ΕΠΑΡΚΕΙΑ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΙΣΠΑΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ!

Περισσότερα
14 Χρόνια 6 Μήνες πριν #5344 από Nikos40
Καλησπέρα παιδιά,

η άποψη μου στο θέμα είναι ότι είναι ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ άνθρωποι με το DELE Superior ή με το Proficiency ή με οποιοδήποτε άλλο πτυχίο επιπέδου C2 να διδάσκουν μια ξένη γλώσσα. Πρωτίστως βέβαια, φταίει το ελληνικό κράτος που έχει δώσει αυτό το δικαίωμα, τα συνοικιακά φροντιστήρια ξένων γλωσσών, που επιλέγουν ανάλογα άτομα να διδάξουν για να τους δώσουν τρείς και εξήντα και τέλος οι γονείς που δεν πληροφορούνται σωστά για τις σπουδές κάποιων, που προσλαμβάνουν να διδάξουν ιδιαίτερα μαθήματα στα παιδιά τους.

Η φίλη Latina υποστηρίζει ότι είναι όλα θέμα εμπειρίας....τότε της προτείνω να πάει σε ένα νοσοκόμο, που δουλειά του είναι να δίνει εργαλεία στο χειρουργείο να την χειρουργήσει (της εύχομαι ολόψυχα να είναι πάντα υγιής, ένα απλό παράδειγμα φέρνω) και αυτός μετά από χρόνια θα έχει μεγάλη εμπειρία.

Η παιδαγωγική κατάρτιση, τα γλωσσολογικά, μορφολογικά και συντακτικά φαινόμενα μιας γλώσσας, η διδακτική και μάλιστα ώς ξένης γλώσσας ή δεύτερης, το πολιτισμικό υπόβαθρο και ιδιατέρως της διαπολιτισμικότητας, το ψυχολογικό υπόβαθρο και τέλος η σωστή αξιολόγηση και συμβουλευτική των μαθητών αποκτούνται μέσω της εξάσκησης της/του κατόχου DELE Superior και Proficiency???

Είμαι εκπαιδευτικός και όχι ξένης γλώσσας και γνωρίζω πολύ καλά τα προβλήματα της ελληνικής παιδείας. Ουδέποτε θα άφηνα τα παιδιά μου σε τέτοια χέρια. Είμαστε όλοι υπέυθυνοι για τις πράξεις μας.

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

Περισσότερα
14 Χρόνια 6 Μήνες πριν #5346 από gaditana
Ε.Σ.Σ.Δ. Για να μην δημιουργώ λάθος εντυπώσεις και παρανοήσεις (είμαστε και σε προεκλογική περίοδο!) μπαίνω κατευθείαν στο θέμα…

Ε.Σ.Σ.Δ. = Εντιμότητα Συνέπεια Σεβασμός Δημιουργικότητα

Το ζήτημα της διδασκαλίας συχνά αντιμετωπίζεται με αρκετή ελαφρότητα ενώ κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν θα έπρεπε.

Προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης δηλώνω ότι δεν προσωποποιώ το θέμα.

Αναρωτιέμαι αν εμπειρία σημαίνει ότι μαθαίνω στου κασίδη το κεφάλι. Βολικό…

Μήπως πάλι εμπειρία σημαίνει ότι κάποιος με το πέρασμα του χρόνου αποκτά όλο και περισσότερη άνεση και αυτοπεποίθηση εφαρμόζοντας με απόλυτο σεβασμό μέσα από τη διαδικασία της δημιουργικής διδασκαλίας το γνωστικό αντικείμενο το οποίο έχει σπουδάσει σε βάθος (μεγάλη κουβέντα) και σε όλες του της διαστάσεις (ακόμα πιο μεγάλη κουβέντα).

Διαλέγω το δεύτερο πρώτα από όλα και πάνω από όλα γιατί κάποιος θα μου εμπιστευθεί το παιδί του και τον σέβομαι απεριόριστα.

Διαλέγω το δεύτερο γιατί κάποιος θα με πληρώσει από τον (πολλές φορές απειροελάχιστο) μισθό του και το εκτιμώ βαθιά.

