Η Ελευθερία Αρβανιτάκη παραχώρησε συνέντευξη στο ispania.gr και απάντησε σε ερωτήσεις που συγκεντρώθηκαν από τα μέλη του, στα πλαίσια της κυκλοφορίας του νέου της άλμπουμ Και τα μάτια κι η καρδιά, αλλά και των συναυλιών της στην Ισπανία.

Ispania.gr– Οι πρόσφατες συναυλίες σας στην Ισπανία πήραν πολύ καλές κριτικές. Μεταδώστε μας το κλίμα, πώς σας υποδέχτηκε ο κόσμος;

E.A.– Kαι οι συναυλίες του Μαΐου και οι πλέον πρόσφατες συναυλίες τον Ιούλιο ήταν εξαιρετικές, γεμάτες πάθος και από εμάς πάνω στην σκηνή αλλά και από τον κόσμο. Χαίρομαι που μετά από 10 χρόνια που κάνω συναυλίες στην Ισπανία υπάρχει ο ίδιος ενθουσιασμός, η ίδια λαχτάρα, η ίδια δύναμη.

I.– Αποτέλεσμα της συνεργασίας σας με τον Javier Limón ήταν η κυκλοφορία ενός CD με τίτλο Και τα μάτια και η καρδιά. Τι σημαίνει για εσάς ο τίτλος αυτός;

E.A.– Είναι ένας τίτλος που προέκυψε από ένα στίχο της Λίνας Νικολακοπούλου που υπάρχει μέσα στον δίσκο Το παλάτι της καρδιάς σου, ενός τραγουδιού copla το οποίο θέλαμε πολύ να προσπαθήσουμε να το φτιάξουμε γι’ αυτό το δίσκο με τον Χαβιέρ Λιμόν. Και τα μάτια κι η καρδιά είναι κάτι που προσδίδει μια ολότητα, είναι το πλήρες των αισθήσεων, αυτό που είναι μπροστά μας και αυτό που νιώθουμε. Νομίζω ότι είναι κάτι πολύ δυνατό.

I.– Στο άλμπουμ αυτό βρίσκουμε μια συνεργασία με την Concha Buika, με την οποία ερμηνεύετε το τραγούδι Mírame. Μιλήστε μας λίγο για αυτό το εγχείρημα.

E.A.– Η Κόντσα Μπούικα είναι μια σπουδαία ερμηνεύτρια με μια πολύ ιδιαίτερη φωνή, μια βαθειά γυναικεία φωνή. Ο Λιμόν υπογράφει την παραγωγή στο δίσκο της Μπούικα και μας προέτρεψε γι’ αυτή την συνεργασία. Απόλαυσα το στούντιο με την Μπούικα, ήταν άλλη μια ξεχωριστή εμπειρία για μένα.

I.– Για το τραγούδι αυτό, ο Javier Limón έχει πει ότι είναι το πρώτο βήμα προς το αύριο της μουσικής, επειδή μελλοντικά όλες οι κουλτούρες θα αλληλοκατανοούνται. Να περιμένουμε δηλαδή στο μέλλον τραγούδια στα οποία θα έχουν ενσωματωθεί μουσικές κουλτούρες διαφορετικών εθνικοτήτων; Ένα καινούργιο είδος μουσικής ίσως;

