπανικές πρεσβείες, και πραγματικά δεν βρήκαμε σε τίποτα να ψέξουμε τη φιλοξενία.

Η Καστίλλη - Λεόν ήταν κι εξακολουθεί να είναι ο σιτοβολώνας της Ισπανίας. Οπου και να γυρίσετε το βλέμμα σας, θα δείτε μεσαιωνικά κάστρα σε εξαίρετη ως επί το πλείστον κατάσταση. Αυτό προφανώς αποδεικνύει την προαιώνια επιθυμία των ανθρώπων να προστατεύσουν το ψωμί τους. Είναι επίσης και η περιοχή με τα πρώτα βασίλεια της Ισπανίας. Αυτή η πολιτεία είναι η «καρδιά» της Ισπανίας, λόγω ιστορίας, κουλτούρας και αισθητικής. Είναι το μέρος όπου «γεννήθηκε» η Ισπανία, απ' όπου ξεκίνησαν οι Ισπανοί μονάρχες να απελευθερώσουν τη χώρα από τους Μαυριτανούς και τα Καστιλλιάνικα έγιναν η γλώσσα της ισπανικής λογοτεχνίας.

Η Καστίλλη - Λεόν αποτελείται από 9 επαρχίες: την Αβιλα, το Μπούργκος, τη Λεόν, την Παλέντσια, τη Σεγκόβια, τη Σαλαμάνκα, τη Σόρια, τη Ζαμόρα και το Βαγιαδολίδ. Η κάθε μία έχει τον δικό της ιδιαίτερο χαρακτήρα, όλες όμως μοιράζονται μια ιδιαίτερα πλούσια πνευματική κληρονομιά. Οι πρωτεύουσες και των 9 επαρχιών ήταν ήδη γνωστές μεγάλες πόλεις από τον πρώιμο Μεσαίωνα και σήμερα τρεις από αυτές, η Σεγκόβια, η Σαλαμάνκα και η Αβιλα, έχουν ανακηρυχθεί από την UNESCO ως Μνημεία της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Στην Ισπανία, αν εξαιρέσω μια υποχρεωτική στάση 13 ωρών στη Μαδρίτη το 1975, πήγα για πρώτη φορά και ομολογώ πως εντυπωσιάστηκα. Μου άρεσε ο λαός που δεν γκρέμισε την ιστορία του για να χτίσει πολυκατοικίες. Μου άρεσε που κάποια κάστρα χρησιμοποιούνται για να στεγάσουν γυμνάσια, λύκεια, σχολές ή ξενοδοχεία. Μου άρεσε πως όλα τα σχολεία έχουν υποχρεωτικό μάθημα «πατριδογνωσίας» με επιτόπια ξενάγηση άπαξ εβδομαδιαίως τουλάχιστον σε μνημεία και μουσεία. Επιπλέον, πέρα από τα κάστρα και τις μεσαιωνικές πολιτείες, υπήρχαν και πολλά άλλα όμορφα κι επιμορφωτικά. Ακόμα και όταν προσγειωνόμασταν στη Μαδρίτη, από το αεροπλάνο ήδη με εντυπωσίασε η χωροταξία. Οι οικισμοί έχουν σαφές όριο. Καμία σχέση με την εδώ κατάσταση, που τελειώνει ο οικισμός και πιο πέρα είναι μια αποθήκη με σκουπίδια, παραπέρα ένα βουλκανιζατέρ, πιο εκεί μια βίλα και πάει λέγοντας. Τα ποτάμια τους είναι σχετικά καθαρά και τα πευκοδάση μέσα στο οροπέδιο πολλά και πυκνά με αντιπυρικές ζώνες, αλλά και διάσπαρτες λιμνούλες. Το μόνο πρόβλημα ήταν η έλλειψη συνεννόησης γιατί πλην Ισπανικών δεν ομιλείται άλλη γλώσσα, με εξαίρεση λίγους αγγλομαθείς σε κάποια ξενοδοχεία και εστιατόρια. Βέβαια, υπάρχει κάποια σοβαρή δικαιολογία. Η Καστίλλη - Λεόν είναι το μέρος με το λιγότερο τουρισμό της Ισπανίας και οι ξένοι γενικά είναι «σπάνιο» είδος. Εχουν όμως αρκετό εσωτερικό τουρισμό.

Σε γενικές γραμμές, είναι ένα ταξίδι που σας συνιστώ να κάνετε με την πρώτη ευκαιρία. Ιδανικό είναι να είστε 2 - 3 ζευγάρια και να ενοικιάσετε ένα βαν για να μπορέσετε να τα δείτε όλα (ή όσα μπορείτε) με την άνεσή σας.

