H Zahara είναι μια κοπέλα τόσο γλυκιά (και από κοντά) και τόσο φωτογενής που μοιάζει μια κούκλα με σάρκα και οστά. Παρά το νεαρό της ηλικίας της, ξέρει να τα βγάζει πέρα στον κόσμο της μουσικής, και μέχρι σήμερα αναλαμβάνει η ίδια ό,τι αφορά τα κομμάτια της, τις αφίσες των συναυλιών, την μπάντα της... Και παρόλο που η κιθάρα στα χέρια της φαντάζει πιο μεγάλη από την ίδια, η Zahara ξέρει να εκμεταλλευτεί το ταλέντο της κάνοντας ποπ με την ευρεία έννοια της λέξης. Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα:

Η Zahara γεννήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου του 1983 στην Ούμπεδα της Χαέν. Στα 12 συνέθεσε το πρώτο της τραγούδι, κατάφερε να συγκινήσει τους πιο κοντινούς της ανθρώπους, και από τότε δεν έπαψε να ασχολείται με τη μουσική. Τα χρόνια στο ωδείο δεν την «πολυ-έπειθαν», αλλά τη βοήθησαν να αναζητήσει μελωδίες και ώθησαν τη δημιουργική φαντασία της στη σύνθεση.

Στο πανεπιστήμιο σπούδασε Μουσική Αγωγή (για διδασκαλία στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση). Λίγο αργότερα γνώρισε τον Aure Ortega, ένα πιανίστα με τον οποίο έφτιαξαν βερσιόν κλασικών κομματιών σε τζαζ στιλ: από εκεί βγήκε το όνομα του ντουέτου, Jazzean2. Μετά από αυτό το πρότζεκτ, φρόντισε να αποδείξει το ταλέντο της σε ζωντανές εμφανίσεις όπου μοιράστηκε τη σκηνή με καλλιτέχνες της εμβέλειας του Joaquín Sabina ή του Javier Krahe, και συμμετείχε σε διαγωνισμούς. Ως συλλογή των εμπειριών που αποκόμισε αυτά τα χρόνια, η Zahara εξέδωσε η ίδια το 2005 τον δίσκο Día 913 (Μέρα 913), με 12 τραγούδια, κάποια καινούρια και άλλα ήδη γνωστά.

Στη συνέχεια, η Zahara συμπράττει με τους δυο μουσικούς του συγκροτήματος The Applebite από τη Γρανάδα, Alfonso Alcalá και Pablo García, και εμφανίζονται με το όνομα Zahara Eléctrica με το οποίο ηχογράφησαν αρκετά demo. Όμως το 2009 έγινε το μεγάλο μπουμ: La fabulosa historia de la chica que perdió el avión (Η απίθανη ιστορία του κοριτσιού που έχασε το αεροπλάνο), σε παραγωγή των Carlos Jean και Ricky Falkner. Ήταν το πρώτο άλμπουμ που εξέδωσε με μια πολυεθνική εταιρία, ένας δίσκος αισιόδοξος που θα γινόταν το διαβατήριο για να φτάσει η Zahara σε κάθε γωνιά της ισπανικής γεωγραφίας. Το πρώτο κομμάτι, Merezco (Αξίζω) έγινε το επίσημο τραγούδι του Ποδηλατικού Γύρου Ισπανίας της χρονιάς εκείνης. Η Zahara με την καινούρια της μπάντα, τους Chicos Fabulosos (Απίθανα Αγόρια), αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στις συναυλίες, προσπαθώντας να δίνει παντού live δυνατά και διασκεδαστικά μαζί. Συμμετείχε στον δίσκο-αφιέρωμα στον τραγουδοποιό Antonio Vega, τραγουδώντας μαζί με τους Love of Lesbian το κομμάτι Lucha de gigantes (Πάλη γιγάντων). Ενώ ετοιμάζει τη νέα της δισκογραφική δουλειά, επιδίδεται σε πρόβες και συναυλίες σε αίθουσες και μαγαζιά.

Ispania.gr─ Είναι σημαντικό για έναν νέο καλλιτέχνη όπως εσύ να βραβεύεται από τη Μουσική Ακαδημία της χώρας του; (Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Καλλιτέχνη, Μουσικά Βραβεία 2010.)

