«Αυτός ο θρίαμβος δεν είναι προσωπικός»

Hola admin!
Εμενα μου αρεσε η ταινια του Σμαραγδη, ισως γιατι στην αρχη δεν περιμενα πολλα. Ημουν στην Ελλαδα οταν αρχισε να προβαλλεται, απ' οτι θυμαμαι οι κριτικοι δεν ηταν ιδιαιτερα θετικοι, εγω μαλιστα το θεωρησα αδικο. Ενταξει, η προωθηση της ταινιας ηταν τετοια που ακουγες παντου γι' αυτην εκεινο τον καιρο, αλλα αυτο δεν ηταν κριτικη αλλα μονο παρουσιαση, δικαιολογημενη για μια τοσο μεγαλη παραγωγη. Κατα τη γνωμη μου -περα απο την παραγωγη, τα ονοματα και την προωθηση- η ταινια ειχε φωτια (κι αυτο ειναι πολυ σημαντικο για μενα) και ειχε και σε καποιο βαθμο απεικονιση, του φωτος του Γκρεκο, κατι το οποιο δεν το περιμενα και με συγκινησε πολυ. Απο τους ηθοποιους ο Νικ Ασντον, δεν ηταν κακος, ακροβατουσε αναμεσα στο ποιος ειναι (ο Γκρεκο) και στο πως φαινεται (το εργο του), κατι λογικο αν σκεφτεις οτι η ταινια βασιζεται σε αυτην την ακροβασια (του καλου και του κακου, του ανθρωπινου και της τεχνης...). Ο Λαζοπουλος ηταν πολυ καλος, ετσι βουβα και εσωτερικα που επαιζε. Αλλα βεβαια, για μενα ο καλυτερος ρολος ηταν ο ιεροεξεταστης, ο Χουαν Ντιεγκο Μποτο, μια πραγματικη αποκαλυψη! (Παιζει Αμλετ αυτον τον καιρο σε περιοδια αλλα δυστυχως δεν τον εχω πετυχει ακομα). Τωρα, μπορει η ταινια να ειχε και αρνητικα (οπως , μπορει η φορμα της να ειναι μια φορμα ταινιας δυτικης... αλλα εγω και μονο που ειδα το φως τη στιγμη που ο Γκρεκο ζωγραφιζε τον πινακα "Η ταφή του κόμη Οργκάθ" ή το πως η ταινια επιασε οτι ο Γκρεκο δεν ζωγραφιζε αγιους και σκηνικα της εκκλησιας αλλα ανθρωπους που μεσα τους εκαιγε η φωτια... ε, για μενα αξιζε τον κοπο! Ειδα μαλιστα πριν λιγες μερες και την (μικρη) εκθεση του Γκρεκο στη Σαραγοσα και χαρηκε ιδιαιτερα!
Οπως καταλαβες, αγαπω τον Γκρεκο και η ταινια μου μιλησε προσωπικα. Περιμενω να δω τι αντιδρασεις θα εχει και στην Ισπανια....
hasta luego!

Querido Admin!
Το παλιοτερο σου κειμενο δεν το ειχα δει, τωρα το διαβασα και καταλαβα τι δεν σου αρεσε. Για τις ιστορικες ανακριβειες δεν ξερω, δεν ειμαι τοσο ενημερωμενη για την εποχη. Εμενα μου αρεσε που ειχε ψυχη η ταινια. Για την ελληνικοτητα του Γκρεκο οποιος θελει να την εκμεταλευτει για να τονωσει το ηθικο των ελληνων αυτο ειναι δικο του προβλημα, οχι δικο μου. Φυσικα ο Γκρεκο ηταν ταλεντο μεγαλο, οχι επειδη ηταν ελληνας. Αυτο ετσι κι αλλιως ειναι γελειο.
Οι κριτικες που εριξα μια ματια μου φαινεται οτι λενε και τα υπερ και τα κατα, οποτε για μενα δεν θεωρουνται απλως θετικες. Εξαλλου οταν εχεις μια τετοια μεγαλη καλοστημενη παραγωγη να πεις οτι δεν ειναι μια μεγαλη καλοστημενη παραγωγη; Αυτο ειναι γεγονος οχι κριτικη, λεω εγω τωρα. Φυσικα γουστα ειναι αυτα, ο καθενας κατι νιωθει, κατι επιλεγει, περι ορεξεως...
Un saludo