Το πλήθος συνωστίζεται μπροστά από τις ένδοξες ρωμαϊκές πύλες κοντά στον καθεδρικό ναό, περιμένοντας να ξεσπάσει η …. Κόλαση. Γύρω στις 10 μ.μ. ξεκινά μια βραδιά που θα ονειρεύονταν όλοι οι πυρομανείς του κόσμου, καθώς ξαφνικά πετάγονται μπροστά στα μάτια των θεατών θεόρατοι δράκοι που βγάζουν φωτιά από το στόμα, κοντόχοντρα αλλά εξίσου απαστράπτοντα από τις φωτιές τέρατα και παρέες δαιμόνων οπλισμένων μέχρι τα δόντια με την τελευταία λέξη της εξέλιξης σε πυροτεχνήματα, δημιουργώντας ένα τρομακτικό θέαμα. Οι πιο γενναίοι (ή πιο παράτολμοι) προκαλούν την μοίρα τους, παίζοντας με τις φλόγες στο λεγόμενο κορεφόκ ή κυνηγητό με τη φωτιά. Η πομπή φτάνει μέχρι τη Via Laietana και στη συνέχεια κατευθύνεται προς την προκυμαία, για να κορυφωθεί στις ‘’Πύλες της Κολάσεως’’.
Το κορεφόκ ένα χαρακτηριστικό καταλανικό εορταστικό γεγονός είναι το σημείο κλιμάκωσης της μεγαλύτερης ετήσιας εκδήλωσης της Βαρκελώνης, της Φέστες ντε λα Μερσέ, μιας τετραήμερης γιορτής κεφιού που γίνεται κάθε Σεπτέμβριο ως αποχαιρετισμός του καλοκαιριού.
Αυτή η γιορτή, προς τιμήν μιας από τις πολιούχους της πόλης, της Νόστρα Σενιόρα ντε λα Μερσέ (Παναγία του Ελέους), είναι η τέλεια ευκαιρία για να δείτε κάποια από τα κλασσικά στοιχεία μιας καταλανικής φέστα μαζόρ (μεγάλης γιορτής), από αυτές που κάθε σχεδόν πόλη της Καταλονίας οργανώνει μια φορά το χόνο. Από τους πιο γραφικούς χαρακτήρες είναι οι τζεγάντς (γίγαντες) και οι καπγκρόσος (χοντροκέφαλοι). Ένα από τα απογεύματα των εκδηλώσεων μια μεγαλοπρεπής πομπή γιγάντων διασχίζει κατά μήκος τη
Η Φέστες ντε λα Μερσέ είναι το μεγαλύτερο από τα ξεφαντώματα της Βαρκελώνης, αλλά όχι το μόνο. Ό,τι είναι η μέρα των Χριστουγέννων για τα παιδιά άλλων ευρωπαϊκών και όχι μόνο χωρών, είναι η Ελ Ντία ντελς Ρέις ( Ημέρα των τριών μάγων) για τα παιδιά της Καταλονίας, μια μέρα γεμάτη δώρα και εκδηλώσεις ειδικά για εκείνα. Στις 5 Ιανουαρίου, την παραμονή της παραπάνω γιορτής, τα παιδιά της Βαρκελώνης απολαμβάνουν την Καβαλκάδα ντελς Ρέις (παρέλαση των μάγων). Οι Τρεις Μάγοι αποβιβάζονται στο Μολ ντε λα Φούστα του Πορτ Βελ (παλιού λιμανιού) και παρελαύνουν στο κέντρο της πόλης, ανάμεσα στις ενθουσιώδης κραυγές των μικρών θεατών, ιδίως όσων καταφέρνουν να πιάσουν τα ζαχαρωτά που πετούν οι μάγοι στο πλήθος.
Λίγες βδομάδες μετά είναι η σειρά του Αγίου Αντωνίου, πολιούχο των οικόσιτων ζώων, που έχει επικρατήσει ως Φέστες ντελς Τρες Τομπς (γιορτή των Τριών Διαδρόμων). Ιππείς και κάρα που τα σέρνουν μουλάρια ακολουθούν μια διαδρομή στην περιοχή Ελ Ραβάλ, συμπεριλαμβανομένης της Ronda de Sant Antoni, που πήρε το όνομα του αγίου.
