Μια από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο προπολεμικά ήταν χωρίς αμφιβολία ο τερματοφύλακας Ρικάρντο Θαμόρα. Είναι τόσο μεγάλος ο θρύλος γύρω από το όνομα του, που εδώ και δεκαετίες στο τέλος κάθε σεζόν στο ισπανικό ποδόσφαιρο δίνεται στον τερματοφύλακα που δέχτηκε τα λιγότερα γκολ ένα ειδικό βραβείο που λέγεται "Ricardo Zamora".
Γεννήθηκε στη Βαρκελώνη στις 21 Ιανουαρίου του 1901. Στα 15 του χρόνια πήγε στην Εσπανιόλ. Κατέκτησε το τοπικό Καταλανικό πρωτάθλημα του 1918 και το 1919 μεταγράφηκε στην Μπαρτσελόνα. Με την μεγάλη ομάδα της Καταλονίας κέρδισε δύο κύπελλα Ισπανίας το 1920 και το 1922. Επίσης κατέκτησε και το τοπικό πρωτάθλημα τρείς φορές.
Παράλληλα το 1920 ξεκινά και η καριέρα του στην νεοσύστατη εθνική ομάδα της Ισπανίας που πρωτοεμφανίστηκε σε επίσημη διοργάνωση στους Ολυμπιακούς αγώνες της Αμβέρσας του Βελγίου την ίδια χρονιά (1920).
Ο Θαμόρα θα παίξει σε 46 παιχνίδια με την εθνική ομάδα. Κερδίζει το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του 1920 και φτάνει στα προημιτελικά του Μουντιάλ του 1934 στην Ιταλία. Μάλιστα στον προημιτελικό με την Ιταλία τραυματίστηκε στα τελευταία λεπτά του παιχνιδιού κι ενώ το σκορ ήταν 1-1. Στον επαναληπτικό αγώνα την θέση του πήρε ο Νογκές και οι Ιταλοί επικράτησαν με 1-0 και προκρίθηκαν. Πίσω στο 1922 πάλι, χρονιά που επιστρέφει και πάλι στην Εσπανιόλ. Θα αγωνιστεί για οκτώ χρόνια και θα κερδίσει το κύπελλο Ισπανίας του 1929 και το Καταλανικό πρωτάθλημα της ίδιας χρονιάς.
Το καλοκαίρι του 1930 εγκαταλείπει και πάλι την Εσπανιόλ και κατηφορίζει προς την Μαδρίτη. Νέα του ομάδα, η Ρεάλ Μαδρίτης. Εκεί θα αγωνιστεί μέχρι το 1936. Μαζί με τον "ογκόλιθο" Χαβίτο Κινκόθες που αγωνιζόταν στην άμυνα, θα κατευθύνουν τέλεια όλη την αμυντική γραμμή με αποτέλεσμα η Ρεάλ να πάρει το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας της το 1932. Κατόρθωμα που επανέλαβε και το 1933. Επίσης κέρδισε δύο κύπελλα Ισπανίας το 1934 και το 1936.
Στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1930 η φήμη του ήταν τεράστια. Η δημοτικότητά του ήταν τόσο μεγάλη που είχε ξεπεράσει αυτήν των πιο αγαπητών τορέρος της εποχής, όπως του Ιοσελίτο, του Μπελμόντε και του Ορτέγα.
Δεχόταν πολύ δύσκολα γκολ, είχε 1. 94 μέτρα ύψος και ήταν ο φόβος και ο τρόμος των... επιθετικών της αντίπαλης ομάδος. Είχε πολύ ωραίο στύλ, με ριψοκίνδυνες επεμβάσεις και μεγάλη ετοιμότητα γοητεύοντας έτσι τους φιλαθλους.
Τον αποκαλούσαν "EL DIVINO", δηλαδή ο "Θεϊκός" και αναγνωρίστηκε σαν ο κορυφαίος τερματοφύλακας παγκοσμίως στην προπολεμική περίοδο. Λεγόταν τότε πως η αμοιβή του ήταν 2.000 πεσέτες σε κάθε αγώνα. Τον Ιούλη του 1936 κι ενώ ο ισπανικός εμφύλιος είχε μόλις ξεκινήσει, ο Θαμόρα θα κυνηγηθεί και θα κινδυνέψει σοβαρά η ζωή του. Θα βρεί καταφύγιο στη Γαλλία και θα αγωνιστεί μάλιστα και στην Νις. Στις 8 Δεκεμβρίου του 1938 με αφορμή ένα φιλικό παιχνίδι με την Ρεάλ Σοσιεδάδ θα επιστρέψει στην Ισπανία όπου και θα μείνει πια μόνιμα.
Το 1939 θα ξεκινήσει νέα καριέρα αυτή τη φορά σαν προπονητής. Αναλαμβάνει την Ατλέτικο Μαδρίτης και την οδηγεί στα δύο πρώτα της πρωταθλήματα το 1940 και το 1941 καθώς και στο σούπερ καπ του 1940. Το 1946 ανέλαβε την Θέλτα του Βίγκο και την σεζόν 1947-48 την οδήγησε μέχρι τον τελικό του κυπέλλου όπου και ηττήθηκε από την Σεβίλη με 4-1. Το 1949 ανέλαβε την Μάλαγα μέχρι το 1951, ενώ το 1952 έκατσε για δύο ματς στον πάγκο της εθνικής Ισπανίας.
Από το 1954 μέχρι το 1961 πηγαινοερχόταν στην Θέλτα και την Εσπανιόλ, όπου και τελικά τελείωσε την προπονητική του καριέρα. Στην ομάδα δηλαδή που ξεκίνησε σαν ποδοσφαιριστής. Ο θρύλος του ποτέ δεν ξεθώριασε, με αποτέλεσμα στις 8 Σεπτεμβρίου του 1978 την ημέρα που σε ηλικία 77 ετών έφυγε από τη ζωή,να τον συνοδέψουν στην τελευταία του κατοικία 30.000 άνθρωποι!!