Διαλέγω το δεύτερο γιατί κάποιος για να με ακούσει θα θυσιάσει τον (ακόμα πιο απειροελάχιστο) ελεύθερό του χρόνο και τον νοιώθω ουσιαστικά.

Οι σπουδές και σε ένα δεύτερο επίπεδο η συνεχής επιμόρφωση του διδάσκοντα δεν πρέπει να παίζουν συμπληρωματικό ρόλο, αλλά, κατά την ταπεινή μου γνώμη, επιβάλλονται, πρώτα από όλα από την συνείδηση του ίδιου του καθηγητή. Πέραν του ότι είναι ευεργετικό για τον ίδιο ως επαγγελματία και ως άνθρωπο, δείχνουν εντιμότητα κα ωριμότητα.

Είναι γλυκό αλλά μακρύ και πολλές φορές απαιτητικό το ταξίδι της γνώσης, αλλά μόνο με αυτόν τον τρόπο θα σταθούμε με συνέπεια απέναντί στο μαθητή μας.

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

Περισσότερα
14 Χρόνια 6 Μήνες πριν - 14 Χρόνια 6 Μήνες πριν #5347 από Γανυμήδης
Κατ’ αρχήν ήθελα να ενημερώσω ότι η απόκτηση του DELE Superior αποτελεί προϋπόθεση για να λάβει κανείς επάρκεια διδασκαλίας όχι μονάχα στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Δηλαδή όλα τα επίσημα πιστοποιητικά γλωσσομάθειας επιπέδου C2, σύμφωνα με το συμβούλιο της Ευρώπης, μπορούν να παρέχουν επάρκεια διδασκαλίας τής γλώσσας ως ξένη.

Η επάρκεια διδασκαλίας στα διπλώματα επιπέδου C2 είναι μελετημένη να συμβάλει στη διάδοση της γλώσσας και στην προσέλκυση συμμετοχής στην εξέτασή της, καθώς και στη συνέχιση της μελέτης της. Γιατί όσο πιο μεγάλη ισχύ έχει ένα πτυχίο τόσο μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζεται για την απόκτησή του. Η παροχή λοιπόν της επάρκειας διδασκαλίας συμβάλει στην διατήρηση, αλλά και ενδυνάμωση του ενδιαφέροντος για την ισπανική γλώσσα και κουλτούρα.

Μία ακόμα πτυχή για τη ενθάρρυνση της μελέτης της ισπανικής γλώσσας πρέπει να είναι η «φιλικότητα» της εξέτασής της. Μην φανταστείτε ότι όσο πιο δύσκολο είναι κανείς να αποκτήσει το Superior τόσο καλύτερος καθηγητής τής γλώσσας θα γίνει. Επιπλέον, μην φανταστείτε ότι όποιος έχει το Superior ως προσόν και προϋπόθεση για να διδάξει, μειονεκτεί απέναντι σε όλους αυτούς τους καθηγητές που το μοναδικό τους πλεονέκτημα είναι ότι έχουν τη γλώσσα μητρική. Η ικανότητα διδασκαλίας πρέπει να είναι αυτόνομη και να ξεπερνάει τα αντικειμενικά χαρακτηριστικά τής γλωσσικής ικανότητας και επιτέλεσης που μπορεί να έχει ένας καθηγητής.

Είναι μέγα λάθος να γκρινιάζουμε ή να δυσπιστούμε για την ικανότητα και επάρκεια διδασκαλίας που μπορεί να δώσει σε κάποιον το Superior ή να ζητάμε πιο αυστηρή εξέταση του διπλώματος, γιατί ο πρώτος χαμένος θα είναι η ίδια η ισπανική γλώσσα. Αυτό το λάθος έχουν κάνει οι ιθύνοντες για τη διάδοση και εξέταση της ιταλικής γλώσσας και οδηγούν σιγά-σιγά τη γλώσσα στην απομόνωση. Το να εξετάζεσαι σε μια ξένη γλώσσα πρέπει να είναι χαρά, πρέπει η εξέτασή της να είναι φιλική και η απόκτηση των πιστοποιητικών της εφικτή. Με αυτές τις προϋποθέσεις δημιουργούμε καλύτερους πτυχιούχους όσον αφορά την αγάπη τής γλώσσας για τη διδασκαλία της και τη διάδοσή της.

