Η Τερέσα Γουίλμς Μοντ (Teresa Wilms Montt) έζησε στη Χιλή στις αρχές του 20ού αιώνα (1893-1921). Μια ποιήτρια αναγνωρισμένη στην εποχή της, αντισυμβατική, πρόδρομος του φεμινισμού και προσκείμενη στον αναρχισμό.

Αντικείμενο θαυμασμού, τόσο για την ποίησή της όσο για την απαράμιλλη ομορφιά της, από μεγάλους συγγραφείς όπως ο Βάγιε-Ινκλάν (Valle-Inclán), ο Ουιδόμπρο (Huidobro), Χουάν Ραμόν Χιμένεθ (Juan Ramón Jiménez), Γκόμεθ ντε λα Σέρνα (Gómez de la Serna) και άλλους, μετά το θάνατό της ξεχάστηκε εντελώς και σήμερα αναγεννάται από τις στάχτες της με μεγάλη αναγνώριση του έργου της και φανατικούς αναγνώστες.

Η αγάπη της για τη λογοτεχνία και το γράψιμο, κατακριτέο για μια γυναίκα της εποχής της, την οδήγησε σε μια ζωή θυελλώδη, κινηματογραφική, σε μια συνεχή δραπέτευση. Μια δραπέτευση από το συντηρητισμό της οικογένειάς της, από την υποκρισία της μεγαλοαστικής κοινωνίας, δραπέτευση από έναν καταναγκαστικό εγκλεισμό σε μοναστήρι και περιπλάνηση από χώρα σε χώρα, ώσπου τέλος δραπέτευσε από την ίδια τη ζωή με την αυτοκτονία της. Ήταν μόνο 28 χρονών.

Τα αυτοβιογραφικά πεζά ποιήματα της συλλογής «Όσα δεν ειπώθηκαν» θα κυκλοφορήσουν σύντομα από τις εκδόσεις Απόπειρα σε μετάφραση Άννας Βερροιοπούλου.

Εν αναμονή, λοιπόν, της έκδοσης, μια μικρή γεύση…

Τίποτα δεν έχω, τίποτα δεν αφήνω, τίποτα δε ζητώ. Γυμνή όπως γεννήθηκα φεύγω, ανήξερη για όσα στον κόσμο υπήρχαν.

Είμαι εγώ αναστατωτικά γυμνή, επαναστατημένη ενάντια στο κατεστημένο, μεγάλη ανάμεσα στο μικρό, μικρή ενώπιον του απείρου. ..

Είμαι εγώ…

Άννα Βερροιοπούλου