Canciones Griegas

Απίστευτο, αλλά τώρα κοίταζα από την ίδια ακριβώς συνεργασία το εξής:



Ταιριάζουν πολύ ωραία οι φωνές τους και τα τραγούδια τους...μακάρι να κανονίσουν τπτ μαζί πάλι!
Εγώ τον Ζυγό τον είχα χάσει τότε ρε γμτ, αλλά την Σφεντόνα την θυμάμαι, πήγαινα λύκειο και με είχανε πάρει μαζί οι αδερφούλες μου... χεχε!!

Πάω για καμιά μπύρα, οπότε θα τα πούμε αύριο! Φιλάκια, καλά να περάσεις σήμερα ό,τι κ να κάνεις. (Αν είναι να κατέβεις κέντρο προσοχή: εχουν κλείσει οι δρόμοι λόγω βόμβας στον Άγνωστο Στρατιώτη...)

εγώ πάλι μόνο αν με "τραβούσε" η παρέα θα πήγαινα να ακούσω Νταλάρα - Κατσιμιχαίους και Στόκα.
Τους θεωρώ καλούς σε αυτό που κάνουν αλλά δεν με εκφράζουν μουσικά.

Σίγουρα όμως θα πήγαινα, ακόμα και μόνος μου, να ακούσω τον Γιάννη Χαρούλη.

Χαρούλης Γιάννης - Παλιό Τραγούδι



Στίχοι: Φάνης Καβαδάς
Μουσική: Μιχάλης Νικολούδης

Παλιό τραγούδι κι άγιασε
απ' το πολύ το δάκρυ
στην πλάτη του φορτώθηκε
του κόσμου τον καημό
Κι αν το ρωτήσεις θα σου πει
πατρίδα πια δεν έχω
καμιά πατρίδα δεν χωρά
ολόκληρο ουρανό

Βαφτίστηκα στο άχτι σας
στην πίκρα, στο γινάτι σας
και πιο ψηλά ανεβαίνω
Είμαι το πρώτο γάλα σας
η μυρωδιά της μάνας σας
γι αυτό σας ανασταίνω

Παλιό τραγούδι κι άγιασε
απ' την πολύ αγάπη
έγινε ρούχο του φτωχού
του μόνου συντροφιά
Κι αν το ρωτήσεις θα σου πει
τα χρόνια μου δεν ξέρω
ποιος ξέρει πότε ράγισε
πρώτη φορά καρδιά

Βαφτίστηκα στο άχτι σας
στην πίκρα, στο γινάτι σας
και πιο ψηλά ανεβαίνω
Είμαι το πρώτο γάλα σας
η μυρωδιά της μάνας σας
γι αυτό σας ανασταίνω

Αξεπέραστο, ειδικά σε ζωντανές εμφανίσεις θεωρώ και τον Σωκράτη Μάλαμα.

Σωκράτης Μάλαμας - Το γράμμα



Στίχοι - Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας

Δεν θέλω πια να σκέφτομαι τα ίδια και τα ίδια
Σαν να 'ταν όλα ψέμματα
Στάχτες κι αποκαΐδια
Θέλω ανοιχτά παράθυρα
Να με χτυπάει αέρας
Να 'χω το νου μου αδειανό
Να 'χω και πρίμο τον καιρό

Δεν θέλω πια να μου μιλάς για όσα έχεις ζήσει
Δε χάθηκε κι ο κόσμος πια
Το τζάμι αν ραγίσει
Θέλω να 'ρθεις και να με βρεις
Να κάτσεις να τα πούμε
Πως νιώθουμε παράφορα
Πως ζούμε έτσι αδιάφορα

Δεν θέλω να πικραίνεσαι
Τις Κυριακές τα βράδυα
Χωρίς αυτήν τη σκοτεινιά
Τα χρόνια μένουν άδεια

Θέλω να φύγεις να σωθείς
Να πάψεις να γκρινιάζεις
Να ξεχαστείς στη διαδρομή
Ποιος ήσουν και πως μοιάζεις
Κι έτσι θα σ' αγαπώ πολύ και θα σε βλέπω λίγο
Σαν μια γυναίκα μακρινή
Π' αγάπησα πριν φύγω

Δεν θέλω να πικραίνεσαι
Τις Κυριακές τα βράδυα
Χωρίς αυτήν τη σκοτεινιά
Τα χρόνια μένουν άδεια.