E.A.– Στο δίσκο αυτό τα περισσότερα τραγούδια είναι τραγούδια Ελλήνων δημιουργών –μαζί με ένα τραγούδι από την παράδοση των Βαλκανίων κι ένα τραγούδι από την Υεμένη που πείραξε δομικά ο Νίκος Πορτοκάλογλου, και τον ευχαριστώ γι’ αυτό– στα οποία ο Λιμόν έδωσε έναν ενιαίο χαρακτήρα, έναν χαρακτήρα με ισπανική αύρα. Ναι, οι διάφορες μουσικές κουλτούρες μπορούν να συναντηθούν, μπορούν να αλληλοκατανοηθούν. Άλλωστε για μένα δε συμβαίνει αυτό για πρώτη φορά. Έχω και στο παρελθόν δουλέψει με τις μουσικές του Αρμένιου Ara Dinkjian, έχω συναντηθεί με την μοναδική Cesaria Évora από το Πράσινο Ακρωτήρι κι έχω τραγουδήσει μια σύνθεση του συνθέτη Teofilo Chantre επίσης από το Πράσινο Ακρωτήρι, έχω την χαρά να έχω συνεργαστεί με την μοναδική Dulce Pontes, έχω ζήσει την υπέροχη συνεργασία με τον Φίλιπ Γκλας που με την μοναδική του ικανότητα κι αισθητική ενοποίησε μουσικά τραγούδια από τις πέντε ηπείρους. Και προσδοκώ κι άλλες τέτοιες συναντήσεις. Αν πάψουν οι αναζητήσεις, θα πάψει και η έκπληξη, θα γίνουν όλα βαρετά. Πάντα η μουσική λοιπόν είναι ένας δρόμος για το καινούριο και πάντα το καινούριο θα κουβαλά μια αύρα από ό,τι έχει συμβεί στο παρελθόν και το κουβαλάμε μέσα μας.

I.– Υπάρχει περίπτωση να σας δούμε σε μια συναυλία με την Concha Buika ή τον Javier Limón στην Ελλάδα;

E.A.– Θα το ήθελα πολύ. Ο χρόνος θα δείξει.

I.– Τον Οκτώβριο του 2007 τραγουδήσατε στο Φεστιβάλ Latidos del Mundo, σ’ ένα κατάμεστο στάδιο που γεμίζει σπάνια. Εκεί ερμηνεύσατε ένα τραγούδι στα ισπανικά, το Bésame Mucho, για το οποίο και καταχειροκροτηθήκατε! Μεγάλη τιμή και ευθύνη. Πείτε μας σας παρακαλώ περισσότερα για αυτή την εμπειρία.

E.A.– Ήταν αξέχαστες και οι δύο βραδιές… τι να πω… 7.000 κόσμος ήρθε και τα δύο βράδια και ο παλμός και η συγκίνηση δεν περιγράφονται με λόγια. Ερχόταν και κόσμος μετά στα καμαρίνια μαγεμένος και συγκινημένος. Αυτό είναι που λέμε η δύναμη και η παγκοσμιότητα στην μουσική. Ευχαριστώ το Θεό που έζησα αυτή την συγκίνηση.

I.– Με ποιο τρόπο καταφέρατε να έχετε τέτοια επιτυχία στην Ισπανία και μάλιστα τις περισσότερες φορές με ελληνικό στίχο; Αν δεν κάνω λάθος είσαστε η μοναδική περίπτωση Έλληνα μουσικού που έχει πετύχει κάτι τέτοιο και όχι μόνο σε συναυλίες στην Ισπανία, αλλά και σε άλλες χώρες (αν εξαιρέσουμε συναυλίες σε Έλληνες μετανάστες). Όμως ειδικά στην Ισπανία, φαίνεται ότι έχετε πολύ μεγαλύτερη επιτυχία. Για ποιο λόγο πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό; Οφείλεται στο γεγονός ότι είμαστε και οι δυο μεσογειακοί λαοί;

E.A.– Δεν ξέρω πώς να σας απαντήσω. Έχετε δίκιο ότι κάτι πολύ ιδιαίτερο συμβαίνει στην Ισπανία και σίγουρα η Μεσόγειος έχει παίξει κάποιο ρόλο. Δεν είναι όμως μόνο αυτό γιατί σκεφτείτε ότι υπάρχουν κι άλλες μεσογειακές χώρες στις οποίες δε συμβαίνει το ίδιο. Έχω επίσης να σας πω ότι ό,τι έχει συμβεί στην Ισπανία έχει συμβεί με το προσωπικό μου ρεπερτόριο –αναφέρομαι σε αυτό που λέτε για τον ελληνικό στίχο. Η πρώτη φορά που τραγουδώ στα ισπανικά είναι στο Mírame. Και όποτε ταξιδεύω έξω στα διάφορα φεστιβάλ world music ή και σε προσωπικές μου συναυλίες πάντα τραγουδώ τα τραγούδια μου.

