Ο ποδοσφαιρικός σύλλογος της Ατλέτικ Μπιλμπάο είναι μια ποδοσφαιρική ομάδα της πόλης του Μπιλμπάο (πρωτεύουσα της Βιθκάγια, που είναι μια από τις επαρχίες της Χώρας των Βάσκων), η οποία συμμετέχει στο ισπανικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Ανήκει στα ιδρυτικά μέλη της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας της Ισπανίας και είναι μια από τις παλαιότερες ποδοσφαιρικές ομάδες της χώρας, αφού ιδρύθηκε το 1898. Αγωνίζεται σε ένα από τα παλιότερα και υψηλού κύρους γήπεδα που ακόμα υπάρχουν, το Σαν Μαμές (San Mamés), που εγκαινιάστηκε το 1913.
Η Ατλέτικ (όπως τη λένε οι οπαδοί της) είναι η τρίτη ομάδα του ισπανικού πρωταθλήματος με μεγαλύτερο ποσοστό τίτλων. Την ξεπερνούν μόνο η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μπαρτσελόνα. Η Ατλέτικ διατήρησε πάντα τη θέση της στην Α΄ Εθνική Ισπανίας. Μόνο αυτή, η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μπαρτσελόνα έχουν καταφέρει να διατηρήσουν τη θέση τους (αλλά με μια “μικρή” διαφορά, όπως θα δούμε) στην Α΄ Εθνική Κατηγορία του ισπανικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου. Επομένως, είναι άξιο λόγου το γεγονός ότι ποτέ στα 111 χρόνια της ιστορίας της δεν έχει κατεβεί στη Β΄ Εθνική.
Η ιστορία της είναι συναρπαστική, αφού στα πάνω από 100 χρόνια ζωής της η ομάδα έχει κερδίσει πολλούς τίτλους βασιζόμενη αποκλειστικά στις δυνάμεις παικτών που γεννήθηκαν στην ισπανική ή στην ευρύτερη Χώρα των Βάσκων (συμπεριλαμβάνεται δηλαδή η επαρχία της Ναβάρας και η γαλλική Χώρα των Βάσκων). Έτσι, εδώ και 111 χρόνια, η Ατλέτικ ορθώνει το ανάστημά της μπροστά σε ομάδες που υπογράφουν συμβόλαια αξίας πολλών εκατομμυρίων και διαθέτουν τους καλύτερους παίκτες όλου του κόσμου. Η Ατλέτικ Μπιλμπάο έχει βαθιά ριζωμένο εθνικό αίσθημα ανεξαρτησίας, δική της προσωπικότητα και γλώσσα, τη βασκική (εουσκέρα), μια από τις παλαιότερες και πιο μυστηριώδεις της Ευρώπης.
Παρόλα αυτά, στον πάνω από έναν αιώνα ιστορία της, η Ατλέτικ έχει κατακτήσει οκτώ πρωταθλήματα Ισπανίας (επτά φορές βγήκε δεύτερη), είκοσι τέσσερα Κύπελλα Ισπανίας (δυο φορές ήρθε δεύτερη), δυο Σουπερκόπα Ισπανίας και ήρθε δεύτερη στο κύπελλο Ουέφα το 1977.
Είχε θρυλικούς παίκτες, όπως τον Zarra, που έπαιξε από το 1940 ως το 1955. Ο Zarra είναι ο παίκτης που περισσότερες φορές κατέκτησε τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στο ισπανικό πρωτάθλημα (έξι ολόκληρες σεζόν) και αυτός που έβαλε τα περισσότερα γκολ τη σεζόν 1950-51 (38). Ακόμα, είναι και ο πρώτος σκόρερ στο Κύπελλο Ισπανίας, με 81 γκολ. Γι’ αυτό, ο Zarra έχει το μεγαλύτερο αριθμό γκολ στην ιστορία του ισπανικού πρωταθλήματος με 253 γκολ σε 278 αγώνες. Κανείς δεν έχει καταρρίψει αυτό το ρεκόρ, ακόμη και σήμερα.
Το γήπεδο της Ατλέτικ, το Σαν Μαμές, είναι ένα από τα παλαιότερα του κόσμου που εξακολουθεί να λειτουργεί ως τέτοιο. Ο Άγιος Μάμας ήταν ένας μάρτυρας που έριξαν στα λιοντάρια, και εξαιτίας της δύναμης και της γενναιότητάς του, οι παίκτες της Ατλέτικ είναι γνωστοί ως «τα λιοντάρια». Επίσης, ονομάζονται ροχιμπλάνκος (κοκκινόλευκοι) εξαιτίας των ριγωτών κόκκινων και άσπρων πουκαμίσων τους. Το στάδιο Σαν Μαμές, είναι γνωστό και ως «ο Καθεδρικός Ναός», εξαιτίας του σεβασμού που οι οπαδοί της δείχνουν πάντα προς τις αντίπαλες ομάδες.
