Στην Ισπανία, η ομορφιά υπάρχει σε αμέτρητες εκδοχές. Τη βρίσκει κανείς στη μεγαλοπρέπεια τoυ Paseo del Prado στη Μαδρίτη και στην ανεμελιά της Barceloneta στη Βαρκελώνη. Στις γλυκές αμμουδιές των ακτών της Κόστα Μπράβα και στα πελώρια κύματα του Σαν Σεμπαστιάν. Στις καμπύλες των έργων του Σαντιάγο Καλατράβα και στην αρχιτεκτονική ονείρου του Γκαουντί. Στην αραβική ατμόσφαιρα της Σεβίλλης και στο μεσαιωνικό μεγαλείο του Τολέδο. Στον σουρεαλισμό του Νταλί, στους πίνακες του Πικάσο, στις αίθουσες του Moυσείου Πράδο. Στα αμέτρητα tapas bar της Μαδρίτης και στα βάσκικα pintxos bar του Μπιλμπάο. Στις πόλεις, στα χωριά, τις ακτές και τα λιβάδια της, στα παράξενα έθιμά της, στις νύχτες, τη μουσική και τους ανθρώπους της. Η Ισπανία σου δημιουργεί την επιθυμία για εμπειρίες και περιπέτεια, για πολυήμερα road trip και συλλογή έντονων αναμνήσεων. Η Ισπανία μοιάζει πιο ελεύθερη, πιο αντισυμβατική, πιο εξωτική από την υπόλοιπη Ευρώπη.

Σε όλο αυτό το υπέροχο μείγμα έρχεται να προστεθεί και η περίφημη cocina Espanola - η ισπανική κουζίνα, η γνωριμία με την οποία αποτελεί μια απολαυστική γαστριμαργική περιπέτεια. Την τελευταία δεκαετία, μάλιστα, η ισπανική κουζίνα έχει αποκτήσει υψηλή αξία. Εδώ γεννήθηκε η μοριακή γαστρονομία και μια ντουζίνα σεφ όπως ο Φεράν Αντριά που μαγειρεύουν με σημαία τους τον πειραματισμό και την έκπληξη. Και σε κάποιες πόλεις όπως στο Σαν Σεμπαστιάν, ο ουρανός τις νύχτες είναι γεμάτος με αστέρια Michelin.

Ενα ταξίδι για τα μάτια, τον ουρανίσκο, την όσφρηση και την ψυχή είναι η εκπομπή Spain- On The Road Again του Foxlife. Οπως μας εξηγεί η Έλενα Παναγίδη, marketing manager του Foxlife, «ο διάσημος σεφ Mario Batali, η βραβευμένη με Οσκαρ Gwyneth Paltrow, ο κριτικός γεύσης των New York Times Mark Bittman και η Ισπανίδα ηθοποιός Claudia Bassols κάνουν έναν διαφορετικό Γύρο της Ισπανίας... Πρόκειται για ένα μοναδικό ταξίδι γεύσης, κουλτούρας, ομορφιάς και απόλαυσης στη μαγευτική Ισπανία».

Με τον χάρτη ανά χείρας διατρέχουν τους δρόμους της Ιβηρικής χερσονήσου από τον βορρά ως τον νότο, για να δοκιμάσουν παραδοσιακές σπεσιαλιτέ της Ανδαλουσίας, να δειπνήσουν μαζί με τον Frank Ghery - τον αρχιτέκτονα που δημιούργησε το απαστράπτον Μουσείο Γκουγκενχάιμ στο Μπιλμπάο, να δοκιμάσουν κρασί στους αμπελώνες της Rioja, και κυρίως για να μάθουν πώς φτιάχνεται η crema catalana.

Τo γευστικό αυτό ταξίδι, ξεκινάει στη Μαδρίτη, μια πόλη που προσφέρει μια καταιγίδα εμπειριών: μπορείς μέσα σε μια ημέρα να θαυμάσεις την Γκερνίκα του Πικάσο στο Μουσείο Reina Sofia, στη συνέχεια το Las Meninas του Βελάσκεθ στο Prado, να συνεχίσεις με έναν cafe cortado σε κάποιο από τα υπαίθρια cafe των πάρκων της και να καταλήξεις σε ένα από τα πολυάριθμα μπαρ της συνοικίας La Latina.

