Ρεάλ Μαδρίτης

Περισσότερα
14 Χρόνια 8 Μήνες πριν #4172 από Alejandro
Απαντήθηκε από Alejandro στο θέμα Ρεάλ Μαδρίτης
...βάλε και την Κύπρο μέσα

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

Περισσότερα
14 Χρόνια 8 Μήνες πριν #4173 από dionisisath
Απαντήθηκε από dionisisath στο θέμα Ρεάλ Μαδρίτης
Ναι, δεν εχεις αδικο!

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

Περισσότερα
14 Χρόνια 8 Μήνες πριν #4175 από kostasv
Απαντήθηκε από kostasv στο θέμα Ρεάλ Μαδρίτης
Το οτι ο Φρανκο βοηθησε την Ρεαλ να παρει τον Ντι Στεφανο απο την Μπαρτσελονα δεν το αμφισβητω.Επισης την δεκαετια του 1950 οι ισπανικες ομαδες ηταν πανισχυρες,πλαισιωμενες με παγκοσμιου φημης ξενους παιχτες.Και αυτο φαινεται και απο το γεγονος οτι στην πενταετια που η Ρεαλ σαρωνε στην Ευρωπη (1956-1960),στο πρωταθλημα ειχαμε το 1956 πρωταθλητρια την Μπιλμπαο το 1957 και 1958 την Ρεαλ και το 1959 και 1960 την Μπαρτσελονα.Αρα στα κυπελλο πρωταθλητριων παιξανε και οι αλλες δυο μεγαλες ισπανικες ομαδες αλλα...
Ο Φρανκο ηταν οπαδος της Ρεαλ Μαδριτης, αλλα μεχρι εκει.Στο χορταρι απανω οτι κερδισε η Βασιλισσα ηταν με την αξια της.
Ουτε απειλησε με εισβολη στην Αγγλια οταν η Ρεαλ το 1957 απεκλεισε τη Μαντζεστερ,ουτε πουλησε τσαμπουκα στη Μιλαν οταν το 1958 την κερδισε στον τελικο με 3-2.
Μεσα στην Ισπανια ειδαμε οτι η Ρεαλ οταν πηρε το πρωταθλημα το 1953 το προηγουμενο ηταν το 1933! πριν να ερθει ο Φρανκο.
Η Μπαρτσελονα μεσα στο περασμα των δεκαετιων ειχε τις ευκαιριες της να πιασει την Ρεαλ.Οταν ομως κατακτας το πρωτο σου κυπελλο πρωταθλητριων το 1992,εχοντας χασει τελικο Ευρωπης μεσα στη Σεβιλη το 1986 απο την...Στεαουα,και εχοντας τον ιδιο αριθμο κυπελλων πρωταθλητριων μεχρι και το 2008 με την...Νοττινχαμ Φορεστ και την Πορτο δεν σου φταιει κανενας Φρανκο.

