Canciones Griegas

Ωραίος ο Μιλτιάδης Σπυριδούλα.
Τώρα λίγος ...Βασίλης Παπακωνσταντίνου και το ''Ασε με να κάνω λάθος'' απο το 1986.

Τον Μίλτο τον παρακολουθώ από τα πρώτα του (καλλιτεχνικά) βήματα.. Χαΐνηδες, Νεάρχου Παράπλους... και μετά μοναχική καριέρα.

Το ακόλουθο είναι το ομότιτλο τραγούδι από τον πρώτο του προσωπικό δίσκο:
Μιλτιάδης Πασχαλίδης - Παραμύθι με λυπημένο τέλος



Στίχοι: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης


Κάποτε γνώρισα μια λίμνη
μάτια μου, μάτια μου
κάποτε γνώρισα μια λίμνη
που ‘θελε να ‘ναι θάλασσα

Και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι
και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι

Κάποτε αντάμωσα μια πέτρα
μάτια μου, αχ μάτια μου
κάποτε αντάμωσα μια πέτρα
που ‘θελε βράχος να γενεί

Και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι
και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι

Κάποτε αγάπησα μια κόρη
μάτια μου, μαύρα μάτια μου
που ρωτούσε κάθε αγόρι
πότε γυναίκα θα γενεί

Και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι
και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι

Έχουν περάσει χρόνοι δέκα
μάτια μου, αχ μάτια μου
η κόρη γίνηκε γυναίκα
μα εγώ απόμεινα παιδί

Και κάθε που χαράζει
με τρώει το μαράζι
και κάθε που χαράζει
με τρώει το μαράζι

Όπως κατάλαβα Κώστα σου αρέσει πολύ ο Βασίλης.
Το ακόλουθο είναι του Μίλτου, που τραγούδησε ο Βασίλης για τον δίσκο "Κακές Συνήθειες" - 1998 (δεύτερες κάνει ο ίδιος ο Μίλτος)

Σαν των ματιών σου τις βαφές - Βασίλης Παπακωνσταντίνου



Στίχοι: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Πρώτη Εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου


Χαράχτηκε το βλέμμα σου στα δυο
με κάτι δάκρυα πικρά μπογιατισμένα

και μου 'πες ξημερώματα "πάρε με από δω"
κι απ' τη σιωπή προτίμησες δυο λόγια μεθυσμένα

Τα χρόνια φεύγουν θες δε θες
σαν των ματιών σου τις βαφές
κι εσύ φοβάσαι.

Τα χρόνια φεύγουν θες δε θες
σαν των ματιών σου τις βαφές
να με θυμάσαι να με θυμάσαι.

Οι αγάπες σου σ' αφήσαν μοναχή
σου μάθαν πως να φεύγεις μ' ένα "γεια σου"

μα κάποιο βράδυ ξέχασες μια πόρτα ανοιχτή
κι ένα σπιρτόκουτο που γράφει τ' άνομά σου.

Τέλος (για σήμερα) δύο από τα τραγούδια που έχει τραγουδήσει η Ελευθερία και μου αρέσουν πάαααρα πολύ.

Το πρώτο είναι ματζόρε:

Ελευθερία Αρβανιτάκη - Το μηδέν


Στίχοι: Λάκης Λαζόπουλος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη
Άλλες ερμηνείες: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Το μηδέν θα κάνω κύκλο
Κι εκεί μέσα θα χορεύω
Κι ας μην ξέρω που πηγαίνω
Κι ας μην ξέρω τι γυρεύω.

Τη ζωή μου μηδενίζω,
Πάει να πει πως ξαναρχίζω,
Τη ζωή μου μηδενίζω,
Πίσω δεν ξαναγυρίζω...

Βάλαμε φωτιά στα φρένα
Και μας έμεινε το γκάζι
Με ταχύτητες μεγάλες
Μοναχά η γη αλλάζει.
Έτσι μόνο η γη αλλάζει
Με ταχύτητες μεγάλες
Βάλαμε φωτιά στα φρένα
Και μας έμεινε το γκάζι.

Στάχτη γίνανε τα πάντα
Κάηκε το παρελθόν μου
Όλη μου η περιουσία
Στην καρδιά και στο μυαλό μου.

Τη ζωή μου μηδενίζω,
Πάει να πει πως ξαναρχίζω,
Τη ζωή μου μηδενίζω,
Πίσω δεν ξαναγυρίζω...

Βάλαμε φωτιά στα φρένα
Και μας έμεινε το γκάζι
Με ταχύτητες μεγάλες
Μοναχά η γη αλλάζει.
Έτσι μόνο η γη αλλάζει
Με ταχύτητες μεγάλες
Βάλαμε φωτιά στα φρένα
Και μας έμεινε το γκάζι.

Το δεύτερο είναι μινόρε:

Ελευθερία Αρβανιτάκη - Ζωή κλεμμένη


Στίχοι: Σταμάτης Σπανουδάκης
Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Κατερίνα Σιάπαντα
Άλλες ερμηνείες: Ελευθερία Αρβανιτάκη

Ίσως εκείνο που ζητάς
εγώ να μην το έχω
κι απ' ό,τι ονειρεύτηκες
εγώ πολύ ν' απέχω.

Ίσως να μη σου φτάνω εγώ
γιατί πολλά ζητούσες
μα θα 'ταν όλα αλλιώτικα
αν λίγο μ' αγαπούσες.

Μη μ' αποφεύγεις μάτια μου
μη με κοιτάς σαν ξένη
ζωή που δε μοιράζεται
είναι ζωή κλεμμένη.

Ίσως να σε κρατάει εδώ
μονάχα η συνήθεια
μα όσα κι αν μου 'πες ψέμματα
σ' αγάπησα στ' αλήθεια.

Όντως Rojiblanco ο Βασίλης είναι απο τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες.
Εδώ ένα απο τα αγαπημένα τραγούδια του. ''Στέλλα''