Στη Μαδρίτη, το πιο εμβληματικό φαγητό της πόλης είναι αναμφισβήτητα το cocido madrileno, ένα βραστό με αρακά, πατάτες, λάχανο και μια πλειάδα κρεατικών - μπέικον, βοδινό, chorizo (το ισπανικό σαλάμι) και κοτόπουλο, ιδανικό φάρμακο για το hangover.

Κοντά στη Μαδρίτη, το Τολέδο δίνει την αίσθηση ότι έχει αναπτύξει ανοσία ενάντια στον χρόνο, κι αφού περιηγηθεί κανείς στα στενά του και θαυμάσει τα διάσπαρτα έργα του Eλ Γκρέκο, είναι ώρα για να δοκιμάσει pisto manchengo, ένα είδος ratatouille σε μορφή πουρέ, με ντομάτα, μελιτζάνα και ελαιόλαδο που σερβίρεται πάνω σε ψημένο ψωμί. Το ψωμί όμως αποτελεί και τη βάση του γλυκού torrijas - τηγανητό ψωμί βουτηγμένο σε ξηρό ισπανικό κρασί με κανέλα και ζάχαρη. Μία ακόμη σπεσιαλιτέ της περιοχής είναι το migas, ψίχα ψωμιού με σαλάμι chorizo, πανσέτα, σταφίδες και πιπεριές. Από εδώ κατάγεται και το τυρί manchengo, το πιο διάσημο τυρί της Ισπανίας. Το εθνικό φαγητό της χώρας είναι σίγουρα η tortilla espanola, ομελέτα με πατάτες σε μορφή πίτας που σερβίρεται παντού και τρώγεται για πρωινό, σε tapas bar, σε σάντουιτς ή στο δείπνο με σαλάτα και λίγο jamon iberico - το ζαμπόν- σήμα κατατεθέν της Ισπανίας.

Στο βορειοδυτικό άκρο της χώρας, βρίσκεται η Γαλικία, που σου αφήνει την επίγευση του ακατέργαστου και του ανεπιτήδευτου. Εδώ καλλιεργούνται οστρακοειδή, ενώ ο Ατλαντικός φαίνεται να καθορίζει τις ζωές των ανθρώπων. Χαρακτηριστικό πιάτο της περιοχής η σούπα caldo gallego, με φασόλια, πατάτες, chorizo και μπέικον, χορταστική και αναζωογονητική. Τα οστρακοειδή αποτελούν το γευστικό ορόσημο της περιοχής και μαγειρεύονται με σκόρδο, δάφνη και λευκό κρασί.

Στη Χώρα των Βάσκων, το Μπιλμπάο τέρπει τον επισκέπτη με διάφορούς τρόπους. Οπως με μια επίσκεψη στο Μουσείο Γκουγκενχάιμ του Frank Ghery, που ο Ισπανός συγγραφέας Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν αποκάλεσε μετεωρίτη τόσο για την όψη του όσο και για την πολιτιστική του επίδραση.

Με μια εκδρομή στο Elciego για δοκιμή κρασιού στο οινοποιείο Μarques de Riscal όπου βρίσκεται και το νέο αρχιτεκτονικό έμβλημα της περιοχής, το ομώνυμο ξενοδοχείο του Ghery. Μετά από όλα αυτά είναι ώρα για pintxos bar. H περιήγηση από το ένα pintxos bar στο άλλο αποτελεί καθημερινή συνήθεια, για ένα ποτήρι κρασί συνοδεία εξαιρετικών μεζέδων. Δύο από τα καλύτερα του Μπιλμπάο είναι το Victor Montes, στην Plaza Nueva, για την καβουροσαλάτα με βραστό αβγό και χαβιάρι, και πολύ κοντά του το Chipirones για τα baby καλαμάρια μαγειρεμένα σε χυμό παντζαριού.