I.– Τα τελευταία χρόνια έχουν βγει πολύ ενδιαφέροντα σχήματα από τη Βαρκελώνη, με μίξεις ήχων από όλα τα μήκη και πλάτη της γης, αλλά κυρίως με μεσογειακό ύφος. Έχετε χρόνο να ανακαλύπτετε διαφορετικά ακούσματα; Σίγουρα η μουσική σας επηρεάζει άλλους καλλιτέχνες, αλλά εσείς επηρεάζεστε και πόσο από νέα είδη μουσικής;

E.A.– Η αναζήτηση του διαφορετικού, του καινούριου, της μουσικής ενός άλλου τόπου είναι πάντα κάτι που με ενδιαφέρει. Είναι αυτό που σας έλεγα παραπάνω: έχουμε την ανάγκη της αναζήτησης, του πειραματισμού, αλλιώς όλα θα ήταν επαναλαμβανόμενα –άρα και πληκτικά…

I.– Χάρη στην κυκλοφορία των δίσκων σας και τις συχνές εμφανίσεις σας στην Ισπανία, πολλοί άνθρωποι σε αυτή τη χώρα έχουν ανακαλύψει μουσικά είδη όπως το ρεμπέτικο, το λαϊκό ή την παραδοσιακή μουσική, καθώς και Έλληνες ποιητές όπως τους Καρυωτάκη, Ελύτη, Γκανά. Εκτός από τραγουδίστρια, νιώθετε το βάρος ή την πίεση να είσαστε επίσης μια πρέσβειρα πολιτισμού;

Ε.Α.– Δε νιώθω βάρος ή πίεση, νιώθω ένα ευχάριστο ξάφνιασμα, νιώθω μια ιδιαίτερη συγκίνηση. Και πρόσφατα στην Μάλαγα ήρθε ένα κορίτσι 11 χρονών και μου είπε ότι μαθαίνει ελληνικά γιατί οι γονείς του αγαπούν την Ελλάδα και τα τραγούδια μου. Πραγματικά είναι ιδιαίτερο το συναίσθημα που νιώθω…

I.– Έχετε ταξιδέψει στην Ισπανία κάποια φορά ως τουρίστρια, χωρίς το βάρος των επαγγελματικών υποχρεώσεων; Υπάρχει κάποιο μέρος, πόλη ή αξιοθέατο που σας έχει εντυπωσιάσει ιδιαίτερα;

E.A.– H Ισπανία είναι μια υπέροχη χώρα που με ξαφνιάζει συνεχώς. Δυστυχώς δεν έχω καταφέρει να έρθω χωρίς να υπάρχει κάποια επαγγελματική υποχρέωση, αλλά σίγουρα θα το κάνω.

I.– Αν και είναι ακόμη κάπως νωρίς, μια που μόλις κυκλοφόρησε το νέο σας CD, μπορείτε να μας πείτε τα σχέδιά σας για το μέλλον; Σκοπεύετε να εμπλουτίσετε περισσότερο το ρεπερτόριό σας με ισπανική μουσική; Υπάρχουν στα σχέδιά σας και άλλες συνεργασίες με Ισπανούς ή ισπανόφωνους μουσικούς;

E.A.– Δεν θα ήθελα να μιλήσω για επόμενα σχέδια και δει σε σχέση με την Ισπανία. Όπως είπατε, μόλις κυκλοφόρησε το τελευταίο μου CD [χαμογελάει].