Όλα αυτά τα παραπάνω τα αναφέρω παρ’ όλο που εγώ, προσωπικά, δεν στηρίζομαι στο Superior για τη διδασκαλία των Ισπανικών, αλλά δεν νομίζω ότι ένας μαθητής μου θα υστερήσει στη διδασκαλία τής γλώσσας έχοντας μονάχα το Superior. Εξάλλου είναι ανέντιμο να προετοιμάζουμε μαθητές γι’ αυτό το πτυχίο και ταυτόχρονα να σφετεριζόμαστε τη ισχύ του και τη δύναμή του. Πιστεύω ότι επιζήμιοι είναι όλοι αυτοί οι καθηγητές που λόγω των τίτλων τους απαξιώνουν τη σπουδαιότητα και τη δύναμη των διπλωμάτων-πιστοποιητικών γλωσσομάθειας μόνο και μόνο για να επιδείξουν την δική τους επιστημονική κατάρτιση. Πιστεύω ότι είναι επιζήμιοι όλοι αυτοί οι καθηγητές που λόγω των τίτλων τους έχουν αποστειρώσει τη διδασκαλία τής ισπανικής γλώσσας και οραματίζονται την αποστείρωση και στην εξέτασή της.
Last edit: 14 Χρόνια 6 Μήνες πριν by Γανυμήδης.

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

Περισσότερα
14 Χρόνια 6 Μήνες πριν #5351 από panos1984
Η ειδοποιός διαφορά για έναν πτυχιούχο Παν/μίου κι έναν κάτοχο γλωσσομάθειας επιπέδου C2 έγκειται στο ότι ο πρώτος συν τοις άλλοις έχει δικαίωμα να ανοίξει δικό του φροντιστήριο, ενω ο δεύτερος απλά μπορεί να διδάξει - σύμφωνα πάντα με τις επιταγές του Υπουργείου Παιδείας.

Η δική μου θέση στο θέμα αυτό είναι ότι οι κάτοχοι ενός πτυχίου γλωσσομάθειας C2 θα πρέπει να εξετάζονται και σε κάτι παραπάνω εάν θέλουν να πάρουν άδεια διδασκαλίας (εξετάση σε διδακτική ή σε θέματα παιδαγωγικής). Μην το θεωρήσετε ρατσιστικό, αλλά δεν μπορεί να έρχεται η γειτόνισσα μου που έχει 3 παιδιά κι επειδή δεν μπορεί να βρεί δουλεία, μου λέει οτι θα πάρει το proficiency για να διδάξει αγγλικά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!:dry: :dry: :dry: Μπορεί αυτο να είναι ακραίο παράδειγμα, αλλά οι περισσότερες περιπτώσεις που εγώ ξέρω έτσι έχουν.

Όπως και να το κάνουμε, οι κάτοχοι ενός Πανεπιστημιακού τίτλου έχουν εξεταστεί σε διάφορα επίπεδα της γλώσσας, της ιστορίας της, της γλωσσολογιας της, της διδακτικής της - χωρίς αυτο να σημαίνει απαραίτητα οτι είναι ικανοί να διδάξουν, αλλά υπάρχει μια κατάρτιση παραπάνω.

La certidumbre que parece traer el futuro es una ilusion......

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

Περισσότερα
14 Χρόνια 6 Μήνες πριν #5352 από gaditana
Με την καταχώρηση του φίλου Γανυμηδη τίθενται διάφορα θέματα τα οποία αριστοτεχνικά μπλεγμένα (αριστοτεχνικά ξε-αριστοτεχνικά, μπλεγμένα πάντως σίγουρα) δημιουργούν ένα χαριτωμένο μπάχαλο.

Πρώτο θέμα: σύνδεση πτυχίου C2 με την άδεια διδασκαλίας και όχι με την γνωστική επάρκεια της γλώσσας (επ’ αυτού και μόνον του θέματος εξέφρασα την ταπεινή μου γνώμη)
Δεύτερο θέμα: Τρόπος εξέτασης για την κτήση πτυχίου C2 (ή οποιοδήποτε άλλου πτυχίου φαντάζομαι)
Τρίτο θέμα: Το μέλλον της ιταλικής ως ξένης γλώσσα στην Ελλάδα.

