Η κοινωνία μας είναι παγκοσμιοποιημένη. Υπάρχει μία κουλτούρα , η αγγλοσαξωνική, που έχει δώσει στοιχεία της σε όλο τον κόσμο και κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν έχει υιοθετήσει κανένα. Έτσι λοιπόν βλέπουμε χριστουγεννιάτικα δέντρα στην Κίνα ή την Ιαπωνία, ροκ μουσική στην Ρωσία, αναψυκτικά τύπου κόλα στις αραβικές χώρες και χάμπουργκερ στο Μεξικό.

Καθώς το ταξίδι μας στη Βόρεια Ισπανία συνεχίζεται, να πούμε λίγα πράγματα για όταν θελήσετε να φάτε έξω.

Κάθε περιοχή, ακόμα και κάθε πόλη ξεχωρίζει από το φαγητό της. Τα καλύτερα εστιατόρια είναι εκείνα που ειδικεύονται στην τοπική κουζίνα, αν και θα βρείτε πολλά νέα με πιάτα επηρεασμένα πολύ από τη Βάσκικη cocina nueva καθώς και από τη Γαλλική nouvelle cuisine, με πληθώρα συνδυασμών γεύσεων που θα σας εκπλήξουν. Υπάρχουν φυσικά και χιλιάδες παραδοσιακά εστιατόρια όπως και από εκείνα που θα πρέπει να αποφεύγετε: εκείνα με τις μικρές σημαίες που κυματίζουν απ’ έξω και τα μενού σε δέκα γλώσσες, τα οποία βρίσκονται στις πολύ τουριστικές περιοχές. Εκεί, καλύτερα θα κάνετε να αγοράσετε λίγο ψωμί, τυρί Cabrales και ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί από τη Rioja και να χαρείτε ένα μικρό πικ-νικ. Όλες οι περιοχές της βόρειας ακτής έχουν να σας προσφέρουν θαυμάσια θαλασσινά που αποτελούν το αδιαφιλονίκητο αστέρι της τοπικής κουζίνας.

Mezcal, η ιερή tequila, Oaxaca, México

(συνέχεια από το 1ο μέρος)

Η πατάτα είναι το πιο πολύτιμο δώρο που έκανε το Περού στον «παλαιό Κόσμο». «Χωρίς αυτήν», λέει ο Ελβετός ανθρωπολόγος Αλφρέντ Μετρώ (Alfred Métraux 1902–1963), «δύσκολα φαντάζεται κανείς τον εποικισμό των υψιπέδων και την ανάπτυξη μεγάλων πολιτισμών, όπως του Τιγουανάκου.»

Κατά τον Γερμανό νομπελίστα συγγραφέα Γκιούντερ Γκρας (Günter Wilhelm Grass, Πολωνία, 1927), η εμφάνιση της πατάτας από τις Άνδεις στην Ευρώπη, είναι μέγιστο ιστορικό γεγονός, η σημασία του οποίου ξεπερνά όλες τις στρατιωτικές νίκες.

Oι τροφές που επιλέγουν οι άνθρωποι από το φάσμα που τους προσφέρεται στο περιβάλλον τους, λέει ο Εντουάρ Γκλισάν (Éduard Glissant, Μαρτινίκα, 1928) της Unesco, οι τρόποι με τους οποίους ετοιμάζουν τις τροφές αυτές για κατανάλωση, η σημασία που αποδίδουν στην πράξη του φαγητού και οι κώδικες συμπεριφοράς που τη διέπουν, ρίχνουν άπλετο φως σε πολλές άλλες πλευρές των κοινωνιών στις οποίες ζουν. Το φαγητό και το ποτό έχουν τόσο βαθιά σημασία για την Ανθρωπότητα, ώστε συχνά συνδέονται με θέματα που δεν έχουν καμία σχέση με τη διατροφή. Για μερικές ομάδες Μεξικανών γεωργών, π.χ., το καλαμπόκι δεν είναι μόνο το βασικό είδος της διατροφής τους, αλλά και αντικείμενο σεβασμού, η ίδια η καρδιά του πολιτισμού τους, των μύθων και των θρησκευτικών εθίμων τους.

Η εξαιρετική μαγείρισσα και φίλη Julia Pujalla de Bassi, σε συνεργασία με την Πρεσβεία του Περού στην Αθήνα, ετοίμασε και παρουσίασε στην 8η Διεθνή Έκθεση HO.RE.CA. 2013 και στο ελληνικό κοινό κάποια από τα παραδοσιακά πιάτα του Περού.

Η Julia έφτιαξε causa rellena, ceviche, ají de pollo, chupe de camarones και το γλυκό suspiro limeño. Κεντρικό υλικό της ήταν η πατάτα -ένα από τα πιο σημαντικά προϊόντα του Περού και ίσως η μεγαλύτερη συνεισφορά του στον υπόλοιπο κόσμο- που φυτρώνει σε 3.000 ποικιλίες στην πατρίδα των Ίνκας!