I.– Έχετε πει ότι ευτυχία είναι μικρές στιγμές που τις ανακαλείς στη μνήμη σου για να προκαλέσεις άλλες. Σας ευχόμαστε να μας προκαλέσετε και άλλες μικρές στιγμές ευτυχίας μέσα από τις επόμενες δουλειές σας. Καλή συνέχεια!

E.A.– Σας ευχαριστώ... 

 

 

Elefcería Arvanitaki concedió una entrevista al ispania.gr y contestó a preguntas que formularon sus miembros, en el marco de la salida a la venta de su nuevo álbum Kαι τα μάτια κι η καρδιά y de sus conciertos en España.

Ispania.gr– Sus recientes conciertos en España tuvieron muy buenas críticas. Transmítanos el ambiente, ¿cómo la recibió la gente?

E.A.–Tanto los conciertos de mayo como los más recientes de julio fueron extraordinarios, llenos de pasión, no sólo por los que estábamos en el escenario, sino también por la gente. Me alegro de que después de 10 años que llevo dando conciertos en España exista el mismo entusiasmo y anhelo, la misma fuerza.

I.– El resultado de su colaboración con Javier Limón fue la creación de un CD titulado Και τα μάτια κι η καρδιά (Tanto el corazón como los ojos). ¿Qué significa para usted este título?

Ε.Α.–Es un título que surgió de una letra de Lina Nicolacopulu que está incluida en el disco Το παλάτι της καρδιάς σου (El palacio de tu corazón), una copla que queríamos arreglar para este disco con Javier Limón. Και τα μάτια και η καρδιά es algo que añade una totalidad, es la plenitud de los sentidos, lo que está ante nosotros y lo que sentimos. Creo que es algo muy fuerte.

I.– En este álbum encontramos una colaboración con Concha Buika, con la cual interpreta la canción Mírame. Háblenos un poco de este proyecto.

E.A.– Concha Buika es una importante intérprete con una voz muy particular, una voz profundamente femenina. Limón firma la producción del disco de Concha y nos animó para esta colaboración. Disfruté en el estudio con Concha, fue otra experiencia especial para mí.

I.– Sobre esta canción, Javier Limón ha dicho que es un primer paso hacia el mañana de la música, puesto que en el futuro todas las culturas alcanzarán una mutua comprensión. ¿Podemos esperar en el futuro canciones en las cuales se hayan incorporado culturas musicales de diferentes nacionalidades? ¿Un nuevo género musical quizás?

E.A.– En este disco la mayoría de las canciones son canciones de creadores griegos –junto con una canción proveniente de la tradición de los Balcanes y un tema del Yemen cuya estructura retocó Nicos Portocáloglu, por lo que le doy las gracias– a las cuales Limón dio un carácter unitario, un carácter con un aire español. Sí, las diferentes culturas musicales pueden encontrarse, pueden comprenderse mutuamente. Por otra parte, a mí no me ocurre esto por vez primera. He trabajado en el pasado con las músicas del armenio Ara Dinkjian, me he encontrado con la sin par Cesaria Évora de Cabo Verde y he cantado una obra del compositor Teófilo Chantre, también de Cabo Verde. Tengo el placer de haber colaborado con la gran Dulce Pontes, he vivido la excepcional colaboración con Philip Glass, que con su capacidad única y sentido de la estética unificó canciones de los cinco continentes. Y espero también más encuentros como éstos. Si cesan las búsquedas, cesará también la sorpresa, todo se volverá aburrido. La música siempre será un camino hacia lo nuevo y siempre lo nuevo llevará un toque de lo que ocurrió en el pasado y que llevamos dentro de nosotros.

I.– ¿Existe la posibilidad de que la veamos en un concierto junto a Concha Buika o con Javier Limón en Grecia?

E.A.– Me gustaría mucho. El tiempo dirá.

I.– En octubre de 2007 cantó en el Festival Latidos del Mundo, en un estadio abarrotado que raramente se llena. Allí interpretó una canción en español, Bésame Mucho, ¡por la cual fue enormemente aplaudida! Un gran honor y una gran responsabilidad. Díganos, por favor, algo más sobre esta experiencia.