(Κατ’ αρχήν ήθελα να ενημερώσω ότι η απόκτηση του DELE Superior αποτελεί προϋπόθεση για να λάβει κανείς επάρκεια διδασκαλίας όχι μονάχα στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Δηλαδή όλα τα επίσημα πιστοποιητικά γλωσσομάθειας επιπέδου C2, σύμφωνα με το συμβούλιο της Ευρώπης, μπορούν να παρέχουν επάρκεια διδασκαλίας τής γλώσσας ως ξένη.)
- Ενδιαφέρον. Θα στοιχημάτιζα ότι θα ήταν ελληνική πρωτοτυπία…

(Η επάρκεια διδασκαλίας στα διπλώματα επιπέδου C2 είναι μελετημένη να συμβάλει στη διάδοση της γλώσσας και στην προσέλκυση συμμετοχής στην εξέτασή της, καθώς και στη συνέχιση της μελέτης της.)
- Θέλω να πιστεύω ότι πρωτίστως στη διάδοση της γλώσσας καθώς και στη συνέχιση της μελέτης της συμβάλουν, αν μη τι άλλο, παράγοντες πολύ πιο ουσιαστικοί από το δέλεαρ απόκτηση άδειας διδασκαλίας.

(Γιατί όσο πιο μεγάλη ισχύ έχει ένα πτυχίο τόσο μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζεται για την απόκτησή του.)
- Νομίζω ότι ένας τίτλος γλωσσομάθειας σε επίπεδο C2 ούτως ή άλλως έχει μεγάλη ισχύ την οποία κανείς δεν αμφισβητεί (δίνει αρκετά μόρια σε πολλούς διαγωνισμούς, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για πρόσληψη σε πολλές δουλειές). Άλλωστε η σπουδαιότητα του εκφράζεται και επικυρώνεται και μέσω των διατυπώσεων του Ευρωπαϊκού Πλαισίου για τις ξένες γλώσσες. Σε προσωπικό δε επίπεδο πιστεύω ότι είναι επιβράβευση και πολύ σημαντική επίτευξη γιατί έρχεται μετά από πολύ κόπο και πολύ προσπάθεια.

(Η παροχή λοιπόν της επάρκειας διδασκαλίας συμβάλει στην διατήρηση, αλλά και ενδυνάμωση του ενδιαφέροντος για την ισπανική γλώσσα και κουλτούρα.)

???????????

(Μία ακόμα πτυχή για τη ενθάρρυνση της μελέτης της ισπανικής γλώσσας πρέπει να είναι η «φιλικότητα» της εξέτασής της.)
-Έτσι είναι


(Μην φανταστείτε ότι όσο πιο δύσκολο είναι κανείς να αποκτήσει το Superior τόσο καλύτερος καθηγητής της γλώσσας θα γίνει.)
- Είναι πράγματα ασύνδετα ούτως ή άλλως. Έναν καλό δάσκαλο δεν τον κάνει η κατοχή οποιουδήποτε πτυχίου πόσο μάλλον η έλλειψη αυτού.

(Επιπλέον, μην φανταστείτε ότι όποιος έχει το Superior ως προσόν και προϋπόθεση για να διδάξει, μειονεκτεί απέναντι σε όλους αυτούς τους καθηγητές που το μοναδικό τους πλεονέκτημα είναι ότι έχουν τη γλώσσα μητρική.)
- Ούτε κατά διάνοια βέβαια. Αλλά επειδή (κατά περίπτωση φαντάζομαι) δεν ισχύει το πλεονέκτημα του δεύτερου δεν σημαίνει ότι επιβεβαιώνετε κατά κανόνα η ικανότητα του πρώτου.

