Διάσημοι και βραβευμένοι Ισπανοί χορευτές έρχονται να μαγέψουν με το δυναμισμό και τη φαντασία τους το ελληνικό κοινό και να προσφέρουν ένα μοναδικό σουρρεαλιστικό θέαμα υψηλών προδιαγραφών.
Η Πρεσβεία της Ισπανίας, το Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας και το 8ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού που θα γίνει στον προαύλιο χώρο της «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων (Πειραιώς 100, Γκάζι) μεταξύ 1-18 Ιουλίου, θα παρουσιάσει για πρώτη φορά στην Ελλάδα την ισπανική ομάδα χορού Gelabert Azzopardi στις 8 και 9 Ιουλίου με τις χορογραφίες “Sense fi” και “Conquassabit”.
CESC GELABERT
Ο Cesc Gelabert είναι ένας από τους πιο σημαντικούς χορογράφους και χορευτές της Ισπανίας έχοντας συμβάλει στη δημιουργία μιας κουλτούρας χορού της Ισπανίας.
Γεννήθηκε στη Βαρκελώνη (Καταλωνία, Ισπανία). Αρχίζει σπουδές χορού το 1969 και σύντομα αποτελεί μέλος της ομάδας Ana Maleras, ενώ παράλληλα παίρνει μαθήματα σύγχρονου χορού, τζαζ και άλλων τεχνικών. Δημιουργεί την πρώτη του χορογραφία το 1972, που ακολουθεί η πρώτη του σόλο παράσταση “Acció – 0” το 1973. Συνεχίζει τα μαθήματα σύγχρονου χορού και τζαζ στο Λονδίνο με τον τον αγαπημένο του καθηγητή Matt Mattox. Επιστρέφοντας στη Βαρκελώνη δημιουργεί την πρώτη του ομάδα χορού και κάνει το ντεμπούτο του με την παραγωγή “Ver-estiu-altumne-invern-1”, ένα έργο για επτά ερμηνευτές. Το 1976 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο Θέατρο Lliure της Βαρκελώνης.
Το 1978 φεύγει για τη Νέα Υόρκη όπου παραμένει δύο χρόνια. Στο διάστημα αυτό εναλλάσσει τις εμφανίσεις του με τη δημιουργία συλλογικών έργων ερμηνευμένων από μεταμοντέρνους χορευτές και νέων δικών του σόλο. Παρουσιάζει το “My Old Corduroy Suit” στο θέατρο Kitchen που η κριτική δέχεται πολύ θερμά, και αποτελεί δραστήριο μέλος των ομάδων χορού της Νέας Υόρκης.
Το 1980 επιστρέφει στη Βαρκελώνη και ξεκινά συνεργασία με την χορεύτρια Lydia Azzopardi. Εμφανίζονται μαζί σε πολλά φεστιβάλ της Ισπανίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας. Το κέντρο δημιουργίας του ήταν η “La Fábrica”, ένα σημαντικό κέντρο χορού στη Βαρκελώνη που διηύθυνε ο Toni Gelabert.
Το 1985 οι Gelabert και Azzopardi ιδρύουν την ομάδα που φέρει το όνομά τους και παρουσιάζουν την παράσταση “Desfigurat”, την πρώτη μεγάλη παραγωγή τους. Η ομάδα καθιερώνεται και αποφασίζει να εγκατασταθεί οριστικά στη Βαρκελώνη. Παράλληλα, ο Fabià Puigserver, ο ιδρυτής του θεάτρου Lliure της Βαρκελώνης προτείνει στην ομάδα να αναλάβουν συμπαραγωγές.
Το 1987 και 1988 παρουσιάζει τα έργα “Réquiem” (Βέρντι) και Belmonte σε πρωτότυπη μουσική του Carles Santos με τον οποίο είχε ήδη συνεργαστεί στη Νέα Υόρκη. Τα κουστούμια και τη σκηνογραφία αναλαμβάνει ο Frederic Amat. Τα δύο αυτά έργα έχουν γίνει εμβληματικά στην ιστορία χορού της Ισπανίας.
Η ομάδα κάνει μια μεγάλη περιοδεία σε πολλά θέατρα της Ισπανίας και δίνει παραστάσεις στα πιο σημαντικά φεστιβάλ χορού της Λατινικής Αμερικής και της Ευρώπης.
