La voz de nuestros clásicos / Η φωνή των κλασικών μας
Por segundo año consecutivo, con este Proyecto Europa, el Instituto Cervantes homenajea a los grandes autores del español, siempre desde una perspectiva contemporánea gracias a la mirada renovada de nuestros mejores escritores y artistas. La Compañía Nacional de Teatro Clásico presenta un espectáculo realizado por tres intérpretes: Jacobo Dicenta, Pepa Pedroche y Natalia Huarte, acompañados por la vihuelista Lerlys Morales en directo. La propuesta está basada en los fragmentos más significativos de títulos emblemáticos del Siglo de Oro Español, como son:
La vida es sueño y El alcalde de Zalamea de Calderón de la Barca y El perro del hortelano de Lope de Vega, bajo la dirección de Helena Pimenta.
En español. La traducción de los textos (de Nicos Jatsópulos y de María Jatsiemanuíl) se repartirá en la entrada.
A continuación habrá coloquio con el público, con traducción consecutiva.
En colaboración con la Compañía Nacional de Teatro Clásico.
Salón de Actos del Instituto Cervantes de Atenas. Mitropóleos 23. Entrada libre hasta completar el aforo.
Για δεύτερη συνεχή χρονιά το Ινστιτούτο Θερβάντες τιμά τους μεγάλους συγγραφείς στα ισπανικά, από μια σύγχρονη πάντα άποψη, χάρη στην ανανεωμένη ματιά των καλύτερων συγγραφέων και καλλιτεχνών. Ο Εθνικός Θίασος Κλασικού Θεάτρου παρουσιάζει ένα αναλόγιο στο οποίο συμμετέχουν τρεις ηθοποιοί: ο Χακόμπο Ντιθέντα, η Πέπα Πεδρότσε και η Νατάλια Ουάρτε, συνοδεία της Λέρλις Μοράλες στη βιουέλα. Παρουσιάζονται τα σημαντικότερα αποσπάσματα των εμβληματικών έργων του ισπανικού Χρυσού Αιώνα: Η ζωή είναι όνειρο και Ο δήμαρχος της Θαλαμέα του Καλντερόν ντε λα Μπάρκα και Το σκυλί του περιβολάρη του Λόπε ντε Βέγκα, υπό τη σκηνοθεσία της Ελένα Πιμιέντα.
Στα ισπανικά. Η μετάφραση των κειμένων (του Νίκου Χατζόπουλου και της Μαρίας Χατζηεμμανουήλ) θα μοιραστεί κατά την είσοδο στην αίθουσα.
Θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό, με διαδοχική μετάφραση.
Σε συνεργασία με τον Εθνικό Θίασο Κλασικού Θεάτρου.
Αίθουσα Εκδηλώσεων του Ινστιτούτου Θερβάντες της Αθήνας. Μητροπόλεως 23. Είσοδος ελεύθερη μέχρι να συμπληρωθούν οι θέσεις.
La voz de nuestros clásicos
El Instituto Cervantes tiene entre sus objetivos mantener viva la conexión entre la contemporaneidad y la excelencia de nuestra tradición. Por eso nuestras actividades privilegian el modo en que la creación actual se conecta con las fuentes clásicas, con las semillas perdurables de nuestro imaginario.Una de las mejores alianzas para ejercer esta labor es, sin duda, la Compañía Nacional de Teatro Clásico, institución volcada en preservar y difundir un patrimonio único y anterior al siglo XX. Con La voz de nuestros clásicos, el programa que recorrerá varios de nuestros centros en distintos lugares del mundo, la voz actual de actores y actrices revivirán el mejor teatro de nuestro Siglo de Oro: La vida es sueño y El alcalde de Zalamea, de Calderón de la Barca, y El perro del hortelano, de Lope de Vega.El público del Instituto Cervantes tendrá la oportunidad de disfrutar de estas obras maestras en un formato que aúna la creación y la divulgación didáctica; una manera privilegiada de acercarse, más allá de nuestras fronteras, al verso hablado y a la magia de la escena, al tiempo que se reviven los grandes temas de siempre: la libertad, el amor, la tiranía del poder, la búsqueda de la felicidad. En síntesis: el ser humano de hoy que se mira en el mejor espejo de ayer.
