Ένα αεροπλάνο κάνει βόλτες πάνω από την Ισπανία. Δεν μπορεί να προσγειωθεί. Δεν μπορεί να φτάσει στον προορισμό του. Τεχνικά προβλήματα, κοιμισμένοι επιβάτες, φόβος και άγχος για το κενό διάστημα που μεσολαβεί μέχρι να βρεθεί κάποια λύση. Τι μπορείς να κάνεις όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, όταν αναγκάζεσαι να μείνεις στα ίδια και να προετοιμαστείς για τα χειρότερα; Αυτό αναρωτιέται ο Αλμοδόβαρ στην καινούργια του ταινία και η απάντηση έρχεται απολαυστική, ανάλαφρη, γεμάτη με χορευτικές φιγούρες και έντονο φλερτ!
Ο Πέδρο Αλμοδόβαρ κάνει για λίγο διάλειμμα από τα δράματα, στον αέρα πάνω από την γενέτειρα του (την επαρχία της Καστίλια Λα Μάντσα) και αποποινικοποιεί μέσα σε μιάμιση ώρα όλα όσα ο καθωσπρεπισμός και οι κοινωνικές φόρμες επιβάλλουν. Θυμάται και πάλι την Movida Madrileña απ’ όπου ξεκίνησε (κίνημα στην μουσική και την τέχνη που προέκυψε αμέσως μετά τον θάνατο του δικτάτορα Φράνκο στην Μαδρίτη), σχολιάζει τα επίκαιρα σκάνδαλα με την διαφθορά και τις τράπεζες στην Ισπανία, μα πάνω από όλα αφήνει τους -ανοιχτά και ακομπλεξάριστα- gay πρωταγωνιστές του να πάρουν το παιχνίδι στα χέρια τους. Κι εκείνοι πίνουν, κερνάνε, παίρνουν ναρκωτικά, κάνουν σεξ, χορεύουν, τραγουδάνε, λένε αλήθειες, αγαπιούνται… σα να μην υπάρχει αύριο!
Ελληνικό trailer
Όμως όλα αυτά συμβαίνουν μόνο στην πρώτη θέση του αεροπλάνου. Οι επιβάτες της οικονομικής θέσης κοιμούνται ναρκωμένοι χωρίς να ξέρουν τίποτα για την περιπέτεια που εξελίσσεται. Ο παραλληλισμός ίσως να μην είναι τυχαίος. Ο Αλμοδόβαρ –μετά από τις πιο πρόσφατες ταινίες του για την απόλυτη αγάπη και την κατανόηση της ταυτότητας- το γυρίζει στην πλάκα… αλλά δεν αστειεύεται! Η διασκέδαση, το σεξ, η χαλάρωση, η απενοχοποίηση δεν είναι ασήμαντα πράγματα, ακόμα κι αν βγάζουν γέλιο, ακόμα κι αν τα παίρνουμε σαν δεδομένα, είναι απαραίτητα συστατικά για να μπορείς να τα βγάλεις πέρα και στα δύσκολα. Ένα όριο βάζει μόνο ο Αλμοδόβαρ σε αυτήν την ταινία –την δέκατη ένατη στην καριέρα του- τις αρρωστημένες σχέσεις. Όλα τα άλλα είναι επιτρεπτά, ακόμα και απαραίτητα, αρκεί μόνο να μην φτάνουν σε σημείο αυτοκαταστροφικό, σε σημείο που να μην σε αφήνουν να χαρείς τελικά την ζωή. Από την Penelope Cruz και τον Antonio Banderas στην αρχή μέχρι τον Javier Camara και το υπόλοιπο πλήρωμα και τους επιβάτες του αεροσκάφους 25/49 (ημέρα και έτος γενεθλίων του σκηνοθέτη) της αεροπορικής εταιρείας Peninsula (Χερσόνησος) όλα είναι σχεδιασμένα για μια ανάλαφρη πτήση πάνω και έξω από την δύσκολη πραγματικότητα. Χωρίς όμως τίποτα να είναι επιφανειακό. Γιατί είτε σαν περαστικοί εραστές, είτε σαν επιβάτες που ερωτεύονται*, κάτι πρέπει να κάνουν για να περάσει αυτή η ζωή/πτήση όσο πιο ευχάριστα γίνεται…