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

Περισσότερα
14 Χρόνια 8 Μήνες πριν - 14 Χρόνια 5 Μήνες πριν #4176 από kostasv
Απαντήθηκε από kostasv στο θέμα Ρεάλ Μαδρίτης
Την σεζόν 1956-57 η Ρεάλ παίζει ξανά στο κύπελλο πρωταθλητριών αυτή τη φορά μόνο ως κάτοχος του τροπαίου,μιας και πρωταθλήτρια Ισπανίας αναδείχθηκε η Ατλέτικ Μπιλμπάο.
Τον πρώτο γύρο τον πέρασε χωρίς αγώνα,όπως άλλες εννέα ομάδες.
Στον δεύτερο γύρο χρειάστηκε αγώνα μπαράζ για να αποκλείσει την Ραπίντ Βιέννης.Νίκη 4-2 εντός,ήττα 3-1 εκτός και στο μπαράζ στην Μαδρίτη νίκη με 2-0.
Στα προημιτελικά πέρασε εύκολα το εμπόδιο της Γαλλικής Νίς με δύο νίκες.3-0 εντός και 3-2 εκτός.
Στα ημιτελικά αντιμετώπισε την μεγάλη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.Εκπληκτική εμφάνιση και νίκη με 3-1 στο Μπερναμπέου.Ενα απο τα γκόλ το έβαλε ο Ντι Στέφανο με εκπληκτικό τακουνάκι.
Η ρεβάνς συναρπαστική μόνο για το τελικό σκόρ καθώς η πρόκριση κρίθηκε νωρίς,αφού η Ρεάλ προηγήθηκε με 2-0.Τελικά η Μάντσεστερ ισοφάρισε σε 2-2.
Στον τελικό που θα διεξαγόταν στο Σαντιάγο Μπερναμπέου περίμενε η Φιορεντίνα.
Το παιχνίδι ήταν πολύ ισοροπημένο και οι Ιταλοί αποδείχθηκαν άξιος αντίπαλος.
Τελικά με τα γκόλ του Ντι Στέφανο στο 70 και του Χέντο στο 76 η Ρεάλ έκαμψε την αντίσταση των Φλωρεντίνων και πήρε την νίκη με 2-0 και το τρόπαιο για δεύτερη συνεχή φορά.Παραλήρημα στο Μπερναμπέου όπως ήταν φυσικό

Αυτή είναι η Ρεάλ Μαδρίτης του 1957,η πρωταθλήτρια Ευρώπης εκείνης της χρονιάς.
Συνημμένα:
Περισσότερα
14 Χρόνια 8 Μήνες πριν #4183 από dionisisath
Απαντήθηκε από dionisisath στο θέμα Ρεάλ Μαδρίτης
kostasv....Αν η Ρεαλ δεν ειχε παρει με τον απαραδεκτο αυτο τροπο τον Ντι Στεφανο και μαζι με τον Κουμπαλα μπορει να ειχε κατακτησει η Μπαρσελονα τα τροπαια που κερδισε η Ρεαλ...Θυμησου τοτε ποιος ηταν ο Ντι Στεφανο...το Α και το Ω της Ρεαλ Μαδριτης...Αρα ο Φρανκο επαιξε πολυ σημαντικο ρολο στο να κερδισει η Ρεαλ τροπαια και εγχωρια και στο εξωτερικο παιζοντας τελικους Κυπελλου Πρωταθλητριων με αστειες ομαδες και υπο αστειο τροπο...Ουτε ομιλους ειχες, ούτε αντιμετωπιζες 15 ομαδες οπως σημερα, ουτε ειχαν την ιδια δυναμικοτητα ολες οι ομαδες τοτε με αυτη της Ρεαλ Μαδριτης...Γιατι εκεινοι ειχαν προεδρους που πληρωναν για να παρουν παικτες...Οχι δικτακτορες να τους κανουν δωρο τον καλυτερο παικτη του πλανητη εκεινης της εποχης! Αρα μην μου λες εμενα περι Μπαρσελονα η οποια εξαναγκαστηκε να αλλαξει συμβολο, ονομασια και...υπο απειλες να χασει μεσα στο Μπερναμπεου...

Kαι αφού ανοίξες το θέμα..διάβασε λίγο απο την ιστορία του FCBarcelona

Tiempos difíciles

Como contrapunto negativo, el Barça sufrió la fiebre anticatalanista de la dictadura de Primo de Rivera: el 14 de junio de 1925, en un partido de homenaje al Orfeó Català, el público silbó durante el himno español. Como represalia, el club fue clausurado por seis meses -reducidos a tres posteriormente- y Gamper tuvo que abandonar la presidencia de la entidad para siempre. Moriría cinco años después, el 30 de julio de 1930. Pese a disponer de figuras como Ventolrà, Raich o Escolà, la decadencia del club en la década de los 30 fue un hecho y se materializó en tres crisis: financiera, social (baja constante del número de socios) y deportiva, a nivel estatal (en el Principado se ganaron los Campeonatos de Catalunya 1929-30, 1930-31, 1931-32, 1934-34, 1935-36 y 1937-38, este último en plena Guerra Civil).