Instituto Cervantes
Η φωνή των κλασικών μας
Ένας από τους στόχους του Ινστιτούτου Θερβάντες είναι και η διατήρηση του ζωντανού δεσμού ανάμεσα στον επίκαιρο χαρακτήρα και την αρτιότητα της παράδοσής μας. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι δράσεις μας προάγουν τους τρόπους σύνδεσης της σύγχρονης δραματουργίας με τις κλασικές πηγές, με τους προαιώνιους σπόρους του φαντασιακού μας κόσμου.Ένας από τους καλύτερους συμμάχους για να φέρουμε εις πέρας την εν λόγω αποστολή είναι, αναμφίβολα, ο Εθνικός Θίασος Κλασικού Θεάτρου, ένας θεσμός που στόχος του είναι η διατήρηση και η διάδοση μιας μοναδικής και προγενέστερης του 20ου αιώνα κληρονομιάς. Με το πρόγραμμα Η φωνή των κλασικών μας, το οποίο θα περιοδεύσει σε πολλά από τα ινστιτούτα μας ανά τον κόσμο, η φωνή των ηθοποιών, ανδρών και γυναικών, θα αναβιώσει το καλύτερο θέατρο του Χρυσού μας Αιώνα: Η ζωή είναι όνειρο και Ο δήμαρχος της Θαλαμέας του Καλντερόν ντε λα Μπάρκα, και Το σκυλί του κηπουρού, του Λόπε ντε Βέγα.Το κοινό του Ινστιτούτου Θερβάντες θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει αυτά τα αριστουργήματα σε μια μορφή η οποία μπολιάζει τη δημιουργία με τη διδακτική διάδοση· πρόκειται για έναν προνομιακό τρόπο επαφής του θεατή με τον προφορικό στίχο και τη μαγεία της σκηνής, με την παράλληλη προσέγγιση των μεγάλων διαχρονικών θεμάτων: της ελευθερίας, της αγάπης, της τυραννίας της εξουσίας, της αναζήτησης της ελευθερίας. Εν ολίγοις: ο άνθρωπος του σήμερα που κοιτάζει το είδωλό του στον καλύτερο καθρέφτη του χθες.
Instituto Cervantes
La voz y la palabra
La Compañía Nacional de Teatro Clásico, de la mano del Instituto Cervantes, abre de nuevo su actividad hacia Europa con la segunda edición de este proyecto, La voz de nuestros clásicos. En 2014 llevó esta velada teatral a diversas ciudades de Francia, Inglaterra e Irlanda, y en este año 2015 la presentará en Bremen, Frankfurt, Varsovia, Sofía, Belgrado y Atenas. En ella participarán tres intérpretes de la Compañía: Pepa Pedroche, Nuria Gallardo y Jacobo Dicenta, acompañados en directo por Lerlys Morales, intérprete de música barroca. Ellos ofrecerán algunos de los fragmentos más significativos de títulos emblemáticos del Siglo de Oro español, como son La vida es sueño y El alcalde de Zalamea, de Calderón de la Barca, y El perro del hortelano, de Lope de Vega.Con dirección de Helena Pimenta, la CNTC escenificará un viaje dramático-poético, poniendo el acento en la excelencia del verso hablado, en la palabra, en la elocuencia, en los diferentes géneros y tonos, revelando la actualidad de los temas comunes al hoy y al ayer presentes en los textos escogidos: el amor, la libertad, la manipulación del individuo por el poder, la responsabilidad del gobernante y del padre y, naturalmente, la búsqueda de la felicidad.En cada ciudad completaremos esta actividad con encuentros con compañías teatrales y con hispanistas, profesores y alumnos universitarios y con interesados en la belleza y el estudio de nuestro patrimonio teatral. Esperamos que lo disfruten.
