Canciones Griegas

ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΕΑ ΣΚΗΝΗ

Ένα επίκαιρο τραγουδάκι.

Αν είχα εκπομπή σήμερα, θα άρχιζα με το ακόλουθο τραγούδι που φεύγει για όλους τους φίλους του Ispania.gr.
Φυσικά στην εκτέλεση που θα ακολουθήσει, η οποία συμπεριλαμβάνεται στο διπλό CD "Οι απίθανες περιπέτειες του Φοίβου Δεληβοριά" (2008).
Η αρχική εκτέλεση είναι στο CD "Έξω" (2007), αλλά η "en vivo" είναι η αγαπημένη μου.

Και του χρόνου - Φοίβος Δεληβοριάς


(Στίχοι & Μουσική: Φοίβος Δεληβοριάς)

Πόση ώρα τώρα προσπαθείς να συνδεθείς
Και σε πετάει έξω ο υπολογιστής
Στον ξύπνιο κόσμο έξω απ' το λογισμικό
Πως βρέθηκες ξανά εδώ!

Που σου χτυπάν' την πόρτα νάνοι και παιδιά
Και ψέλνουν με βιασύνη την αρχιχρονιά
Κι εσύ που τόσο θα 'θελες να ξεχαστείς
Προφταίνεις κάτι να ευχηθείς.

Μα είν' αλήθεια πως ο χρόνος
Ό,τι παίρνει, το παίρνει για πάντα
Κι είν' αλήθεια πως μετά τα τριάντα
Είναι δύσκολο να κάνεις αρχή
Κι είν' αλήθεια πως και φέτος
το φλουρί θα το βρούνε οι άλλοι
και για σένα θα μείνει μονάχα η κραιπάλη
κι ο ύπνος το πρωί.

Μα κάποιος στρώνει τσόχα, κάποιος πλάι στο φως
Κοιτάει να πέσει έγκαιρα ο γενικός
Και κάποιος γράφει σε CD μια συλλογή
Και κάποιος ντύνεται να βγει.

Κι εσύ που πελαγώνεις και παραπατάς
Και στο τηλέφωνο ποτέ δεν απαντάς
Ανοίγεις το παράθυρό σου και κοιτάς
Και σκέφτεσαι κι εσύ να πας.

Γιατί ο χρόνος δεν υπάρχει
Γιατί ο χρόνος είσαι εσύ και οι άλλοι
Και κανείς δε γνωρίζει η ζωή που θα βγάλει
Κι όλο αυτό είναι μια μεγάλη γιορτή
Κι όποιος είπε "και του χρόνου"
θα εννοεί πως δεν τελειώσαμε φέτος
Ευτυχές και στο χέρι μας το νέο έτος
Και πες το μου κι εσύ.

ΤΟ ΞΟΔΙ-
Δίσκος αλλαγής πλέυσης και αποκατάστασης βλάβης,
έχω αλλάξει πρέπει να το καταλάβεις
Μη με ψάξεις μέσα σε διεθνιστικές τάσεις,
οι διεθνισμοί δεν πατούσαν σε υγιείς βάσεις.
Αρκετά με αυτό το παραμύθι !
Η στάθμη της σούπας του κοσμοπολίτη
έχει ανέβει τόσο που μου εγγίζει τη μύτη.
Υπάρχει πρόβλημα!
Προσπαθώ να μην χάσω την εθνική μου ταυτότητα
μέσα σε αυτό το πλήθος
που του επιβάλλανε το Υδροχοϊκό ήθος,
φορείς της νέας εποχής που δουλέυανε στο ημίφως.

Γι αυτό στην εποχή μας ως συνήθως ,
είν 'απών το πολιτικό όν του Αριστοτέλη,
Η νέα παγκόσμια τάξη θέλει έναν άνθρωπο κουρέλι,
απλό αριθμό μέσα σε στατιστικές,
Μια κοινωνία απο ομογενοποιημένους καταναλωτές,
Μας θέλει πιόνια στην σκακιέρα
των παγκόσμιων εξουσιαστών,
των καρτέλ πετρελαίου και των πολυεθνικών εταιρειών,
Και δυστυχώς πάει κάπως έστι λοιπόν....

Όλοι ζούνε δίχως τη παραμικρή υποψία ,
ενώ η αρρώστεια έχει αρχίσει να μας τρώει το πόδι
Θα είναι αργά όταν θα ανακαλύψεις τη συνομωσία ,
θα είναι αργά ότα θα βρισκόμαστε στο ξόδι.

Σοφόν το σαφές ,
Όμως όλοι μιλάνε με μισόλογα κι υπεκφυγές.
Η σύγχρονη διανόηση φέρνει σύγχηση και συσκότιση
αντί να δίνιε φώτιση.
Είναι γεγονός πώς τελούμε υπο κατοχή,
Μας διοικούνε πολιτικοί με ομιχλώδη καταγωγή,
σκοτεινών κέντρων αποφάσεων υποτακτικοί.
Δήεν πνευματικοί ταγοί
τηρούν μιά ένοχη ανοχή.
Όλα μας ωθούνε πρός μια νέα εποχή ζόφου,
η πτώση είναι συνώνυμο της προόδου.
Δεν μας θέλουν Έλληνες
αλλά πολίτες του κόσμου
...βλέπεις του μαζανθρώπου η ιδεολογία
βολεύει τα παγκόσμια εξουστιατικά ιερατεία,
τα οποία εξάγουν ένα μοντέλο
και προσπαθούν να μας το επιβάλλουν
με το έστι θέλω.