Γνωριμία με τις πόλεις

Η Σεγκόβια (60.000 κατ.) έχει ένα υπέροχο Ρωμαϊκό Υδραγωγείο, πολύ καλά διατηρημένο, το καλύτερο δείγμα του είδους απ' όλα που υπάρχουν στον κόσμο. Εχει όμως κι άλλους αρχιτεκτονικούς θησαυρούς από διάφορες εποχές, όπως αρκετές σπάνιες ρωμανικές (περίοδος 1050 - 1200 μ.Χ.) εκκλησίες, έναν μεγάλο γοτθικό καθεδρικό ναό και το Αλκαζάρ, ένα μαυριτανικό φρούριο.

Το Βαγιαδολίδ (350.000 κατ.) είναι η πρωτεύουσα της πολιτείας και η μεγαλύτερη πόλη της περιοχής. Είναι γνωστό για τους πανέμορφους κήπους του, τον εξαίσιο ναό του Αγίου Παύλου και το Εθνικό Μουσείο Γλυπτικής, με μια εξαίρετη συλλογή Ισπανών γλυπτών του 16ου και του 17ου αιώνα. Και βέβαια το σπίτι του Θερβάντες, συγγραφέα του Δον Κιχώτη.

Η Αβιλα (50.000 κατ.) είναι η γενέτειρα της Αγίας Τερέζας του Χριστού και διατηρεί ακόμη σε αρίστη κατάσταση τα ρωμανικά τείχη της, εξαίρετο δείγμα φρουριακής αρχιτεκτονικής του 11ου αιώνα. Αξίζει επίσης να δείτε τον καθεδρικό ναό της, καθώς και τη βασιλική του Αγίου Βικεντίου. Παρά το μικρό μέγεθός της, λόγω Αγίας Τερέζας έχει πολύ θρησκευτικό τουρισμό.

Η Σόρια (35.000 κατ.) είναι μια γραφικότατη επαρχιακή πόλη στις όχθες του ποταμού Ντουέρο. Αξίζει να επισκεφθείτε την εκκλησία του Αγίου Δομίνικου και το Μοναστήρι Σαν Χουάν ντε Ντουέρο.

Το Μπούργκος (170.000 κατ.) εκτός από γενέτειρα του θρυλικού Ελ Σιντ (Βιβάρ, 9 χλμ. βόρεια του Μπούργκος) είναι μια εντυπωσιακή μικρή πολιτεία στις όχθες του ποταμού Αρλανζόν, με πολλά μνημεία και εκκλησίες, μεσαιωνικά αλλά και της Αναγέννησης κυρίως στην Παλιά Πόλη. Το εντυπωσιακότερο όλων είναι ο καθεδρικός ναός με τους ψηλούς γοτθικούς πύργους.

Η Παλέντσια (80.000 κατ.) είναι μια ήρεμη επαρχιακή πόλη στην πολύ εύφορη περιοχή του Tierra de Campos. Αξίζει να επισκεφθείτε τον καθεδρικό ναό της.

Η Λεόν (150.000 κατ.) είναι η παλιά πρωτεύουσα του βασιλείου της Λεόν και ήταν κατά τον 12ο αιώνα η «καρδιά» της Χριστιανικής Ισπανίας. Αξίζει να επισκεφθείτε την παλιά πόλη, κυρίως το Barrio Humedo (υγρός τόπος) λόγω των πολλών μπαρ, καθώς και τα τρία μεγάλα μνημεία της πόλης. Τη Βασιλική του Αγίου Ισιδώρου του 12ου αιώνα με υπέροχες νωπογραφίες, τον γοτθικό καθεδρικό με τα εξαίσια βιτρώ και το Μοναστήρι του Αγίου Μάρκου, κτίσμα της Αναγέννησης που σήμερα είναι πολυτελές ξενοδοχείο.

Η Ζαμόρα (70.000 κατ.) βρίσκεται στο κέντρο μιας πεδιάδας στις όχθες του Ντουέρο. Εχει έναν υπέροχο καθεδρικό με βυζαντινό θόλο και κάποιες ωραιότατες ρωμανικές εκκλησίες, όπως οι Μαγδαληνή, Σάντα Μαρία λα Νουέβα και Σαν Χουάν.

Η Σαλαμάνκα (185.000 κατ.) έγινε ιδιαίτερα γνωστή κατά την Αναγέννηση λόγω του Πανεπιστημίου της, ενός από τα αρχαιότερα της Ευρώπης. Αξίζει να δείτε τον παλιό Ρωμανικό Καθεδρικό, τον νεότερο Γοτθικό Καθεδρικό, την υπέροχη Plaza Mayor με τις στοές και τις κολόνες, καθώς και το κτίριο του Πανεπιστημίου.