Compañía Nacional de Teatro Clásico
Η φωνή και ο λόγος
Ο Εθνικός Θίασος Κλασικού Θεάτρου (CNTC), σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Θερβάντες, ανοίγεται στην Ευρώπη με μια δεύτερη έκδοση του προγράμματος με τίτλο Η φωνή των κλασικών μας. Το 2014 αυτή η θεατρική βραδιά παρουσιάστηκε σε διάφορες πόλεις της Γαλλίας, της Αγγλίας και της Ιρλανδίας. Φέτος, το 2015, θα παρουσιαστεί στη Βρέμη, την Φρανκφούρτη, τη Βαρσοβία, τη Σόφια, το Βερολίνο και την Αθήνα. Στην εν λόγω βραδιά θα συμμετέχουν τέσσερις ερμηνευτές του Θιάσου: οι Πέπα Πεδρότσε, Νούρια Γκαγιάρδο και Χακόμπο Ντιθέντα, τους οποίους θα συνοδεύει επί σκηνής η μπαρόκ μουσικός Λέρλις Μοράλες. Οι συντελεστές θα προσφέρουν στο κοινό ορισμένα από τα πιο σημαντικά αποσπάσματα εμβληματικών έργων του Ισπανικού Χρυσού Αιώνα, όπως το Η ζωή είναι όνειρο και το Ο δήμαρχος της Θαλαμέας, του Καλντερόν ντε λα Μπάρκα, καθώς κα το Το σκυλί του κηπουρού, του Λόπε ντε Βέγα.Υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Ελένα Πιμέντα, το CNTC θα παρουσιάσει ένα δραματικό-ποιητικό ταξίδι, όπου υπερθεματίζεται η αρτιότητα του προφορικού στίχου, του λόγου, της ευγλωττίας, των διαφορετικών ειδών και παραλλαγών, ενώ αποκαλύπτεται ο επίκαιρος χαρακτήρας των κοινών θεμάτων του χθες και του σήμερα που αναδύονται μέσα από τα επιλεγμένα κείμενα: της αγάπης, της ελευθερίας, της χειραγώγησης του ατόμου από την εξουσία, της ευθύνης του κυβερνήτη και του πατέρα και, φυσικά, της αναζήτησης της ευτυχίας. Σε κάθε πόλη η εν λόγω δράση θα συμπληρώνεται μέσα από συναντήσεις με θεατρικούς θιάσους, μελετητές του ισπανόφωνου πολιτισμού, καθηγητές και φοιτητές, καθώς και με τους λάτρεις της ομορφιάς και της μελέτης της θεατρικής μας κληρονομιάς. Ελπίζουμε να το απολαύσετε.
Εθνικός Θίασος Κλασικού Θεάτρου
Lope y Calderón, nuestros autores
Si pensáramos en los dos dramaturgos más importantes del Siglo de Oro español, estos habrían de ser Lope de Vega y Calderón de la Barca. Lope, que nace en 1562 en Madrid, representa la escritura teatral de finales del siglo XVI, desarrollada especialmente enValencia, Sevilla y Madrid; como dramaturgo revoluciona el teatro occidental, ya que tiene el enorme valor de haber imaginado y practicado una fórmula teatral de éxito, la «comedia nueva». Su arte genial combina creativamente aspectos comunes al teatro europeo (comedias de Terencio propias del ambiente universitario, representaciones en los palacios y atrios de las iglesias e influencia italiana) con elementos ya existentes en la tradición teatral peninsular y otros completamente nuevos, tanto en el aspecto formal como en el fondo de sus textos. El modelo dramático de Lope se caracteriza por un tono intimista y una nueva organización dramática y argumental, que rompe la normativa clásica; da una parte importante de la acción a damas y caballeros jóvenes, consolida la figura del gracioso y se expresa en versos de un refinamiento y riqueza excepcionales en el teatro y en la poesía europeos, asociando ciertas estrofas a determinados contenidos. Nuestro autor deja escrita su poética en 1609, naturalmente en bellos versos barrocos, titulándola Arte nuevo de hacer comedias. Con ella contribuyó a formular el teatro occidental