Zahara─ Είναι σημαντικό να λάβεις αναγνώριση από ανθρώπους που απασχολούνται στο ίδιο αντικείμενο με εσένα, αυτό είναι βέβαιο, αλλά πιστεύω ότι δεν πρέπει να λαμβάνεται και πολύ στα σοβαρά. Είναι καλό για την καριέρα και για τον εγωισμό αυτού που τη λαμβάνει, αλλά δε διαρκεί πολύ, ειδικά στο δεύτερο από τα δύο. Είμαι ευγνώμων γι’ αυτήν την αναγνώριση, αλλά από την άλλη βλέπω όλον αυτόν τον κόσμο που την αξίζει και δεν την έχει, και καταλαβαίνω πόσο άδικο είναι κατά βάθος.

I.─ Πώς ορίζεις τη μουσική σου;

Z.─ Αφού πέρασα από διάφορα στιλ, από τα 12 χρόνια μου που ξεκίνησα να συνθέτω, μπορώ να πω ότι κάνω ποπ, μουσική λαϊκή με την ευρύτερη έννοια της λέξης. Τραγούδια που μιλούν για τις ανθρώπινες συγκρούσεις, για τις προσωπικές σχέσεις, για τα φαντάσματα της κάθε μέρας.

I.─ Πώς άλλαξε η ζωή σου από τότε που μένεις στη Βαρκελώνη και τι σου πρόσφερε η καταλανική μουσική σκηνή σε προσωπικό επίπεδο; Μας εντυπωσίασε το αποτέλεσμα της συνεργασίας σου με τους Love of Lesbian μεταξύ άλλων...

Z.─ Ευχαριστώ πολύ. Το να ζει κανείς στη Βαρκελώνη σημαίνει αλλαγή ζωής, αλλά ίσως όχι με ορατό τρόπο. Αλλάζει τις εσωτερικές δομές της σκέψης, που γίνεται λιγότερο βιαστική, πιο χαλαρή και παρατηρητική. Η γνωριμία με μουσικούς που θαυμάζω υπήρξε καθοριστική στην καριέρα μου, γιατί μου επέτρεψε να προσεγγίσω με φυσικό τρόπο τη μουσική πραγματικότητα της καταλανικής σκηνής. Το να είμαι κοντά στον Ricky Falkner ή τον Santi Balmes (Love of Lesbian) με έκανε, χωρίς αμφιβολία, καλύτερη μουσικό. Και το ότι τραγουδάω με τον Santi είναι ένα δώρο.

I.─ Με ποιον καλλιτέχνη ή συγκρότημα του ισπανόφωνου μουσικού πανοράματος θα σου άρεσε να συνεργαστείς;

Z.─ Θα ήθελα πάρα πολύ να ανεβώ στη σκηνή με τους Amaral. Είχα την τύχη να τους παρακολουθήσω σε μια συναυλία με τους Love of Lesbian στο τέλος της περιοδείας τους και η ενέργεια που μετέδιδαν στη σκηνή ήταν έξω από τα συνηθισμένα.

I.─ Γνωρίζουμε ότι σπούδασες τζαζ και ότι ήσουν η φωνή του συγκροτήματος Jazzean2, με το οποίο ηχογράφησες μια μακέτα με σπουδαία κομμάτια της τζαζ. Είναι μέσα στα σχέδιά σου να ξανατραγουδήσεις αυτό το είδος της μουσικής;

Z.─ Ω... τι αναμνήσεις. Είναι μέρες που με πιάνω να ξαναλέω παλιά τραγούδια... Αλλά είναι τόσο πολύπλοκο. Πιστεύω ότι είναι ένα στιλ που απαιτεί μεγάλη αφοσίωση και εξάσκηση, και όσο κι αν μ’ αρέσει, δεν παύει να είναι αντιφυσικό. Δε νομίζω ότι θα ξανατολμούσα να το κάνω επαγγελματικά, αλλά αν μου το ζητήσεις, θα σου τραγουδήσω μετά χαράς το In a sentimental mood.

I.─ Πότε και πώς θα είναι ο επόμενος δίσκος σου; Θα είναι διαφορετικός από το άλμπουμ La fabulosa historia… ; Σε τι;

Z.─ Το πότε δεν το ξέρω, γιατί δεν εξαρτάται από εμένα. Εγώ θέλω να τον βγάλω μετά το καλοκαίρι, αλλά όπως σου λέω, δεν είναι κάτι που μπορώ να ελέγξω, αφού εξαρτάται περισσότερο από τη δισκογραφική μου.