Καλημέρα Roji

Να σου πω την μαύρη μου αλήθεια του Μάλαμα τα τραγούδια προτιμώ να τα ακούω μόνη μου κι όχι σε συναυλίες.. Δεν ξέρω, μπορεί να μην τον πέτυχα εγώ σε καλή live εμφάνιση, αλλά μου βγάζει πιο πολύ στα τραγούδια του την μοναξιά.. Αυτός που αδιαμφησβήτητα μου αρέσει στα live του από αυτό το είδος είναι ο Παπάζογλου (νομίζω κάποιος είχε ανεβάσει και τον Αύγουστο παλιότερα).. Σας βάζω κι εγώ το κανείς εδώ δεν τραγουδά από live εμφάνιση:




Χαρακτηριστικά θυμάμαι, επίσης τις εμφάνισεις στο Σαββόραμα με τον Σαββόπουλο, όπου ειδικά τα αποσπάσματα του "Αχαρνής ο Αριστοφάνης γύρισε από τα θυμαράκια" ήταν κάτι που άξιζε να το δεις live-το cd σε έβαζε αμυδρά και μόνο στην διάθεση..

Σας παραθέτω ένα απόσπασμα. Αξίζει να αναφέρουμε ότι οι συντελεστές σε αυτό το cd είναι όλοι αξιολόγοι (Μπουλάς, Ιωαννίδης, Τανάγρη, Ρασούλης κλπ).



Και ειδικά αφιερωμένο στον Στέλιο μας το ίδιο απόσπασμα από Θηβαίο-Χαρούλη (ναι ναι, συμφωνώ στο ότι οι φωνές τους είναι τρομερές, απλά το άλλο είναι πιο διονυσιακό και πιο στο στύλ μου )

Την καλημέρα μου,μ'ένα τραγουδάκι των Πυξ Λάξ για τον ''χειμώνα'' που ακόμα δεν είδαμε...

Καλημέρα Κώστα,

αρχικά τρόμαξα ότι οι Πυξ Λαξ είχαν διασκευάσει το ακόλουθο τραγούδι.

Είναι παρεξηγημένος ο Τζιμάκος, αλλά καλά κάνει και τους τα λέει. Μακάρι κι αυτοί που των κατηγορούν να ήταν τόσο αληθινοί όσο κι αυτός.


Τζίμης Πανούσης - Ένα τραγούδι για το χειμώνα



Όχι δεν φταίει η μαμά μου
ούτε όπως λένε οι γιατροί
και όπως θέλει να πιστεύει ο μπαμπάς μου
μια ορμονική διαταραχή

Όχι δεν φταίει η ομορφιά μου
κι οι τρόποι μου οι κουνιστοί
ούτε κι ο παιδικός μου φίλος ο Γιωργάκης
που χαϊδευόμαστε μικροί

Μοναχογιός μικρoμεσαίων
με καθωσπρέπει ανατροφή
όμως με δείχναν και γέλαγαν στο σχολείο
και με φωνάζαν αδερφή

Γιατί δεν πήρα το ρολάκι
που μου πασάραν οι πολλοί
να παίζω το γαλάζιο αγοράκι
με την βαρβάτη την ψωλή

Έχω ένα τσίρκο στην καρδιά μου
με πήρε μπάλα η αλλαγή
έβαλα σιλικόνη στα βυζιά μου
κι έφτιαξα ψεύτικο μουνί

Καταναλώνομαι τις νύχτες
με την δικιά τους συνταγή
εγώ πουλάω τα όνειρά μου στους ξενύχτες
κι αυτοί γαμάνε μια πληγή

Ξενοδοχείο η αγκαλιά μου
για καμικάζι εραστές
κι έχει φρικάρει η σπιτονοικοκυρά μου
μ' εμένα και τους εμπρηστές

Έχω ένα πόνο στην κοιλιά μου
τη νιώθω να εγκυμονεί
θ' απλώσω στην ταράτσα τ' άντερά μου
με μανταλάκια χιαστί
και θα κρεμάσω τα ερμαφρόδιτα μωρά μου
η πρώτη μάνα τραβεστί.....