tal como lo conocemos hoy, basculando la actividad dramática al mundo profesional de manera que fuera posible que los dramaturgos y los actores pudieran vivir de su trabajo (o casi...).Calderón, que nace también en Madrid en el 1600, consolida esta nueva manera de hacer teatro y la lleva más allá, construyendo con las piedras que Lope le presta las más hermosas catedrales del teatro del XVII. Calderón y los dramaturgos de su generación profundizan en la comedia nueva, dándole un carácter más ideológico y menos intimista pero no por ello menos personal, puesto que las dudas, la felicidad y el sufrimiento de los seres humanos siguen siendo su fondo. Construyen una arquitectura dramática en la que juegan contrastes y semejanzas, se entrelazan acciones que se refuerzan mutuamente alrededor del protagonista y se estiliza la realidad a través del arte.Ambos, Lope y Calderón, expresan lo mejor de su escritura en los textos recogidos en esta velada teatral, con unas preocupaciones que tienen mucho en común. Por una parte, La vida es sueño (hacia 1630) nos pone delante la conquista de nuestro propio destino y el valor de ponernos límites, a través del proceso que sufre el príncipe de Polonia, Segismundo, encerrado injustamente por su padre, el rey Basilio. El enfrentamiento padre-hijo está aquí elevado a la categoría de drama filosófico y envuelto en el sueño y la pesadilla; solo el amor sujeta al protagonista a la realidad, y le hace distinguir el camino de su personal manera de mejorar… Por otra parte, El alcalde de Zalamea (1640, aprox.) habla de Pedro Crespo, un hombre que, orgulloso de su condición de labrador, defiende el valor de la justicia civil frente a la justicia militar.Lucha, como Segismundo, por su propia libertad, aunque no sea tan generoso con la de su hija. Hasta aquí, Calderón. Y finalmente Lope, que en El perro del hortelano (1611 aprox.) nos lanza el mensaje de que el amor triunfa siempre, pasando sobre inconvenientes de todo tipo. Una comedia amable de ambiente refinado que transcurre en el palacio de Diana, condesa de Belflor, una mujer que también sabe encontrar el camino hacia su propia libertad al lado del hombre que quiere.
Λόπε και Καλντερόν, οι συγγραφείς μας
Αν αναζητούσαμε τους δύο πιο σημαντικούς δραματουργούς του ισπανικού Χρυσού Αιώνα, θα καταλήγαμε αναμφίβολα στους Λόπε ντε Βέγα και Καλντερόν ντε λα Μπάρκα. Ο Λόπε, ο οποίος γεννήθηκε το 1562 στη Μαδρίτη, εκπροσωπεί τη θεατρική γραφή του τέλους του 16ου αιώνα, η οποία αναπτύχθηκε κυρίως στη Βαλένθια, τη Σεβίλλη και τη Μαδρίτη· ως δραματουργός φέρνει την επανάσταση στο δυτικό θέατρο, δεδομένου ότι εκείνος είχε το απαράμιλλο θάρρος να συλλάβει και να εφαρμόσει στην πράξη μια πετυχημένη θεατρική φόρμουλα, τη «νέα κωμωδία». Η εξαιρετική τέχνη του συγκεράζει δημιουργικά κοινά χαρακτηριστικά του ευρωπαϊκού θεάτρου (κωμωδίες του Τερέντιου που παραπέμπουν στο πανεπιστημιακό περιβάλλον, παραστάσεις στα παλάτια και στα αίθρια των ναών, και ιταλική επιρροή) με στοιχεία που ήδη υπήρχαν στην θεατρική παράδοση της Ιβηρικής Χερσονήσου, αλλά και με άλλα, εντελώς καινούργια, τα οποία συναντάμε τόσο στη φόρμα όσο και στο περιεχόμενο των κειμένων του. Το δραματικό μοντέλο του Λόπε