Χθες, Κυριακή 22/9/2013 πέθανε στα 90 του χρόνια ο Κολομβιανός συγγραφέας και ποιητής Άλβαρο Μούτις στην πρωτεύουσα του Μεξικό.

Ο Μούτις είχε μεγάλη απήχηση εκτός των Κολομβιανών συνόρων και θεωρούνταν από τους κριτικούς ένας από τους πιο εξαιρετικούς ποιητές και μυθιστοριγράφους της γενειάς του, μετά από τον καλό του φίλο, νομπελίστα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές.

Παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στη ζωή του, συμπεριλαμβανομένου του εγκλεισμού του σε φυλακή του Μεξικού, ο Μούτις ήταν δημιουργός μιας ευρύτατης συλλογής μυθηστορημάτων και ποιημάτων τα οποία κέρδισαν διεθνή βραβεία.

Ο Κολομβιανός πρόεδρος Χουάν Μανουέλ Σάντος εξέφρασε τα συλληπητήριά του στην οικογένεια του Μούτις αφότου το Εθνικό Συμβούλιο Πολιτισμού και Τεχνών του Μεξικού γνωστοποίησε το θάνατο του δημιουργού μέσα από τον λογαριασμό που διατηρεί στο twitter.

"Τα εκατομμύρια των φίλων και θαυμαστών του Μούτις αισθάνονται βαθιά θλίψη για το θάνατό του. Ολόκληρος ο Κολομβιανός λαός τον τιμά" ανέφερε ο Σάντος.

Ο Κολομβιανός συγγραφέας Gustavo ´Alvarez Gardeazábal τον χαρακτήρισε ως έναν εξαιρετικό συγγραφέα, εξαιρετικό ποιητή και εξαιρετικό φίλο.

Πηγή: abcnews.go.com

Ακολουθεί ένα σύντομο βιογραφικό από το site Biblionet.

Ο Άλβαρο Μούτις γεννήθηκε στην Κολομβία το 1923. Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, πέρασε μεγάλο μέρος της παιδικής του ηλικίας στις Βρυξέλλες όπου ο πατέρας του ήταν διπλωμάτης της κολομβιανής κυβέρνησης. Εκεί συνάντησε δύο από τα πάθη που σημάδεψαν τη ζωή και τον τρόπο γραφής του: τη γαλλική λογοτεχνία και την ιστορία. Εργάστηκε αρχικά ως παρουσιαστής ειδήσεων, ηθοποιός ραδιοφωνικών μυθιστορημάτων και αργότερα ως διευθυντής στο Κρατικό Ραδιόφωνο. Για περισσότερο από 12 χρόνια, υπήρξε σύμβουλος και διευθυντικό στέλεχος σε εταιρίες όπως η Exon, η Twentieth Century Fox και η Columbia Pictures. Όταν εγκατέλειψε αυτές τις δραστηριότητες, και αφού πέρασε κάποια χρόνια στις φιυλακές του Μεξικό με την καττηγορία της κατάχρησης χρημάτων, αφιερώθηκε αποκλειστικά στο γράψιμο. Το πάθος του για τη νομαδική ζωή, αποτέλεσμα των συνεχών ταξιδιών του σε διάφορες γωνιές του κόσμου, διαπνέει ολόκληρο το έργο του. Αρχικά στράφηκε στην ποίηση, ωστόσο ο Μούτις είναι σήμερα γνωστός κυρίως για τα διηγήματά του και αυτό το οφείλει κυρίως στη μυθιστορηματική περσόνα του Μακρόλ ελ Γκαβιέρο. Το έργο του συχνά συγκρίνεται με εκείνο του Ζόζεφ Κόνραντ. Τιμήθηκε με μια σειρά βραβείων, από τα οποία ξεχωρίζει το 1989 το βραβείο Medicis Etranger, για το "Χιόνι του Ναυάρχου", καθώς και με τιμητικά βραβεία στα κινηματογραφικά φεστιβάλ του Biarritz. Σήμερα ο Μούτις ζει αυτοεξόριστος στο Μεξικό, μετά την εγκαθίδρυση στην Κολομβία του δικτατορικού καθεστώτος του Gustavo Rojas Pinilla. Το 2001, το σύνολο του έργου του αναγνωρίστηκε με το βραβείο Cervantes.