Luz Casal: Vida tóxica

Η καλύτερη Luz που ακούσατε ποτέ...
(EMI)

1. Sé feliz

2. Bajo tu abrazo

3. 18 años

4. Cara y cruz

5. Espérame

6. Soy

7. Besos al aire

8. Lo mejor de lo peor

9. Regalé

10. Crece el caudal

11. Sueños raros

Εννέα μόλις μήνες χρειάστηκε η Luz Casal, για να κυκλοφορήσει νέο δίσκο, από τη στιγμή που διέκοψε την περιοδεία της ανά την Ευρώπη, λόγω της περιπέτειάς της με τον καρκίνο. Η ίδια λέει ότι κάποια στιγμή που δεν ένιωθε καλά, δεν κατάφερνε να συγκεντρωθεί για να διαβάσει κάτι, ωστόσο οι αισθήσεις της λειτουργούσαν στο έπακρο για τη μουσική και μπορούσε να συνθέσει με πολύ μεγαλύτερη ευκολία.

Η Luz, που έγραψε μεγάλο μέρος τής μουσικής και των στίχων του δίσκου, είχε δίπλα της μία εξαιρετική ομάδα μουσικών, που έδωσαν μορφή στο νέο της εγχείρημα. Στο μπάσο ακούμε τον Pino Palladino (Eric Clapton, The Who), στα κρουστά τον Tino DiGeraldo (Jackson Brownie), που συνεργάζεται μαζί της σχεδόν δύο δεκαετίες, στην κιθάρα τον Robbie McIntoch (The Pretenders, Norah Jones) και στα πλήκτρα τον Paul Wickens "Wix" (Paul McCartney). Οι Pablo Guerrero, Luis Auserón και Paco Salazar συνέβαλαν επίσης στην όλη προσπάθεια. Ο Paco Trinidad έκανε την παραγωγή και ο Darren Allison εργάστηκε ως μηχανικός ήχου και μιξάζ. Η ηχογράφηση πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Αύγουστο στα στούντιο Town House του Λονδίνου.

Έτσι, στις 21 Νοεμβρίου έκανε την εμφάνισή του το νέο της άλμπουμ "Vida Tóxica" ("Τοξική Ζωή") που στην Ελλάδα κυκλοφόρησε μόλις πριν λίγες μέρες (14/01). Ο δίσκος ήδη έχει γίνει χρυσός, ξεπερνώντας σε πωλήσεις τα 40.000 αντίτυπα. Δικαίως θεωρείται ο πιο μεστός και ποιητικός δίσκος της καριέρας της. Ο τίτλος παραπέμπει στην επίπονη διαδικασία της χημειοθεραπείας, όμως εκείνη βεβαιώνει πως η αρρώστια αυτή ήταν ό,τι καλύτερο της συνέβη.

Το νέο άλμπουμ αποδεικνύει την ικανότητα της Luz να δημιουργεί κομμάτια που ναι μεν αρέσουν με την πρώτη ακρόαση, αλλά, με σύμμαχο τον χρόνο, καταφέρνουν να κατακτήσουν έννοιες πιο ευρείες και ενδιαφέρουσες. Ο στίχος της είναι ιδιαίτερα ποιητικός και φροντισμένος και - χωρίς να πέφτει σε υπερβολές - εξυπηρετεί το συναίσθημα και τον ρυθμό. Η μουσική αναπτύσσεται σε ένα φάσμα ήχων, που εμπλουτίζουν τον δίσκο, επιτυγχάνοντας μία μοναδική ισορροπία. Ως ερμηνεύτρια, η Luz κατορθώνει να σκηνοθετήσει κάθε φορά την ατμόσφαιρα που θέλει, τονίζοντας στην αρχή, στη μέση ή στο τέλος μίας λέξης ή ενός στίχου, χωρίς να καταφεύγει σε περιττά στολίδια.

Ενδέκατος δίσκος, με έντεκα κομμάτια: πρώτο ακούμε το "Sé Feliz", έναν πρωτότυπο συνδυασμό bolero και blues, που στους στίχους του υπερασπίζεται την ευτυχία ως καταφύγιο, ως δικαίωμα και προορισμό. Έχει γυριστεί ήδη σε βιντεοκλίπ και προβλήθηκε ταυτόχρονα με την κυκλοφορία του δίσκου. Tο "Bajo Tu Abrazo" διηγείται την ιστορία ενός αποχαιρετισμού, μετά από χρόνια καταπίεσης. Μας θυμίζει παλαιότερα τραγούδια της, όπου γυναίκες αποφασίζουν να απομακρυνθούν από μία σχέση, όπως την επιτυχία της "No Me Importa Nada".