χαρακτηρίζεται από έναν τόνο συναισθηματισμού και μια νέα δραματική και αφηγηματική οργάνωση η οποία σπάει τους κλασικούς κανόνες· αφιερώνει ένα σημαντικό μέρος της δράσης σε νέες κυρίες και κυρίους, εδραιώνει τη μορφή του gracioso (ή απλοϊκού) και εκφράζεται με στίχους απαράμιλλου πλούτου και λεπτότητας για τα δεδομένα του ευρωπαϊκού θεάτρου και της ποίησης, συνδέοντας ορισμένες στροφές με συγκεκριμένο περιεχόμενο. Ο συγγραφέας μας αποκάλυψε την ποιητική του το 1609, μέσα φυσικά από πανέμορφους στίχους μπαρόκ, τους οποίους τιτλοφόρησε Η νέα τέχνη για να γράφουμε κωμωδίες. Με την ποιητική του συνέβαλε στη διαμόρφωση του δυτικού θεάτρου έτσι όπως το γνωρίζουμε σήμερα, προσανατολίζοντας τη δραματική δραστηριότητα προς τους επαγγελματίες και θέτοντας τις βάσεις για να μπορούν οι δραματουργοί και οι ηθοποιοί να ζουν από την εργασία τους (ή σχεδόν…).Ο Καλντερόν που γεννήθηκε κι αυτός στη Μαδρίτη το 1600, εδραιώνει αυτόν τον νέο τρόπο αντίληψης του θεάτρου και τον εξελίσσει ακόμα περισσότερο, χτίζοντας με τις πέτρες που του δανείζει ο Λόπε τους πιο όμορφους καθεδρικούς του θεάτρου του 17ου αιώνα. Ο Καλντερόν και οι δραματουργοί της γενιάς του εμβαθύνουν στη νέα κωμωδία, προσδίδοντάς της έναν πιο ιδεολογικό και λιγότερο οικείο χαρακτήρα, όχι όμως και λιγότερο προσωπικό, δεδομένου ότι οι αμφιβολίες, η ευτυχία και ο πόνος των ανθρώπων εξακολουθούν να αποτελούν τα βαθύτερα θέματά της. Δομούν μια δραματική αρχιτεκτονική όπου εναλλάσσονται οι αντιθέσεις και οι ομοιότητες, αλληλοσυνδέονται οι δράσεις που ενισχύουν η μία την άλλη γύρω από το πρόσωπο του πρωταγωνιστή, ενώ η πραγματικότητα σχηματοποιείται μέσα από την τέχνη.Μέσα από τα κείμενα που επιλέχθηκαν γι’ αυτή τη θεατρική βραδιά, αναδύεται ό,τι καλύτερο έχουν να επιδείξουν τόσο ο Λόπε όσο και ο Καλντερόν, οι ανησυχίες των οποίων έχουν πολλά κοινά σημεία. Από τη μια μεριά, το Η ζωή είναι όνειρο μάς φέρνει πρόσωπο με πρόσωπο με την κατάκτηση του ίδιου μας του πεπρωμένου και με την τόλμη να βάλουμε όρια στον εαυτό μας, μέσα από τα βάσανα που βιώνει ο πρίγκιπας της Πολωνίας, ο Σιγισμούνδος, ο οποίος αδίκως παραμένει φυλακισμένος από τον πατέρα του, τον βασιλιά Βασίλειο.Η σύγκρουση πατέρα-γιου ανάγεται εν προκειμένω στην κατηγορία του φιλοσοφικού δράματος, ενώ περιβάλλεται από το όνειρο και τον εφιάλτη· μόνο η αγάπη διατηρεί τον πρωταγωνιστή συνδεδεμένο με την πραγματικότητα, φωτίζοντάς του τον δρόμο της προσωπικής του βελτίωσης... Από την άλλη μεριά, Ο δήμαρχος της Θαλαμέας (1640 περίπου) μιλάει για τον Πέδρο Κρέσπο, έναν άντρα ο οποίος ορμώμενος από την περηφάνιά του για το γεγονός ότι είναι γαιοκτήμονας, υπερασπίζεται την πολιτική δικαιοσύνη έναντι της στρατιωτικής. Μάχεται, όπως και ο Σιγισμούνδος, για την προσωπική του ελευθερία, αν και δεν είναι το ίδιο γενναιόδωρος με την ελευθερία της κόρης του. Αυτά όσον αφορά τον Καλντερόν. Και τέλος ο Λόπε, ο οποίος μέσα από Το σκυλί του κηπουρού (1611 περίπου) μάς διαμηνύει ότι η αγάπη πάντα θριαμβεύει, συντρίβοντας κάθε είδους εμπόδια. Μια ευχάριστα εκλεπτυσμένη κωμωδία, η δράση της οποίας εκτυλίσσεται στο παλάτι της Ντιάνα, κόμισσας του Μπελφλόρ, μιας γυναίκας που και αυτή καταφέρνει να βρει τον δρόμο προς την προσωπική της ελευθερία στο πλάι του άντρα που αγαπά.
