Οι Καταλανοί έχουν ένα μονοπώλιο στον… οικοδομικό τομέα: τα ανθρώπινα κάστρα ή καστέλς (castells). Οι καστελιέρς χτίζουν εδώ και 200 χρόνια αυτούς τους πανύψηλους “πύργους” στη νοτιοδυτική Καταλονία, και ιδίως στις περιοχές της Ταραγκόνα και του Πενεδές. Η μοναδική στο είδος της αυτή φολκλορική παράδοση έχει, απ’ ότι λέγεται, τις ρίζες της στις μεσαιωνικές τακτικές πολιορκίας, ενώ σήμερα είναι ένα ερασιτεχνικό σπορ, το οποίο όμως όλοι παίρνουν στα σοβαρά.

Οι καστελίερς προσπαθούν να “χτίζουν” ανθρώπινους ορόφους φτάνοντας όσο ψηλότερα μπορούν, και στη συνέχεια να κατέβουν χωρίς να αφήσουν το οικοδόμημα να καταρρεύσει σε έναν ανθρώπινο σωρό. Η βάση του κορμού (ή τρονκ) αποτελείται από ένα πλήθος ανθρώπων στοιχισμένο ομόκεντρα (τη λεγόμενη πίνια), πάνω στο οποίο αρχίζουν να σκαρφαλώνουν σχηματίζοντας κάστρα διαφόρων τύπων. Το καλύτερο ίσως που έχει γίνει είναι το τρες ντε ντέου ή τρία επί δέκα, που σημαίνει δέκα επίπεδα ανθρώπων που πατούν ο ένας στον ώμο του άλλου. Άλλοι δύσκολοι σχηματισμοί είναι το κατρ ντε νόου (τέσσερα επί εννιά) και το σινκ ντε βουίτ (πέντε επί οκτώ). Συχνά η πίνια ή βάση δεν παρέχει την απαιτούμενη στήριξη, κι έτσι το δεύτερο επίπεδο υποστηρίζεται από επιπλέον καστελιέρς που σχηματίζουν το λεγόμενο φόλρε (πλαίσιο). Ενίοτε προστίθενται και μανίλιες (κυριολεκτικά η λέξη σημαίνει χειροπέδες αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση αναφέρεται σε ακόμα ένα ανθρώπινο στρώμα) για να στηρίξουν το τρίτο επίπεδο. Εκεί που δεν υπάρχει υποστήριξη ούτε από μανίλιες ούτε από φόλρε (πράγμα πολύ πιο δύσκολο), το κάστρο ονομάζεται νετ (καθαρό).