Θα είναι διαφορετικός. Το άλμπουμ La fabulosa historia… συγκέντρωνε τραγούδια από διάφορες στιγμές, τα οποία μεταμορφώθηκαν από τον Carlos Jean και απέκτησαν ένα υπόβαθρο κάπως γιορταστικό και αισιόδοξο, το οποίο δε συμβαδίζει με την τωρινή μου διάθεση. Είμαι σε ένα μέρος πιο πολύπλοκο, μακρινό και θλιβερό, και αυτό φαίνεται στα τραγούδια που συνθέτω τώρα, οπότε προβλέπω ότι ο επόμενος δίσκος θα είναι, το λιγότερο ένα δράμα.

I.─ Είναι προφανές ότι σήμερα ζούμε στην εποχή της μουσικής δημοκρατίας, όπου οποιοσδήποτε μπορεί να διαδώσει τις μουσικές ανησυχίες του μέσα από τα κοινωνικά μέσα (Facebook, Twitter, MySpace, κ.ά.). Γνωρίζουμε ότι σου αρέσει πολύ αυτός ο κόσμος και αφιερώνεις χρόνο για να επικοινωνήσεις με τον κόσμο που σε παρακολουθεί. Μπορείς να φανταστείς τη μουσική σου πορεία χωρίς το Ίντερνετ;

Z.─ Θα ήταν πολύ διαφορετική, αυτό είναι σίγουρο. Εγώ μεγάλωσα με τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Συνέπεσα με την ακμή του MySpace και έτσι πρόβαλα την καριέρα μου προς ένα κοινό που δεν υπήρχε πριν: το αγόρι ή το κορίτσι που βρίσκεται στο σπίτι μπροστά στον υπολογιστή του και ακούει αυτό που του προτείνει ένας φίλος. Έτσι αναπτύχθηκε η δουλειά μου, αυξήθηκε το κοινό μου και διατηρείται ως σήμερα.

I.─ Τι γνώμη έχεις για την κατάσταση που περνά η δισκογραφική βιομηχανία;

Z.─ Θεωρώ ότι ήταν ένα προαναγγελθείς θάνατος. Για δεκαετίες ζούσαν χαλαροί εκμεταλλευόμενοι ένα σύστημα που είχε μετρημένες τις μέρες. Δε βρήκαν τρόπο να προσαρμοστούν στις νέες τεχνολογίες και θέλησαν να πουλήσουν τη σχολή της κακογουστιάς που είναι αυτή που τώρα τους φέρνει αποτυχίες. Πολυεθνικές εταιρίες κάθε είδους στρέφουν τώρα την προσοχή τους σε καλλιτέχνες της ανεξάρτητης σκηνής με φτιαγμένες καριέρες, αντί να τις δημιουργήσουν αυτοί με τους καλλιτέχνες που διέθεταν.

I.─ Τι είναι αυτό που σου αρέσει λιγότερο από τον κόσμο της μουσικής;

Z.─ Η ίδια η μουσική βιομηχανία. Το γεγονός ότι κάποιος που ξέρει να πουλάει ντομάτες νομίζει ότι είσαι μια ντομάτα που πρέπει να πουλήσει γιατί η φλούδα είναι λαμπερή και κόκκινη, ακόμα κι αν είναι σάπιο το εσωτερικό.

I.─ Ευχαριστούμε για το χρόνο σου, Zahara. Από την Ελλάδα σου ευχόμαστε καλή επιτυχία για τον καινούριο δίσκο και για όλα τα πρότζεκτ σου! Μακάρι να μπορέσουμε να σε ακούσουμε κάποια μέρα ζωντανά!

Z.─ Εγώ σας ευχαριστώ! Ήταν χαρά μου!

Ανεπίσημη ιστοσελίδα: www.zaharamania.net
Επίσημη ιστοσελίδα: http://zaharapop.com/
MySpace: www.myspace.com/zaharapop
Flickr: www.flickr.com/photos/zaharapop
Youtube: www.youtube.com/user/zaharatv/

Εισαγωγή, μετάφραση στα ελληνικά: Βίκυ Ρούσκα
Ερωτήσεις: Βίκυ Ρούσκα, Στέλιος Πλαΐτης