Κατάλογος διοριστέων καθηγητών ισπανικών στην Κύπρο

Eπειδή έτυχε χθές να επικοινωνήσω τηλεφωνικά με έναν καθηγητή Ιταλικής που είναι μόνιμος στην Κύπρο και έχει παρακολουθήσει επιτυχώς και το ΠΠΚ στην ειδικότητα Ισπανικής μου ανέφερε τα εξής:

1) Δεν θεωρεί ότι σύντομα θα ισχύσουν τα νέα αναλυτικά προγράμματα σπουδών που καταργούν τη Γαλλική από υποχρεωτική γλώσσα, ώστε η Γερμανική, η Ιταλική, η Ισπανική, η Ρωσική και η Τουρκική μαζί με τη Γαλλική να προσφέρονται ως γλώσσες επιλογής από την Α' Γυμνασίου. Υπάρχουν αρκετοί μόνιμοι καθηγητές Γαλλικής που διαμαρτύρονται. Μέχρι τώρα η Γερμανική, η Ιταλική, η Ισπανική, η Ρωσική και η Τουρκική προσφέρονται ως γλώσσες επιλογής στη Β' και Γ' Λυκείου.

2) Ακόμη και να ισχύσουν τα νέα αναλυτικά προγράμματα σπουδών, είναι πιθανό η κάθε γλώσσα επιλογής (Γαλλική, Γερμανική, Ιταλική, Ισπανική, Ρωσική και Τουρκική) να προσφέρεται μόνο σε συγκεκριμένα σχολεία, με αποτέλεσμα να μειωθούν οι ανάγκες σε καθηγητές στην κάθε ειδικότητα.

3) Παρόλο που πέρυσι στις 19 Μαίου κλήθηκαν από την Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας από τον αριθμό 1 έως τον αριθμό 39 σε λίστα 74 ατόμων στην ειδικότητα Ισπανικών να καταθέσουν ηλεκτρονική δήλωση ενδιαφέροντος για έκτακτο διορισμό (6 μήνες, ολιγοήμερη διακοπή σύμβασης, 6 μήνες), φέτος στην Κύπρο εργάζονται ως καθηγητές Ισπανικής μόνο οι 22 από τους 39. Δεν σημαίνει ότι όσους καλούν να καταθέσουν ηλεκτρονική δήλωση ενδαφέροντος για έκτακτο διορισμό τους προσλαμβάνουν όλους.

4) Για να μπορεί κάποιος να εργαστεί με ετήσια σύμβαση, ή ως μόνιμος επί δοκιμασία, θα πρέπει πρώτα να έχει ολοκληρώσει επιτυχώς το Πρόγραμμα Προϋπηρεσιακής Κατάρτισης στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, το οποίο διαρκεί 2 εξάμηνα.

5) Κάθε χρόνο όμως δεν είναι βέβαιο ότι θα κληθούν κάποιοι από την συγκεκριμένη ειδικότητα για να παρακολουθήσουν το ΠΠΚ. Μπορεί κάποιος να εργάζεται χρόνια ως έκτακτος και να μην τον καλέσουν.
Θα πρέπει πρώτα αυτοί που προηγούνται στη λίστα να πραγματοποιήσουν το ΠΠΚ, ή να αρνηθούν να το παρακολουθήσουν και να διαγραφούν από τη λίστα.

6) Η Κύπρος δεν είναι Ελλάδα, πράγμα που σημαίνει ότι οι ανάγκες για πρόσληψη καθηγητών στην κάθε ειδικότητα είναι περιορισμένες.

Συμπέρασμα: Eάν δεν αλλάξει κάτι δραματικά, πιστεύω ότι και η Κύπρος παραμένει για τους καθηγητές Ισπανικής ένα εγχείρημα μετέωρο. Δεν υπάρχει η πολιτική βούληση ούτε στην Κύπρο, ούτε στην Ελλάδα να προωθηθούν ως γλώσσες επιλογής η Ιταλική και η Ισπανική, παρόλο που υπάρχει αυξημένη ζήτηση.


Η Πολυγλωσσία μέχρι στιγμής είναι μια χίμαιρα, παραμένη μια οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία όμως προωθεί έμπρακτα επί δεκαετίες μόνο την Αγγλική, τη Γαλλική και τη Γερμανική γλώσσα.

Αναρωτιέμαι αν ο νέος Υπουργός Παιδείας, ο κος Μπαμπινιώτης έχει την πρόθεση να προωθήσει και τις νέες γλώσσες επιλογής (Ιταλική, Ισπανική) στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.