(Η ικανότητα διδασκαλίας πρέπει να είναι αυτόνομη και να ξεπερνάει τα αντικειμενικά χαρακτηριστικά της γλωσσικής ικανότητας και επιτέλεσης που μπορεί να έχει ένας καθηγητής.)
- Η ικανότητα διδασκαλίας θα πρέπει να είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα αντικειμενικά χαρακτηριστικά (τουλάχιστον με αυτά) της γλωσσικής ικανότητας και επιτέλεσης που μπορεί και οφείλει να έχει ένας καθηγητής.
Συχνά ακούμε (και μάλιστα συχνότερα από ότι θα έπρεπε) «είναι καλός γνώστης του αντικειμένου, καλός ερευνητής αλλά δυστυχώς κακός δάσκαλος που δεν έχει μεταδοτικότητα». Αν αυτό είναι λυπηρό τότε το «έχει μεταδοτικότητα (σε τι άραγε?) αλλά δεν ξέρει το αντικείμενό του» είναι τουλάχιστον φαιδρό…

(Είναι μέγα λάθος να γκρινιάζουμε)
- Δεν νομίζω ότι γκρινιάζει κάποιος όταν εκφράζει την άποψη πάντα με προσεκτικό τρόπο και έχοντας ως κύριο μέλημά του να μην προσβάλλει τον συνομιλητή του…

(ή να δυσπιστούμε για την ικανότητα και επάρκεια διδασκαλίας που μπορεί να δώσει σε κάποιον το Superior)
- Έχει ο καθένας δικαίωμα να δυσπιστεί και να ανησυχεί και επιπλέον να εκφράζει άποψη συζητώντας για ένα θέμα που τέθηκε και κατά την γνώμη του τον αφορά

(ή να ζητάμε πιο αυστηρή εξέταση του διπλώματος,)
- Υπάρχει τέτοιο ζήτημα? Δεν είμαι ενήμερη…

(γιατί ο πρώτος χαμένος θα είναι η ίδια η ισπανική γλώσσα.)
- Ο.Κ.!


(Αυτό το λάθος έχουν κάνει οι ιθύνοντες για τη διάδοση και εξέταση της ιταλικής γλώσσας και οδηγούν σιγά-σιγά τη γλώσσα στην απομόνωση.)
- Ο δευτερεύοντας ρόλος που παίζουν τα ιταλικά, μαζί με τα ισπανικά, στη δημόσια εκπαίδευση είναι άλλη συζήτηση πολύ πολύ μεγάλη. Σίγουρα όμως είναι υπερβολικό να μιλάμε για σταδιακή απομόνωση τους. Από πού προέκυψε αυτό το στοιχείο και πώς συνδέεται με το θέμα σύνδεση κατοχή πτυχίου C2-αδεια διδασκαλίας? Αν η ευρεία διάδοση μιας γλώσσας συνδέεται με το δέλεαρ παροχής άδειας διδασκαλίας στους κατόχους της…αλίμονο…

(Το να εξετάζεσαι σε μια ξένη γλώσσα πρέπει να είναι χαρά, πρέπει η εξέτασή της να είναι φιλική και η απόκτηση των πιστοποιητικών της εφικτή)
- Δεν νομίζω ότι διαφωνεί κανείς σε αυτό το θέμα. Σε γενικές γραμμές τα πτυχία των ισπανικών είναι φιλικά προς τον εξεταζόμενο. Βέβαια δεν ξέρω τι θα συμβεί αργότερα, καθώς ο μέσος όρος ηλικία των εξεταζόμενων, κυρίως εδώ στην Ελλάδα, όλο και κατεβαίνει. Κινήσεις τύπου Escolar από το Cervantes είναι ελπιδοφόρες και ελπίζω να επεκταθεί και σε άλλα επίπεδα. Ελπίζω και το ΚΠΓ να ακολουθήσει.

(Με αυτές τις προϋποθέσεις δημιουργούμε καλύτερους πτυχιούχους όσον αφορά την αγάπη της γλώσσας για τη διδασκαλία της και τη διάδοσή της.)
- Δεν νομίζω ότι διαφωνεί κανένας.

(Όλα αυτά τα παραπάνω τα αναφέρω παρ’ όλο που εγώ, προσωπικά, δεν στηρίζομαι στο Superior για τη διδασκαλία των Ισπανικών.)
- Δεν καταλαβαίνω γιατί αυτή σου η δήλωση πρέπει να λειτουργεί ενισχυτικά ως προς την μια ή άλλη άποψη. Δεν καταφέρεται προσωπικά κανείς ενάντια σε ανθρώπους που διδάσκουν ισπανικά υπό οποιαδήποτε ιδιότητα. Η συζήτηση, τουλάχιστον όσο αφορά εμένα, περιορίζεται αυστηρά και μόνο κατά πόσο είναι, ας μην πούμε σωστό, αλλά αποτελεσματικό να συνδεθεί η απόκτηση του τίτλου επάρκειας της γλώσσας με την άδεια διδασκαλία αυτής.