Δεν θέλουν μια ειρηνική παγκόσμια κοινότητα,
που να αφήνει περιθώρια στην πολλαπλότητα.
Κατ'αυτούς παγκοσμιοποίηση
σημαίνει ισοπεδωτική μονομορφοποίηση.
Γι' αυτό έχουνε βάλει στο στόχαστρο
το όμαιμον, το ομόγλωσον,
το ομόθρησκον και το ομότροπόν μας.
Έχουν φτιάξει μια θηλειά για το λαιμό μας.
παραχαράσυουνε το παρελθόν μας
προς όφελος του δικού τους μέλλοντος,
ετοιμάζουν την έλευση ενώς κυβερνομεσαίωνος
Σκοταδισμός για σένα και για μένα
σκοταδισμός 2001
Βάλλουνε πανταχώθεν εσκεμμένα
ενάντια στο αδογμάτιστο ελληνικό πνεύμα.
Να μη σου προκαλλέι καθόλου έκπληξη,
η επιχείρηση εθνοκτονία σε εξέλιξη.
Χωρίς αντίδραση μπαίνουμε στο στόμα του λύκου,
η Ελλάς μια αποικία νέου τύπου.
Ρόλο Δούρειου Ίππου
παίζουνε τα στρατευμένα τους φερέφωνα.
Αυτοί που εκλέγονται δουλέυουνε για ξένα συμφέροντα,
ανοίγουν την Κερκόπορτα,
συνεπικουρούμενοι απο σύγχρονους
Ηρόστρατους κι Εφιάλτες.
Δεν γίνονται αντιληπτοί
απο ένα έθνος με υπνοβάτες

Κίτρινα Ποδήλατα - Θα πάρω φόρα



Γίναμε σκλάβοι δέκα τυπάκων που τον πλανήτη τον κρεμάνε σα μπρελόκ
Θερίζουν πλούτη και σπέρνουν πείνα, θέλουν να δουν να φτύνουμε αίμα στη ρουτίνα
Νοιάζονται τόσο για τα παιδιά σου, τους ψηφοφόρους που χεις μέσα στην κοιλιά σου
Θα τους σπουδάσουν, δουλειά να πιάσουν και με ρουσφέτια υποκλίσεις να χορτάσουν

Μα εγώ θα ζήσω μέσα στη μέρα, θέλω τα χέρια να σηκώνω στον αέρα
Θέλω τον ήλιο και οξυγόνο κι αυτό το μέλλον με ελπίδα ανταμώνω
Θέλω οξυγόνο, θέλω να ζήσω, θέλω να ζήσω, ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ!

Κι άμα τα πάρω, θα πάρω φόρα, θα σας ρημάξω στις κλωτσιές στην ανηφόρα
Άμα τα πάρω δε θα μπορέσουν δυο διμοιρίες από ΜΑΤ να με βολέψουν
Κι έτσι πλανιέμαι, έτσι ξεχνιέμαι, κρύβομαι μέσα μου και κάνω πανικό
Έτσι πλανιέμαι, έτσι ξεχνιέμαι, τη φαντασία μου χορεύω στο κενό

Αξιοπρέπεια κι αρχές λείπουν ταξίδι και την καρδιά μας που διψά ποτίζουν ξίδι
Ματαιόδοξοι μασόνοι κυβερνάνε ρε μα οι μεγάλοι χορηγοί που πολύ μας αγαπάνε
Θα μας γλιτώσουν, είναι σπουδαίοι! Θα μας αφήσουν να ρημάξουμε στα βράχια τελευταίοι
Δημοκρατία κι αξιοκρατία πλέον πωλούνται σε πανέρια σε ευκαιρία!
Μα εμείς πονάμε αυτό τον τόπο, σφίγγουμε δόντια και λουριά για την Ελλάδα ρε γαμώτο
Νομίζουμε ποτέ δε θα μιλάμε, όμως τα πρόβατα τους λύκους θα τους φάνε!

Μα εγώ θα ζήσω μέσα στη μέρα, θέλω τα χέρια να σηκώνω στον αέρα
Θέλω τον ήλιο και οξυγόνο κι αυτό το μέλλον με ελπίδα ανταμώνω
Αχ Ελλάδα σ αγαπώ και βαθιά σ ευχαριστώ που με έμαθες ποτέ να μην κωλώνω!

Υπόγεια Ρεύματα τώρα

Άλλη μια καλή ελληνική μπάντα, δυστυχώς όμως δεν υπάρχει πια

Τρυπες - Ταξιδίαρα Ψυχή



Λονδίνο, Άμστερνταμ ή Βερολίνο
έχεις ξεχάσει που ακριβώς θέλεις να πας
όσα και αν έχω δανεικά πια δεν σου δίνω
να κάνεις βόλτες με το magic bus
όσα και αν έχω δανεικά πια δεν σου δίνω
να κάνεις βόλτες με το magic bus

Ταξιδιάρα ψυχή,
και αν θέλω δίπλα σου είναι δύσκολο να μένω,
καιρός να δω την δικιά μου ζωή,
σ'αυτό το ταξίδι δεν θα σε περιμένω.

Θα ψωνιστώ, και κάποιο βράδυ,
ότι έχω μέσα μου για σένα θα το σβήσω,
είναι μονόδρομος ο δρόμος που΄χεις πάρει,
και δεν σε βλέπω να γυρίζεις πίσω,
είναι μονόδρομος ο δρόμος που΄χεις πάρει,
και δεν σε βλέπω να γυρίζεις πίσω,

Ταξιδιάρα ψυχή,
και αν θέλω δίπλα σου είναι δύσκολο να μένω,
καιρός να δω την δικιά μου ζωή,
σ'αυτό το ταξίδι δεν θα σε περιμένω