Η Mariela Carretero ξεκινάει τα μαθήματα την Πέμπτη 2/10.
Δευ - Πέμ 8-9.30 μμ (Medio Nivel)
"Χοροχώρος"
Τοσίτσα 11, Εξάρχεια.
http://marielacarretero.blogspot.com
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
https://www.facebook.com/mar.
https://www.youtube.com/user/
Βιογραφικό
Μεγαλωμένη στην Αυστραλία με ποικίλες μουσικές επιρροές, λατινοαμερικανική από την πλευρά της μητέρας και ισπανική από αυτή του πατέρα. Στο σπίτι τα ακούσματα ήταν το flamenco σε συνδυασμό με το tango.
Σε πολλή μικρή ηλικία βιώνει την πρώτη της fiesta στον Ισπανικό Σύλλογο της Μελβούρνης (El Club español) όπου και αποφάσιζει να παρακολουθήσει μαθήματα χορού. Διδάσκεται την παραδοσιακή τσιγγάνικη τέχνη ζώντας καθημερινά μέσα στις φιέστες και δοκιμάζοντας την πολύτιμη γνώση στις μουσικές σκηνές. Άρχιζει να ασχολείται επαγγελματικά μόλις 15 χρονών, εκπροσωπώντας τον Σύλλογο σε παραστάσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα σε φεστιβάλ της Μελβούρνης. Εμφανίζεται σε όλες τις μικρές μουσικές σκηνές(tablaos) και σε όλα τα μεγάλα θέατρα όπου και αποκτά την εξοικείωση και την εμπειρία του επαγγελματία χορευτή.
Σε νεαρή ηλικία ταξιδεύει στην Ισπανία όπου και αποκομίζει σημαντική επαγγελματική εμπειρία.
Επηρεάζεται από διάφορους καλλιτέχνες όπως Juana Amaya, Manuela Carrasco, La familia de los Farrucos, Mario Maya, Manolo Marin και άλλους.
Στην Ελλάδα έρχεται το 1992. Μαζί με τον Δημήτρη Κουκουλιτάκη δημιουργούν το γκρουπ φλαμένκο Romani, με το οποίο πραγματοποιεί εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές της Ελλάδας και της Κύπρου. Παράλληλα παραδίδει μαθήματα βασισμένα στην πολυετή εμπειρία της. Συνεργάζεται επί σειρά ετών με τους καλύτερους μουσικούς του είδους, όπως Jose Acedo, Jose Gonzalez, Παναγιώτης Χρονόπουλος, Δημήτρης Κουκουλιτάκης, Γιώργος Παπαδόπουλος, Luis el Salao, Pedro Fabian κ.α. Διοργανώνει την πρώτη αυθεντική φιέστα το 2006 στο Θησείο. Παρόμοια δράση συνεχίζει να έχει μέχρι σήμερα με το γκρουπ φλαμένκο Tacones.
Έχοντας το φλαμένκο ως τρόπο ζωής, δεν σταματά ποτέ να μαθαίνει και να ενημερώνεται. Η αγάπη της για την καλή μουσική την οδηγεί σε συμπράξεις με άλλα είδη, από παραδοσιακούς ελληνικούς μέχρι βραζιλιάνικους ρυθμούς, δίνοντάς της έμπνευση για νέους δημιουργικούς δρόμους και έκφραση. Διδάσκοντας τους μαθητές της, τους βοηθά να ανακαλύψουν το προσωπικό τους στυλ και την ελευθερία να δημιουργούν τις δικές τους χορογραφίες.
Όπως λέει πάντα η ίδια «το φλαμένκο δεν είναι μόνο τα βήματα και η χορογραφία. Είναι η προσωπική έκφραση. Το να μπορέσει ο καθένας να βγάλει αυτό που έχει μέσα του έχοντας πάντα σαν βάση τη γνώση του ρυθμού, του τραγουδιού και της κιθάρας. Ο τελικός στόχος είναι ο χορευτής να γίνει μουσικός και όχι απλά εκτελεστής κινήσεων».