(Εξάλλου είναι ανέντιμο να προετοιμάζουμε μαθητές γι’ αυτό το πτυχίο και ταυτόχρονα να σφετεριζόμαστε τη ισχύ του και τη δύναμή του,)
- Κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν σφετερίζεται καμιά ισχύ και καμιά δύναμη κανενός πτυχίου. Ας μη μεγαλοποιούμε καταστάσεις και ας μην βλέπουμε φαντάσματα, ιδιαίτερα εκεί που δεν υπάρχουν.

(ή να ζητάμε πιο αυστηρή εξέταση του διπλώματος,)
- Συμβαίνει κάτι τέτοιο? Αν συμβαίνει, που δεν το νομίζω, κακώς.

(Πιστεύω ότι επιζήμιοι είναι όλοι αυτοί οι καθηγητές που λόγω των τίτλων τους απαξιώνουν τη σπουδαιότητα και τη δύναμη των διπλωμάτων-πιστοποιητικών γλωσσομάθειας μόνο και μόνο για να επιδείξουν την δική της επιστημονική τους κατάρτιση.)
- Μάλιστα! Προσέγγιση αν μη τι άλλο πρωτότυπη!

(Πιστεύω ότι είναι επιζήμιοι όλοι αυτοί οι καθηγητές που λόγω των τίτλων τους έχουν αποστειρώσει τη διδασκαλία της ισπανικής γλώσσας)
- Δεν νομίζω ότι διαφωνεί κανένας. Θα πρέπει να είμαστε εντελώς αντίθετοι με τους καθηγητές που αποστειρώνουν την διδασκαλία οποιουδήποτε γνωστικού αντικειμένου γενικώς.

(…και οραματίζονται την αποστείρωση και στην εξέτασή της.)
- Επανέρχεται το θέμα της εξέτασης της γλώσσας. Είναι ένα θέμα ενδιαφέρον που φαίνεται να σε απασχολέι ιδιαίτερα και ετσι πρέπει. Να μας απασχολεί όλους. Μήπως να θίγαμε και αυτό το θέμα με τους εξεταστε?...

Τέλος, πραγματικά αν κάποιος οραματίζεται (!) αποστείρωσης της εξέτασης ή της διδασκαλίας είναι κατακριταίο...

Φιλικά gaditana
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": Ciudadano Condal

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

Περισσότερα
14 Χρόνια 6 Μήνες πριν - 14 Χρόνια 6 Μήνες πριν #5356 από Γανυμήδης
Θέλω να ευχαριστήσω το μέλος gaditana για την ερμηνεία και κριτική των γραφόμενών μου. Πάντοτε πίστευα ότι ο γραπτός λόγος κάνει αυτόνομη καριέρα ερμηνείας και αντίληψης απ’ αυτή που πραγματικά έχει στοχεύσει ο συγγραφέας τού λόγου. Αυτό εγώ το αντιλαμβάνομαι ως θετικό.

Όταν ήρθα στην Ελλάδα και ξεκίνησα να διδάσκω ξένες γλώσσες, σοκαρίστηκα όταν οι μαθητές μου (κατά κανόνα φοιτητές) κάνοντας 6 ολόκληρα χρόνια γαλλικά στο σχολείο τους, βρίσκονταν σε επίπεδο γλωσσομάθειας Α1, το πολύ Α2. Πώς ερμηνεύεται αυτό, αν λάβουμε υπόψη ότι οι καθηγητές τους ήταν πτυχιούχοι Γαλλικής Φιλολογίας; Φταίνε οι καθηγητές; Φταίει το εκπαιδευτικό σύστημα; Φταίει η ύλη που καλούνται να διδάξουν;

Η δική μου άποψη είναι ότι όταν διδάσκω δεν μετράνε ούτε τα μεταπτυχιακά μου, ούτε το διδακτορικό μου. Αλλά η αγάπη που έχω για τη δουλειά μου και τις γλώσσες που διδάσκω.
Έχω γνωρίσει πολλούς συναδέρφους μου, με σπουδαίους πανεπιστημιακού τίτλους. Οι περισσότεροι όμως απ’ αυτούς είναι επαναπαυμένοι στα πτυχία τους και δεν ενδιαφέρονται ή δυσανασχετούν στο να ενημερώνονται και να επιμορφώνονται ενόψει της δυναμικότητα της γλώσσας.

