Άρθρα συνεργατών και από άλλες πηγές. Επιλέξτε από το μενού την κατηγορία που επιθυμείτε.

Το Μουσείο ντελ Πράδο εγκαινιάστηκε στις 19 Νοεμβρίου του 1819, υπό την βασιλεία του Fernando VII, ως Βασιλική Πινακοθήκη και του δόθηκε οριστικά το όνομα Prado (στα ισπανικά "prado" είναι η λέξη για το "λιβάδι") καθώς χτίστηκε στο αποκαλούμενο «Prado de los Jerónimos», κοντά στο μοναστήρι του San Jerónimo El Real. Υπό την σκέπη του συγκεντρώνει περίπου 8.000 πίνακες, πάνω από 6.500 σχέδια, περίπου 3.000 έργα χαρακτικής και σχεδόν 2.800 τεμάχια από Διακοσμητικές Τέχνες, απ' τα οποία ξεχωρίζει μια συλλογή με νομίσματα και μετάλλια.

Το μυστικό της κινηματογραφικής ματιάς του είναι σε μια μπάρα σοκολάτας, σε καρτούλες με φωτογραφίες καλλιτεχνών του Hollywood που συνόδευαν τον απογευματινό καφέ στην Ισπανία της δικτατορίας του Φράνκο. Ο Pedro Almodóvar αναπολεί τα παιδικά του χρόνια, αναφέρεται τους σπόρους που γέννησαν το σινεμά του, τα πάθη του και τον τρόπο εργασίας του, καθώς πλησιάζει η αυλαία για την προβολή της νέας του ταινίας, "Julieta" (πρώτη προβολή στην Ισπανία 8 Απριλίου, στην Ελλάδα αναμένεται από Σεπτέμβρη).

AltΣύμφωνα με τον παραγωγό της δουλειάς Javier Limón, για τις τραγουδίστριες του Φλαμένκο η Luz Casal είναι μία φλαμένκα που ερμηνεύει ροκ & μπολέρο ανά τον κόσμο. Ο θαυμασμός όμως είναι αμοιβαίος, καθώς η τραγουδίστρια πάντα αισθάνονταν έναν βαθύ σεβασμό για το είδος. Καρπός αυτής της χημείας ανάμεσα στις δύο πλευρές είναι ο δίσκος Una Luz Flamenca, μια έκδοση που συνοδεύεται με βιβλίο, στον οποίο τραγουδίστριες του φλαμένκο, τόσο νέες στον χώρο όσο και παλαιότερες, ρίχνουν εκ νέου φως στα τραγούδια της Γαλικιανής τραγουδίστριας για να αποδώσουν φόρο τιμής.

Πριν καλά-καλά αρχίσω, θα ήθελα να σας παρακαλέσω να μου συγχωρήσετε το γεγονός ότι αυτή τη φορά θα μιλήσω για κάτι που κατέχω ελάχιστα και είναι ιδιαίτερα «επικίνδυνο» αφού έχει φανατικούς πολέμιους. Ωστόσο, λέω να ασχοληθώ μαζί του για να σας κάνω γνωστά τα αποτελέσματα μίας πρόχειρης έρευνας που έκανα εξαιτίας μίας συνέντευξης που διάβασα.

Ταυρομαχίες!

Η Ρεάλ Μαδρίτης, η Ατλέτικ Μπιλμπάο και η Μπαρτσελόνα πάλεψαν γι’αυτόν τον τίτλο.

Μέχρι και το τέλος του πρώτου γύρου οι τρείς αυτές ομάδες εναλλάσονταν στην πρώτη τριάδα της βαθμολογίας, κυρίως η Ατλέτικ με την Ρεάλ τις πρώτες δύο θέσεις. Με το ξεκίνημα του δεύτερου γύρου η Μπαρτσελόνα έμεινε εμφανώς τρίτη και παρόλη την προσπάθειά της μέχρι το τέλος τερμάτισε τελικά σε αυτήν την θέση.

RDE. Historia de una escalera (1949). Fotógrafo: Gyenes. Procedencia: Centro de Documentación Teatral.Ισπανικό θέατρο;

Αν ρωτήσουμε οποιονδήποτε αν θα ήθελε να δει κάποιο θεατρικό έργο ισπανόφωνου συγγραφέα, νομίζω ότι η πλειοψηφία θα έλεγε ότι θέλει να δει το Ματωμένος Γάμος του Λόρκα. Ίσως το πιο γνωστό έργο του πιο διάσημου ισπανόφωνου θεατρικoύ συγγραφέα. Θέλεις που είναι λίγο πιο σύγχρονο, θέλεις που έγινε κινηματογραφική ταινία από τον επίσης διάσημο σκηνοθέτη Κάρλος Σάουρα (

), θέλεις που ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα ήταν τραγική φιγούρα, αφού εκτελέστηκε νεαρός και με μια προδιαγραφόμενη λαμπρή καριέρα, αυτό θα διάλεγαν οι περισσότεροι. Κάποιοι ίσως να διάλεγαν και το Γιέρμα, του ίδιου συγγραφέα.

Κριτική και «Κρίση» της Γλώσσας στο Κουτσό του Κορτάσαρ

Από τον Ελευθέριο Μακεδόνα
Πρώτη δημοσίευση: Athens Review of Books, Τεύχος 64 (Ιουλίου-Αυγούστου 2015)

Το άρθρο[2] παρακολουθεί με χρονολογική σειρά την εμφάνιση στον ευρωπαϊκό χώρο των σημαντικότερων ιδεών κριτικού χαρακτήρα απέναντι στη Γλώσσα, από την εποχή της Αναγέννησης μέχρι και την έκρηξη του αυστριακού ρεύματος σκέψης των αρχών τού 20ού αιώνα, που ονομάσθηκε «Sprachkrise» («Κρίση της Γλώσσας»), συσχετίζοντάς τες με αντίστοιχες του αργεντινού συγγραφέα Χούλιο Κορτάσαρ (1914-1984), στο μυθιστόρημά του Rayuela / Το Κουτσό (1963)[3].