Το 2013 ήταν το πιο βίαιο έτος για τους δημοσιογράφους στο Μεξικό μετά το 2007. Πιο συγκεκριμένα, κατά το προηγούμενο έτος καταγράφηκαν 330 επιθέσεις εναντίον εργαζομένων στον τύπο, δηλαδή μια κάθε 26 ώρες κατά μέσο όρο. Σε σχέση με το 2012 οι επιθέσεις αυξήθηκαν κατά 123 ή 59%. Είναι ενδιαφέρον επίσης ότι 6 ανά 10 επιθέσεις είχαν δράστες δημόσιους λειτουργούς.
Τα στοιχεία προέρχονται από έκθεση της οργάνωσης «Άρθρο 19», της οποίας ο πρόεδρος έχει υπάρξει ο ίδιος θύμα επίθεσης. Σύμφωνα με την οργάνωση, που δραστηριοποιείται υπέρ της ελευθερίας του τύπου διεθνώς, 286 δημοσιογράφοι έγιναν θύματα επίθεσης εξαιτίας της εργασίας τους. Από αυτούς το 80% άνδρες και το 20% γυναίκες. Με κριτήριο την ειδικότητα, 124 από αυτούς ήταν ρεπόρτερ, 116 απασχολούμενοι σε οπτικοακουστικά μέσα, 30 διοικητικά στελέχη, 4 αρθρογράφοι, 4 ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι, 3 γελοιογράφοι, 2 συγγραφείς, 1 ντοκυμανταιρίστας, 1 φοιτητής και 1 ακόμα απροσδιόριστης ειδικότητας.
Επιπλέον, οι εγκαταστάσεις 39 μέσων ενημέρωσης έγιναν στόχος επιθέσεων. Η γεωγραφική κατανομή είναι αποκαλυπτική: το 64% των επιθέσεων έλαβαν συνέβησαν σε 4 πολιτείες: 14 στην Κοουαϊλα, 5 στην Κιντάνα Ροο, 5 στο Ντουράνγκο και 4 στην Βερακρούς.
Παρατηρήθηκαν επίσης σοβαρά περιστατικά: 5 δημοσιογράφοι δολοφονήθηκαν μέσα στο προηγούμενο έτος. Μόνο σε 3 υποθέσεις αποδείχτηκε ότι συμμορίες του οργανωμένου εγκλήματος βρίσκοταν πίσω από τις ανθρωποκτονίες. Η έκθεση αναφέρει ακόμα ότι ενώ οι περισσότερες επιθέσεις έχουν γίνει από κυβερνητικές αρχές, οι φόνοι σαφώς βαρύνουν το οργανωμένο έγκλημα. Συνολικά από τις 50 δολοφονίες δημοσιογράφων από το 2007, στις 29 δεν βρέθηκε ο δράστης, οι 20 ήταν έργο του οργανωμένου εγκλήματος και σε μια μόνο ο υπαίτιος ήταν δημόσιος λειτουργός.
Τα στοιχεία προέρχονται από έκθεση της οργάνωσης «Άρθρο 19», της οποίας ο πρόεδρος έχει υπάρξει ο ίδιος θύμα επίθεσης. Σύμφωνα με την οργάνωση, που δραστηριοποιείται υπέρ της ελευθερίας του τύπου διεθνώς, 286 δημοσιογράφοι έγιναν θύματα επίθεσης εξαιτίας της εργασίας τους. Από αυτούς το 80% άνδρες και το 20% γυναίκες. Με κριτήριο την ειδικότητα, 124 από αυτούς ήταν ρεπόρτερ, 116 απασχολούμενοι σε οπτικοακουστικά μέσα, 30 διοικητικά στελέχη, 4 αρθρογράφοι, 4 ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι, 3 γελοιογράφοι, 2 συγγραφείς, 1 ντοκυμανταιρίστας, 1 φοιτητής και 1 ακόμα απροσδιόριστης ειδικότητας.
Επιπλέον, οι εγκαταστάσεις 39 μέσων ενημέρωσης έγιναν στόχος επιθέσεων. Η γεωγραφική κατανομή είναι αποκαλυπτική: το 64% των επιθέσεων έλαβαν συνέβησαν σε 4 πολιτείες: 14 στην Κοουαϊλα, 5 στην Κιντάνα Ροο, 5 στο Ντουράνγκο και 4 στην Βερακρούς.
Παρατηρήθηκαν επίσης σοβαρά περιστατικά: 5 δημοσιογράφοι δολοφονήθηκαν μέσα στο προηγούμενο έτος. Μόνο σε 3 υποθέσεις αποδείχτηκε ότι συμμορίες του οργανωμένου εγκλήματος βρίσκοταν πίσω από τις ανθρωποκτονίες. Η έκθεση αναφέρει ακόμα ότι ενώ οι περισσότερες επιθέσεις έχουν γίνει από κυβερνητικές αρχές, οι φόνοι σαφώς βαρύνουν το οργανωμένο έγκλημα. Συνολικά από τις 50 δολοφονίες δημοσιογράφων από το 2007, στις 29 δεν βρέθηκε ο δράστης, οι 20 ήταν έργο του οργανωμένου εγκλήματος και σε μια μόνο ο υπαίτιος ήταν δημόσιος λειτουργός.
Πηγή: clasesdeperiodismo.com