La Compañía Nacional de Teatro Clásico
La CNTC forma parte del Instituto Nacional de las Artes Escénicas y la Música, encuadrado en el Ministerio de Educación, Cultura y Deporte de España. Creada en 1986 por el director de escena y actor Adolfo Marsillach, la Compañía Nacional de Teatro Clásico tiene como cometido fundamental la recuperación, conservación, revisión y difusión del patrimonio teatral anterior al siglo XX, con especial atención al Siglo deOro. Esta misión se fundamenta, tanto en la investigación, estudio y reinterpretación de la tradición teatral española, como en la búsqueda de una formación especializada y permanentemente actualizada en la representación de nuestros clásicos, donde ocupará un lugar fundamental la mejor pronunciación y acentuación del verso clásico.De esta manera, los objetivos de la CNTC son la consolidación de los grandes títulos del repertorio del Siglo de Oro y la recuperación de otras obras menos conocidas de nuestro patrimonio teatral, promoviendo la cooperación con instituciones y compañías, públicas y privadas, nacionales y extranjeras, en proyectos comunes. La CompañíaNacional se ocupa también de favorecer y potenciar la formación en la representación de los clásicos, con especial atención al proyecto de la Joven Compañía Nacional, donde colaboran profesionales de reconocido prestigio.En la Compañía Nacional de Teatro Clásico se cree que el teatro puede desempeñar un papel fundamental en la formación de nuestros jóvenes, porque les abre las puertas del conocimiento de forma singular y puede acompañarles como experiencia toda la vida, ampliando su mundo emocional. Por eso nos alegra que un 30% de nuestros espectadores sean jóvenes escolares y universitarios, y a ellos van dirigidos nuestros mejores esfuerzos, impulsando iniciativas didácticas que les faciliten y acerquen pedagógicamente representaciones, dramatizaciones, mesas debate y publicaciones.En este otoño de 2015, con treinta años de trayectoria vital, la Compañía se enorgullece de haber llevado al escenario más de cien montajes y dramatizaciones, donde están representados muchos de los mejores autores del Barroco. La CNTC tiene su sede en el Teatro de la Comedia, de Madrid, construido en 1874. La sala, tras haber pasado por un proceso de remodelación que la ha acondicionado como un teatro del siglo XXI, ha reabierto sus puertas el 16 de octubre de este año para estrenar El alcalde de Zalamea de Pedro Calderón de la Barca, con dirección de escena de Helena Pimenta.