E.A.– Fueron inolvidables las dos noches... ¿qué decir?... Siete mil personas vinieron cada noche y las palpitaciones y la emoción no pueden describirse con palabras. Es lo que denominamos la fuerza y la universalidad en la música. Doy gracias a Dios por haber vivido esta emoción.

I.– ¿De qué manera consiguió obtener semejante éxito en España y, desde luego, la mayoría de las veces con letras en griego? Si no me equivoco, es usted el único caso en que un músico griego ha conseguido algo así no sólo en conciertos en España, sino también en otros países (exceptuemos conciertos para inmigrantes griegos). Sin embargo, en España parece que tiene usted mucho más éxito. ¿Por qué razón cree que ocurre esto? ¿Se debe al hecho de que los dos somos pueblos mediterráneos?

E.A.– No sé qué contestarle. Tiene razón en que algo muy especial ocurre en España y seguro que el Mediterráneo ha jugado un importante papel. No es, sin embargo, solamente esto, porque piense que existen otros países mediterráneos en los cuales no ocurre lo mismo. Tengo que decirle también que lo que ha ocurrido en España, ha ocurrido con mi repertorio personal –me refiero a eso que denomina «con letras en griego»–. La primera vez que canto en español es en Mírame. Y siempre que viajo al exterior, en los diferentes festivales de world musico en conciertos míos, siempre canto mis canciones.

I.– En los últimos años han surgido formaciones muy interesantes en Barcelona, con mezclas de sonidos procedentes de todos los lugares de la tierra, pero principalmente con un estilo mediterráneo. ¿Dispone de tiempo para escuchar y descubrir sonidos diferentes? Seguro que su música influye a otros artistas. Pero, ¿se siente usted influida, y cuánto, por nuevos géneros de música?

E.A.– La búsqueda de lo diferente, de lo nuevo, de la música de otro lugar es algo que siempre me interesa. Es esto que le decía antes: tenemos la necesidad de  buscar, de experimentar, de otra manera todo sería repetitivo, aburrido por tanto...

Ι.– Gracias a la  circulación de sus discos y a sus frecuentes actuaciones en España, mucha gente en ese país ha descubierto géneros musicales como el rebético, el laikó o la música tradicional, así como también a poetas griegos como Cariotakis, Elitis, Ganás. ¿Además de cantante, siente  el peso o la presión de ser también una embajadora cultural?

E.A.– No siento peso o presión, siento una agradable sorpresa, siento una especial emoción. Y recientemente, en Málaga, vino una niña de 11 años y me dijo que aprendía griego porque sus padres aman a Grecia y también mis canciones. Realmente es especial el sentimiento que tengo...

I.– ¿Ha viajado a España alguna vez como turista, sin el peso de las obligaciones profesionales? ¿Hay algún lugar, ciudad o monumento que le haya impresionado especialmente?

E.A.– España es un país fantástico que me sorprende continuamente. Por desgracia, no he conseguido ir sin que haya por medio una obligación profesional, pero es seguro que lo haré.

I.– Aunque es todavía algo pronto, ya que acaba de publicarse su nuevo CD, ¿podría contarnos sus proyectos para el futuro? ¿Tiene intención de enriquecer su repertorio con más música española? ¿Hay en sus proyectos también nuevas colaboraciones con músicos españoles o hispanohablantes?

E.A.– No quisiera hablar de próximos proyectos en relación con España. Como usted ha dicho, acaba de aparecer mi último CD [sonríe].

I.– Usted ha dicho que el éxito son pequeños momentos que evocas en tu memoria para provocar otros. Le deseamos que nos provoque también más pequeños momentos de felicidad a través de sus próximos trabajos. ¡Que le vaya bien!

E.A.– Gracias...

Μετάφραση στα ισπανικά: Emmanuel Vinader
Επιμέλεια: Βίκυ Ρούσκα