Πρωτεύουσα της σύγχρονης ισπανικής κουζίνας είναι το Σαν Σεμπαστιάν, αφού εδώ δεν έρχεσαι για τα μνημεία και τα μουσεία αλλά για τα εστιατόρια σεφ όπως του Juan Mari Arzak και του Μartin Berasategui. Κι εδώ τα pintxos είναι τόσα πολλά όσα και τα περίπτερα, και μαζί με ένα ποτήρι ροζέ κρασί έρχονται διάφορες γαστριμαργικές μινιατούρες, όπως μικρά βραστά αβγά με jamon, γαρίδα και ελιά ή άγρια μανιτάρια με αβγά μάτια.

Nότια, στην Ανδαλουσία, η μαυριτανικής τεχνοτροπίας αρχιτεκτονική στην Κόρδοβα, τη Σεβίλλη και τη Γρανάδα, έχει αφήσει μια εξωτική, αφρικανική στάμπα. Τα παλάτια - όπως της Αλάμπρας στη Γρανάδα, θα μπορούσαν άνετα να αποτελούν το σκηνικό ενός αραβικού παραμυθιού. Εδώ, η ισπανική κουζίνα ερωτοτροπεί με τη βορειοαφρικάνικη. Tυπικά πιάτα, το salmorejo, κάτι ανάμεσα σε σάλτσα και σούπα με ντομάτα και σκόρδο που σερβίρεται με βραστό αβγό και jamon Serrano στο οποίο εθίζεσαι να βουτάς στικς τηγανητής μελιτζάνας, και τo rabo de toro - τοπική σπεσιαλιτέ με ουρά ταύρου, λαχανικά, ντομάτα και μπέικον.

Στη Σαλαμάνκα και τη Σεγκόβια, στο κέντρο της χώρας, το φαγητό είναι απλό και νοστιμότατο: sopa de ajo, σούπα με σκόρδο και ψωμί που σερβίρεται με αβγό ποσέ, και το περίφημο cochinillo asado, ολόκληρο γουρουνόπουλο αλειμμένο με λαρδί, είναι μερικές από τις χαρακτηριστικές γεύσεις.

Στη συνέχεια ταξιδεύουμε στην Καταλονία, τις ακτές της Κόστα Μπράβα, τη Βαρκελώνη, τo Figueres, όπου βρίσκεται και το Teatre-Museu Dali, ένα κτίριο - μουσείο το οποίο σχεδίασε ο Νταλί και το οποίο αποκαλούν «το μεγαλύτερο σουρεαλιστικό αντικείμενο του κόσμου». Στην κουζίνα της περιοχής πρωταγωνιστούν τα θαλασσινά προϊόντα: ψητό ψάρι με βινεγκρέτ σκόρδου, gambas a la plancha - γαρίδες με χοντρό αλάτι, θαλάσσιους κοχλίες (σαν σαλιγκάρια) με λεμόνι και σκόρδο, ρύζι με ζωμό αστακού και μανιτάρια.

Τελευταία στάση στη Βαλένθια, για την περίφημη παέλια της. Την καλύτερη θα την απολαύσουμε στο εστιατόριο La Matandeta δια χειρός Μanuelo Baixauli, που αποτελεί αυθεντία της παέλια. Ο οποίος υποστηρίζει ότι πρέπει να μαγειρεύεται σε φωτιά από ξύλα - εκείνος χρησιμοποιεί πορτοκαλιάς - και ότι αυτές που φτιάχνουν σε άλλες περιοχές της Ισπανίας απλά «δεν είναι παέλια»