Η άλλη πολιούχος της Βαρκελώνης, η αγία Ευλαλία, τιμάται με τη σειρά της στο Καρνεστόλτες (καρναβάλι) κάθε Φεβρουάριο. Είναι μια βδομάδα γεμάτη κέφι, παρελάσεις, μουσική και πάρτι, που σημαδεύει το τέλος του χειμώνα και την αρχή της Σαρακοστής, περιόδου νηστείας και αυστηρότητας που καταλήγει στο Πάσχα. Αν το αθώο κέφι του καρναβαλιού της Βαρκελώνης είναι πολύ ήπιο για τα γούστα σας, κατευθυνθείτε νότια προς την πόλη Σίτζες, όπου συστήνεται ένα πολύ πιο άγριο πάρτι στους δρόμους.
Το Πάσχα αυτό καθαυτό δεν γιορτάζεται με το ίδιο πάθος όπως σε άλλα μέρη της Ισπανίας. Αν θέλετε να δείτε μια παραδοσιακή πασχαλιάτικη λιτανεία, με άρματα που φέρουν εικόνες της Παναγίας, μέλη θρησκευτικών αδελφοτήτων ντυμένα με σότανας (μανδύες) και καπιρότες (μυτερούς σκούφους) να κρατούν διάφορα πρόσφορα και μεταμελημένες ξυπόλητες και μαυροντυμένες γυναίκες να σέρνουν σταυρούς και αλυσίδες δεμένους γύρω από τους αστραγάλους, επισκεφτείτε την εκκλησία Σαντ Αγκουστί στης συνοικίας Ελ Ραβάλ το απόγευμα της Μεγάλης Παρασκευής.
Ο Σαντ Τζόρντι (Άγιος Γεώργιος), ο πολιούχος της Καταλονίας που κατατρόπωσε το δράκο, γιορτάζει στις 23 Απριλίου σε αρκετά ήπιους τόνους. Οι άντρες δίνουν κατά την παράδοση στις γυναίκες λουλούδια, ενώ εκείνες τους προσφέρουν βιβλία. Οι δρόμοι γεμίζουν πάγκους με λουλούδια και βιβλία , ενώ οι Καταλανοί εκδότες επωφελούνται της ευκαιρίας για να κυκλοφορήσουν νέους τίτλους.
Άλλη μια μεγάλη γιορτή με φωτιές είναι εκείνη του Σαντ Τζοάν (αγίου Ιωάννη Βαπτιστή) στις 24 Ιουνίου. Είναι μέρα αργίας, ενώ οι περισσότεροι ντόπιοι ξενυχτούν το προηγούμενο βράδυ διασκεδάζοντας με πυρές στους δρόμους και πυροτεχνήματα (προσέξτε τα παιδιά που ρίχνουν παντού βεγγαλικά!) . Όλοι τρώνε το κόκα ντε Σαντ Τζοάν, ένα τοπικό γλυκό, πίνουν και γενικώς ξεφαντώνουν όλη τη νύχτα, που είναι γνωστή ως Λα Νιτ ντε Φοκ (νύχτα της φωτιάς).
Και καθώς η ζέστη του καλοκαιριού συνεπαίρνει την πόλη, κάποιες μπαρίς (συνοικίες) φορούν τα γιορτινά τους. Το πιο δημοφιλές γεγονός είναι η Φέστα Μαζόρ ντε Γκάρσια. Γύρω στις 15 Αυγούστου, οι ντόπιοι μεταμφιέζουν στην κυριολεξία αρκετά δρομάκια της συνοικίας Γκάρσια με διάφορα θέματα, ενώ η καλύτερη μεταμφίεση δρόμου επιβραβεύεται με δημοτικά συγχαρητήρια. Εν τω μεταξύ, στήνονται πτυσσόμενα τραπέζια στους δρόμους, τα οποία γεμίζουν με φαγητό και ποτό μέχρι που να τρίζουν από το βάρος. Κάθε νύχτα η συνοικία πάλλεται στους ρυθμούς ενός θορυβώδους ξεφαντώματος ομάδων που διαγωνίζονται σε διάφορα πράγματα.
Πριν ακόμα περάσουν οι απόηχοι της γιορτής και καθιστούν οι δρόμοι της Γκάρσια, τη σκυτάλη παίρνει μια άλλη συνοικία. Η Φέστα Μαζόρ ντε Σαντς, που ξεκινά γύρω στις 24 Αυγούστου, ανάλογα με το πότε πέφτει το Σαββατοκύριακο, δεν είναι τόσο μεγάλο εορταστικό γεγονός όσο το αντίστοιχο της Γκάρσια, όμως και αυτό μαζεύει πολύ κόσμο. Ακολουθεί η Φέστα Μαζόρ ντε λα Μπαρσελονέτα στις αρχές Οκτωβρίου και λίγο μετά η Φέστα Μαζόρ ντε λες Κορτς.
Πηγή: National Geographic Traveler (Βαρκελώνη)