El efecto de la Guerra Civil

El estallido de la Guerra Civil en 1936 tuvo una primera víctima barcelonista: el presidente Josep Sunyol fue asesinado por soldados franquistas en agosto. Aparte de esta trágica circunstancia, la vida de la entidad se resintió mucho a causa del conflicto bélico. En 1937, el equipo hizo una gira milagrosa por Méjico y Estados Unidos, y muchos jugadores no volvieron. El 16 de marzo del 1938, una bomba lanzada por la aviación fascista sobre la sede social del FC Barcelona provoca graves destrozos. Pocos meses después, la ocupación de Barcelona por las tropas franquistas comportó numerosos problemas para un club que se ha convertido en uno de los grandes símbolos de Catalunya. Así pues, en marzo de 1940 fue nombrado presidente un hombre de indudable fidelidad al régimen, Enric Piñeiro, Marqués de la Mesa de Asta. Además, la entidad pasó a denominarse Club de Fútbol Barcelona, forma españolizada que sustituye a la anglófona Fútbol Club Barcelona (este agravio no se reparará hasta 1973), y las cuatro barras del escudo quedaron reducidas a dos hasta el año 1949, en que se recuperó el formato original.

De la promoción a la primera Copa Latina (1949)

En la década de 1940, el Barça remontó gradualmente una crisis que casi lo lleva a la Segunda División en 1942. Pero el equipo, tras ganar la Copa, salvó la promoción. Un año después, el 16 de junio de 1943, el escándalo de Chamartín, una goleada sufrida en terreno madridista mediatizada por las amenazas arbitrales y policiales, provoca la dimisión de Piñeiro, un hombre del régimen, pero honesto. La salida del túnel llega con la conquista de las Ligas de las temporadas 1944-45, 1947-48 y 1948-49 y de la Copa Latina de 1949, la actual la Copa de Europa, que constituye el primer gran éxito internacional del club. El FC Barcelona celebra las Bodas de Oro en 1949, en plena expansión, con 24.893 socios y un palmarés de 21 Campeonatos de Catalunya, nueve Copas y cuatro Ligas.

Kubala y las Cinco Copas

La llegada del 'crack' Ladislao Kubala, en junio de 1950, convierte al FC Barcelona en un conjunto imparable, y deja pequeño el campo de les Corts. Entre 1951 y 1953, el Barça gana todos los títulos en juego (las Ligas 1951-52 y 1952-53 y las Copas 1950-51, 1951-52 y 1952-53). En este ciclo triunfante, está marcada con letras de oro la temporada 1951-52, la de las Cinco Copas: Liga, Copa, Copa Latina, Eva Duarte y Martini Rossi. Joan Manel Serrat inmortalizó, en una de sus canciones, la delantera mágica de entonces: Basora, César, Kubala, Moreno y Manchón.

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

Περισσότερα
14 Χρόνια 8 Μήνες πριν #4184 από dionisisath
Απαντήθηκε από dionisisath στο θέμα Ρεάλ Μαδρίτης
Για αυτό φίλε μου γεννήθηκε το «MÉS QUE UN CLUB»...Δεν είναι προϊόν της Nike...Είναι η ιστορία ενός συλλόγου που ταυτίστηκε με την ιστορία ενός λαού...Η Ρεαλ Μαδριτης ήταν και παραμένει μια πολύ μεγάλη ομάδα...Στη συνείδηση πολλών όμως θα είναι η ομάδα του Φράνκο...Προσωπικά θα αισθανόμουν ντροπή να υποστηρίζω μια ομάδα ενός δικτάκτορα...Γιατί αυτά που πέρασε η Μπαρσελόνα επι Φράνκο, δεν τα πέρασε η Ρεάλ...Άλλοι ένιωθαν στο πετσί τους τι εστί δικτακτορία και άλλοι....γιόρταζαν κούπες με μεγάλα αυτιά...B)

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

Χρόνος δημιουργίας σελίδας: 0.236 δευτερόλεπτα