Ο Εθνικός Θίασος Κλασικού Θεάτρου
Το CNTC αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του Εθνικού Ινστιτούτου Σκηνικών Τεχνών και Μουσικής, το οποίο υπάγεται στο Υπουργείο Παιδείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού της Ισπανίας. Ο βασικός σκοπός του Εθνικού Θιάσου Κλασικού Θεάτρου, ο οποίος ιδρύθηκε το 1986 από τον θεατρικό σκηνοθέτη και ηθοποιό Αδόλφο Μαρσιγιάκ, είναι η ανάκτηση, διατήρηση, αναθεώρηση και προβολή της προγενέστερης του 20ου αιώνα θεατρικής κληρονομιάς, ρίχνοντας ιδιαίτερο βάρος στον Χρυσό Αιώνα. Η εν λόγω αποστολή θεμελιώνεται τόσο στην έρευνα, τη μελέτη και την εκ νέου ερμηνεία της ισπανικής θεατρικής παράδοσης όσο και στην αναζήτηση μιας ειδικής εκπαίδευσης σχετικά με το ανέβασμα των κλασικών μας η οποία ανανεώνεται συνεχώς, θέτοντας στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός της την καλύτερη άρθρωση και τον αρτιότερο τονισμό του κλασικού στίχου.Υπό αυτή την έννοια, οι στόχοι που έχει θέσει το CNTC είναι η εδραίωση των περίφημων έργων του ρεπερτορίου του Χρυσού Αιώνα και η ανάκτηση άλλων, λιγότερο γνωστών έργων της θεατρικής μας κληρονομιάς, προάγοντας τις συνέργειες και την υλοποίηση κοινών προγραμμάτων ανάμεσα στους φορείς και τους θιάσους, δημόσιους και ιδιωτικούς, εγχώριους και διεθνείς. Επιπλέον, μεταξύ των στόχων του CNTC συγκαταλέγεται και η ενθάρρυνση και ενίσχυση της εκπαίδευσης όσον αφορά το ανέβασμα των κλασικών, ρίχνοντας ιδιαίτερο βάρος στο πρόγραμμα του Νεανικού Εθνικού Θιάσου, στο πλαίσιο του οποίου συνεργάζονται επαγγελματίες εγνωσμένου κύρους. Στον Εθνικό Θίασο Κλασικού Θεάτρου επικρατεί η πεποίθηση ότι το θέατρο μπορεί να διαδραματίσει θεμελιώδη ρόλο στην εκπαίδευση των νέων μας, δεδομένου ότι τους ανοίγει τις πόρτες της γνώσης με έναν ιδιαίτερο τρόπο, ενώ ως εμπειρία, μπορεί να τους συνοδεύει καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, διευρύνοντας τον συναισθηματικό τους κόσμο. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο μας χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός πως το 30% των θεατών μας είναι νέοι μαθητές και φοιτητές, οι οποίοι είναι και οι αποδέκτες όλων μας των προσπαθειών. Στο πλαίσιο αυτό, λαμβάνουμε διδακτικές πρωτοβουλίες σκοπός των οποίων είναι να διευκολύνουμε τους νέους και να τους φέρουμε, μετερχόμενοι παιδαγωγικά μέσα, σε επαφή με τις παραστάσεις, τις δραματοποιήσεις, τα στρογγυλά τραπέζια και τις εκδόσεις. Το φθινόπωρο του 2015, μετά από είκοσι εννέα χρόνια πορείας, ο Θίασος μπορεί να δηλώσει με περηφάνια ότι παρουσίασε πάνω από ενενήντα παραστάσεις και δραματοποιήσεις, καλύπτοντας ένα μεγάλο εύρος των καλύτερων συγγραφέων του Μπαρόκ. Το CNTC στεγάζεται στο Teatro de la Comedia, στη Μαδρίτη, το οποίο χτίστηκε το 1874. Η αίθουσα ανακαινίστηκε κι έγινε ένα σύγχρονο θέατρο του 21ου αι. και ξανάνοιξε τις πύλες της φέτος, στις 16 Οκτωβρίου, με την πρεμιέρα του έργου Ο Δήμαρχος της Θαλαμέας, του Καλντερόν ντε λα Μπάρκα, σε σκηνοθεσία της Ελένα Πιμιέντα.