Πέραν όλων αυτών, όμως, η Σαλαμάνκα ήταν η πόλη που μου άρεσε πιο πολύ απ' όλες. Μια πάρα πολύ ζωντανή πόλη με πολλά «χάπενινγκ». Πάρα πολλοί φοιτητές (το 1/3 του πληθυσμού) που κάνουν ό,τι μπορούν για να διασκεδάσουν. Παίζουν κιθάρα, τραγουδούν και χορεύουν στους δρόμους κι όλα αυτά δίνουν στην παλιά πόλη μιαν αίσθηση ανεμελιάς. Ενας πραγματικά φοβερός συνδυασμός.

Γαστρονομικές απολαύσεις

Η Καστίλλη - Λεόν είναι γνωστή για το ψητό αρνάκι (cordero asado), τo γουρουνάκι γάλακτος στο φούρνο (cochinillo toston), τη σκορδόσουπα και τα φασόλια της. Γνωστά ακόμη είναι τα τυριά από πρόβειο γάλα και κυρίως το Manchego, ένα ημίσκληρο τυρί σε χρώμα κίτρινο - χρυσαφί με μικρές τρύπες και γεύση που κυμαίνεται από απαλή έως πικάντικη, ανάλογα με το πόσο έχει ωριμάσει. Μπορείτε να το βρείτε είτε φρέσκο είτε σαν curado, με παλαίωση 3 - 6 μηνών ή σαν viejo με παλαίωση ενός έτους.

Η περιοχή είναι γνωστή και για τα αλλαντικά της που φτιάχνονται από χοιρινά «προέλευσης». Πρόκειται για τους χοίρους της Ιβηρίας, που είναι γνωστοί στην Ελλάδα σαν «γκατσογούρουνα». Οπως καταλαβαίνετε, είναι θέμα μάρκετινγκ γιατί άλλο χοίρος της Ιβηρικής κι άλλο «γκατσογούρουνο»!

Η Καστίλλη - Λεόν είναι γνωστή επίσης για τα κρασιά της. Τα Rueda είναι φρέσκα φρουτώδη λευκά και τα Ribera del Duero είναι κόκκινα τανικά, από την ποικιλία τεμπρανίλο, που επιδέχονται παλαίωση.

ΚΟΣΤΟΣ

Πέραν των εισιτηρίων, το κόστος για 7 ημέρες στην Ισπανία με 14 γεύματα, διαμονή, καφέδες, μεζέδες (τάπας μετά ποτηρίου οίνου), εισιτήρια μουσείων και 50 € για κάτι έκτακτο θα σας κοστίσει 550 € το άτομο. Σε αυτά να επιμερίσετε το κόστος ενός βαν (περίπου 450 €), καθώς και τη βενζίνη 2.000 χλμ. (περίπου 300 €). Συνολικά λοιπόν, θα χρειαστείτε γύρω στα 1.000 ευρώ.

ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ

Σαφώς με το αεροπλάνο. Απαιτούνται 3,5 ώρες με την ΙBERIA (τηλ. 210-35.37.600) ή τον εθνικό μας αερομεταφορέα (τηλ. 210-96.66.666). Το εισιτήριο κοστίζει από 240 €.

ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ

Υπάρχουν πάρα πολλά ξενοδοχεία σε τιμές λογικότατες. Μια διανυκτέρευση σε ξενοδοχείο 4 αστέρων θα στοιχίσει από 70 - 120 €.

Επιλέξτε την καλύτερη διαμονή στην Ισπανία και κάνετε κράτηση τώρα!

www.booking.com (Λεόν)
www.booking.com (Segovia)
www.booking.com (Salamanca)

ΤΙ ΝΑ ΨΩΝΙΣΕΤΕ

Κατά βάσιν αλλαντικά, δερμάτινα και κρασιά. Στα αλλαντικά, προσοχή. Ενα μπούτι ολόκληρο χαμόν (η καλύτερη ποιότητα) κοστίζει 48 € το κιλό και το κάθε μπούτι είναι 5 - 7 κιλά. Αν σας το κόψουν, τότε το καθαρό κρέας φτάνει τα 100 € το κιλό. Μιλώ εκ «τσουχτερής» πείρας. Για τα δερμάτινα δεν έχω να δώσω συμβουλές κι όσο για τα κρασιά, πλην κάποιων εξαιρέσεων, τα βρήκα μάλλον υπερτιμολογημένα.

ΠΟΥ ΝΑ ΦΑΤΕ

Παρατήρησα μετά λύπης μου πως ο γευστικός μέσος όρος του γεύματος, όπως και η εξυπηρέτηση, είναι καλύτερα από τη Μητέρα Πατρίδα. Από την άλλη, δεν συνάντησα γαστριμαργικές εξάρσεις, με εξαίρεση το Meson de Candido στη Σεγκόβια, που ειδικεύεται στο φουρνιστό γουρουνάκι γάλακτος. Σας το φέρνουν ολόκληρο και ο μετρ το τεμαχίζει μ' ένα πιάτο! Κι αυτό για να σας δείξει πόσο καλά ψημένο είναι το γουρουνάκι!