Φιδές με θαλασσινά

Υλικά για 6-8 μερίδες
* φλιτζάνι έξτρα παρθένο ελαιόλαδο *500 γρ. φιδέ σπασμένο σε μικρά κομμάτια *1 μεγάλο κρεμμύδι, ψιλοκομμένο *2 σκελίδες σκόρδο, λιωμένες *1 κουτ. γλυκού pimenton (ισπανική καπνιστή πάπρικα) *1 κονσέρβα αποφλοιωμένα ντοματάκια *6 φλιτζάνια ζωμό ψαριού *1 φλιτζάνι ξηρό λευκό κρασί *μερικές κλωστές σαφράν *1 φύλλο δάφνης *500 γρ. μύδια *500 γρ. γαρίδες μεσαίου μεγέθους με το κέλυφος τους *500 γρ. αχιβάδες

Ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο σε μία μεγάλη κατσαρόλα, προσθέτουμε το φιδέ και σοτάρουμε περίπου 10’ μέχρι να ροδίσει. Με μία τρυπητή κουτάλα μεταφέρουμε το φιδέ σε ένα μπωλ. Προσθέτουμε κρεμμύδι, σκόρδο και pimenton στην κατσαρόλα και σοτάρουμε για 5’ περίπου, ύστερα τα ντοματάκια, τα οποία ζουλάμε για να βγάλουν τον χυμό τους, ανεβάζουμε τη φωτιά και μαγειρεύουμε για 15-20’. Σε μία άλλη κατσαρόλα, βράζουμε τον ζωμό, το κρασί, τη δάφνη και το σαφράν. Προσθέτουμε τα θαλασσινά, σκεπάζουμε και μαγειρεύουμε για άλλα 4-6’, μέχρι να ανοίξουν οι αχιβάδες και τα μύδια. Μεταφέρουμε τα θαλασσινά σε μια πιατέλα, και προσθέτουμε τη σάλτσα τους και τον φιδέ στην κατσαρόλα με την ντομάτα. Μαγειρεύουμε άλλα 10-15’, ανακατεύοντας, μέχρι ο φιδές να απορροφήσει το υγρό. Προσθέτουμε τα θαλασσινά και σερβίρουμε.

Empanada

Υλικά για 6-8 μερίδες
*250 γρ. ισπανικό chorizo (σαλάμι) κομμένο σε λεπτές φέτες*250 γρ. πανσέτα, κομμένη σε μικρά κομμάτια *1 κίτρινο κρεμμύδι ψιλοκομμένο *2 κόκκινες πιπεριές ψιλοκομμένες *ελαιόλαδο *1 κιλό ζύμη για πίτσα (κατεψυγμένη)

Τηγανίστε το chorizo και την πανσέτα σε μέτρια φωτιά, για 5 - 8 λεπτά, μέχρι να λιώσει το λίπος τους. Προσθέστε το κρεμμύδι και τις πιπεριές και συνεχίστε το τηγάνισμα μέχρι το chorizo και η πανσέτα να ροδοκοκκινίσουν και τα λαχανικά να μαλακώσουν. Απλώστε ένα χαρτί ψησίματος σε ταψί και αλείψτε το με ελαιόλαδο. Απλώστε τη μισή ζύμη, στη συνέχεια το μείγμα με το chorizo, σκεπάστε με την υπόλοιπη ζύμη, αλείψτε με ελαιόλαδο και ψήστε στους 230 βαθμούς για 25-30 λεπτά.

Το γλυκό της Γκουίνεθ

Υλικά για 4 μερίδες
*φλιτζάνι αμύγδαλα* φλιτζάνι ζάχαρη *1 κουτ. σούπας έξτρα παρθένο ελαιόλαδο *παγωτό αμύγδαλο *4 κουτ. γλυκού λικέρ amaretto

Σοτάρουμε τα αμύγδαλα με το λάδι και τη ζάχαρη σε μέτρια φωτιά, ανακατεύοντας μέχρι να λιώσει η ζάχαρη και να ψηθούν τα αμύγδαλα. Μεταφέρουμε σε πιάτο, αφήνουμε να κρυώσουν και τα σπάμε με το γουδί. Βάζουμε το παγωτό σε μπωλ, ρίχνουμε από πάνω τα αμύγδαλα και περιχύνουμε με το amaretto.

Πηγή: www.ethnos.gr