Όταν η Ατλέτικ κερδίζει έναν τίτλο, οι παίκτες ανεβαίνουν σε μια φορτηγίδα που ξεκινά από τις εκβολές του ποταμόκολπου Nervión (που διασχίζει την πόλη) και τερματίζει στο δημαρχείο, στην καρδιά της παλιάς πόλης. Εντωμεταξύ, χιλιάδες άνθρωποι ζητωκραυγάζουν και χειροκροτούν. Την τελευταία φορά που συνέβη αυτό, ήταν το 1984 και ένα εκατομμύριο άνθρωποι (το Μπιλμπάο έχει περίπου 400.000 πληθυσμό) πήγαν να υποδεχτούν την ομάδα. Η δημιουργία αυτού του ανεπανάληπτου και ασύγκριτου αισθήματος ταύτισης με συγκεκριμένα χρώματα και ποδοσφαιρική φιλοσοφία, οφείλεται στο γεγονός που λέγαμε προηγουμένως, ότι δηλαδή στην ομάδα συμμετέχουν παίκτες αποκλειστικά από τη Χώρα των Βάσκων (συμπεριλαμβανομένης της Ναβάρας και της γαλλικής Χώρας των Βάσκων).
Το τελευταίο της κατόρθωμα είναι η συμμετοχή στον τελικό του Κυπέλλου Ισπανίας, όπου αγωνίστηκε ενάντια στην παντοδύναμη Μπαρθελόνα, μια από τις καλύτερες ομάδες του κόσμου. Παίκτες παγκόσμιας εμβέλειας που κοστίζουν αμέτρητα εκατομμύρια... απέναντι σε μια ταπεινή αλλά περήφανη ομάδα, την Ατλέτικ Μπιλμπάο.
Αλλά 25 χρόνια είναι πολλά και στο Μπιλμπάο, όπως και σε ολόκληρη τη Βιθκάγια οι κάτοικοι είχαν διάθεση να θυμηθούν τα παλιά κατορθώματα, να στολίσουν μπαλκόνια, δρόμους και κτίρια με την κόκκινη και άσπρη σημαία... O κόσμος έλεγε για εισιτήρια, για χαρούμενα ταξίδια στη Βαλένθια με φίλους (οι Βάσκοι πάνω απ’ όλα τους φίλους τους αγαπούν) και χρωματισμένα kalejirak (περιήγηση στους δρόμους με συνοδεία μουσικής και τραγουδιών) μέσα στην πόλη των πορτοκαλιών και του Θιδ. Αυτή τη φορά οι Βάσκοι και όχι οι Μαυριτανοί θα κατακτούσαν την πόλη!
Δεν είναι καθόλου περίεργο ότι κανείς δε μιλούσε για τον αγώνα αυτόν καθεαυτόν. Όλοι ήξεραν ότι ήταν σχεδόν αδύνατο να νικήσουν την ποιότητα και τα εκατομμύρια της Μπάρτσα... Αλλά, δεν πειράζει, ονειρεύτηκαν ξανά, και πολλά παιδιά και νέοι ένιωσαν για πρώτη φορά όχι μόνο το μεγαλείο αυτής της ιστορικής ομάδας, αλλά και την υπερηφάνεια του να είναι διαφορετικοί (όχι χειρότεροι ή καλύτεροι, απλά διαφορετικοί) ως ομάδα και ως λαός. Από την άλλη πλευρά, πολλοί γηραιότεροι είχαν την ευκαιρία να θυμηθούν τα παλιά και να επιβεβαιώσουν αυτό που έμαθαν από τους γονείς τους: ότι η Ατλέτικ, περισσότερο από μια ποδοσφαιρική ομάδα, είναι ένα συναίσθημα... Κάποτε ο Φράνκο τούς απαγόρευε να χρησιμοποιούν τη γλώσσα τους και να κρατάνε τα έθιμά τους, αλλά έπρεπε να καταπίνει το θυμό του και να απονέμει σχεδόν κάθε χρόνο το Κύπελλο σε εκείνη την ομάδα των δώδεκα Βάσκων χωριατών και από πάνω να τους λέει συγχαρητήρια.
Η Ατλέτικ είναι μια ομάδα για την οποία το γαλλικό αθλητικό περιοδικό L’ Equipe (ένα από τα πιο σημαντικά διεθνώς) έγραψε: «Ο ποδοσφαιρικός σύλλογος της Ατλέτικ είναι μια περίπτωση μοναδική στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.»
Η παλιά φορτηγίδα περιμένει στο λιμάνι της πόλης. Άραγε θα ανέβει ξανά τον ποταμόκολπο φορτωμένη τους Βάσκους παίκτες της; Πολλοί όχι μόνο το θέλουμε, αλλά πιστεύουμε πως θα συμβεί. Μέχρι να φτάσει η μέρα εκείνη, ας συνεχίσει τον ήσυχο ύπνο της, νανουρισμένη με τα όνειρα των υποδειγματικών οπαδών αυτής της μοναδικής ομάδας. Οι οποίοι θα σας χαιρετούσαν –είμαι σίγουρος γι’ αυτό– από τις κερκίδες του Σαν Μαμές με αυτά τα λόγια στην παλιά γλώσσα τους:
Aupa atzo, gaur eta betirako, Athetic!!!
(Ζήτω χθες, σήμερα και πάντα η Ατλέτικ!!!)
Συντάκτης: petardo
Επιμέλεια: Βίκυ Ρούσκα