Μετά την άνοδο του κόμματος Ciudadanos στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, το πολιτικό σκηνικό στην Ισπανία δείχνει έτοιμο να πάρει φωτιά. Οι εκλογικές μάχες ξεκινούν άμεσα με τις τοπικές εκλογές στην Ανδαλουσία στις 22 Μαρτίου και συνεχίζουν με τις Νομαρχιακές και Δημοτικές εκλογές στις 24 Μαΐου. Αμέσως μετά το καλοκαίρι, στις 27 Σεπτεμβρίου έχουν προκηρυχτεί εκλογές για την τοπική κυβέρνηση της Καταλονίας και λίγο πριν το τέλος του χρόνου (ανάμεσα στις 20 Νοεμβρίου και 20 Δεκεμβρίου) θα γίνουν και οι μεγάλες βουλευτικές εκλογές που θα ορίσουν νέους παίχτες στην πολιτική σκακιέρα της μεσογειακής χώρας.

Οι Ciudadanos, οι Πολίτες ή Κόμμα των Πολιτών, δίνουν μάχη για την τέταρτη θέση πολύ κοντά στο ποσοστό που καταλαμβάνει το κυβερνών Λαϊκό Κόμμα του Ραχόυ και πιθανόν θα γίνουν μαζί με τους Podemos τα δύο καινούργια πολιτικά σχήματα που θα σπάσουν τον δικομματισμό μετά από δεκαετίες στην Ισπανία.

Οι Πολίτες ξεκίνησαν πριν από εννιά χρόνια με βάση τους την Καταλονία και προέκυψαν σαν αντίβαρο στον καταλανικό εθνικισμό, στον οποίο εναντιώνονται με κάθε τρόπο, θεωρώντας τον αρνητικό παράγοντα για την συμβίωση των πολιτών στην δημοκρατία. Αυτοπροσδιορίζονται ως σοσιαλδημοκρατικό, φιλελεύθερο δημοκρατικό και ξεκάθαρα μη-εθνικιστικό κόμμα και υπερασπίζεται την ατομική ελευθερία των πολιτών έναντι των δημόσιων θεσμών σε εθνικό-ισπανικό επίπεδο και όχι σε επίπεδο αυτονομιών. Στην Καταλονία κατέχει 9 θέσεις στο Κοινοβούλιο και τρεις συμβούλους σε διαφορετικά δημαρχιακά συμβούλια. Το 2014 εξέλεξε δύο βουλευτές στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου εντάχθηκε στην ομάδα των Φιλελεύθερων. Πρόεδρός του είναι ο Albert Rivera, ένας 35χρονος δικηγόρος, που πριν γίνει πρόεδρος των Πολιτών, αποτέλεσε μέλος του δεξιού Λαϊκού Κόμματος για τέσσερα χρόνια.

Το 2005, καθηγητές, συγγραφείς, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών συγκεντρώθηκαν στην Βαρκελώνη με σκοπό την ίδρυση ενός νέου κόμματος –αρχικά μόνο στην Καταλονία- που θα στεκόταν ενάντια στους εθνικιστές της περιοχής και ένα χρόνο αργότερα ήδη αποτελούσε μια πολιτική δύναμη με αρχηγό των Ριβέρα. Καθώς αρκετοί από όσους εξαρχής στήριξαν την ιδέα της ίδρυσης του Κόμματος των Πολιτών ανήκουν στον χώρο της Αριστεράς, πολλά μέσα ενημέρωσης θεώρησαν τους Πολίτες αριστερούς. Ο Ριβέρα λέει πως διάλεξε αυτό το όνομα γιατί θυμίζει πολίτες του κόσμου. Πάντως τα ίδια τα μέλη του δεν δέχονται να ορίσουν την πολιτική τους με θέσεις δεξιάς ή αριστεράς, σύμφωνα με τους ίδιους κινούνται ανάμεσα στο δίπολο ελευθερία/απολυταρχισμός -φυσικά από την πλευρά της ελευθερίας- κάτι που οι ίδιοι θεωρούν ένα δίπολο πολύ πιο αντιπροσωπευτικό για τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος. Πάντως στο δεύτερο συνέδριο του κόμματος που πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 2007, έγινε δεκτή η αναφορά στην κεντροαριστερά, με πιο συγκεκριμένους πολιτικούς άξονες του Κόμματος των Πολιτών τους εξής:

  • Ισότητα δικαιωμάτων και ελεύθερη συνύπαρξη μεταξύ όλων των ισπανών πολιτών και ανάμεσα σε όλες τις περιοχές του ισπανικού κράτους.
  • Το κράτος πρέπει να προωθεί τις ίσες ευκαιρίες με τρόπο που ούτε η καταγωγή, ούτε η γλώσσα, ούτε το φύλο, ούτε η οικονομική κατάσταση να δημιουργεί προνόμια στους πολίτες.
  • Ουδετερότητα του Δημόσιου τομέα, τόσο σε θέματα θρησκείας, όσο και ταυτότητας με βάση της δημοκρατικές αρχές.
  • Υπέρ της διγλωσσίας, να μην γίνεται καμία διάκριση με βάση την γλώσσα που μιλιέται σε κάθε περιοχή.
  • Υπέρ του Συντάγματος που ψηφίστηκε το 1978, κρατώντας την κυριαρχία του ισπανικού κράτους σαν σύνολο και όχι να υπερτερεί η κάθε αυτονομία ή περιφέρεια ξεχωριστά πάνω από αυτό.

Ο Pablo Iglesias, 36 χρονών, γενικός γραμματέας και ευρωβουλευτής των Podemos και καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο έχει αρχίσει να ανησυχεί με την άνοδο των Ciudadanos και τονίζει με κάθε ευκαιρία τις τελευταίες μέρες πως οι Πολίτες δεν είναι ένα καινούργιο κόμμα, αλλά έχει δεσμούς με τα παραδοσιακά κόμματα, όπως το κυβερνών PP αλλά και το UPyD (Ένωση, Πρόοδος και Δημοκρατία) της Ρόσα Ντιεθ, που εδώ και χρόνια προσπαθεί να παίξει τον μπαλαντέρ στα πολιτικά δρώμενα, χωρίς όμως μεγάλη επιτυχία. Το UPyD (κάτι σαν την δική μας ΔΗΜΑΡ) έχει απορρίψει κατ’ επανάληψη προτάσεις συνεργασίας με τους Ciudadanos, που όπως φαίνεται ήθελαν κι αυτοί τα προηγούμενα χρόνια κάποιο μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα των εκλογών. Τώρα μοιάζει να έχει έρθει η σειρά τους να θέσουν όρους, τουλάχιστον απ’ ότι δείχνουν οι μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις, αν και οι κακές γλώσσες λένε πως τους στηρίζουν κρυφά μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι για να μειώσουν όσο μπορούν τα ποσοστά των Podemos, που μέχρι πριν λίγο καιρό είχαν εκτιναχθεί στις δημοσκοπήσεις.

Τα ισπανικά μέσα ενημέρωσης θεωρούν πως οι Podemos θα συλλέξουν ψήφους από την Αριστερά (η Ενωμένη Αριστερά -IU- της Ισπανίας έχει κατατροπωθεί στις δημοσκοπήσεις) και από το κέντρο, μιας και είναι ένας σχηματισμός που ξεκίνησε από τα κάτω και ζητάει επιτακτικά την αλλαγές σε σημαντικά πολιτικά θέματα, ενώ οι Ciudadanos θα πάρουν τους απογοητευμένους ψηφοφόρους του κέντρου και της δεξιάς, αφού σαν κόμμα προϋπάρχει την τελευταία δεκαετία και το προφίλ του είναι σίγουρα πιο «καθεστωτικό». Πάντως, πέρα από τις προβλέψεις, αν θέλουμε να δούμε τις δέκα ουσιαστικές διαφορές ανάμεσα στα πολιτικά προγράμματα των δύο αυτών κομμάτων η παρακάτω κάρτα είναι αρκετά σαφής:

Ο Αλμπερ Ριβέρα σε συνέντευξη του στην εφημερίδα El Mundo λέει για τις διαφορές τους με τους Podemos: «Εμείς ζητάμε δικαιοσύνη, οι Podemos ζητούν εκδίκηση. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά ανάμεσα μας. Εκείνοι προσπαθούν να κερδίσουν από την αγανάκτηση του κόσμου. Εμείς, αν και κατανοούμε το πώς έφτασε η κατάσταση ως εδώ, δεν συμφωνούμε με τις λύσεις που έχουν να προτείνουν. Το να ενισχυθεί ο δημόσιος τομέας, το να φύγουμε από το ευρώ, το να αμφισβητήσουμε το Σύνταγμα είναι πράγματα που θα μας γυρίσουν πίσω στο παρελθόν. Εμείς θέλουμε μια πραγματική αλλαγή, αλλά με βάση την σταθερότητα. Αν είναι να κάνουμε αλλαγές για να καταλήξουμε σαν την Ιταλία ή την Ελλάδα, όχι, αυτό είναι κάτι που δεν μας ενδιαφέρει».

«Πολίτες» σε θέση μάχης λοιπόν, ξεκινώντας από την Κυριακή 22 Μαρτίου που τα πολυαναμενόμενα αποτελέσματα στις εκλογές της Ανδαλουσίας θα δείξουν το δρόμο για την συνέχεια ενός καυτού εκλογικά 2015.

Jana Tziveleki