Το "18 Años" είναι αναμφισβήτητα μία από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου. Προσαρμογή του γαλλικού "Il Venait D'avoir 18 Ans", που έγινε διάσημο με τη φωνή της Γαλλίδας Dalida τη δεκαετία του ’70, η μπαλάντα μιλάει για μιί σύντομη ερωτική ιστορία, που εκτυλίσσεται στο Παρίσι, ανάμεσα σε μία ώριμη γυναίκα και έναν νεαρό 18 χρονών. Ως αντίβαρο, έρχεται στη συνέχεια το "Cara Y Cruz", που μας μεταφέρει αυτομάτως στη δεκαετία του ’80, όταν η Luz πειραματιζόταν με νέους ήχους, κερδίζοντας επάξια τον τίτλο της πρωτοπόρου του ισπανικού rock.

Το "Espérame" μοιάζει με ένα απαλό αεράκι. Φωτεινό, αισιόδοξο κομμάτι, γεμάτο υπέροχες εικόνες, σε χρόνο ενεστώτα. Το "Soy" είναι ένα εξαιρετικό δείγμα ποιοτικής ποπ μουσικής. Ενδιαφέροντες στίχοι και ενέργεια, που διατηρείται και στο επόμενο κομμάτι, "Besos Αl Αire", όπου συναντιόμαστε ξανά με τη rock πλευρά της Luz.

Έντεκα χρόνια μετά την ηχογράφηση του καταπληκτικού "Besaré El Suelo" του Carlos Coñi, η Luz ερμηνεύει και πάλι δικό του κομμάτι. Το "Lo Mejor De Lo Peor" περιγράφει την ικανότητα ενός ατόμου να βάζει σε τάξη τον κόσμο κάποιου άλλου, απλά και μόνο με την παρουσία του. Μίια από τις πιο δυνατές στιγμές του δίσκου βρίσκεται εδώ, όπως και στο μυστηριώδες blues που μας χαρίζει με το "Regalé". H φωνή της Luz λάμπει στο σκοτάδι, ρέει παλλόμενη σε ποικίλους χρωματισμούς, σαν να εξομολογείται κάτι πολύ αληθινό που έχει βαθιά στην ψυχή της.

Tο "Crece El Caudal" ξεκινά με μία γλυκιά μελωδία, για να φτάσει σε μία ελαφριά και ευχάριστη μουσική έκρηξη. To τελευταίο κομμάτι του δίσκου, "Sueños Raros" μοιάζει σαν ένα παραλήρημα στη μέση της νύχτας, σαν ένα όνειρο παράξενο, όπως λέει κι ο τίτλος του. Ιδανικό κλείσιμο για το άλμπουμ.

Χωρίς αμφιβολία, είναι ένας δίσκος που πετυχαίνει να εισχωρήσει στο βαθύτερο είναι μας, να μας εκπλήξει και να μας συγκινήσει όπως μόνο η καλή μουσική μπορεί. Η Luz λάμπει όταν μιλά για την περιοδεία που ξεκίνησε για 40 εμφανίσεις σε όλη την Ισπανία, όταν τραγουδά πως η μουσική μάς δίνει χίλιους δυο λόγους να ζήσουμε με αξιοπρέπεια και χαμόγελο…

Δισκογραφία:

Άλμπουμ
1982: "Luz"
1984: "Los ojos del gato"
1985: "Luz III"
1987: "Quiéreme aunque te duela"
1989: "Luz V"
1991: "A contraluz"
1995: "Como la flor prometida"
2000: "Un mar de confianza"
2002: "Con otra mirada"
2004: "Sencilla alegría"
2007: "Vida tóxica"

Συλλογές
1996: "Pequeños y grandes éxitos"
2005: "Pequeños, medianos y grandes éxitos"

Άλμπουμ που κυκλοφόρησαν στη Γαλλία
1998: "Best of Luz Casal"
2006: "Pequeños, medianos y grandes éxitos"

Συμμετοχές σε soundtracks
1991: "Tacones lejanos"
2001: "El bosque animado"
2001: "Sólo mía"
2008: "Un mundo para Julius" (ετοιμάζεται)

Επίσημη ιστοσελίδα: www.luzcasal.es

Συντάκτρια: Βίκυ Ρούσκα

Πηγή: www.soundmag.gr