Αντίθετα έχω γνωρίσει πολλούς συναδέρφους μου, με μοναδικό τους πιστοποιητικό τίτλο το Superior, οι οποίοι κατά κανόνα συνεχώς προβληματίζονται και αναζητούν τους καλύτερους δυνατούς τρόπους για την αποτελεσματικότητα της διδασκαλίας τους, χωρίς να τσιγκουνεύονται (παρ’ όλο που αξιώνουν λιγότερα χρήματα απ’ τους απόφοιτους πανεπιστημίου) να αγοράζουν βιβλία που θα μπορούν να τους εξασφαλίσουν ιδέες για δημιουργική χρήση τής γλώσσας.

Η δική μου αντίληψη έχει καταγράψει ότι όσο πιο σημαντικούς πανεπιστημιακούς τίτλους κατέχει ένας καθηγητής, τόσο περισσότερη απαξίωση είναι πιθανό να εκδηλώσει για το αντικείμενο, τους στόχους και τους σκοπούς τής δουλειάς του.

Δεν είναι τυχαίο ότι εξαιρετικά μεγάλος αριθμός αυτών που κατέχουν σημαίνουσες θέσεις (κυρίως λόγω των σπουδών τους και κατά προέκταση της κοινωνικής τους θέσης) είναι επαναπαυμένοι στον πάτο τού θρόνου τής καθιέρωσης, χρησιμοποιώντας τη θέση τους όχι για να δημιουργήσουν, αλλά για να εξαντλούν, επιβάλλουν, επιδεικνύουν και να εκμεταλλεύονται το κύρος και την εξουσία που τους δίνει η θέση αυτή.

Αν γυρίσω 15 χρόνια πίσω, υπήρχαν στα πανεπιστήμια καθηγητές που σε γοήτευαν, όχι για τις γνώσεις τους, αλλά για τη γενικότερη παιδεία και αντίληψη που είχαν για τη ζωή, το ρόλο τους, τη συμβολή τους, αλλά κι απ’ την αγάπη τους τόσο για τη δουλειά τους, όσο και για τους φοιτητές τους.

Στις μέρες μας, όπου οι γνώσεις των καθηγητών είναι σαφώς αναβαθμισμένες, η παιδεία τους όμως είναι απογοητευτική, το ίδιο και η διδασκαλία τους. Παρατηρώ ότι τα βασικά συστατικά τής επιτυχίας ενός ακαδημαϊκού καθηγητή στις μέρες μας είναι η αλαζονεία, η υπεροψία, η αγένεια και η κακοβουλία.

Που θέλω να καταλήξω με όλα αυτά; Σίγουρα όχι για να μπερδέψω κανέναν χαριτωμένα. Πιστεύω ότι αυτοί που διδάσκουν μια ξένη γλώσσα μονάχα με το πιστοποιητικό γλωσσομάθειας C2, εκδηλώνουν δυσανάλογα καλύτερη εκπαιδευτική και διδακτική ικανότητα, αλλά και προσήλωση στην δουλειά τους από τους πανεπιστημιακούς απόφοιτους.
Παρεμπιπτόντως, να αναφέρω ότι εγώ διδάχτηκα την ελληνική γλώσσα στο πανεπιστήμιο από κορυφαίους καθηγητές, ωστόσο κατάφερα να την μάθω από ιδιαίτερα μαθήματα καθηγητών που δεν την είχαν ούτε μητρική τους, ούτε την είχαν σπουδάσει στο πανεπιστήμιο. Αυτό σας λέει κάτι;
Last edit: 14 Χρόνια 6 Μήνες πριν by Γανυμήδης.
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": EfakiK

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

Χρόνος δημιουργίας σελίδας: 0.168 δευτερόλεπτα