Canciones Griegas

Καλημέρα Υota

Το "Καλημέρα" είναι από τις αγαπημένες μου ελληνικές λέξεις... όπως και τραγούδια.

Του Μάνου Λοΐζου λοιπόν:

Χάρις Αλεξίου - Μια καλημέρα



Στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου

Στο μονοπάτι σαν θα βγεις,
Μιας ανοιξιάτικης αυγής,
Να μη ξεχάσεις να της πεις
Μια καλημέρα της ζωής

Μια καλημέρα είν' αυτή
Πες τη κι ας πέσει χάμω
Πες τη κι ας πέσει χάμω
Παλάτια χτίζουν οι θεοί
κι εμείς πάνω στην άμμο
κι εμείς πάνω στην άμμο

Με τα χαράματα σαν βγεις
Από την πόρτα της ζωής
Μια καλημέρα να της πεις
Κι ας είσαι μόνος μες στη γη

Μια καλημέρα είν' αυτή ...

Του Νίκου Ζούδιαρη και το παρακάτω τραγούδι του 2001 με τίτλο '' Η Ασφαλτος που τρέχει'' απο τον ομώνυμο δίσκο με τον Γιώργαρο.

Κώστα πολύ καλό το προηγούμενο, από τα ωραία ζεϊμπέκικα..

Καλημέρες

Κάθε χρόνο υπάρχει μία, ή και περισσότερες περίοδοι, που παθαίνω την λεγόμενο δεληβορίαση. Εκείνες τις ημέρες ακούω πολύ δεληβοριά, παρακαλουθώ το φόρουμ και τις συζητήσεις, διαβάζω συνεντεύξεις. Αυτό γίνεται κάποια χρόνια τώρα και ξεκινάει με ή χωρίς έναυσμα.

Κι επειδή όπως φαίνεται είμαι στα πρόθυρα να αρχίσω την νέα περίοδο (γιατί τα Χριστούγεννα είναι κατεξοχήν περίοδος Δεληβορίασης, πάει ασορτί με τους Καλικάντζάρους και την Αγέλαστη Πολιτεία και τις επιτυχίες του Sinatra), θα ήθελα να αναρτήσω το παραπάνω τραγούδι από τον δεύτερο δίσκο του, στο οποίο έχω ιδιαίτερη αγάπη (ίσως έχω και μία τάση να κάνω δύσκολο ύπνο χαχα):





Να κοιμηθώ

Στίχοι: Φοίβος Δεληβοριάς
Μουσική: Φοίβος Δεληβοριάς

Να κοιμηθώ μ' ένα βιβλίο
να σου αγοράσω ένα πλοίο,
να χαστουκίσω το φεγγάρι
και να πληρώσω τον βαρκάρη

Να σε σκεπάσω μές την νύχτα
να θάψω τα όνειρα που είχα
να σου μιλώ για το Λιοντάρι
την Αφροδίτη και τον 'Αρη

Να πω καλά την προσευχή μου
και να σας δώσω την ευχή μου
τη μάνα γη μου να ματώσω
κι ύστερα να το μετανιώσω

Να δώσω ρεύμα σ' ένα αστέρι
να λάμπει μές το μεσημέρι
να σας γκρεμίσω τις ελπίδες
μια νύχτα στις Βαλεαρίδες

Να σε πηγαίνω περιπάτους
πέρα στα βράχια και στις βάτους
να δανειστώ τα μυστικά σου
στην πιο κρυφή πλευρά του δάσους

Να σου απαγγέλλω ποιηματάκια
για του μπερντέ μου τα λαμπάκια
για τους ανθρώπους που πληθαίνουν
χωρίς να ξέρουν που πηγαίνουν

Κι όταν απ' τ' όνειρο ξυπνήσω
μες το ντουλάπι να σε κλείσω
το προσωπείο μου να φορέσω
να πάρω φόρα και να πέσω

Και για όλη τη μικρή ζωή μου
στη μια και μόνη διαδρομή μου
να καταλήγω στο γραφείο
των πόθων μου νεκροταφείο

Απο τα καλύτερα τραγούδια του Γιάννη Πάριου. ''Θα με θυμηθείς'' απο τον ομώνυμο δίσκο του 1979.

Νυχτερινή εκπομπή - Αφροδίτη Μάνου

Απ' το ραδιόφωνο ακούω δυνατά τζαζ-ροκ
με πιάνει κόκκινο στο ύψος της Πανόρμου
κι εσύ φρενάρεις, με κοιτάζεις και παθαίνω σοκ
κι εκτροχιάζομαι στη μέση εκεί του δρόμου.

Πατάω γκάζι και γελάς πίσω απ' το τζάμι
δυόμισι η ώρα κι η νύχτα φωτεινή.
Μ' έχει τυλίξει ένα τεράστιο πλοκάμι
και το Φολκσβάγκεν μου δεμένο με σκοινί.

Στης Κηφισίας το φανάρι κάνω αριστερά
κι ενώ παλεύω μ' όλες τις προκαταλήψεις
μες στον καθρέφτη μου τα δύο σου φώτα σταθερά
κάτι μου τό 'λεγε πως πίσω μου θα στρίψεις

Πατάω γκάζι και γελάς πίσω απ' το τζάμι
τρεις παρά είκοσι κι η νύχτα φωτεινή.
Μ' έχει τυλίξει ένα τεράστιο πλοκάμι
και το Φολκσβάγκεν μου δεμένο με σκοινί

Στον Βασιλόπουλο ανάβεις ξαφνικά το φλας.
Η νύχτα παίζει τα παιχνίδια τα δικά της.
Είσαι αλληνής και φεύγεις, ούτε ξέρω που θα πας.
Καλή σου νύχτα, φίλε, μες στην αγκαλιά της....