Ο Cesc Gelabert αναπτύσσει ένα ιδίωμα που το χαρακτηρίζει ένα πολύ προσωπικό στυλ και μια δυναμική παρουσία σολίστα σε διεθνές επίπεδο. Όσο η ομάδα εξελίσσεται, οι χορογραφίες αποκτούν ένα ύφος πιο ομοιογενές. Μέλη της ομάδας γίνονται χορευτές διαφορετικών σχολών που κατέχουν την τεχνική και το «λεξιλόγιο» μιας καθαρής χορευτικής φόρμας. Παράλληλα με την ομάδα, ο Gelabert συνεχίζει να δημιουργεί σόλα για τον ίδιο σε συνεργασία με καλλιτέχνες από όλους τους χώρους.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’80, γνωρίζει στο φεστιβάλ του Αιξ-εν-Προβάνς την Nele Hertling, διευθύντρια του θεάτρου Hebbel του Βερολίνου. Η συνάντηση αυτή σηματοδοτεί την έναρξη μιας μακράς και γόνιμης σχέσης: Η ομάδα Gelabert Azzopardi αρχίζει συνεργασία με το θέατρο Hebbel, η οποία θα συνεχιστεί μέχρι το 2003.
Στη διάρκεια αυτής της περιόδου κατά την οποία ο Gelabert ζει μεταξύ Βαρκελώνης και Βερολίνου, γνωρίζει τον Γερμανό χορογράφο Gerhard Bohner και ανακαλύπτει το έργο του. Μεταξύ τους αναπτύσσεται μια στενή σχέση λόγω του ότι και οι δύο είναι σολίστες και τρέφουν αμοιβαίο σεβασμό. Μετά τον θάνατο του Bohner, ο Gelabert αποφασίζει να ανασυνθέσει και να ερμηνεύσει το έργο του “Im Goldenen Schnitt I / II”, δύο εκδοχές ενός σόλο που αναπτύσσει με βάση ένα βίντεο της Cosima Santoro.
Μετά από λίγο παρουσιάζει το “Im Goldenen Schnitt I” στα πιο σημαντικά διεθνή φεστιβάλ με μεγάλη επιτυχία. Αναμφίβολα, το αποτέλεσμα του συνδυασμού της χορογραφίες του Bohner με την ερμηνεία του Gelabert κάνουν το έργο αυτό μια μοναδική εμπειρία.
Από το 2003 η ομάδα χορού Gelabert Azzopardi στεγάζεται και δημιουργεί στο θέατρο Lliure της Βαρκελώνης.
Έκτοτε, ο Gelabert δημιουργεί το σόλο “In a landscape” για τον Mikhail Baryshnikov και αναλαμβάνει χορογραφίες για τους David Hughes, Balletto de Toscana, Tanztheater Komische Oper, Ballet Gulbenkian, Larumbe Danza, κ.ά. και συνεργάζεται με προσωπικότητες όλων των σκηνικών τεχνών.
Βραβεία
- Εθνικό Βραβείο Χορού του Υπουργείου Πολιτισμού της Ισπανίας
- Εθνικό Βραβείο Χορού της Κυβέρνησης της Καταλωνίας
- Βραβείο της Πόλης της Βαρκελώνης (1987 και 2005)
- Βραβείο Μαξ για τον καλλίτερο χορογράφο και καλλίτερο άνδρα ερμηνευτή χορού (2004 και 2005)
- The Herald 2004 Angel Award του φεστιβάλ του Εδιμβούργου, κ.ά.
Χορογραφίες
Sense fi
...μεταξύ της επιθυμίας και της μνήμης, μεταξύ της όρασης και του ιδέσθαι, μεταξύ ενός ήχου και της ηχούς που μετατρέπει το μοναδικό σε πολλαπλάσιο, μεταξύ μιας εικόνας και του παιχνιδιού των κατόπτρων που την αποκρυσταλλώνουν αναπαράγοντας τη στο άπειρο, η χορογραφία προβάλλει ένα κύμα από σκηνικές εικόνες που εκφράζουν το ψηφιδωτό της προσωπικότητας του πρωταγωνιστή της αφήνοντας αδιευκρίνιστο αν πρόκειται για οράματα ή πραγματικά γεγονότα στη ζωή του, εμπιστευτικές εξομολογήσεις ή μυθικές αναφορές. Η μουσική είναι του Pascal Comelade.
Conquassabit
Βασισμένο σε μουσική του Χέντελ, το Conquassabit μοιάζει με κυκλώνα, με ανεμοστρόβιλο και αναπτύσσεται, όπως και ο κυκλώνας, σε τρεις ζώνες: μια έντονη ροή καταστρεπτικού ανέμου, το κέντρο της διατάραξης και μια δεύτερη ροή ανέμου που γκρεμίζει και ξεριζώνει. Στο μέσο της θύελλας η νηνεμία, στην καρδιά της αναταραχής, η βραδύτητα. Αυτό το ιντερμέτζο γαλήνης είναι ακριβώς το «μάτι του κυκλώνα».